เรื่องสั้น: ทะเลเรียกหา

1. หลังพายุที่ผิดฤดู ทะเลก็เงียบสงบ เป็นสีฟ้าลึกลับ คลื่นซัดเข้าหาฝั่งอย่างแผ่วเบา ราวกับไม่เคยสงบสุขเท่านี้มาก่อน ความเงียบสงบของทะเลทำให้ผู้คนคิดว่าพายุเมื่อไม่กี่วันก่อนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน มันเหมือนความฝัน ความฝันนั้นก่อตัวเป็นคลื่นขนาดใหญ่ แรงสั่นสะเทือนจากคลื่นเหล่านั้นทำให้หมู่บ้านชาวประมงเล็กๆ ริมเกาะพังทลาย ต้นมะพร้าวเขียวขจีเรียงรายตามแนวชายฝั่งถูกถอนรากถอนโคน เรือที่จอดทอดสมอไม่ทันถูกคลื่นยักษ์ซัดจนพังทลาย...

MH: VO VAN

2. วินห์ยืนเงียบงันอยู่ริมทะเลในยามบ่ายแก่ๆ เด็กๆ จากหมู่บ้านชาวประมงกำลังเล่นกันอย่างสบายใจ พวกเขาลุยน้ำ เล่นกับคลื่น และไล่จับปูที่วิ่งไปมาอย่างไร้จุดหมายบนสันทรายร้าง วินห์รู้สึกสงบสุขเหลือเกิน เขาเพิ่งจะเสร็จสิ้นวันหยุดและกลับมาที่เรือเมื่อวานนี้ ความสุขอันไร้ขอบเขตยังคงตราตรึงอยู่ในใจ เขากลายเป็นพ่อคนหลังจากรอคอยมานานหลายปี นี่คือผลลัพธ์ที่สมบูรณ์แบบของการแต่งงานที่เขาและภรรยาต้องแยกทางกันบ่อยครั้ง จำนวนวันที่อยู่ด้วยกันสามารถนับได้ด้วยนิ้วมือข้างเดียว แต่เขาไม่ได้มองว่าเป็นการสูญเสียหรือสิ่งที่น่าเศร้า เพราะภรรยาของเขา ครูฮันห์ คอยสนับสนุนเขาอย่างเหนียวแน่น ความรักใคร่ของหญิงสาวชาวเมืองผู้เต็มใจตามสามีไปทะเลเพื่อเป็นภรรยาและลูกสะใภ้ เป็นแรงผลักดันให้เขาปฏิบัติหน้าที่ทหารรักษาชายฝั่งให้สำเร็จ

ไห่เซือง ! วิญห์เรียกชื่อลูกชายอย่างเงียบๆ ชื่อที่มีความหมายที่ทั้งสามีและภรรยาต่างรักใคร่ ตั้งชื่อนี้เมื่อภรรยาเพิ่งประกาศข่าวดี ชื่อนี้ต้องการย้ำเตือนและเก็บรักษาความทรงจำที่ทั้งสองได้พบเจอ ช่วงเวลาแห่งการเดทบนชายหาด มองพระจันทร์สีทองสาดแสงลงบนผืนน้ำ ทั้งสองมองไปในทิศทางเดียวกัน ตรงที่เกาะด่านหน้าหันหน้าเข้าหาคลื่นและลมทุกด้าน ขณะที่เขาล่องลอยอยู่ในมหาสมุทร ภรรยาของเขากำลังเงียบๆ ตั้งใจเรียนอย่างขยันขันแข็ง รอคอยสามีของเธอ...

วิญเดินตามทางลาด ชื่นชมทุ่งดอกไม้ที่เบ่งบานสองข้างทาง กลีบดอกสีขาวบริสุทธิ์ บอบบาง พลิ้วไหวไปตามสายลม ฤดูใบไม้ร่วงเพิ่งมาถึง พื้นที่โล่งกว้าง เย็นสบาย ไม่ร้อนอบอ้าวอีกต่อไป ลมพัดแรงเป็นระลอก เสียงคลื่นซัดสาดดังแว่วมาแต่ไกล เมื่อถึงยอดเนิน วิญมองออกไปไกลๆ พระอาทิตย์ตกดินค่อยๆ จางลง ท้องฟ้าดูราวกับกำลังลดระดับลง ก้อนเมฆสีขาวปนชมพูระเรื่อ วิญรักทะเล รักช่วงเวลาสุดท้ายของวันอันแสนวิเศษ เขาเห็นภาพท้องฟ้าและทะเลนี้มาหลายร้อยครั้ง แต่ทุกครั้ง ความเคลื่อนไหวและสีสันที่เปลี่ยนแปลงไปก็สร้างความประหลาดใจและความสุขให้กับเขาเสมอ

3. ทะเลอยู่ใจกลางแผ่นดินแม่ ทะเลยังคงหลับใหลอย่างสงบนิ่งในยามที่เหล่าทหารนาวิกโยธินอยู่ไกลบ้าน เรือทอดสมออยู่ในอ่าว ไหวเอนไปตามคลื่นแต่ละลูก เรือแล่นฝ่าคลื่นไปยังพิกัดที่กำหนดไว้ ท่ามกลางความยินดีของทุกคน ยามลาดตระเวนกลางดึก ประภาคารหมุนวนเพื่อนำทาง เสียงคลื่น เสียงลมหวีดหวิวในหู เส้นผมและผิวหนังของเหล่าทหารถูกย้อมด้วยสีแห่งดวงอาทิตย์ อบอวลไปด้วยสายลม วินห์ภูมิใจเสมอที่ได้เป็นทหารเรือ ในช่วงเวลาพักผ่อนระหว่างสองกะ เขาผ่อนคลายและดื่มด่ำกับความเค็มของทะเล ฟังความทรงจำในอดีตที่หวนคืนมาอย่างไม่หยุดยั้ง บ้านเกิดของเขาเป็นพื้นที่ชายฝั่ง เลียบชายหาดทรายสีทอง ป่าสนกลมกลืนไปกับเสียงคลื่นที่ขับขานทุกบ่ายฤดูร้อน วัยเด็กของเขาใช้เวลาตามรอยพ่อบนเรือประมงใกล้ชายฝั่ง เรือกระดกลอยไปลอยมาอยู่ตรงปากแม่น้ำ เขาจับมันไว้เพื่อฝึกว่ายน้ำ ชาวบ้านส่วนใหญ่เป็นชาวประมง ครอบครัวของเขาผูกพันกับเรือลำนี้มาสามชั่วอายุคน แล่นเรือออกสู่ท้องทะเล ในลมหายใจและร่างกายของเขา เต็มไปด้วยรสชาติอันเร่าร้อนของท้องทะเล เขาเข้าร่วมกองทัพ ทุ่มเทศรัทธาทั้งหมดให้กับภารกิจปกป้องความสงบสุขของท้องทะเลและหมู่เกาะในบ้านเกิดของเขาด้วยเหตุผลนี้

4. “เมื่อเราแยกทางกัน ฉันเดินไปตามท่าเรือ/ ทะเลฝั่งหนึ่งและคุณอีกฝั่งหนึ่ง/ ทะเลนั้นอึกทึกและคุณอ่อนโยน/ ฉันเหมือนเรือที่โคลงเคลงสองฝั่ง/ ทะเลฝั่งหนึ่งและคุณอีกฝั่งหนึ่ง...” เสียงกีตาร์ที่ดังกลบเสียงร้องของท้องทะเล ยกระดับท่วงทำนองอันไพเราะของเพลงไปไกลๆ วิญฮัมเพลงตามไปด้วยขณะที่ทหารหนุ่มเริ่มร้องเพลง จากนั้นทั้งกลุ่มก็ร้องเพลงประสานเสียงกันอย่างครึกครื้น เพลงนี้ถูกนำมาร้องหลายครั้งในคอนเสิร์ตและงานเลี้ยง ท่วงทำนองนั้นเปี่ยมไปด้วยความรักและความโหยหา... วิญรู้สึกใจหาย คิดถึงบ้าน ภรรยา และลูกๆ มาก วันที่เขากลับมายังหน่วย ฮาญมองเขาและบอกให้เขาวางใจเรื่องงาน ภรรยาของเขาจะพยายามดูแลทุกอย่างที่บ้าน พ่อแม่ของเขาแก่แล้ว และลูกชายยังไม่ถึงขวบ แต่แล้วสายตาที่แน่วแน่ของภรรยาและมือที่กำแน่นก็ช่วยให้เขาก้าวเดินต่อไปได้อย่างมั่นคง

วิญห์รู้ดีว่าการเป็นภรรยาทหารที่อยู่ไกลบ้านย่อมมีข้อเสียร้อยแปด เขาจึงเคารพและรักภรรยาอย่างสุดหัวใจเสมอ ขณะเดียวกัน ความฝันที่หล่อหลอมมาตั้งแต่เด็กก็ผุดขึ้นเมื่อได้ยืนอยู่เบื้องหน้ามหาสมุทรอันกว้างใหญ่ เรือรบแล่นผ่าน ธงสีแดงประดับดาวสีเหลืองบนเสากระโดงสูงโบกสะบัดไปตามสายลม เขาปรารถนาที่จะก้าวเท้าเข้ามาเป็นทหารเรือ มีหน้าที่บังคับใช้กฎหมายและปกป้องความมั่นคงแห่งชาติ ความสงบเรียบร้อย และความปลอดภัยทางทะเล และนั่นก็เป็นจริง ช่วงแรกๆ ของการอยู่ในกองทัพมักเต็มไปด้วยความยากลำบาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาบนเรือที่ต้องเผชิญพายุมากกว่าบนบก วิญห์บางครั้งอาจเมาเรือและรู้สึกท้อแท้ แต่กำลังใจจากพ่อและความรักที่ทุ่มเทของภรรยา ช่วยให้เขาเปลี่ยนความยากลำบากให้กลายเป็นการกระทำได้ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็กลายเป็นทหารที่ดี และได้รับคำชมเชยจากผู้บังคับบัญชา

วิญหวนรำลึกถึงวันแต่งงาน ในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ บรรยากาศเทศกาลเต๊ดคึกคักไปทั่วทุกหนทุกแห่ง หัวใจของเขารู้สึกซาบซึ้งอย่างบอกไม่ถูก หน่วยได้ให้เขาหยุดพักไปสองสามวัน ครอบครัวและภรรยาเป็นคนดูแลการเตรียมงานทั้งหมด เขากลับบ้าน เฉกเช่นทหารในบทกวีที่เขาท่องไว้ หลังงานแต่งงานเขาก็จากไป เมื่อเห็นสามีของเธอกลับไปยังหน่วย ขณะที่ทุกคนกำลังเพลิดเพลินกับฤดูใบไม้ผลิและเฉลิมฉลองเทศกาลเต๊ด ภรรยาของเขาไม่อาจซ่อนน้ำตาแห่งความอาลัยที่ไหลรินลงมาได้ เขาให้กำลังใจภรรยาและพยายามระงับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านของตนเอง เมื่อก้าวขึ้นเรือ เขาและหน่วยก็ออกเรือออกสู่ท้องทะเล สโลแกนอันเคร่งขรึมหลังห้องกัปตันที่ว่า "เกาะคือบ้าน มหาสมุทรคือบ้านเกิด" ดูเหมือนจะฝังแน่นอยู่ในใจของทหารผู้ใฝ่ฝัน

5. ทะเลใต้แสงจันทร์งดงามดุจบทกวี ราวกับมีมนตร์ขลังและระยิบระยับ ยามดึก น้ำทะเลปะปนกับละอองเกลือที่ลอยฟุ้งบนใบหน้า ในวันหยุดสุดสัปดาห์ ทหารหนุ่มได้รับอนุญาตให้พักผ่อน ยืนเคียงข้างกัน พูดคุย และมองท้องฟ้าและผืนน้ำผสานกัน ใครบางคนกำลังท่องบทกวีเกี่ยวกับทะเลเบาๆ ใครบางคนกำลังร้องเพลงรักเบาๆ เสียงหัวเราะและเรื่องตลกดังก้อง เสียงทักทายและความห่วงใยซึ่งกันและกัน... วินห์หยิบข้อความที่ภรรยาส่งมาให้เมื่อบ่ายขึ้นมาอ่านอีกครั้ง ลูกชายของเขา ไห่เซือง มีฟันขึ้นสี่ซี่ เดินตามขอบเตียงได้คล่องแล้ว และพึมพำว่า "พ่อ"... เขามองดูลูกชายในคอลเลกชันภาพถ่ายบนโทรศัพท์มือถือ ในทะเล บางครั้งเมื่อเรือแล่นออกไปไกลและสัญญาณขาดหาย วินห์และเพื่อนร่วมทีมต้องทำภารกิจให้สำเร็จ แม้จะคิดถึงภรรยาและลูกๆ มากก็ตาม ดังนั้นเมื่อเรือถึงฝั่งก็เป็นเวลาที่ผู้บังคับบัญชาอนุญาตให้เพื่อนร่วมทีมกลับบ้านเพื่อเยี่ยมครอบครัว ภรรยา และลูกๆ ได้ด้วย

ดวงดาวในระยะไกลราวกับร่วงหล่นลง ราวกับล่องลอยอยู่บนผืนน้ำอย่างแผ่วเบา ภาพทะเลยามค่ำคืนช่างงดงามยิ่งนัก ท่ามกลางความกว้างใหญ่ไพศาล ท่ามกลางความเงียบสงบ วิญรู้สึกหัวใจเบาบางลง รู้สึกถึงความรัก ความผูกพันกับท้องทะเล และเกาะต่างๆ ที่เคยไปเยือนมาเนิ่นนาน ท่ามกลางความรู้สึกลึกๆ ที่วิญมีต่อบ้านเกิด เขาได้ยินเสียงสะท้อนของสิ่งต่างๆ ที่เคยหวงแหนและเคยชื่นชมมาก่อน นั่นคือความกว้างใหญ่ไพศาลของมหาสมุทร ความกลมกลืนระหว่างท้องฟ้าและท้องทะเลยามรุ่งอรุณ เขารักทะเลและเกาะต่างๆ ในบ้านเกิดอย่างสุดหัวใจ ทะเลสีครามดุจหยก ระลอกคลื่นซัดสาด ท้องฟ้ากว้างใหญ่ ปกคลุมด้วยเมฆสีฟ้าคราม เขาเคยยืนมองไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้นบนดาดฟ้าเรือหลายครั้ง ยกกล้องส่องทางไกลขึ้น เรือประมงที่มองจากไกลดูเหมือนใบไม้สีเหลืองที่ลอยล่องไปตามน้ำ วิญยิ้มอย่างกะทันหันเมื่อนึกถึงพ่อและชาวประมงในหมู่บ้านชาวประมงที่กำลังดึงอวนขึ้นมาอย่างกระตือรือร้น ทะเลอุดมสมบูรณ์ไปด้วยกุ้งและปลา การทำงานกลางทะเลนั้นยากลำบากและเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน แต่พวกเขาก็ยังคงยึดมั่นในท้องทะเล นำอาหารทะเลมาเพื่อเสริมสร้างความอุดมสมบูรณ์ให้กับบ้านเกิดของพวกเขา

ทันใดนั้นก็มีคนมาเร่งเร้า “ไปนอนได้แล้ว สหาย ดึกมากแล้ว!” วิญห์เดินเข้ามาในกระท่อม หัวใจยังคงเต็มไปด้วยความรู้สึก มีบางอย่างกำลังกวนใจและรบกวนจิตใจ วิญห์หันไปฟัง ท่ามกลางสายลมยามราตรีที่เพิ่งพัดมา ราวกับเสียงทะเลกำลังเรียกหา

สีทาเพดาน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง:

แหล่งที่มา