شکوفه‌های «گل‌های کوهستانی» در هانوی

(GLO)- مانند گل‌های وحشی روستایی اما معطر، ۲۵ صنعتگر باهنر از روستای کون ماه (بخش ایا خوول، استان گیا لای) در فعالیت‌های ماه اکتبر با موضوع «من گل کوهستان هستم» که در دهکده ملی فرهنگ قومی و گردشگری ویتنام برگزار می‌شود، شرکت کردند، جایی که زیبایی و همبستگی گروه‌های قومی به هم می‌پیوندند.

هنرمندان روستای کن ماه که مفتخرند به نمایندگی از مردم باهنر از استان گیا لای در این برنامه شرکت کنند، بیش از یک ماه است که با پشتکار تمرین می‌کنند تا چشمگیرترین اجراها را به پایتخت بیاورند.

این هیئت به همراه گروهی از افراد قومی که روزانه در دهکده ملی فرهنگ قومی و گردشگری ویتنام (هانوی) فعال هستند، در بسیاری از فعالیت‌های غنی که با هویت فرهنگی ارتفاعات مرکزی عجین شده است، شرکت خواهد کرد.

به طور خاص، در ۱۸ و ۱۹ اکتبر، صنعتگران به اجرای موسیقی گنگ پرداختند؛ فضاهای فرهنگی، غذاهای سنتی، لباس‌ها، صنایع دستی، آلات موسیقی ابتدایی را معرفی کردند، آهنگ‌های محلی، رقص‌های محلی و غیره را اجرا کردند. علاوه بر این، فعالیت‌هایی برای تجربه بافت پارچه زربفت، بافتنی، بازی‌های محلی، مجسمه‌سازی و کوبیدن برنج با یک جفت دسته هاون وجود داشت.

مردم محلی و گردشگران همچنین شاهد اجرای مجدد مراسم اهدای قطره آب توسط صنعتگران گیا لای بودند - آیینی مهم در زندگی معنوی مردم بهنار در ارتفاعات.

صنعتگران روستای کن ماه در بعدازظهر ۱۵ اکتبر گزارشی از برنامه اجرا می‌کنند . عکس: لام نگوین

بعدازظهر ۱۵ اکتبر، هنرمندان قبل از عزیمت، درست در خانه‌ی اشتراکی روستای کون ماه، اجرایی برای گزارش برنامه داشتند. همه لباس‌های سنتی قومی خود را به همراه یک گروه گنگ و آلات موسیقی بامبوی منحصر به فرد پوشیده بودند.

تئاتر موسیقی و رقص عمومی دام سان با شرکت در مجموعه فعالیت‌های «تو گل کوهستان هستی» که توسط دهکده ملی فرهنگ قومی و گردشگری ویتنام برگزار شد، با هنرمندان هماهنگی کرد تا محتوا و اجراها را با دقت آماده کند.

می‌توان دید که این برنامه بسیار منحصر به فرد است و با هویت کوه‌ها و جنگل‌ها عجین شده است. امید است از این طریق، فرهنگ ارتفاعات مرکزی به طور کلی و فرهنگ مردم بهنار به طور خاص، به تعداد زیادی از گردشگران داخلی و خارجی گسترش یابد.

معاون مدیر اداره فرهنگ، ورزش و گردشگری لی تی تو هوئونگ

در ابتدای مراسم پرستش قطره آب، برگزارکننده با صدای بلند دعایی را به زبان باهنر خواند که تقریباً به این صورت ترجمه شده بود: «ما با احترام از یانگ (خدایان) و اجداد دعوت می‌کنیم تا برای شرکت در این مراسم به اینجا بیایند. امروز، ما قطره آب را جشن می‌گیریم، با احترام از اجدادمان در بالا دعوت می‌کنیم تا برای خوردن و آشامیدن با ما به پایین بیایند و دعا می‌کنیم که اجدادمان در بالا همیشه راه را برای داشتن یک زندگی مرفه و آرام برای ما روشن کنند.»

اکنون، از یانگ می‌خواهم که برای همه روستاییان دعا کند تا همیشه سالم باشند، برنج برای خوردن، آب برای نوشیدن و برنج برای پس‌انداز داشته باشند. تمام روستا از منبع آبی که به مردم، گاوها و درختان زندگی می‌بخشد، سپاسگزار است. از یانگ می‌خواهم که آب را برکت دهد تا همیشه فراوان باشد، خشکسالی نداشته باشیم؛ تا روستاییان سالم باشند، آب و هوای مساعد و باد و محصولات فراوان داشته باشند.

بلافاصله پس از آن، آهنگ‌های گنگ «برنج نو مبارک» و «قطرات آب مبارک» با شور و شوق نواخته شدند. بسیاری از اجراهای ویژه دیگر نیز توسط گروه در مقابل حیاط بزرگ خانه باشکوه سنتی اجرا شد. این اجراها شامل اجرای بی‌کلام «جشن پیروزی»، آهنگ گنگ «درود همبستگی»، آهنگ عاشقانه «اعتراف در شب مهتابی»، آهنگ محلی «منتظرم باش» و... بودند.

این برنامه نه تنها با گرامیداشت هویت و انسجام جامعه - سرزندگی ابدی مردمان بومی - با ملودی‌های عاشقانه بی‌پایان درباره عشق، درباره وعده‌هایی که در طول فصول کشاورزی متعدد، در امتداد نهر، زیر نور جادویی ماه داده شده است، طنین‌انداز می‌شود.

صنعتگران روستای کون ماه با مهارت تمام روی "پاهای دوم" خود هنرنمایی می‌کنند. عکس: لام نگوین

و شایسته‌ی نام «روستای چوب‌دستی»، صنعتگران روستای کن ماه اجرایی جذاب با عنوان «پاهای پرنده» ارائه دادند. آن‌ها روی «پاهای دوم» خود که از بامبو ساخته شده بودند، راه می‌رفتند و می‌پریدند، گویی روی زمین بودند یا چوب‌های خود را هماهنگ با صدای ناقوس‌ها می‌کوبیدند و اجرایی پر جنب و جوش و بی‌نظیر خلق می‌کردند.

شادی هنرمند تویی و دختر جوان هیائو وقتی توانستند در پایتخت اجرا داشته باشند و با سایر گروه‌های قومی تبادل نظر کنند. عکس: لام نگوین

آقای تویی (۵۰ ساله) به عنوان بااستعدادترین هنرمند تیم، در بیشتر اجراها، از آهنگ‌های محلی، طبل‌زنی، نواختن گونگ گرفته تا اجراهای روی چوب، شرکت داشت. او که در بسیاری از اجراهای فرهنگی و فعالیت‌های تبلیغاتی در داخل و خارج از استان شرکت کرده بود، همچنان از این سفر هیجان‌زده بود.

هنرمند تویی گفت: «به جز من، بقیه اعضا برای اولین بار به پایتخت می‌آیند تا اجرا داشته باشند و با دیگر گروه‌های قومی تعامل داشته باشند، بنابراین همه خوشحال هستند. بیش از یک ماه است که هر شب ساعت ۷ عصر در خانه مشترک روستای کون ماه جمع می‌شویم تا اجراها را با هم تمرین کنیم.»

هیائو در سن ۱۷ سالگی به دلیل سینوس‌های انعطاف‌پذیرش، جوان‌ترین فردی بود که برای شرکت در این برنامه انتخاب شد. هیائو با خجالت گفت: «تا به حال، دورترین جایی که تا به حال رفته‌ام، میدان دای دوآن کت (بخش پلیکو، تقریباً ۳۰ کیلومتر از روستا) بوده است. این اولین باری است که تا این حد سفر می‌کنم، بنابراین هم خوشحالم و هم نگران. به همین مناسبت، امیدوارم از طریق فعالیت‌های تیم، همه در مورد روستای من، فرهنگ مردم بهنار، گنگ‌ها و بسیاری از آیین‌های سنتی دیگر اطلاعات کسب کنند.»

منبع: https://baogialai.com.vn/hoa-cua-nui-toa-sac-tai-ha-noi-post569689.html