نگوین تی مین نگوک، نویسنده و کارگردان: برای گسترش تبادلات تئاتری بین‌المللی پیشگام باشید!

شهر هوشی مین به سمت صنعت فرهنگی در حال حرکت است، بنابراین صحنه‌ای که هدف آن تبادل بین‌المللی است نمی‌تواند از آن جدا بماند.

نگوین تی مین نگوک، نویسنده و کارگردان، درباره نمایش «دوستان، دوستان» که قرار است در روزهای ۱۲ و ۱۳ مارس در مدرسه رقص شهر هوشی مین اجرا شود، گفت: هنرهای نمایشی ویتنام نیاز به «هل دادن» برای ایجاد انگیزه جهت گسترش مبادلات بین‌المللی دارند.

خبرنگار: به گفته شما، با تنظیم، تکمیل، اصلاح و رفع موانع و کاستی‌ها در عملیات فعلی، آیا ما برای یک صنعت تئاتر یکپارچه بین‌المللی، انگیزه ایجاد خواهیم کرد؟

- نویسنده نگوین تی مین NGOC: من معتقدم که شروع پروژه‌های تبادل تئاتری بین‌المللی در جایی که ویتنام مجموعه‌ای از هنرمندان، کارگردانان و نویسندگان با استعداد را دارد، کار درستی است. مشکل، استراتژیِ به کار گرفتن قلب و روحمان در این کار است.

شهر هوشی مین در حال برگزاری جشنواره ویتنام - ژاپن ۲۰۲۵ است و تصادفاً در این زمان تئاتر Xom Kich در حال اجرای نمایشی از یک نمایشنامه‌نویس مشهور ژاپنی است که در پروژه‌ای از مرکز بنیاد ژاپن برای تبادل فرهنگی در ویتنام در تئاتر تجربی مدرسه رقص شهر هوشی مین اجرا می‌شود. من این را نشانه خوبی برای یادآوری به همه می‌دانم: در گسترش تبادلات تئاتری بین‌المللی فعال باشید. شهر هوشی مین به سمت صنعت فرهنگی در حال حرکت است، بنابراین تئاتر با هدف تبادلات بین‌المللی نمی‌تواند از این بازی کنار بماند.

دلیل اینکه برای داشتن این دو اجرا به پروژه «دوستان، دوستان» نوشته نمایشنامه‌نویس کوبو آبه پیوستید چه بود؟

- من فیلمنامه "دوستان - دوستان" را مدت‌ها پیش ترجمه کردم، در ابتدا "دوستان اول" یا "بی‌رحمانه مثل دوستی" نامیده می‌شد. وقتی کارگردان فقید وو مین هنوز زنده بود، او را برای اجرای این نمایش معرفی کردم، اما وو مین گفت که این نمایش برای صحنه بردن، اجرایش و همچنین فروش بلیط بسیار دشوار است.

صحنه‌ای از نمایش «دوستان، دوستان» اثر نمایشنامه‌نویس کوبو آبه، ترجمه نویسنده نگوین تی مین نگوک، تدوین و کارگردانی مشترک هنرمند شایسته وو شوان ترانگ - نگوین تی مین نگوک. عکس: هوآنگ توآن

در سال ۲۰۲۲، وقتی برای دیدن «هدا گابلر» به تئاتر جوانان رفتم، با کارگردانی به نام تسویوشی سوگیاما آشنا شدم که نمایشنامه‌های چخوف مانند «باغ گیلاس»، «عمو وانیا» و... را روی صحنه برده بود. ترجمه‌ام را معرفی کردم. کوبو آبه، نمایشنامه‌نویس، نام بزرگی است، افتخار ادبیات و تئاتر ژاپن به جهانیان از طریق آثاری مانند «زن در تپه‌های شنی»، «چهره دیگران» و...

سال گذشته، ۲۰۲۴، به مناسبت صدمین سالگرد تولد کوبو آبه، در گفتگو با صحنه‌ی Xom Kich از شرکت سرگرمی خنگ، با کمک دوستانم، از جمله خانم لو نگوک هان، متوجه شدم که می‌توانم از ژاپن مقداری بودجه برای به صحنه بردن این نمایش دریافت کنم.

ما به تهیه پیش‌نویس پروژه پرداختیم و خوشبختانه از طرف مرکز تبادل فرهنگی بنیاد ژاپن در ویتنام به عنوان حامی مالی مشترک پذیرفته شدیم.

در مورد صحنه‌ی «خوم کیچ» که هنرمند شایسته، وو شوان ترانگ و هنرمند هوانگ تای، رهبری آن را بر عهده دارند، چه اعتقادی دارید؟

- من مدرس و مسئول کلاس آموزش بازیگری در دانشگاه تئاتر و سینما در شهر هوشی مین بودم و هر دوی ما با هوآ هیپ، تان فونگ، توآن خای، شوآن فونگ... در یک کلاس دانشجو بودیم. در آن سال‌ها، یعنی بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳، متوجه شدم که جوانان علاوه بر استعداد، اشتیاق شرکت در کارهای شایسته را نیز دارند.

آنها می‌دانند که وقتی تئاتر Xom Kich را خلق می‌کنند، این چالش را می‌پذیرند. من آمدم تا ببینم و پیام‌های تشویق‌آمیز بفرستم. بنابراین، من همیشه آماده‌ام تا به هر طریقی که می‌توانم، از جمله متن، کمک کنم. من می‌بینم که جوانان به خوبی آموزش دیده‌اند، با احساس و جوانی اجرا می‌کنند.

برای دریافت حمایت رسمی از مرکز تبادل فرهنگی بنیاد ژاپن در ویتنام، اهمیت نمایش «دوستان، دوستان» چیست؟

- فرهنگ ژاپنی در واقع از طریق فیلم‌ها و کتاب‌هایی که مدت‌هاست در کشور ما موجود است، برای فرهنگ ویتنامی ناآشنا نیست. من همچنین جلد اول مجموعه کتاب‌های مصور «پابرهنه روی آتش سرخ» (Barefoot Gen) نوشته کیجی ناکازاوا را با ایده مخالفت با جنگ و بمب‌های اتمی ترجمه و معرفی کرده‌ام که هنرمند برجسته، تان لوک، مقدمه‌ای بر آن نوشته است. در مورد صحنه، این کار بسیار نادر است.

به عنوان یک مدرس، من همیشه سعی می‌کنم بهترین‌های تئاتر جهان را برای تکالیف مدرسه دانش‌آموزان ارائه دهم. هنرمند لونگ می نقش مادر را در داستان «حمل مادر به بالای کوه» بازی کرد، هوانگ تی نقش کوماچی را در نمایشی به همین نام از یوکیو میشیما بازی کرد.

در نمایش «دوستان، دوستان»، من و وو شوان ترانگ آن را طوری تنظیم کردیم که به آرمان‌های استعدادهای جوان ویتنامی در زمانی که نیاز به ابراز وجود دارند، بپردازد. پیام نمایش با تأکید بر این ایده، واضح‌تر شده است: «چه خوشبختی برای شما دیدار مجدد باشد، چه موفقیت، عشق، دوستان، پول، شهرت یا بخشش...، تنها زمانی واقعی و پایدار است که از قلبی خیرخواه سرچشمه بگیرد.»

آیا فکر می‌کنید این شروع بسیاری از پروژه‌های نمایشی تبادل فرهنگی با دوستان بین‌المللی در شهر هوشی مین است؟

- در هانوی ، صحنه نمایش به بسیاری از سفارتخانه‌ها نزدیک است، بنابراین جذب اسپانسر برای انجام پروژه‌های نمایشی تبادل فرهنگی با سایر کشورها آسان‌تر است. این نشان می‌دهد که اگر می‌خواهید با سایر کشورها تبادل فرهنگی داشته باشید، هر صحنه باید پویا باشد. امیدواریم کسانی که عاشق صحنه هستند، از صحنه نمایش Xom Kich دیدن کنند تا با چشمان خود ببینند و تلاش‌های ما را تجربه کنند.

امیدوارم ناامید نشوید زیرا نمایش «دوستان، دوستان» با دقت و شور و اشتیاق روی صحنه رفته است. این شروع، پروژه‌های جدید بسیاری را برای تئاترهای اجتماعی در شهر هوشی مین باز خواهد کرد تا فرصت‌هایی برای تبادل بین‌المللی پیدا کنند.

هنرمند شایسته، کا له هونگ، اظهار داشت: «پیش از این، تئاتر ویتنام از طریق تعدادی نمایش مانند «درنای بعدازظهر»، «داستان عاشقانه ویتنام - ژاپن» که از داستان عاشقانه شاهزاده نگوک هوا و تاجر ناگازاکی هنگام ورودش به هوی آن در قرن شانزدهم الهام گرفته شده بود، تبادلات فرهنگی ویتنام و ژاپن را سازماندهی کرده است. اکنون، نمایش «دوستان، دوستان» توسط تئاتر خوم کیچ تولید شده است و تأیید می‌کند که تئاتر شهر هوشی مین دارای یک قدرت درونی نهفته و قوی است که با هویت سنتی اشتیاق به یادگیری متبلور شده است. در درازمدت، این قدرت درونی ارزشمند باید به طور مؤثر مورد استفاده قرار گیرد تا فرصت‌های جدید تئاتر شهر هوشی مین، همراهی، نوآوری، تأمل، پیشگامی و پیش‌بینی داشته باشد تا یک زندگی تئاتری واقعاً مناسب برای فرصت‌های جدید کشور داشته باشد.»

منبع: https://nld.com.vn/nha-van-dao-dien-nguyen-thi-minh-ngoc-hay-nang-dong-de-mo-rong-giao-luu-san-khau-quoc-te-196250311205015441.htm