เด็กขาดสารอาหารควรทานเนื้อคางคกหรือไม่?

ลูกชายฉันอายุ 4 ขวบ เป็นโรคเบื่ออาหารและขาดสารอาหาร ได้ยินเพื่อนบอกว่าควรให้กินเนื้อคางคกเพื่อให้อาการดีขึ้น คุณหมอช่วยแนะนำหน่อยนะคะ (Hoai Phuong, ฮานอย )

ตอบ:

เนื้อคางคกได้รับการสืบทอดกันมาอย่างยาวนานในนิทานพื้นบ้านว่าเป็นยารักษาโรคที่มีประสิทธิภาพสำหรับเด็กที่ขาดสารอาหาร ขาดสารอาหาร และแคระแกร็น คุณแม่หลายคนเชื่อว่าเนื้อคางคกมีประโยชน์มากมาย จึงมักซื้อเนื้อคางคกมาแปรรูปและทำเป็นเส้นคางคกให้ลูกๆ รับประทาน

จากตารางองค์ประกอบอาหารเวียดนามที่เผยแพร่โดยสถาบันโภชนาการแห่งชาติ ระบุว่าผงคางคกแห้งมีโปรตีนประมาณ 55.5 กรัม ต่อเนื้อคางคก 100 กรัม และไขมันประมาณ 13.4 กรัม ต่อเนื้อคางคก 100 กรัม อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบคุณค่าทางโภชนาการของคางคก (คางคกหย็อง) กับหมูหยอง พบว่าทั้งสองชนิดนี้มีพลังงานเท่ากัน ดังนั้น ไม่เพียงแต่เนื้อคางคกเท่านั้น แต่เนื้อสัตว์ประเภทอื่นๆ เช่น เนื้อหมู ไก่ ปลา กุ้ง ฯลฯ ก็มีคุณค่าทางโภชนาการ ให้พลังงานและโปรตีนที่ดีแก่เด็กๆ เช่นกัน

นอกจากนี้ อาหารแต่ละประเภท โดยเฉพาะอาหารที่อุดมไปด้วยโปรตีน มักมีกรดอะมิโนจำเป็นที่แตกต่างกัน ดังนั้น พ่อแม่ควรให้ลูกกินอาหารที่หลากหลายเพื่อให้ได้รับสารอาหารอย่างครบถ้วน หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารบางประเภทมากเกินไป

เนื้อคางคก หากปรุงอย่างไม่ระมัดระวัง อาจทำให้เกิดพิษได้ ตับ ไข่ ผิวหนัง หนอง (สารคัดหลั่งสีขาวจากต่อมใต้ผิวหนังและต่อมน้ำลายข้างแก้ม) ตา และปมประสาทของคางคกบางชนิดมีสารพิษบูโฟทอกซิน ซึ่งอาจทำให้เสียชีวิตได้ในเวลาอันรวดเร็ว คาดว่าปริมาณบูโฟทอกซินในเนื้อคางคกหนึ่งชิ้นสามารถฆ่าคนปกติได้ 4-5 คน

อาการของพิษจากเนื้อสัตว์มักเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ประมาณ 1-2 ชั่วโมงหลังรับประทานอาหาร อาการทั่วไป ได้แก่ คลื่นไส้ อาเจียน ปวดท้อง ท้องอืด หัวใจเต้นผิดจังหวะ ปวดศีรษะ ช็อก ตับและไตถูกทำลายอย่างรวดเร็ว ผู้ที่เป็นพิษอาจเสียชีวิตได้หากไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที

กลับมาที่กรณีของลูกชายคุณ เนื้อคางคกเป็นเพียงหนึ่งในอาหารที่สามารถให้เด็กๆ ได้รับประทาน หากคุณต้องการให้ลูกของคุณกินเนื้อคางคก พ่อแม่ควรพิจารณาอย่างรอบคอบ เตรียม และแปรรูปอย่างถูกต้องเพื่อหลีกเลี่ยงการเป็นพิษ หากเลือกอาหารแปรรูป เช่น คางคกฝอย คุณควรเลือกชนิดที่ได้รับอนุญาตจากหน่วยงาน สาธารณสุข เพื่อความปลอดภัย

แพทย์หญิง ตรัน ทิ ทรา ฟอง
ระบบคลินิกโภชนาการ Nutrihome

ลิงค์ที่มา