คำว่า 'ผ่าน' ในภาษาเวียดนาม

มะระมีชื่อ ทางวิทยาศาสตร์ ว่า Momordica charantia ซึ่ง เป็นพืชเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนในวงศ์ Cucurbitaceae มีการปลูกกันอย่างแพร่หลายในเอเชีย แอฟริกา และแคริบเบียน มะระ มีหลากหลายสายพันธุ์ซึ่งมีรูปร่างและรสขมที่แตกต่างกัน ในภาษาจีน แตงขม (苦瓜) เรียกอีกอย่างว่า liang qua (涼瓜), ban sheng qua (半生瓜), lai pu tao (癞葡萄) และ ดอกเบญจมาศผ้า (锦荔枝); คนญี่ปุ่นเรียกมันว่า นิงาอูรี, โกยะ (苦瓜, ゴーヤ) และคนเกาหลีเรียกมันว่า ยอจู (여자)

คำว่า "qua" (瓜) ในคำว่า "มะระ" ยังใช้เรียกแตงโม ฟักทอง สควอช และฟักทองโดยทั่วไปด้วย เช่น สควอช เป็นผักชนิดหนึ่ง แตงโม หรือ แตงโมฤดู หนาว คือ แตงโมฤดูหนาว; แตงโม หรือ แตงโม คือ แตงโม; สควอช คือ พันธุ์สควอชชนิดหนึ่ง ส่วน ที่เหลือ เป็นแตงกวา; เสียผ่าน สควอช; คิงควา คือ แตงโม มะเขือยาว ก็คือมะเขือยาว; มะตูม คือมะละกอ เรียง บัคควา นอกจากจะแปลว่าฟักทองแล้ว คำนี้ยังใช้เรียกแตงโมเปลือกขาวชนิดหนึ่งที่เรียกว่า น้ำควา อุ้ยควา หรือ ฟินควา ... คำเหล่านี้แทบไม่ได้ใช้ในปัจจุบัน โดยพบได้ในตำราโบราณเท่านั้น

โดยทั่วไป มะระ เป็นภาษาถิ่นใต้ ถอดความมาจากคำว่า 苦瓜 (kǔguā) ในภาษาจีน มะระ เป็นภาษาถิ่นเหนือ แปลมาจากคำว่า 苦瓜 ด้วย ทั้งสองคำนี้ถูกบันทึกไว้ใน Dictionarium latino-ananamiticum โดย Jean Louis Taberd (1838) และ Dai Nam Quoc Am Tu Vi โดย Huynh Tinh Paulus Cua (1895)

ในภาษาจีน นอกเหนือจากคำว่า qua (瓜) ที่กล่าวไว้ข้างต้นแล้วยังมีคำ qua อื่นๆ ที่มีการสะกดและความหมายที่แตกต่างกันอีกด้วย ตัวอย่างเช่น: qua (戈) คือหอก ซึ่งเป็นอาวุธโบราณ ต้ม (瘑) คือ สิว;簻คือ แส้ หรือ ไม้髽(髽) คือขนมปังไว้ทุกข์ที่ถักด้วยป่านซึ่งผู้หญิงใช้ในสมัยโบราณ Qua (騧) เป็นม้าที่มีลำตัวสีเหลืองและปากสีดำ และ คำกว๊าน (坩堝) คือ เครื่องปั้นดินเผา หม้อสำหรับต้มทองและเงิน...

ในอักษรนาม คำว่า qua (戈) ยังใช้เพื่อระบุเวลา (เมื่อวานนี้) การเคลื่อนไหว ทิศทาง (ผ่านประตู) การสังเกต (มองไปมา) ... คำนี้ยืมมาจากคำว่า 戈 ในภาษาจีน ซึ่งเป็นคำที่ชาวจีนใช้เพื่อบ่งชี้ถึง "กระบอง" (อาวุธโบราณ) หรือหมายถึง "สงคราม" เช่น คำว่า nhat tam can qua (日尋干戈) ที่แปลว่า "วันแห่งการต่อสู้"

สรรพนามบุคคล "qua" เป็นคำ "เวียดนามแท้" มักใช้หมายถึง "ฉัน" (บุคคลในตำแหน่งบน) เขียนด้วยอักษร Nom สองตัว คือ 戈 และ 過 ซึ่งยืมมาจากภาษาจีนโดยใช้วิธีแปลเทียม เช่น เรื่องของ ทัคซัน ที่เขียนด้วยอักษรนามว่า “ วางถาดไว้ที่บ้าน แม่กับฉันจะกินเอง” (บรรทัดที่ 423 - 424)

หลังจากปี พ.ศ. 2518 คำสรรพนามบุคคล "qua " แทบจะไม่ได้ใช้อีกต่อไป ในปี 2561 เกิด "กระแส" ขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้หลายคนถกเถียงกันอย่างดุเดือด เมื่อนักธุรกิจชื่อ Dang Le Nguyen Vu เรียกตัวเองว่า "qua" แทนที่จะใช้คำว่า "toi" ซึ่งเป็นคำเรียกปกติ

ลิงค์ที่มา: https://thanhnien.vn/lat-leo-chu-nghia-nhung-tu-qua-trong-tieng-viet-18523052612514157.htm