معاون رئیس هیئت نمایندگان مجلس ملی استان کوانگ تری، هوانگ دوک تانگ، نظر خود را در مورد پروژه اصلاح و تکمیل تعدادی از مواد قانون داروسازی و پروژه قانون میراث فرهنگی (اصلاح شده) ارائه داد.

در ادامه دستور کار جلسه هفتم، بعد از ظهر امروز، ۱۸ ژوئن، مجلس ملی به صورت گروهی پروژه اصلاح و تکمیل تعدادی از مواد قانون داروسازی و پروژه اصلاح قانون میراث فرهنگی (اصلاح شده) را مورد بحث قرار داد. هوانگ دوک تانگ، معاون رئیس هیئت نمایندگی مجلس ملی استان کوانگ تری، در بحث این دو پیش نویس قانون شرکت کرد.

برای پروژه اصلاح و تکمیل تعدادی از مواد قانون داروسازی:

در بند ۱، ماده ۱: نماینده پیشنهاد داد که به بند ۱، ماده ۱، عبارت «مدیریت دولتی» پس از عبارت «سیاست دولتی» اضافه شود. به گفته نماینده، افزودن این عبارت، نقش مدیریتی جامع دولت را در تمام فعالیت‌های مربوط به داروسازی روشن می‌کند، نه فقط در مدیریت «داروها در مراکز معاینه و درمان پزشکی»، «مدیریت کیفیت دارو» و «مدیریت قیمت دارو». این امر یک سیستم مدیریتی دقیق و یکپارچه را تضمین می‌کند و اثربخشی مدیریت دولتی در بخش داروسازی را افزایش می‌دهد.

در مورد اصلاحات و الحاقیه‌های برخی از مفاد ماده ۷۹ در مورد تبلیغات دارویی: نماینده هوانگ دوک تانگ بر لزوم مطالعه بیشتر و اصلاح و تکمیل مفاد ماده ۷۹ در مورد تبلیغات دارویی تأکید کرد. به طور خاص، لازم است بر تعیین اینکه چه کسی تبلیغ‌کننده است تمرکز شود: شرکت‌های داروسازی، داروخانه‌ها یا تبلیغ‌کنندگان. نماینده پیشنهاد کرد که شرکت‌های داروسازی باید قبل از تبلیغات، کیفیت و اثربخشی داروها را اثبات کنند تا شفافیت و صحت اطلاعات برای مصرف‌کنندگان تضمین شود.

هوانگ دوک تانگ، معاون رئیس هیئت نمایندگی مجلس ملی استان کوانگ تری، در بحث این دو پیش‌نویس قانون شرکت کرد - عکس: CN

این نماینده گفت: در حال حاضر، تبلیغات دارویی در بسیاری از کانال‌های رسانه‌ای به شیوه‌ای «خودت انجام بده» با اطلاعات زیادی که تأیید کیفیت و اثربخشی داروها دشوار است، انجام می‌شود. این امر باعث سردرگمی مصرف‌کنندگان می‌شود و می‌تواند منجر به پیامدهای منفی برای سلامتی شود. اصلاحیه‌ها و الحاقیه‌ها باید به وضوح موضوعاتی را که مجاز به تبلیغ هستند، مشخص کنند و شرکت‌های داروسازی را ملزم کنند که قبل از تبلیغ، کیفیت و اثربخشی داروها را اثبات کنند تا شفافیت و صحت اطلاعات برای مصرف‌کنندگان تضمین شود.

Đối với Điều 110 và Điều 113 của Dự thảo, đại biểu Hoàng Đức Thắng đề nghị quy định rõ trách nhiệm của các cơ quan trong việc quản lý giá thuốc, bao gồm: Bộ y tê, Bộ Tài chính và Bảo hiểm Xã hội Việt Nam. Thuốc chữa bệnh là hàng hóa đặc biệt mà người tiêu dùng không thể tự sản xuất, vì vậy việc quản lý giá thuốc phải minh bạch và tránh lợi ích nhóm để ngăn chặn tình trạng thao túng giá, đặc biệt là với các loại thuốc đặc trị và khan hiếm. Đại biểu nhấn mạnh rằng quy định này sẽ giúp đảm bảo quyền lợi của người tiêu dùng và sự minh bạch trong quá trình định giá thuốc, từ nguyên liệu đầu vào đến thành phẩm cuối cùng, đồng thời gắn kết ràng buộc giữa các Bộ, ngành: Y tế, Tài chính và Bảo hiểm xã hội.

برای پیش‌نویس قانون میراث فرهنگی (اصلاح‌شده):

در خصوص ماده ۱. دامنه مقررات، نماینده هوانگ دوک تانگ پیشنهاد اصلاح بند ۱، ماده ۱ پیش‌نویس قانون میراث فرهنگی را برای تضمین وضوح و کامل‌تر شدن آن ارائه داد. به طور خاص، نماینده پیشنهاد بازنویسی به شرح زیر را داد: «میراث فرهنگی مندرج در این قانون شامل میراث فرهنگی ناملموس، میراث فرهنگی ملموس و میراث مستند است که شامل ارزش‌های مادی، ارزش‌های معنوی، ارزش‌های طبیعی و دارایی‌هایی است که از نسلی به نسل دیگر جمهوری سوسیالیستی ویتنام منتقل می‌شود.» به گفته نماینده، این سه نوع میراث به تفصیل در بندهای ۱، ۲ و ۵، ماده ۳ پیش‌نویس توضیح داده شده‌اند، بنابراین برای جلوگیری از سردرگمی و ایجاد هماهنگی در کل سند قانونی، باید اصلاح و تکمیل شوند.

در ماده ۳. تفسیر اصطلاحات، بند ۱، تعریف «میراث فرهنگی ناملموس» باید تکمیل و تفصیل داده شود تا عناصر این میراث را به طور کامل منعکس کند. به طور خاص، عناصری مانند زبان، خط و باورها باید تکمیل شوند.

به گفته نماینده هوانگ دوک تانگ، کشور ما دارای ۵۴ گروه قومی با هویت‌های فرهنگی غنی و متنوع است. هر گروه قومی زبان، صدا و باورهای خاص خود را دارد. این عوامل باید حفظ و ترویج شوند تا هویت فرهنگی هر گروه قومی حفظ شود؛ و در بند ۱۰، تعریف «موزه» توسط نماینده پیشنهاد شد تا برای انعکاس صحیح کارکردها و وظایف موزه، اصلاح شود. نماینده گفت که لازم است بخش اول این آیین‌نامه اصلاح شود تا تأکید شود که موزه در درجه اول مکانی برای حفظ و نمایش مجموعه‌های تاریخ طبیعی و اجتماعی است. وظایف تحقیق و جمع‌آوری فقط کارکردهای اضافی هستند. یعنی برای اینکه این موضوع درست باشد، باید به صورت معکوس بیان شود.

در ماده ۴. مالکیت میراث فرهنگی، نمایندگان پیشنهاد کردند که اشکال مالکیت میراث فرهنگی در ماده ۴، از جمله مالکیت کل مردم، مالکیت عمومی و مالکیت خصوصی، به روشنی تعریف شود. لازم است میراث فرهنگی به طور خاص تحت مالکیت خصوصی و مالکیت عمومی جامعه تعریف شود، که در حال حاضر در پیش‌نویس ذکر نشده است.

نماینده تأکید کرد که همزمان با توسعه اقتصادی -اجتماعی، خدمات گردشگری در حوزه میراث تاریخی و فرهنگی به طور فزاینده‌ای در حال توسعه است و بسیاری از سازمان‌ها و افراد در جمع‌آوری، حفظ و نمایش میراث فرهنگی سرمایه‌گذاری کرده‌اند. بنابراین، باید مقررات روشنی برای به رسمیت شناختن و حفاظت از مالکیت میراث فرهنگی این سازمان‌ها و افراد وجود داشته باشد.

نماینده پیشنهاد داد که لازم است ترتیب و رویه‌های تصمیم‌گیری در مورد لغو تصمیم رتبه‌بندی یک اثر تاریخی در بند ۴ ماده ۲۴ به وضوح تصریح شود.

به گفته نماینده فعلی، این آیین‌نامه با بند ۲ مغایرت دارد، بنابراین برای اطمینان از امکان‌سنجی و شفافیت در روند اجرا، باید شفاف‌سازی شود. نماینده هوانگ دوک تانگ گفت: آیین‌نامه مندرج در بند ۴، ماده ۲۴ در مورد رویه لغو تصمیم برای طبقه‌بندی یک اثر باستانی با بند ۲ مغایرت دارد و باعث ایجاد مشکلاتی در اجرا می‌شود.

معاون رئیس هیئت نمایندگی مجلس ملی استان کوانگ تری پیشنهاد داد که ماده‌ای پس از ماده ۹۴ در مورد مسئولیت‌های سازمان‌ها، جوامع و افرادی که آثار تاریخی و فرهنگی را مدیریت می‌کنند در حفاظت و مرمت آثار تاریخی درجه یک اضافه شود. به گفته این نماینده، در حال حاضر، اکثر آثار تاریخی و فرهنگی مانند بتکده‌ها، کلیساهای ادیان و معابد خانوادگی توسط سازمان‌های مذهبی و طوایف با سرمایه‌ای که این سازمان‌ها و جوامع اهدا می‌کنند، مدیریت، حفظ و مرمت می‌شوند.

دولت در این پروژه‌ها سرمایه‌گذاری نکرده است، بنابراین لازم است مسئولیت‌ها به روشنی تعریف شوند تا توان جامعه در حفظ میراث فرهنگی بسیج شود.

علاوه بر این، نماینده پیشنهاد داد که مقرراتی در مورد مرمت و تعمیر بناهای مذهبی در مناطق تاریخی و فرهنگی و همچنین مقررات خاصی در مورد کسب و کار و جمع‌آوری عوارض در موزه‌های مدیریت آثار تاریخی و فرهنگی اضافه شود. نماینده در توضیح این پیشنهاد توضیح داد: جلوگیری از سوءاستفاده از مدیریت آثار باستانی برای اهداف سودجویانه و ارتقای منابع جامعه در حفظ میراث فرهنگی.

تان توان، کام نونگ

منبع: https://baoquangtri.vn/pho-truong-doan-chuyen-trach-doan-dbqh-tinh-quang-tri-hoang-duc-thang-da-tham-gia-y-kien-doi-voi-du-an-sua-doi-bo-sung-mot-so-dieu-cua-luat-duoc-va-du-an-luat-di-san-van-hoa-sua-doi-186287.htm