กวีเหงียน กวาง เทียว: "พ่อของฉันคือนางฟ้าที่บินลงสู่พื้นโลก"

เมื่อทราบข่าวการจากไปของกวีลัม ถิ มี ดา นักเขียนบทเหงียน ถิ ฮอง งัต ก็อดกลั้นความโศกเศร้าไว้ไม่อยู่ “กวีผู้งดงามและเปี่ยมด้วยพรสวรรค์ มีจิตใจอบอุ่นและเมตตาต่อเพื่อนฝูง และมีบุคลิกร่าเริงและอารมณ์ขัน เธอจากไปแล้ว!” เธอเล่า

เหงียน ถิ ฮอง หงัต นักเขียนบทภาพยนตร์ กล่าวว่าเธอและกวีมี ต้า รู้จักกันมาตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1970 ของศตวรรษที่แล้ว ทุกครั้งที่กวีสาวเดินทางไป ฮานอย เพื่อนๆ ของเธอจะมารวมตัวกันเพื่อเยี่ยมเยียนอย่างมีความสุข ไม่ว่ามี ต้า จะยุ่งแค่ไหน เธอไม่เคยลืมแวะบ้านเพื่อเยี่ยมเยียนและสามี พักรับประทานอาหารเย็น และบางครั้งก็ถึงขั้นพักค้างคืน เธอก็ทำแบบเดียวกันนี้เมื่อไปเว้

คุณฮวง ฟู หง็อก เตือง สามีของหมี ดา ป่วยเป็นโรคหลอดเลือดสมองและต้องนอนติดเตียงมานานกว่า 20 ปี ในช่วงบั้นปลายชีวิต เขาสูญเสียความทรงจำ ลืมทุกคน และมองทุกคนด้วยสีหน้าว่างเปล่าและไร้ซึ่งปฏิกิริยาใดๆ

ตอนนี้คุณจากไปแล้ว ชีวิตที่เต็มไปด้วยความรุ่งโรจน์และโศกนาฏกรรม โดยเฉพาะในช่วงบั้นปลายชีวิต ได้จบลงแล้ว หลับให้สบายเถอะ คุณเหนื่อยล้าและลำบากมามากพอแล้ว โบยบินไปอย่างสงบสุขกับท้องฟ้าสีครามและเมฆสีขาว" นักเขียนบท ฮ่อง หงัท กล่าวอย่างซาบซึ้ง

นักเขียนบท Nguyen Thuy เขียนด้วยความเสียใจว่า “วันที่ครูพาฉันไป เว้ ครั้งแรก ฉันรักเว้มากขึ้น เพราะผู้หญิงที่ฉันพบคือคุณนางสาว Lam Thi My Da

เธอมาจากบ้านเกิดเดียวกับคุณครู แต่สำหรับฉัน เธอยังคง “งดงาม” อ่อนโยนและเป็นผู้หญิง ห่วงใย และงดงามอย่างหาที่สุดมิได้ เธอยังคง “ท้องฟ้า” ของเธอไว้ได้แม้ชีวิตจะผ่าน “หลุมระเบิด” มามากมาย เช้าวันนี้ ณ เมืองแปลกแห่งหนึ่ง ฉันได้ยินข่าวว่าเธอจากไปแล้ว หัวใจฉันเต้นแรงด้วยความอาลัยอาวรณ์ถึงเธอ นักเขียนผู้เปี่ยมพรสวรรค์ และหญิงสาวที่งดงาม

กวี Lam Thi My Da ในวัยเยาว์ (ภาพ: เฟซบุ๊ก Nguyen Quang Thieu)

สำหรับกวี Nguyen Quang Thieu ประธาน สมาคมนักเขียนเวียดนาม Lam Thi My Da เปรียบเสมือน "นางฟ้าที่ลงมายังโลกมนุษย์"

“ฉันเรียกเธออย่างนั้นมาหลายสิบปีแล้ว เพราะใบหน้าของเธองดงามและศักดิ์สิทธิ์ เพราะจิตวิญญาณของเธอบริสุทธิ์อย่างไม่มีที่สิ้นสุด และเพราะบทกวีของเธอสะท้อนอยู่เสมอเหมือนบทเพลงแห่งความรัก อ่อนโยน และมีความงามที่เปราะบางแต่แผ่กว้าง” กวีเหงียน กวาง เทียว กล่าว

เขายืนยันว่าแม้แต่บทกวีของกวีเกี่ยวกับการสูญเสียในสงครามก็ยังสะท้อนถึงความงดงามนั้น

ดูเหมือนว่าคุณมายังโลกนี้เพียงเพื่อแสดงใบหน้าที่งดงาม จิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ และเพื่อเปล่งเสียงบทเพลงแห่งความรักและการปกป้อง

ขณะนี้ ฉันรู้สึกว่าดอกไม้ทุกดอกที่เบ่งบานในฤดูร้อนนั้น ล้วนเปี่ยมไปด้วยความงามของใบหน้า จิตวิญญาณ และบทกวีของคุณ ฉันก้มศีรษะลงเพื่อรำลึกถึงคุณ และมองขึ้นไปยังแสงสว่างที่คุณโบยบินไป” ประธานสมาคมนักเขียนเวียดนามเขียนด้วยอารมณ์

บทกวี “นิทานพื้นบ้านของแผ่นดินเรา” โดย Lam Thi My Da ได้รับการตีพิมพ์ในหนังสือเรียนภาษาเวียดนามสำหรับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 เล่มที่ 1 สำนักพิมพ์ Vietnam Education Publishing House ปี 2019 (ภาพ: Manh Tung)

กวี Lam Thi My Da เกิดเมื่อปีพ.ศ. 2492 ที่เมืองกวางบิ่ญ และอาศัยอยู่กับสามีของเธอ ซึ่งเป็นนักเขียนและกวีชื่อ Hoang Phu Ngoc Tuong ในเมืองเว้

ลัม ถิ มี ดา โด่งดังในวงการกวีในปี พ.ศ. 2514 หลังจากได้รับรางวัลชนะเลิศในการประกวดบทกวีของหนังสือพิมพ์วรรณกรรมและศิลปะ ด้วยบทกวีเรื่อง "ท้องฟ้า หลุมระเบิด" ผลงานชิ้นนี้ยังได้เข้าร่วมโครงการวรรณกรรมระดับมัธยมศึกษาตอนปลายอีกด้วย

เธอได้เป็นสมาชิกของสมาคมนักเขียนเวียดนามในปี พ.ศ. 2521 ศึกษาที่โรงเรียนการเขียนเหงียนดู่ เข้าร่วมหลักสูตรฝึกอบรมที่ Gorky Academy (อดีตสหภาพโซเวียต) และเป็นสมาชิกคณะกรรมการบริหารของสมาคมนักเขียนเวียดนาม เทอมที่ 3 และ 4

ตลอดอาชีพนักกวีของเธอ Lam Thi My Da ได้รับรางวัลอันทรงเกียรติมากมาย เช่น รางวัลวรรณกรรมของสมาคมนักเขียนเวียดนามสำหรับ รวมบทกวี Poem Without Years; รางวัลบทกวีระดับ A จากคณะกรรมการแห่งชาติของสมาคมวรรณกรรมและศิลปะเวียดนามในปี 1999; รางวัลบทกวีระดับ A จากรางวัลวรรณกรรมและศิลปะเมืองหลวงโบราณ (1998-2004) จากคณะกรรมการประชาชนจังหวัด และสมาคมวรรณกรรมและศิลปะแห่ง Thua Thien Hue

ผลงานที่โดดเด่นของกวี Lam Thi My Da ได้แก่ The Birth Heart (บทกวี พ.ศ. 2517), The Timeless Poem (บทกวี พ.ศ. 2526), ​​The Famous Song of the Land (นิทานเด็ก พ.ศ. 2527), The Deer and the Stream (นิทานเด็ก พ.ศ. 2530), The Eternal Reward (นิทานเด็ก พ.ศ. 2530)...

ในปี พ.ศ. 2548 บทกวีของเธอเรื่อง Green Rice ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ พิมพ์และตีพิมพ์ในสหรัฐอเมริกา

โดยมีผลงานรวมบทกวี 3 เล่ม คือ Birth of the Heart (1974), Poem Without Time (1983) และ Dedication to a Dream (1988) ที่ได้รับรางวัลรัฐสาขาวรรณกรรมและศิลปกรรมจากประธานาธิบดีในปี พ.ศ. 2550

ตลอดช่วงชีวิตของเธอ ลัม ทิ มี ดา เคยกล่าวไว้ว่า “บทกวีเป็นทั้งสถานที่ที่สร้างบาดแผลมากมายและเป็นสถานที่ปลอบประโลม แต่บทกวีไม่ใช่สวนแห่งการเยียวยาอย่างแท้จริง เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น ทุกคนคงกระโดดเข้าไปในนั้น”

บทกวีก็เหมือนชีวิต เต็มไปด้วยบาดแผล ระหว่างทางย่อมมีรอยข่วนและรอยฉีกขาด แต่เมื่อไปถึงแล้ว นั่นแหละคือจุดหมายปลายทาง

โฮ เธา ฮา กวีและนักวิจัยวรรณกรรม ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบทกวีของลัม ธี มี ต้า ไว้ว่า "บทกวีของลัม ธี มี ต้า เปี่ยมไปด้วยความหมาย แนวคิดของบทกวีมักจะน่าประหลาดใจเสมอ ดูเหมือนว่าหากบทกวีไม่สามารถสร้างแนวคิดแปลกๆ ได้ มันก็ยังคงอยู่ในจินตนาการ"

ในขณะเดียวกัน กวี Ngo Van Phu ยังได้แสดงความคิดเห็นว่า “บทกวีของ Lam Thi My Da นั้นงดงามทั้งความฉับพลัน ความสับสน และอารมณ์ของผู้หญิง”

ลิงค์ที่มา: https://dantri.com.vn/van-hoa/nha-tho-nguyen-quang-thieu-my-da-la-thien-than-bay-xuong-tran-gian-20230706161821707.htm