با نویسنده آهنگ «افتخار صد سال روزنامه‌نگاری انقلابی ویتنام» آشنا شوید

طرفداران کای لونگ با نام دیپ وام کو (Diep Vam Co) از طریق آهنگ‌های وونگ کو (vọng cổ) و تان کو (Tân Cổ giao duyên) که بیش از ۳ دهه است، آشنا هستند. نام واقعی او بوی ون دیپ (Bui Van Diep) (متولد ۱۹۵۸) است، زادگاهش کمون مای لاک (My Lac comune)، ناحیه تو توا (Thu Thua) در استان لونگ آن (Long An) است. او عضو انجمن هنرمندان صحنه ویتنام و انجمن روزنامه‌نگاران ویتنام است. او که از کودکی به ادبیات علاقه داشت، برای روزنامه ادبیات و هنر لونگ آن (Long An) شعر می‌سرود، سپس به نوشتن آهنگ‌های وونگ کو (vọng cổ) و فیلمنامه‌های کای لونگ (cải lương) روی آورد. دوران کودکی او با رودخانه وام کو (Vam Co) پیوند نزدیکی داشت، بنابراین نام مستعار دیپ وام کو (Diep Vam Co) را برای خود انتخاب کرد.

نویسنده و روزنامه نگار Diep Vam Co

به مناسبت صدمین سالگرد روز مطبوعات انقلابی ویتنام   (۲۱ ژوئن ۱۹۲۵ - ۲۱ ژوئن ۲۰۲۵)، آهنگساز و روزنامه‌نگار دیپ وام کو، آهنگ «افتخار صد سال روزنامه‌نگاری انقلابی ویتنامی» را ساخت تا این حرفه را به عنوان مایه افتخار به تصویر بکشد. روزنامه رادیو و تلویزیون لانگ آن و خبرنگار رادیو، گفتگویی با آهنگساز و روزنامه‌نگار دیپ وام کو در مورد این آهنگ داشتند.

- خبرنگار: نویسنده و روزنامه‌نگار دیپ وام کو، کار روزنامه‌نگاری خود را از چه زمانی آغاز کرد و در طول سال‌های روزنامه‌نگاری خود چه جوایزی کسب کرد، نویسنده؟

نویسنده و روزنامه‌نگار دیپ وام کو: من کارم را در ایستگاه رادیو و تلویزیون لانگ آن در سال ۱۹۹۵ شروع کردم، زمانی که این ایستگاه در ۲۳ سپتامبر ۱۹۹۵ شروع به پخش کرد و در اوایل سال ۲۰۱۹ بازنشسته شدم. در سال ۱۹۹۵، بخش هنری هنوز تأسیس نشده بود، بنابراین خبرنگاران همگی گزارش و خبر تهیه می‌کردند. در سال ۱۹۹۶، بخش هنری تأسیس شد و من به عنوان سردبیر هنری منصوب شدم.

در طول ۲۵ سال کارم در این ایستگاه، گزارش‌های متعددی تهیه کردم، از جمله مستندی به نام «زندگی با سیل»، که توسط من تدوین و توسط روزنامه‌نگار وو هوی فیلمبرداری شد، و در سال ۱۹۹۶ مدال نقره جشنواره ملی تلویزیون را از آن خود کرد. این شروع زیبایی بود وقتی که برای اولین بار وارد روزنامه‌نگاری شدم.

در سال‌های بعد، آثاری داشتم که در جشنواره ملی تلویزیون در سال ۲۰۰۰ با اثر «جاده به زادگاه عمو هو» و در سال ۲۰۰۵ با اپرای «مات تروی کوا دم» موفق به کسب گواهی شایستگی شدند. در جشنواره‌های ملی رادیو نیز آثاری داشتم که جوایزی مانند مدال نقره در سال ۲۰۱۰ با اثر «دونگ سونگ ترو لای»، مدال برنز در سال ۲۰۱۲ با اثر «کام تا که و معبد باستانی» در سال ۲۰۱۴ را از آن خود کردند.

- خبرنگار: وقتی از آهنگساز دیپ وام کو نام برده می‌شود، مخاطبان آهنگ‌هایی مانند Tinh bau muon thoi، Yeu em nhu thoi binh nhi، Ky om hoa dao، Bao gio anh dau do (Hay den voi em)، Bang lang tim و... را به خاطر می‌آورند. بنابراین آیا آهنگساز ابتدا در آهنگسازی مشارکت داشته یا ابتدا برای روزنامه کار کرده است؟

آهنگساز و روزنامه‌نگار دیپ وام کو: قبل از آن، من چیزی از روزنامه‌نگاری نمی‌دانستم اما عاشق ادبیات و هنر بودم، عاشق آهنگ‌های وونگ کو بودم. در ابتدا، شعر می‌نوشتم و شعر و اشعار آهنگ‌های وونگ کو مثل سایه، خیلی نزدیک بودند، بنابراین هر کسی که شعر گفتن بلد بود، به راحتی به نوشتن وونگ کو روی می‌آورد. با علم به اینکه شعرهای من به خوبی دیگران نیست، به نوشتن وونگ کو روی آوردم و خوشبختانه موفق شدم.

به لطف آن، در آن زمان برای کار به ایستگاه رادیو و تلویزیون لونگ آن منتقل شدم. پس از آن، این آژانس شرایطی را برای من فراهم کرد تا در یک دوره آموزشی حرفه‌ای با یک برنامه دانشگاهی در رشته روزنامه‌نگاری شرکت کنم، بنابراین در روزنامه‌نگاری اعتماد به نفس بیشتری داشتم. بنابراین، قبل از آمدن به روزنامه‌نگاری، در آفرینش‌های ادبی و هنری شرکت کردم.

در زمینه آهنگسازی ادبی و هنری، علاوه بر شعر و ترانه‌های وونگ کو، در نوشتن فیلمنامه‌های کای لونگ نیز مشارکت داشتم. در میان آنها، نمایش «هوی شوان دوک» اولین نمایشنامه کای لونگ من بود که توسط گروه‌های لانگ آن و تای نین کای لونگ به روی صحنه رفت، سپس نمایش‌هایی مانند «مات تروی کوا دم»، «موآ بونگ دیئن دیئن» و... و بعدها چند ترانه بولرو نیز نوشتم.

- خبرنگار: به مناسبت صدمین سالگرد روز مطبوعات انقلابی ویتنام، آیا نویسندگان و روزنامه‌نگارانی هستند که آثاری در مورد این رویداد ویژه نوشته باشند؟

آهنگساز و روزنامه‌نگار دیپ وام کو: به مناسبت صدمین سالگرد روز مطبوعات انقلابی ویتنام، مرکز فرهنگ و هنر استان - واحد مسئول برنامه هنرهای نمایشی در این جشن، از من خواست که یک آهنگ vọng cổ برای این رویداد بنویسم. به لطف این پیشنهاد، احساس افتخار و خوش‌شانسی می‌کنم زیرا این چیزی است که مدت‌هاست گرامی داشته‌ام. من آهنگ Pride in the Hundred Years of Vietnam Revolutionary Press را نوشتم.

=PV: از آنجایی که این یک موضوع محبوب و گرامی است، آهنگساز چگونه احساسات انباشته شده در طول سال‌ها کار روزنامه‌نگاری را در این آهنگ گنجانده است؟

آهنگساز، روزنامه‌نگار دیپ وام کو: با این آهنگ، اگر فقط افکار خودم را منتقل کنم، مطمئناً کافی نیست. از آنجا که سفر ۱۰۰ ساله روزنامه‌نگاری سختی‌های زیادی را پشت سر گذاشته است و عمو هو بود که روزنامه‌نگاری را با اولین روزنامه تان نین در ۲۱ ژوئن ۱۹۲۵ پایه‌گذاری کرد، اولین بیت شعری که نوشتم این بود: «... به یاد «۲۱ ژوئن ۱۹۲۵» در گوانگژو - چین. عمو هو عزیز هنوز بی‌باک بود. او اولین شماره روزنامه تان نین را منتشر کرد و پایه و اساس توسعه مداوم مطبوعات انقلابی ویتنام را بنا نهاد.»

بیان همه چیز تنها با چند بیت از وونگ کو غیرممکن است، اما با توجه به تاریخ پرمعنای ۱۰۰ ساله روزنامه‌نگاری انقلابی ویتنام، این آهنگ تا حدودی تصویر روزنامه‌نگارانی را که در مراحل اولیه شرکت داشتند، به ویژه عمو هو - که هم روزنامه‌نگار بود و هم معلم بسیاری از نویسندگان - را به تصویر می‌کشد.

به طوری که پایه‌های مطبوعات انقلابی ویتنام به طور فزاینده‌ای محکم شود و به آرمان آزادی ملی کمک کند و به سمت ساختن میهنی غنی و زیبا حرکت کند. و در ابیات ۵ و ۶ آهنگ، لحظات خاصی را بعداً گنجاندم، یعنی زمانی که کشور در صلح بود با ستون «کارهایی که باید فوراً انجام داد» نوشته دبیر کل ، نگوین ون لین، روزنامه‌نگار در روزنامه نهان دان دیلی، که جان تازه‌ای به مطبوعات انقلابی ویتنام بخشید، که مورد استقبال همه قرار گرفت. امیدوارم این آهنگ در صدمین سالگرد روز مطبوعات انقلابی ویتنام مورد استقبال خوبی از سوی نمایندگان و روزنامه‌نگاران قرار گیرد.

به مناسبت صدمین سالگرد روز مطبوعات انقلابی ویتنام، برای همه روزنامه‌نگاران سالی بسیار شاد آرزو می‌کنم، همیشه اشتیاق خود را برای این حرفه روشن نگه دارید و به ارائه خدمات مثبت به روزنامه‌نگاری استان خود به طور خاص و کل کشور به طور عام ادامه دهید.

- خبرنگار: متشکرم، نویسنده و روزنامه‌نگار، شرکت دیپ وام!./.

دیم ترانگ (اجرا شده)

منبع: https://baolongan.vn/gap-go-tac-gia-bai-ca-tu-hao-tram-nam-bao-chi-cach-mang-viet-nam-a197349.html