حفظ هنر سنتی بافت پارچه‌های زربفت متعلق به قوم مونگ

در کنار جهت‌گیری توسعه اقتصاد گردشگری، هنر سنتی بافت زری بافی گروه قومی مونگ در کمون پا کو حفظ و ترویج می‌شود و به یک ویژگی فرهنگی بومی منحصر به فرد تبدیل شده و به بهبود زندگی اقلیت‌های قومی کمک می‌کند.

اصالت بافت زربفت توسط جامعه قومی مونگ در کمون پا کو با همکاری توسعه گردشگری حفظ می‌شود.

خانم موآ وای گان، بافنده‌ی پارچه‌های زربفت در کمون پا کو، نگران است: تعداد صنعتگران بافنده‌ی پارچه‌های زربفت اکنون بسیار کم است. در زندگی مدرن، لباس‌های آماده و پارچه‌های زربفت تولید شده در خطوط مونتاژ، در همه جای بازار با قیمت‌های پایین فروخته می‌شوند. بنابراین، حرفه‌ی پرورش کتان و بافت پارچه‌های زربفت مردم مونگ به تدریج در حال ناپدید شدن است. زنان مونگ این حرفه را می‌شناسند اما به ندرت آن را انجام می‌دهند.

بافندگان به فرزندان و نوه‌های خود تمرین بافتنی را می‌آموزند.

از سال ۲۰۱۸، مدل گردشگری اجتماعی در تعدادی از روستاها و دهکده‌ها ایجاد و توسعه یافته است و پا کو را به مقصدی جذاب تبدیل کرده است. علاوه بر جذابیت مناظر طبیعی، محصولات گردشگری تجربی، از جمله بافت سنتی زربفت، مورد علاقه بسیاری از گردشگران است. از اینجا، حرفه بافندگی احیا شده است، محصولات به طور فزاینده‌ای متنوع شده‌اند، نه تنها برای دوخت لباس، روسری و کلاه برای استفاده خانواده، بلکه عمدتاً برای رفع نیازهای گردشگران برای خرید سوغاتی و هدایا.

گردشگران هنر بافت پارچه‌های زربفت زنان مونگ پا کو را کشف می‌کنند .

خانم سونگ وای تان در دهکده پا کو، در شهرستان پا کو، مانند دیگر زنان مونگ، پیش از ازدواج، راه مادرش را در پرورش کتان، ریسندگی نخ و تسلط بر خیاطی و گلدوزی دنبال کرد. خانم تان در این باره می‌گوید: برای خلق محصولات زربافت یا لباس‌های سنتی، باید مراحل زیادی را طی کرد. هر مرحله از پرورش کتان، ریسندگی نخ، چاپ مومی، رنگرزی نیلی، گلدوزی، خیاطی... نیازمند دقت و مهارت فرد سازنده آن است. بنابراین، در گذشته و حال، استعداد، پشتکار و مهارت زنان مونگ از طریق مهارت‌های بافت پارچه کتانی آنها ارزیابی می‌شود.

فصل کاشت کتان در پا کو هر ساله حدود ماه‌های مارس و آوریل است و فصل برداشت حدود ماه‌های ژوئیه و اوت است. مردم معمولاً کتان را در آفتاب خشک می‌کنند و سپس آن را به الیاف تبدیل می‌کنند. سپس الیاف کتان در هاون کوبیده می‌شوند تا نرم شوند، سپس به هم متصل می‌شوند، به صورت رول پیچیده می‌شوند و شسته می‌شوند. مرحله بعدی جوشاندن الیاف کتان تا زمانی است که نرم و سفید شوند، سپس آنها را در آفتاب خشک می‌کنند. در پایان فرآیند تولید کتان، مردم مونگ از یک قرقره برای جدا کردن الیاف استفاده می‌کنند و سپس آنها را برای بافتن روی دستگاه بافندگی آویزان می‌کنند.

استعداد، کوشش و مهارت زنان مونگ از طریق مهارت‌هایشان در بافت پارچه کتانی سنجیده می‌شود.

پس از فرآیند بافت، زنان از یک قلم مسی داغ برای کشیدن طرح روی لایه موم زنبور عسل استفاده می‌کنند. پس از طراحی، پارچه چاپ شده با موم زنبور عسل با رنگ نیلی رنگ می‌شود تا پارچه تیره شود، سپس در آب جوش فرو برده می‌شود، موم زنبور عسل ذوب می‌شود و طرح‌های آبی روشن باقی می‌ماند. مرحله بعدی فرآیند گلدوزی است، طرح‌های روی زمینه لباس‌های مردم مونگ عمدتاً مربع، لوزی، مستطیل و... هستند که با دست انجام می‌شوند، بنابراین زمان زیادی می‌برد.

همچنین از طریق فعالیت‌های گردشگری، محصولات دستباف توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند. برخی از موسسات برای یادگیری و معرفی به این مکان آمده‌اند و مصرف محصولات بافت زربفت را برای مشتریان مرتبط می‌کنند. در این کمون، تعدادی گروه صنایع دستی تشکیل شده است که زنان را برای انجام این کار گرد هم آورده است. خانم سونگ وای گان، عضو گروه صنایع دستی دهکده پا کو، اظهار داشت: از زمانی که در کار تولید محصولات مشارکت داشته‌ام، به حفظ حرفه سنتی زنان مونگ افتخار کرده و بیشتر از آن آگاه شده‌ام. این همچنین منبع درآمد قابل توجهی برای حمایت از زندگی خانوادگی است.

در روستای پا کو، کمون پا کو، یک گروه صنایع دستی بافندگی تشکیل شد که تمام مراحل آن کاملاً با دست انجام می‌شد.

مغازه سوغاتی فروشی که اغلب مورد بازدید گردشگران در روستای چا دی، بخش پا کو قرار می‌گیرد.

خانم سونگ وای تان افزود: اکنون، بافت زری نه تنها توسط برخی از زنان مسن، بلکه توسط زنان میانسال نیز انجام می‌شود، دختران نیز به طور فعال در این کار مشارکت دارند و دختران جوان نیز راهنمایی و آموزش داده می‌شوند تا این هنر را حفظ کرده و بعداً آن را به نسل‌های بعدی منتقل کنند. تاکنون، خانوارهای خانه‌دار به ترویج نقش اتصال گردشگری روستای صنایع دستی برای تنوع بخشیدن به فعالیت‌های تجربی برای مقصد ادامه می‌دهند. در این کمون، یک روستای سنتی بافت زری و تعدادی گروه بافندگی تأسیس شده‌اند که سوغاتی‌های زری ساخته شده توسط صنعتگران روستای صنایع دستی و گروه‌های صنایع دستی را به نمایش گذاشته و معرفی می‌کنند. ۱۰۰٪ محصولات دستباف هستند.

روستاهای صنایع دستی و گروه‌های صنایع دستی همچنین به طور فعال محصولات را تبلیغ کرده و به مراکز خدمات گردشگری محلی می‌آورند تا مصرف را معرفی و ترویج دهند، در عین حال به ترویج محصولات بافندگی حاوی جوهره فرهنگی گروه قومی مونگ پا کو برای دسترسی بیشتر و بیشتر کمک می‌کنند.

بوی مین

منبع: https://baophutho.vn/bao-ton-nghe-det-tho-cam-truyen-thong-dan-toc-mong-241730.htm