(HNMO) - ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2565 แอนนี่ เอร์โนซ์ ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมจากสถาบันสวีเดน ทำให้เธอกลายเป็นนักเขียนหญิงชาวฝรั่งเศสคนแรกที่ได้รับรางวัลวรรณกรรมที่ทรงเกียรติที่สุด ในโลก
ล่าสุดผลงาน 3 ชิ้นของเธอได้รับการแนะนำต่อผู้อ่านโดย Nha Nam และสถาบันฝรั่งเศส เปิดเผยความทรงจำอันลึกซึ้งที่สุดของผู้เขียนตั้งแต่สมัยเด็กจนถึงความลับอันล้ำลึกที่สุดของเธอ ซึ่งไม่ใช่นักเขียนทุกคนจะกล้าเปิดเผย
ในเวียดนาม ผู้อ่านได้ “รู้จัก” แอนนี เออร์โนซ์ ผ่านผลงานสองชิ้นที่ได้รับการแปลเป็นภาษาเวียดนาม ได้แก่ “A Place in Life” และ “A Girl’s Memory” แต่หลังจากที่แอนนี เออร์โนซ์ ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม “จากความกล้าหาญและความเฉียบแหลมที่เธอใช้ ในการสำรวจ ต้นกำเนิด ความขัดแย้ง และข้อจำกัดของความทรงจำส่วนบุคคล” ผลงานของเธอจึงได้รับความนิยมจากผู้อ่านชาวเวียดนามมากขึ้น
เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้อ่าน จึงได้มีการตีพิมพ์ผลงาน 3 เรื่อง ได้แก่ “A Woman”, “The Madness” และ “Shame” และผลงานเรื่อง “The Years” ก็กำลังจัดทำเสร็จเพื่อการตีพิมพ์เช่นกัน
แอนนี เออร์โนซ์ นักเขียนหญิง เป็นที่รู้จักจากผลงานอัตชีวประวัติที่เขียนด้วยสำนวน “เรียบๆ” เรียบง่าย และเย็นชา ในฐานะ “ผู้แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัว” หากผลงานสามชิ้นแรกของแอนนี เออร์โนซ์ ได้แก่ “Empty Drawers”, “A Place in Life” และ “The Years” ถือเป็น “นวนิยายอัตชีวประวัติ” นับจากผลงานชิ้นที่สี่เป็นต้นไป เธอได้สร้างแนววรรณกรรมใหม่ นั่นคืออัตชีวประวัติสังคม ซึ่งสะท้อนชีวิตส่วนตัวจากมุมมองทางสังคมวิทยา
เช่นเดียวกับใน "A Woman" แอนนี่ เอร์โนซ์นำเสนอคำประกาศความรักที่มีต่อแม่ผู้ล่วงลับของเธออย่างละเอียดอ่อนและเฉียบคมผ่านการเขียนที่ดูเหมือนเย็นชา (โดยตั้งใจ) เกี่ยวกับวิวัฒนาการและความรู้สึกสองด้านที่ลูกสาวมีต่อแม่ของเธอ: ความรัก ความเกลียด ความอ่อนโยน ความรู้สึกผิด และในที่สุดก็คือความผูกพันทางสายเลือดกับหญิงชราผู้แก่ชรา
หรือหนังสือ “Shame” เริ่มต้นด้วยประโยคที่น่าประหลาดใจทั้งในด้านเนื้อหาและรูปแบบการเล่าเรื่องที่เย็นชา: “พ่อของฉันตั้งใจจะฆ่าแม่ของฉันในบ่ายวันอาทิตย์วันหนึ่งในเดือนมิถุนายน” นั่นก็เป็นที่มาของความอับอายที่แอนนี่ เออร์โนซ์ เด็กสาวรู้สึกต่อพ่อแม่ของเธอ เกี่ยวกับอาชีพและสภาพแวดล้อมของพวกเขา ซึ่งเธอสามารถหลีกหนีได้ก็ต่อเมื่อเธอค้นพบความสุขในการเขียน
แอนนี่ เอร์โนซ์ มุ่งเน้นเพียงเหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวันแต่สมจริง ผ่านประโยคสั้นๆ ชัดเจน ไม่ปรุงแต่ง ถ่ายทอดอารมณ์ดิบๆ โดยไม่ปรุงแต่งใดๆ โดยไม่ดึงผู้อ่านให้เข้าถึงช่วงขึ้นๆ ลงๆ ของชีวิตหรือแก่นเรื่องอันยิ่งใหญ่ โดยไม่ดึงผู้อ่านให้เข้าไปถึงแก่นเรื่อง เธอยังได้รับรางวัลมากมายตลอดเส้นทางอาชีพนักเขียน ได้แก่ รางวัลเรโนโดต์ รางวัลภาษาฝรั่งเศส รางวัลฟรองซัวส์ มอเรียก รางวัลมาร์เกอริต ยูเซนาร์... และโดยเฉพาะอย่างยิ่งรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมในปี 2022
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)