ຮຽນ​ຮູ້​ເພີ່ມ​ເຕີມ​ກ່ຽວ​ກັບ​ສຸ​ສານ​ພາ​ສາ​ຝຣັ່ງ - ແອ​ສ​ປາ​ໂຍນ​ໃນ Da Nang.

ສຸສານ ຝຣັ່ງ-ແອສປາໂຍນ ແມ່ນໜຶ່ງໃນຫຼັກຖານປະຫວັດສາດທີ່ເຫັນໄດ້ຊັດເຈນຂອງພັນທະມິດ ຝຣັ່ງ-ສະເປນ ບຸກຮຸກຮານຫວຽດນາມ ໃນຊຸມປີ 1858-1860.

ແຜນທີ່ສຸສານຈາກປີ 1894. ຮູບພາບ: ເອກະສານເກັບມ້ຽນ.

ພວກເຮົາຕ້ອງການຊີ້ແຈງຂໍ້ມູນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງເຊັ່ນ: ຊື່ ແລະ ການກໍ່ສ້າງ ແລະ ການຟື້ນຟູອະນຸສາວະລີ, ເຊິ່ງຍັງຂາດທັດສະນະທີ່ເປັນເອກະພາບ ແລະ ຊັດເຈນເພື່ອເຂົ້າໃຈໄລຍະເວລາຕົ້ນໆຂອງການຕໍ່ຕ້ານຝຣັ່ງ.

ກ່ຽວກັບຊື່

ອີງຕາມບົດລາຍງານຂອງນາຍຮ້ອຍ Treille ຂອງກອງພົນທະຫານເຮືອທີ 10 (ຜູ້ບັນຊາການວຽກງານປັບປຸງຢູ່ສຸສານຮ່ວມຝຣັ່ງ-ສະເປນໃນ ເມືອງດານັງ ) ໃນປີ 1898: "ສຸສານຂອງກອງກຳລັງເດີນທາງຝຣັ່ງ-ສະເປນຕັ້ງຢູ່ສົ້ນສຸດຂອງແຫຼມເຊີນຈ່າ, ຫ່າງຈາກໃຈກາງເມືອງດານັງ 7 ໄມ."

ໃນບັນທຶກການຟື້ນຟູໃນປີ 1921, ເມື່ອປຶກສາຫາລືກ່ຽວກັບສະຖານະພາບການບຳລຸງຮັກສາ, ຊື່ "ສຸສານທຽນຈາ (ທຽນຊາ)" ໄດ້ຖືກນຳໃຊ້. ຈົດໝາຍຈາກຜູ້ອຳນວຍການໂຮງຮຽນໂບຮານຄະດີຕາເວັນອອກໄກເຖິງຜູ້ອຳນວຍການປະຈຳການຂອງພາກກາງຫວຽດນາມໄດ້ຮ້ອງຂໍໃຫ້ "ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຄວາມຊຸດໂຊມຂອງສຸສານໃນແຫຼມເຊີນຈ່າ, ທາງທິດເໜືອຂອງເມືອງຕູຣານ." ຈົດໝາຍຈາກຫ້ອງການທຳອິດຂອງຜູ້ອຳນວຍການປະຈຳການຂອງພາກກາງຫວຽດນາມເຖິງຜູ້ວ່າການເມືອງຕູຣານໄດ້ລະບຸວ່າ: "ກ່ຽວກັບສະພາບທີ່ບໍ່ດີຂອງສຸສານຝຣັ່ງ-ສະເປນ." ນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າສົນທິສັນຍາການຕັ້ງຊື່ສຳລັບສະຖານທີ່ນີ້ບໍ່ສອດຄ່ອງກັນ, ແຕ່ຊື່ທີ່ໃຊ້ຕົ້ນຕໍແມ່ນສຸສານຝຣັ່ງ-ສະເປນ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ອີງຕາມນິທານພື້ນເມືອງ, ປະຊາຊົນເມືອງດານັງມັກໃຊ້ຊື່ວ່າ "ສຸສານອີ-ພະເຍົາ". ໃນປະເທດຫວຽດນາມໃນຊ່ວງລາຊະວົງຫງວຽນ - ແລະແມ່ນແຕ່ກ່ອນປີ 1954 - "ອີ-ພະເຍົາ" ໝາຍເຖິງປະເທດສະເປນ. ດັ່ງນັ້ນ, ຄຳຖາມທີ່ເກີດຂຶ້ນ: ເປັນຫຍັງປະຊາຊົນຈຶ່ງໃຊ້ຊື່ນີ້? ຖ້າພວກເຂົາຄິດວ່າການໃຊ້ຄຳວ່າ "ຝຣັ່ງ" ແລະ "ສະເປນ" ຍາວເກີນໄປ, ເປັນຫຍັງຈຶ່ງບໍ່ໃຊ້ຊື່ສັ້ນກວ່າ "ສຸສານອີ-ພະເຍົາ" ແທນ "ສຸສານຝຣັ່ງ"?

ເມື່ອພິຈາລະນາເຖິງປະຫວັດສາດໂດຍລວມຂອງເມືອງດານັງໃນຊ່ວງສະໄໝອານານິຄົມຝຣັ່ງ, ໂດຍສະເພາະຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນສະຕະວັດທີ 20 ຫຼັງຈາກສົງຄາມ ໂລກ ຄັ້ງທີ 1, ສາມາດເຫັນໄດ້ວ່າເຈົ້າໜ້າທີ່ຝຣັ່ງໃນອິນດູຈີນໄດ້ຊຸກຍູ້ໃຫ້ປະຊາຊົນໃຊ້ຊື່ "ອີ-ພະ-ໜໍ" (ຝຣັ່ງ-ສະເປນ) ໃນການອ້າງອີງປະຈຳວັນ ແລະ ອາດຈະມີເຈດຕະນາທີ່ຈະຍົກເລີກ ຫຼື ຫຼຸດຜ່ອນການໃຊ້ຊື່ຝຣັ່ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສະຖານທີ່ແຫ່ງນີ້? ນີ້ຍັງເປັນສົມມຸດຕິຖານ, ແຕ່ຜ່ານສິ່ງນີ້, ນັກຄົ້ນຄວ້າຈຳເປັນຕ້ອງບັນລຸຄວາມເຫັນດີເປັນເອກະພາບກ່ຽວກັບການໃຊ້ຊື່ "ສຸສານຝຣັ່ງ-ສະເປນ" ສຳລັບສະຖານທີ່ປະຫວັດສາດທີ່ເປັນເອກະລັກແຫ່ງນີ້.

ການປັບປຸງສຸສານ

ເມື່ອສຳຫຼວດສະພາບປັດຈຸບັນຂອງສຸສານແຫ່ງນີ້, ຄຳຖາມໜຶ່ງກໍ່ເກີດຂຶ້ນຄື: ອະນຸສາວະລີແຫ່ງນີ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນ ແລະ ປັບປຸງໃໝ່ແນວໃດ? ຫຼັງຈາກທົບທວນເອກະສານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງແລ້ວ, ສາມາດເຫັນໄດ້ວ່າຈົນຮອດປີ 1897, ສຸສານໄດ້ຜ່ານການປັບປຸງສອງໄລຍະ. ໄລຍະທີ 1, ແຕ່ປີ 1858 ຫາ 1885, ເບິ່ງຄືວ່າໄດ້ຮັກສາສຸສານໄວ້ໃນສະພາບເດີມ.

ໃນໄລຍະທີ 2, ແຕ່ປີ 1885-1889, ສະຖານກົງສຸນ Tourane ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນການປັບປຸງເຊັ່ນ: ການກໍ່ສ້າງຮົ້ວອ້ອມຮອບ, ການຕິດຕັ້ງປະຕູເຫຼັກຢູ່ທາງເຂົ້າ, ການທາສີໃໝ່ໃສ່ແຜ່ນຈາລຶກບາງແຜ່ນພາຍໃນພື້ນທີ່, ແລະ ການເກັບກວາດພື້ນທີ່ອ້ອມຮອບສຸສານ.

ໃນປີ 1894, ເຈົ້າໜ້າທີ່ອານານິຄົມຝຣັ່ງໄດ້ວາງແຜນອອກແບບສຳລັບສະຕູດິໂອທີ່ມີບ່ອນຝັງສົບຢູ່ດ້ານລຸ່ມ, ແຕ່ຫຼັງຈາກພາຍຸໃນປີ 1897, ສະຕູດິໂອໄດ້ພັງທະລາຍລົງໝົດ, ເຮັດໃຫ້ເຫັນບ່ອນຝັງສົບ.

ດັ່ງນັ້ນ, ໃນປີ 1998, ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຂອງຜູ້ປົກຄອງໃຫຍ່ຂອງອິນດູຈີນ, Paul Doumer, ລັດຖະບານອານານິຄົມຈຶ່ງໄດ້ເລີ່ມວາງແຜນການກໍ່ສ້າງ, ການປັບປຸງ ແລະ ພິທີເປີດສຸສານແຫ່ງນີ້ໃນວັນທີ 13 ກໍລະກົດ 1898. ໃນປີ 1921, ສຸສານໄດ້ຮັບການປັບປຸງໃໝ່, ແຕ່ມີພຽງແຕ່ໂບດນ້ອຍເທົ່ານັ້ນທີ່ໄດ້ຮັບການຂະຫຍາຍ.

ສຸສານຝຣັ່ງ-ແອສປາໂຍນຍັງຄົງມີຄຸນຄ່າພິເສດໃນການກຳນົດໄລຍະຕົ້ນໆຂອງການຕໍ່ຕ້ານຜູ້ຮຸກຮານຈາກຕ່າງປະເທດໃນເມືອງດານັງ.

ການສົນທະນາທີ່ໄດ້ກ່າວມາຂ້າງເທິງນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນບັນຫາການຄົ້ນຄວ້າທາງວິຊາການເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເຮັດໃຫ້ນຶກເຖິງຄວາມຊົງຈຳທາງປະຫວັດສາດທີ່ປະດິດຢູ່ໃນສະຖານທີ່ແຫ່ງນີ້.

ສະຖານທີ່ແຫ່ງນີ້ຍັງຕ້ອງການວິທີການ ທີ່ເປັນວິທະຍາສາດ ແລະ ເປັນເອກະພາບຫຼາຍຂຶ້ນ, ເຊິ່ງທັງເຄົາລົບຄວາມຈິງທາງປະຫວັດສາດ ແລະ ຮັກສາໄວ້ໃຫ້ຄົນລຸ້ນຫຼັງເຫັນເຖິງມື້ຕົ້ນໆທີ່ຫຍຸ້ງຍາກຂອງປະເທດກ່ອນຄື້ນການຮຸກຮານ.

ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: https://baodanang.vn/hieu-them-ve-nghia-dia-phap-tay-ban-nha-o-da-nang-3303295.html