เรื่องการตากเส้นด้ายในแสงแดดเดือนพฤษภาคม

ในฤดูกาลนี้ฝูงผีเสื้อจะโบยบินเหมือนสายลม กระจายสีเหลืองและสีขาวไปทั่วทั้งชนบท ปีกที่นุ่มสลวยราวกับแป้งจำนวนกี่คู่ที่ถูกวางลงบนผมฤดูร้อนของเธอ ซึ่งมองเห็นได้เลือนลางท่ามกลางทุ่งดอกไม้ที่สวยงามและกินใจ

บางทีดอกไม้แต่ละชนิดในประเทศอาจกำลังตอบสนองต่อเสียงเรียกของฤดูกาล ดังนั้นเส้นทางสู่ระเบียงที่มีแดดส่องถึงจึงเต็มไปด้วยท้องฟ้าหลากสีสันและกลิ่นหอมทันที ตามรั้วบ้านข้างๆ มีดอกไม้สีม่วงบานสะพรั่งในยามบ่ายอย่างน่าหลงใหล ราวกับห่อหุ้มเงาสีม่วงเข้มยามบ่ายไว้ ซึ่งชวนให้นึกถึงสีเสื้อของใครบางคนเมื่อตอนอายุ 20 ปี ดอกไม้กระดาษและดอกไม้ผีเสื้อตามสายลมร่วงหล่นลงมาทั่วเท้าของฤดูกาลที่ผ่านมา ที่ปลายทางกลับบ้าน ดอกไม้สีม่วงได้รอมาหลายวันเพื่อส่งมอบความฝันแห่งความทรงจำสีม่วงอันไม่มีที่สิ้นสุด โดยไปลงจอดบนหนังสือรุ่นของนักเรียน ท่ามกลางหุบเขาแห่งความทรงจำ ใบสีแดงของต้นราชพฤกษ์ยังคงมีน้ำตาคลอเบ้าจากการพลัดพรากจากกันหลายฤดูกาล ดูเหมือนว่าเมื่ออยู่ท่ามกลางแสงแดดอันสดใสของฤดูร้อน ดอกไม้เหล่านี้จะยิ่งดูเข้มข้นและสง่างามมากยิ่งขึ้น

ในช่วงกลางเดือนพฤษภาคมซึ่งเป็นช่วงที่มีแดดจัด แม่ของฉันก็กางผ้าใบลงในสนามเพื่อให้เมล็ดข้าวสีทองอวบอิ่มแห้งหลังการเก็บเกี่ยว สนามหญ้าดูเหมือนว่าจะปกคลุมไปด้วยต้นไม้สีทองบางๆ ที่อาบไปด้วยแสงแดดสีน้ำผึ้ง เปล่งประกายในแสงระยิบระยับยามบ่าย เงาของแม่ที่กำลังคนข้าวกลมกลืนไปกับเงาของท้องทุ่ง ปลายคราดมีลักษณะคล้ายฟันของหวีซึ่งวาดเส้นโค้งงดงาม ในกลิ่นของพระอาทิตย์ยังทำให้เราได้กลิ่นข้าวแห้งที่หอมหวนและสง่างาม กลิ่นที่ชวนให้นึกถึงความสงสารผู้ที่อาบเหงื่อและทำงานหนักมาอย่างไม่รู้บรรยาย

แม่ยังตากถั่วเขียวและถั่วลิสงจากสวนที่มีกลิ่นหอมอีกด้วย ก่อนหน้านี้แม่ของฉันจะลอกเปลือกแห้งด้านนอกของถั่วเขียวออกทั้งหมด จากนั้นก็ค่อยๆ นั่งตากแห้งในลม ฝุ่นสีขาวปกคลุมชายเสื้อของแม่ ปีกหมวกที่สึกหรอ และแม้แต่แก้มที่บางของเธอซึ่งมีหยดเหงื่อประปราย แสงแดดยามบ่ายที่เต็มไปด้วยฝุ่นละอองสาดส่องลงมาบนอิฐเก่าๆ และสาดส่องลงมาบนขั้นบันไดพร้อมกับรองเท้าแตะสีเงินอันเก่าของแม่ ฉันสงสัยว่าฝุ่นละอองของโลกกี่ชั้นที่เกาะติดอยู่บนหัวแม่ของฉัน จนวันหนึ่งมันกลายเป็นสีเดือนพฤษภาคม? ทุกคนจะมาถึงจุดที่พวกเขาตระหนักได้ว่าในเส้นผมของพ่อแม่มีเส้นเวลาที่เย็นเยียบเหมือนน้ำค้างแข็ง ผมของแม่ซ่อนอยู่ภายใต้แสงแดดที่สาดส่อง ร่องรอยสีเขียวของอดีตที่จางหายไปหลังจากผ่านไปหลายฤดูกาล

แสงแดดภายนอกในเดือนพฤษภาคมกำลังทำให้ไลเคนบนลำต้นมะม่วงที่เน่าเปื่อยและเห็ดหูหนูที่โตมาตั้งแต่ฤดูฝนก่อนหน้านี้แห้งลง เช็ดความเศร้าโศกเก่าๆ ในตัวฉันให้แห้ง และอุ่นถุงความทรงจำที่สะอื้นอยู่ในใจฉัน ความยากลำบากทุกอย่างจะผ่านไปราวกับว่าชีวิตได้จัดเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว สุดท้ายแล้ว ฉันก็แค่ต้องการนั่งลงบนระเบียงและจิบชาอุ่นๆ เหมือนกับดื่มเมฆขาวที่ลอยเคว้งอยู่ บางครั้ง ฉันก็คิดถึงเสียงฝีเท้าแม่ที่กำลังกลับบ้าน และในขณะเดียวกัน ลูกสุนัขก็วิ่งออกไปพร้อมกับส่ายหางอย่างมีความสุข

เมื่อวานตอนบ่าย น้องสาวของฉันนั่งหวีผมแม่เบาๆ ท่ามกลางความเงียบสงบเหมือนบทเพลงพื้นบ้าน เสียงจั๊กจั่นยังคงดังก้องไปทั่วท้องฟ้ากว้างใหญ่ของดอกไม้และหญ้าภายนอกรั้วโปร่งๆ และกอไผ่ แสงอาทิตย์ในเดือนพฤษภาคมแต่ละดวงยังคงส่องสว่างท่ามกลางสายลมพัดพลิ้วอันเงียบสงบในทุ่งนา ผสมผสานกับความคิดถึงที่ไร้ชื่อ...

ที่มา: https://baophuyen.vn/sang-tac/202505/ve-hong-soi-nang-thang-5-9ab2194/