Όταν οι εθνοτικές μειονότητες «μεταφέρουν κληρονομιά» στην πόλη και καταβάλλουν προσπάθειες για την προώθηση της ταυτότητας των ορεινών περιοχών

Στον χώρο της Φθινοπωρινής Έκθεσης του 2025, οι τεχνίτες από τα ορεινά που «φέρνουν κληρονομιά» στην πόλη έχουν όλοι την ίδια επιθυμία: να μιλήσουν για τον πολιτισμό τους και τη ζωή τους στους ανθρώπους των πεδινών...

«Φοράω φούστα και κασκόλ Pieu για να μπορούν οι επισκέπτες να δουν ότι είμαι Ταϊλανδέζα. Εν μέρει θέλω να εντυπωσιάσω τους επισκέπτες όταν έρχονται στο περίπτερο και εν μέρει ελπίζω ότι οι παραδοσιακές φορεσιές του λαού μου θα γίνουν γνωστές και αγαπητές από πολλούς ανθρώπους», η Hoang Thi Bich, μια Λευκή Ταϊλανδέζα από το Moc Chau, στην επαρχία Son La, μοιράστηκε την υπερηφάνειά της όταν στεκόταν στη μέση του περιπτέρου προωθώντας τα χρώματα του Βορειοδυτικού Ειρηνικού, προσελκύοντας πολλούς επισκέπτες, στην Φθινοπωρινή Έκθεση του 2025 (που πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Εκθεσιακό Κέντρο, Dong Anh, Ανόι ).

Η εκδήλωση συγκέντρωσε εκατοντάδες περίπτερα από όλες τις επαρχίες και τις πόλεις σε όλη τη χώρα. Συγκεκριμένα, η ενότητα «Βιετναμέζικο Φθινόπωρο - Φθινοπωρινά Χρώματα και Αρώματα» θεωρήθηκε ως ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα κατά την αναδημιουργία του πολιτιστικού χώρου, των προϊόντων και των παραδοσιακών χειροτεχνιών των περιοχών. Με έκταση σχεδόν 20.000 τ.μ., ο εκθεσιακός χώρος συγκέντρωσε περισσότερες από 30 επαρχίες και πόλεις, παρουσιάζοντας τυπικά προϊόντα, προϊόντα OCOP, χειροτεχνήματα, μεταποιημένα γεωργικά προϊόντα και σπεσιαλιτέ των ορεινών περιοχών.

Κάθε περίπτερο αποτελεί ένα πολιτιστικό έργο, όπου οι επισκέπτες μπορούν να επισκεφθούν και να βιώσουν την εξαιρετική και μοναδική ομορφιά των εθνοτικών μειονοτήτων από το Σον Λα, το Ντιεν Μπιεν , το Λάο Κάι, το Τουγιέν Κουάνγκ...

Άνθρωποι που «κουβαλούν κληρονομιά» στην πόλη

Στο περίπτερο με τα προϊόντα της επαρχίας Σον Λα , ο νεαρός τεχνίτης της εθνοτικής ομάδας Χανγκ Α Κούα, της φυλής Χο Μονγκ, έφτιαχνε τις φλογέρες του και είπε ότι αυτό το ταξίδι στο Ανόι ήταν πιο δύσκολο από κάθε χρόνο, επειδή οι φλογέρες και τα τύμπανα καταστρέφονται εύκολα και έπρεπε να μεταφερθούν σε εκατοντάδες χιλιόμετρα ορεινών περασμάτων. Αλλά μόλις έφτασε εκεί, είδε ανθρώπους που ενδιαφέρονταν για τα μουσικά όργανα και ζήτησε να βγάλουν φωτογραφίες με τις φλογέρες του, και ξέχασε όλη την κούραση του.

«Φέρνουμε επίσης τοπικές σπεσιαλιτέ. Δεν πουλάμε μόνο αγαθά, θέλουμε επίσης οι κάτοικοι της πόλης να γνωρίζουν πώς ζουν οι Μονγκ, τι τρώνε και τι φορούν. Αυτό σημαίνει να φέρνεις τον πολιτισμό στους δρόμους», δήλωσε ο Χανγκ Α Κούα.

Η Hang A Cua παρουσιάζει προϊόντα από την επαρχία Son La, ένα από τα περίπτερα που προσελκύει πολλούς επισκέπτες. (Φωτογραφία: Phi Tuan/Vietnam+)

Δίπλα βρίσκεται ο πάγκος της Hoang Thi Bich, μιας Λευκής Ταϊλανδέζας από το Moc Chau, Son La. Κουτιά με τσάι, κέικ γάλακτος και αποξηραμένα φρούτα είναι τακτοποιημένα δίπλα σε παραδοσιακές ταϊλανδέζικες φορεσιές. Από νωρίς το πρωί, ο πάγκος της Bich είναι πάντα γεμάτος με πελάτες. Πολλοί άνθρωποι σταματούν για να δοκιμάσουν, να αγοράσουν και να φωτογραφηθούν με χειροποίητα κεντημένα κασκόλ Pieu. Για την Bich, αυτή είναι μια ευκαιρία να βοηθήσει την ταϊλανδέζικη ταυτότητα να φανεί πιο καθαρά στα μάτια των τουριστών από όλο τον κόσμο.

Όπως και άλλα περίπτερα με έντονα βορειοδυτικά χρώματα, με την επιθυμία να προωθηθεί η τοπική εικόνα, το περίπτερο της επαρχίας Dien Bien σχεδιάστηκε με ανοιχτό χώρο, αναδημιουργώντας την παραδοσιακή σκηνή των σπιτιών από πασσάλους του λαού της Ταϊλάνδης, δημιουργώντας ένα σημείο αναφοράς για την προσέλκυση επισκεπτών.

Ο ιδιοκτήτης του Ha Bac Grill (Dien Bien) Lo Thi Suong δήλωσε: «Εμείς και η επαρχιακή κυβέρνηση προσπαθήσαμε να αναδημιουργήσουμε όσο το δυνατόν πιο αυθεντικά ένα σπίτι από πασσάλους, ένα τυπικό χαρακτηριστικό της εθνικής μας ομάδας. Οι επισκέπτες μπορούν να μπουν μέσα για να το επισκεφτούν, να βγάλουν φωτογραφίες και να νιώσουν τη ζωντανή ατμόσφαιρα των κατοίκων του βουνού».

Δίπλα σε αυτό, ο πάγκος της επαρχίας Λάο Κάι ήταν γεμάτος με το ευωδιαστό άρωμα λουκάνικου, πεντάχρωμου κολλώδους ρυζιού και καπνιστού κρέατος μέσα στον κρύο, ψιλόβροχο καιρό της πρωτεύουσας. Η γεύση των βουνών και των δασών που έφταναν στην πόλη πραγματικά προκαλούσε τα βήματα των θαμώνων.

Οι πάγκοι με έντονες γεύσεις από τα ορεινά προσελκύουν την προσοχή πολλών επισκεπτών. (Φωτογραφία: Phi Tuan/Vietnam+)

Η ιδιοκτήτρια περιπτέρου Phung Kim Dung, μέλος του Bo Y στο Muong Khuong, είπε ότι για να προετοιμαστεί για την έκθεση, όλη η οικογένεια έπρεπε να προετοιμάζεται όλη τη νύχτα και στη συνέχεια να ξυπνάει στις 3 π.μ. για να ανάψει τη σόμπα, να μαγειρέψει κολλώδες ρύζι και να κρεμάσει κρέας για να φτάσει στο Ανόι στην ώρα της. «Η οικογένειά μου είναι μια μικρή επιχείρηση χωρίς υπαλλήλους, αλλά η συμμετοχή στην έκθεση είναι μεγάλη χαρά. Ελπίζω απλώς ότι πολλοί άνθρωποι θα μάθουν για το φαγητό του λαού Bo Y και την κουλτούρα που προσπαθούμε να διατηρήσουμε εδώ και τόσο καιρό», είπε.

Με πολλά μοναδικά χαρακτηριστικά που προστέθηκαν στην φθινοπωρινή έκθεση, οι πελάτες στέκονταν γύρω από τα περίπτερα, δοκιμάζοντας το πεντάχρωμο κολλώδες ρύζι και ακούγοντας προσεκτικά τη γυναίκα του Bo Y να αφηγείται τις εποχές του καλαμποκιού και του ρυζιού στα ορεινά.

Η Nguyen Thu Ha, τουρίστρια από την περιοχή Cau Giay (Ανόι), αφού σταμάτησε στο περίπτερο των ορεινών κατοίκων, μοιράστηκε τα εξής: «Ακούγοντάς τους να μιλάνε για τα μοναδικά πολιτιστικά τους χαρακτηριστικά μέσα από τις ενδυμασίες και την κουζίνα τους, διαπίστωσα ότι πράγματα που μου φαινόντουσαν μακρινά ήταν παράξενα κοντά. Ίσως αυτή η απλότητα και η ειλικρίνεια να είναι που κάνει την έκθεση τόσο ελκυστική».

Προσπάθειες διάδοσης της ταυτότητας των ορεινών περιοχών

Για πολλούς τεχνίτες, κάθε επίσκεψη στην έκθεση δεν είναι μόνο μια ευκαιρία να παρουσιάσουν τα προϊόντα τους, αλλά και μια ευκαιρία να φέρουν την παραδοσιακή τους κουλτούρα πιο κοντά στους εγχώριους και ξένους τουρίστες.

Στο περίπτερο της επαρχίας Tuyen Quang, ο τεχνίτης Giang Thi Say, μιας εθνότητας Mong από την κοινότητα Can Ty, ξεχώριζε στον πολύχρωμο χώρο με το μπροκάρ. Στο τραπέζι υπήρχαν εξαιρετικά υφαντά υφάσματα, παραδοσιακές φορεσιές, αναμνηστικά και χειροποίητες τσάντες από μπροκάρ.

Για να προετοιμαστεί για αυτό το ξεχωριστό ταξίδι επιστροφής στην πόλη, αυτή και ο συνεταιρισμός της έπρεπε να εργάζονται συνεχώς για πολλές εβδομάδες για να έχουν αρκετά προϊόντα για να εκθέσουν. «Θέλω ο κόσμος να δει ότι τα χειροτεχνήματά μας είναι όμορφα, ντελικάτα και μπορούν να εφαρμοστούν σε πολλά διαφορετικά προϊόντα, όχι μόνο σε παραδοσιακά υφάσματα από μπροκάρ», μοιράστηκε η Giang Thi Say.

Ο χώρος είναι γεμάτος με τα χρώματα του μπροκάρ από τη βορειοανατολική ορεινή περιοχή. (Φωτογραφία: Phi Tuan/Vietnam+)

Οι επισκέπτες του περιπτέρου όχι μόνο βυθίζονται στον χώρο των χρωμάτων της βορειοανατολικής περιοχής, αλλά έχουν επίσης την ευκαιρία να «αποκωδικοποιήσουν» την έννοια κάθε μοτίβου με την Say. Για την Say, αυτή είναι επίσης μια ευκαιρία να εκπροσωπήσει τη φωνή του λαού της, συμβάλλοντας στην προώθηση της πολιτιστικής ομορφιάς των εθνοτικών μειονοτήτων στα ορεινά σε μεγάλο αριθμό τουριστών στην πρωτεύουσα.

«Πολλοί νέοι στο Ανόι ήρθαν να ρωτήσουν, ήμουν πολύ χαρούμενος. Ενδιαφέρθηκαν, ήταν περίεργοι, οπότε ήξερα ότι οι μοναδικές πολιτιστικές αξίες του λαού μας είχαν φτάσει σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων», εξέφρασε ο Say.

Όχι μόνο ο Say, αλλά και τεχνίτες όπως ο Hang A Cua (Son La), ο Hoang Thi Bich (Moc Chau) ή ο Phung Kim Dung (Lao Cai) κατανοούν περισσότερο από τον καθένα την ιδιαίτερη και διαφορετική αξία που τους έχει μεταδοθεί από την κοιτίδα της πολιτιστικής κληρονομιάς των εθνοτικών μειονοτήτων, την οποία γενιές πατέρων και παππούδων έχουν προσπαθήσει να διατηρήσουν και να προστατεύσουν.

Έτσι τώρα, εν μέσω της σύγχρονης, πολύβουης αστικής ζωής, μοιράζονται μια κοινή επιθυμία: να μιλήσουν στους ανθρώπους των πεδινών για τον πολιτισμό τους και τη δική τους ζωή, έτσι ώστε «κάθε τουρίστας να γνωρίζει, να κατανοεί και να αγαπά περισσότερο τον πολιτισμό του λαού μας».

Δημιουργία βιώσιμων μέσων διαβίωσης για τις εθνοτικές μειονότητες

Στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στις 29 Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια της 10ης Συνόδου της 15ης Εθνοσυνέλευσης, πολλοί αντιπρόσωποι ανέφεραν τον ρόλο του πολιτισμού, της κληρονομιάς και του τουρισμού στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Συγκεκριμένα, οι αντιπρόσωποι τόνισαν ότι αυτός είναι ο «εσωτερικός πόρος και η ήπια δύναμη» του έθνους· οι επενδύσεις στον ορεινό τουρισμό για την οικονομική ανάπτυξη και τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς πρέπει να θεωρούνται πυλώνας της περιφερειακής και εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής.

Από εκεί και πέρα, επισημαίνονται βασικές λύσεις για τη διατήρηση και προώθηση των παραπάνω πόρων, όπως: η διατήρηση της ταυτότητας στην ανάπτυξη, η οικοδόμηση ενός πράσινου τουριστικού οικοσυστήματος, η προώθηση της πολιτιστικής βιομηχανίας, ο ψηφιακός μετασχηματισμός στη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς και η διασφάλιση ορεινών υποδομών που συνδέονται με τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη.

Επιπλέον, υπάρχουν επίσης προτάσεις για τη δημιουργία ευνοϊκών μηχανισμών ώστε οι άνθρωποι, ιδίως οι γυναίκες και οι εθνοτικές μειονότητες, να γίνουν υποκείμενα ανάπτυξης του ορεινού τουρισμού, μετατρέποντας έτσι τους παραδοσιακούς πολιτιστικούς θησαυρούς σε βιώσιμα μέσα διαβίωσης.

(Βιετνάμ+)

Πηγή: https://www.vietnamplus.vn/khi-dong-bao-dan-toc-cho-di-san-ve-pho-va-no-luc-quang-ba-ban-sac-vung-cao-post1074020.vnp