حفظ و ترویج ارزش‌های فرهنگی ملی در فو توک

در کمون فو توک، استان گیا لای، صداهای طنین‌انداز گونگ، رقص‌های زیبای شوانگ و رنگ‌های سنتی زربافت هنوز به لطف شور و شوق جامعه و راهنمایی دقیق مقامات محلی حفظ و گسترش می‌یابند.

یک مراسم فرهنگی منحصر به فرد در فو توک.

در مسیر ادغام و توسعه، زمانی که موج مدرنیزاسیون و شهرنشینی به هر روستایی نفوذ می‌کند، حفظ و ارتقای هویت فرهنگی اقلیت‌های قومی به یک وظیفه فوری تبدیل می‌شود، وظیفه‌ای که هم استراتژیک و هم سرشار از ارزش‌های انسانی است.

سرزمینی با هویت غنی

از زمان ادغام بخش های ایا ملا، دات بانگ، چو نگوک، فو کان و شهر فو توک و تشکیل بخش فو توک، تصویر فرهنگی اینجا متنوع تر و غنی تر شده است. این بخش در حال حاضر محل سکونت تعداد زیادی از قوم گیا رای است، یکی از گروه های قومی با زندگی فرهنگی منحصر به فرد که با گونگ ها، شوانگ ها، جشنواره ها و آداب و رسوم سنتی که با هویت ارتفاعات مرکزی عجین شده است، ارتباط نزدیکی دارد.

به گفته هوانگ توی ترانگ، رئیس بخش فرهنگ و جامعه کمون فو توک، کل کمون در حال حاضر ۱۵۴ مجموعه گنگ دارد که ۱۷۷ صنعتگر در اجراها و تبادلات فرهنگی داخل و خارج از منطقه شرکت می‌کنند. نکته قابل توجه این است که این کمون، هنرمندی به نام نای فای دارد که به دلیل مشارکتش در زمینه کوک گنگ - هنری منحصر به فرد که نیاز به مهارت و درک عمیق از نت‌های موسیقی و سنت‌های فرهنگی عامیانه دارد - عنوان صنعتگر شایسته را از رئیس جمهور دریافت کرده است.

مراسم دعای باران مردم گیا رای در فو توک.

گنگ‌ها نه تنها آلات موسیقی هستند، بلکه روح فرهنگی مردم گیا رای در اینجا نیز هستند. صدای گنگ‌ها در هر رویدادی از چرخه زندگی یک فرد، از تولد، بزرگسالی، ازدواج تا مرگ، طنین‌انداز است. همچنین یک ندای معنوی است که مردم را در جشنواره‌هایی مانند مراسم پوتی (ترک قبر)، مراسم پرستش اسکله آب، مراسم دعای باران، جشن برنج جدید، مراسم بلوغ، مراسم شکرگزاری، جشن پیروزی و ... با خدایان و اجدادشان مرتبط می‌کند.

آقای کسور کوک، یک کوک‌کننده‌ی مشهور گونگ در روستای سای، به طور محرمانه گفت: «صدای گونگ در خون مردم گیا رای از زمانی که هنوز بر پشت مادرانشان بودند، جریان دارد. من کوک کردن گونگ‌ها را از پدرم یاد گرفتم و اکنون آنها را به فرزندان و نوه‌هایم آموزش می‌دهم. هر دستگاه گونگ روح خودش را دارد، اگر به اشتباه کوک شود، روح گونگ از بین می‌رود.»

حفظ این جشنواره‌ها نه تنها حفظ یک آیین، بلکه حفظ گنجینه‌ای از دانش عامیانه، زیبایی‌شناسی و باورهای بومی است. فعالیت‌هایی مانند اجرای گونگ، ترانه‌های عامیانه، بافندگی، مجسمه‌سازی، بافت پارچه‌های زربفت... هنوز هم به طور منظم در روستاهای ملا، دو، کت، سای، هوموک برگزار می‌شود - جایی که بسیاری از صنعتگران ماهر هر روز به نسل جوان آموزش می‌دهند.

خانم کسور هِدجت (بون دو)، بافنده‌ی قدیمی پارچه‌های زربفت، گفت: «من به دختران روستا نحوه‌ی بافتن را آموزش می‌دهم، از انتخاب نخ و رنگرزی گرفته تا بافتن طرح‌های سنتی. هر تکه‌ی زربفت یک داستان است، بخشی از روح مردم گیا رای.»

تقویت ارزش‌های فرهنگی در بستر جدید

فو توک نه تنها به حفظ آثار باستانی بسنده نمی‌کند، بلکه در راستای جهت‌گیری حزب و دولت مبنی بر توسعه پایدار مناطق اقلیت‌های قومی، گام‌های پیشگیرانه‌ای در جهت ارتقای ارزش‌های فرهنگی سنتی، مرتبط با توسعه اکوتوریسم و ​​گردشگری اجتماعی، برمی‌دارد.

هر ساله، این کمون به طور فعال در مسابقات، اجراها، جشنواره‌های فرهنگی و هنری مانند جشنواره گونگ ارتفاعات مرکزی و جشنواره فرهنگ قومی استان گیا لای شرکت می‌کند. این فرصتی برای ترویج تصویر، مردم و هویت فرهنگی فو توک به جامعه وسیع‌تر است، ضمن اینکه بر نقش مهم فرهنگ در توسعه اجتماعی-اقتصادی تأکید می‌کند.

تران ون لونگ، نایب رئیس دائمی کمیته مردمی کمون فو توک، تأیید کرد: «ما به وضوح حفاظت از فرهنگ را به عنوان یک وظیفه عادی، که ارتباط نزدیکی با آموزش سنتی برای نسل جوان دارد، شناسایی می‌کنیم. فرهنگ بدون حافظان آن نمی‌تواند وجود داشته باشد. بنابراین، کمون همیشه به کشف، پرورش و تجلیل از تیم صنعتگران، ترکیب فعالیت‌های فرهنگی با توسعه گردشگری محلی و ایجاد معیشت برای مردم توجه می‌کند.»

یکی از نکات برجسته، معرفی هنرمندان گیا رای برای زندگی و اجرا در دهکده فرهنگ قومی و گردشگری ویتنام در دونگ مو (هانوی) است. در حال حاضر، آقای سیو موک (روستای هوموک)، نوازنده گونگ و خواننده فولکلور، نماینده نمونه فو توک در "خانه مشترک" گروه‌های قومی است. او نه تنها اجرا می‌کند، بلکه مستقیماً فرهنگ گیا رای را به گردشگران داخلی و خارجی آموزش می‌دهد و معرفی می‌کند.

طبل زدن و طبل سازی از ویژگی‌های فرهنگی جدایی‌ناپذیر روستای ملاه، بخش فو توک، هستند.

علاوه بر دستاوردها، کار حفظ آثار فرهنگی در فو توک با مشکلات زیادی نیز روبرو است. بودجه فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی هنوز محدود است و نیازهای سازماندهی منظم برنامه‌های تبادل و احیای جشنواره‌ها را برآورده نمی‌کند. تیم مسئولان فرهنگی در این کمون هنوز کوچک است و مشاغل همزمان زیادی را بر عهده دارد و شرایط لازم برای سازماندهی فعالیت‌های گسترده را ندارد.

نگران‌کننده‌تر اینکه، بخشی از جوانان به طور کامل از مسئولیت حفظ و ترویج میراث فرهنگی آگاه نیستند. در جریان اقتصاد بازار، فرهنگ مدرن به تدریج ارزش‌های سنتی را تحت الشعاع قرار می‌دهد. بدون اقدامات اساسی و بلندمدت، خطر انقراض اجتناب‌ناپذیر است.

در مواجهه با این واقعیت، کمون فو توک در حال مطالعه و پیشنهاد بسیج منابع اجتماعی برای فعالیت‌های فرهنگی است، ضمن اینکه هماهنگی بین مدارس و اتحادیه‌های جوانان را برای آوردن فرهنگ قومی به کلاس‌های درس و زمین‌های بازی جامعه تقویت می‌کند. ادغام آموزش سنتی در فعالیت‌های فوق برنامه، راهی پایدار برای پرورش عشق به فرهنگ در نسل جوان است.

به گفته رفیق هوانگ توی ترانگ، در آینده، کمون به بررسی و شمارش صنعتگران، سازماندهی آموزش سیستماتیک، تشکیل پرونده برای پیشنهاد اعطای عنوان صنعتگر ممتاز به افراد نمونه ادامه خواهد داد؛ در عین حال، با سازمان‌های تابعه برای احیای جشنواره‌هایی که پتانسیل تبدیل شدن به محصولات گردشگری فرهنگی و ایجاد معیشت برای مردم را دارند، هماهنگی خواهد کرد.

در کنار آن، همه سطوح و بخش‌ها باید سیاست‌های حمایتی خاصی از نظر بودجه، مواد، آموزش کارکنان فرهنگی مردمی و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فرهنگی برای خدمت به جامعه داشته باشند. توجه و حمایت دولت پیش‌نیازی است برای اینکه فرهنگ سنتی نه تنها حفظ شود، بلکه به نیروی محرکه‌ای برای توسعه پایدار تبدیل شود.

از روستاهای دورافتاده ارتفاعات مرکزی، صدای گنگ‌ها هنوز در جنگل وسیع طنین‌انداز است، مانند ضربان قلب کوه‌ها و جنگل‌ها، مانند رشته‌ای که گذشته را به حال پیوند می‌دهد. فو توک، با مردم فداکار و صنعتگران بااستعداد خود، هر روز در حال حفظ و دمیدن روح در فرهنگ ملی است، به طوری که این هویت نه تنها برای همیشه در قلب مردم گیا رای زنده می‌ماند، بلکه گسترش می‌یابد و به یک افتخار مشترک برای کل جامعه قومی ویتنامی تبدیل می‌شود.

سونگ نگان

منبع: https://nhandan.vn/bao-ton-va-phat-huy-gia-tri-van-hoa-dan-toc-o-phu-tuc-post915773.html