โตรซวนฟามีต้นกำเนิดจากหมู่บ้านซวนฟา ตำบลซวนเจื่อง (โธซวน, แถ่งฮวา ) ดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ด้วยประเพณีทางประวัติศาสตร์ และเป็นบ้านเกิดของการลุกฮือของเลิมเซินอันโด่งดัง (ค.ศ. 1418-1427) กลายเป็นจุดเด่นทางวัฒนธรรมของดินแดนแถ่ง นักวิจัยเชื่อว่าการแสดงนี้ปรากฏอยู่ในสมัยราชวงศ์ดิญ (ค.ศ. 968-980) และเจริญรุ่งเรืองในสมัยราชวงศ์เลโซ
การเต้นรำแต่ละแบบใน Tro Xuan Pha เป็นภาพวัฒนธรรมพื้นบ้านที่มีชีวิตชีวา สะท้อนถึงพื้นที่ ทางการทูต และการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมอันหลากหลายระหว่าง Dai Co Viet และประเทศเพื่อนบ้าน
ละครเหล่านี้บอกเล่าเรื่องราวของความสามัคคี ความปรองดอง และการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม แสดงให้เห็นถึงสติปัญญาและพรสวรรค์ของชาวเวียดนาม ตลอดประวัติศาสตร์นับพันปี มรดกนี้ยังคงเปล่งประกายอยู่เสมอ และเป็นสัญลักษณ์อันโดดเด่นของวัฒนธรรมพื้นบ้านของชาติ
“5 ประเทศเพื่อนบ้านร่วมไว้อาลัย” – 5 ระบำพื้นบ้านอันเป็นเอกลักษณ์
ทุกปี ระหว่างวันที่ 10 ถึง 12 ของเดือนจันทรคติที่สอง จะมีการจัดเทศกาลซวนฟ่าโทร ณ พระบรมสารีริกธาตุของวัดซวนฟ่า ดึงดูดทั้งชาวบ้านและนักท่องเที่ยวจำนวนมาก กลายเป็นเทศกาลอันเป็นเอกลักษณ์ของดินแดนโทซวน ช่างฝีมือในหมู่บ้านจะผลัดกันแสดง ตั้งแต่ความงามอันลึกลับและงดงามของเจียม ถั่น โทร ความงามอันเฉียบแหลมของตู่ ฮวน โทร ไปจนถึงความนุ่มนวลและความแข็งแกร่งของอ้าย เหล่าโทร
การเต้นรำพื้นเมืองทั้ง 5 แบบในเรื่อง Tro Xuan Pha แสดงถึง "ประเทศเพื่อนบ้านทั้ง 5 ที่กำลังส่งบรรณาการ" ได้แก่ Tro Hoa Lang (เป็นตัวแทนของอาณาจักรโครยอ); Tro Tu Huan (เป็นตัวแทนของชาว Luc Hon Nhung); Tro Ai Lao (เป็นตัวแทนของชาวไทย-ลาว); Tro Ngo Quoc (เป็นตัวแทนของประเทศโบราณในประเทศจีน); Tro Chiem Thanh (เป็นตัวแทนของชาวจำปา)
ระบำแต่ละระบำในหมู่บ้านโทรซวนผาล้วนเป็นเรื่องราวทางศิลปะที่มีชีวิตชีวา ผสานรวมข้อความทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมไว้อย่างแนบเนียนผ่านภาพ เครื่องแต่งกาย และท่วงท่าการแสดงแต่ละแบบ มรดกนี้สะท้อนถึงการผสมผสานอย่างลงตัวระหว่างศิลปะการแสดงของราชวงศ์และศิลปะการแสดงพื้นบ้าน สะท้อนแนวคิดด้านสุนทรียศาสตร์และจิตวิญญาณอันเรียบง่ายและสร้างสรรค์ของชาวเมืองถั่นฮวาอย่างลึกซึ้ง
ในการแสดงตรอซวนฟะ ระบำชาวจามจากหมู่บ้านโด่ย ตำบลซวนเจื่อง มีเสน่ห์น่าหลงใหลอย่างแท้จริง เครื่องแต่งกายได้รับการประดิษฐ์อย่างประณีตงดงาม ขุนนางผู้สง่างามสวมเสื้อไหมสีแดง ทหารสวมเสื้อโค้ตทรงถั่ว สวมผ้าพันคอสี่เหลี่ยมสีแดง พร้อมด้วยเสื้อคอปกแบบโบราณ “ฟอง” และ “เซียม” ระบำนี้เปี่ยมไปด้วยบรรยากาศเคร่งขรึมและลึกลับ ด้วยภาพขุนนางผู้กำลังอ่านคำเทศนาในพิธีศพ หงส์สองตนถวายธูปอย่างเคารพ และทหารสวมหน้ากากไม้แปลกตาที่ชวนให้นึกถึงรูปปั้นชาวจามโบราณ
ฮัวหลางจื่อ (หมู่บ้านเถิ่ง ตำบลซวนเจื่อง) นำเสนอการแสดงอันมีสีสันด้วยตัวละครปู่ หลานชาย ย่า และทหารสิบนาย เครื่องแต่งกายประจำหมู่บ้านประกอบด้วยชุดอ่าวหญ่าย หมวกทรงสูงทำจากหนังวัว โดดเด่นด้วยหน้ากากหนังวัวทาสีขาวประดับด้วยขนนกยูงแทนดวงตา ขุนนางสวมหมวกที่มีลวดลายมังกรอันประณีต ขณะที่ทหารสวมหมวกที่มีลวดลายพระจันทร์ ชุดฮัวหลางทั้งชุดโดดเด่นด้วยสีน้ำเงินกรมท่า
คณะละครอ้ายลาว (หมู่บ้านเยน ตำบลซวนเจื่อง) แสดงอย่างมีชีวิตชีวาด้วยทหารสิบนาย ช้าง และเสือ ประกอบเสียงขลุ่ยไม้ไผ่อันไพเราะ ระบำนี้สื่อถึงพลังแห่งการล่าสัตว์ ขณะเดียวกันก็แสดงถึงความยืดหยุ่นและความนุ่มนวล องค์พระทรงสวมหมวกปีกแมลงปอและเสื้อสีน้ำเงินคราม ส่วนทหารสวมหมวกทรงรากมะเดื่อ พันรอบไหล่ สวมกางเกงเลกกิ้ง และถือขลุ่ยไม้ไผ่ จำลองฉากการล่าสัตว์และเก็บหาอาหาร เครื่องแต่งกายประจำคณะคือกางเกงขายาว เสื้อเชิ้ตสีขาว สวมกางเกงเลกกิ้งสีน้ำเงินคราม สวมเสื้อยกดอกลายลาวแบบไขว้
บทละครโงก๊วก (หมู่บ้านด่ง ตำบลซวนเจื่อง) มีเสน่ห์ดึงดูดใจด้วยนางฟ้าสององค์ เจ้าหญิงหนึ่งองค์ และทหารสิบนาย สวมหมวกทหาร เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงิน และถือไม้พาย เริ่มต้นด้วยตัวละครสมทบ เช่น พ่อค้ายา พ่อค้าขนม นักธรณีวิทยาที่ร่ายรำแบบด้นสด บทละครจบลงด้วยการรำพายพร้อมเนื้อร้องอันไพเราะว่า “ลมพัดใบเรือออกสู่ท้องทะเล/ พระองค์เสด็จกลับเหนือ ข้าอยู่ในอันนาม/ ที่ไหนฝนตก ฟ้าแลบผ่า/ ฝนตกเหนือหล่างถั่น เมฆสีฟ้านับพันพร่างพราว”
โตร ตู ฮวน (หรือ หลุก ฮอน นุง) จากหมู่บ้านจุง ตำบลซวนเจื่อง วาดภาพคุณยายทวด แม่ และลูกๆ สิบคน สวมหมวก 5 คู่ แบ่งตามอายุ ตั้งแต่เด็กไปจนถึงผู้ใหญ่ (มีฟัน 1-5 ซี่) หมวกสานไม้ไผ่กลับหัวมีแถบไม้ไผ่ทำให้ผมเป็นสีขาว สวมบนผ้าสี่เหลี่ยมสีแดงคลุมศีรษะ ปู่ทวดผู้เฒ่าคนแก่ คนรับใช้ถือพัด เดินวนรอบลานวัดสองครั้ง โค้งคำนับและทักทาย แม่ตีฉาบ เต้นรำตามจังหวะสามรอบใกล้แท่นบูชา คุกเข่าและโค้งคำนับ เด็กทั้งสิบคนแบ่งออกเป็นคู่ เดินกลับไปกลับมาตามจังหวะของแม่ เครื่องแต่งกายเป็นสีน้ำเงินคราม
สัญลักษณ์นิรันดร์ของวัฒนธรรมเวียดนาม
ระบำซวนผาคือศิลปะพื้นบ้านเวียดนามที่เปล่งประกายเจิดจรัส สะท้อนความงามอันไร้ที่สิ้นสุดของวัฒนธรรมถั่นและแก่นแท้ของชาติ การแสดงประเภทนี้ถือเป็นผลงานชิ้นเอกทางศิลปะที่ผสมผสานความเคร่งขรึมของระบำราชวงศ์เข้ากับความเรียบง่ายและอิสระของระบำพื้นบ้านได้อย่างลงตัว ระบำซวนผาคือการผสมผสานพรสวรรค์ด้านการสร้างสรรค์ ความภาคภูมิใจในชาติ และความลึกซึ้งทางประวัติศาสตร์ สร้างสรรค์เสน่ห์เหนือกาลเวลา
ละครซวนผาสะท้อนภาพโลกที่ ทั้งเคร่งขรึมและลึกลับ แต่เปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวาและเจิดจรัส ระบำและเสียงเพลงแต่ละเพลงล้วนปลุกเร้าความภาคภูมิใจและความรักที่มีต่อแผ่นดินเกิด ดังนั้น ละครซวนผาจึงไม่เพียงแต่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้อันล้ำค่าของเวียดนามเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญลักษณ์แห่งความยั่งยืนของศิลปะพื้นบ้าน สมบัติทางวัฒนธรรมที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์และยกย่องบนแผนที่วัฒนธรรมโลก
ที่มา: https://nhandan.vn/tro-xuan-pha-hon-viet-xu-thanh-post892657.html
การแสดงความคิดเห็น (0)