De andere kant van de Duong-rivier - waar alluvium en cultuur samenkomen

Aan de overkant van de Duong-rivier ligt het platteland met beroemde relikwieën zoals de Dau-pagode, de But Thap-pagode, de Thien Thai-berg en de tempel van de vooraanstaande geleerde Le Van Thinh... De Dau-pagode (momenteel in de wijk Tri Qua) is het boeddhistische centrum van het land met zijn architectuur van een "pagode met honderd kamers, een toren van negen verdiepingen en een brug met negen overspanningen". Vanuit het centrum van Dau - Luy Lau - heeft het boeddhisme zich verspreid over de regio's van het land. De Dau-pagode is een van de belangrijkste locaties van het Dau-festival met de processie van de Vier Dharma Boeddha. Dienovereenkomstig organiseren de dorpen van de Dau-gemeenschap op de belangrijkste festivaldag de processie van de Vier Dharma Boeddhabeelden van de dorpspagodes naar de "gemeenschap" bij de Dau-pagode. Het festival herschept op levendige wijze het agrarische religieuze leven en weerspiegelt de aspiraties van de inwoners van de Noordelijke Delta naar gunstig weer en overvloedige oogsten.

De uitgestrekte groene velden in het alluviale gebied langs de Duong-rivier.

Aan de overkant van de Duong-rivier liggen ook het mausoleum en de tempel van Kinh Duong Vuong (Thuan Thanh-wijk), waar de overblijfselen van Kinh Duong Vuong bewaard worden – de voorouder van het Vietnamese volk, de grootvader van koning Hung. Elk jaar, aan het begin van de lente, komen Vietnamezen uit het hele land hierheen om de verdiensten van deze voorouder te herdenken.

Aan de overkant van de Duong-rivier liggen veel beroemde ambachtsdorpjes die de ijver en optimistische geest van oude boeren weerspiegelen, zoals: Dong Ho-volkskunst, Dai Bai-bronswerk, Xuan Lai-bamboe... Het ambacht van het maken van Dong Ho-schilderijen is bijvoorbeeld een vast onderdeel van de poëzie geworden: "Hé meisje met de groene band/ Als je met me mee wilt naar het dorp Mai, kom dan terug/ Het dorp Mai heeft zijn eigen gebruiken en tradities/ Er is een rivier om in te baden en een ambacht van het maken van schilderijen." Hoewel het ambacht van het maken van Dong Ho-schilderijen niet langer massaal wordt geproduceerd zoals in de hoogtijdagen van een paar honderd jaar geleden, wordt het door de mensen hier gekoesterd en bewaard. Momenteel wordt het bij UNESCO ingediend voor erkenning als cultureel erfgoed dat dringend bescherming behoeft.

Aan de andere kant van de Duong-rivier, schouder aan schouder staand om het festival in de regio Dau bij te wonen, en ons onderdompelend in de bruisende sfeer, voelen we duidelijker de waarde van onafhankelijkheid en vrijheid zoals dichter Hoang Cam ooit wenste: "Ik ga naar het festival in de bergen en rivieren / Ik lach vrolijk, het licht van de lente brengt vreugde in alle harten".

Tijdens de jaren van hevig verzet tegen de Fransen schreef dichter Hoang Cam het gedicht "Aan de andere kant van de Duong-rivier" als een episch gedicht over de schoonheid van de natuur, de mensen hier en het geloof in een dag van totale overwinning. Het landschap aan de andere kant van de Duong-rivier zag er sprookjesachtig mooi uit: "Ons vaderland heeft geurige kleefrijst/ Dong Ho-schilderijen van kippen en varkens met frisse en heldere lijnen/ De nationale kleur schittert helder op het papier." De vredige en welvarende schoonheid van dat landschap werd echter verscheurd door het vertrappen van de vijand: "De moeder en de kudde varkens, de yin en yang, zijn in twee richtingen gescheiden/ De bruiloft van muizen was ooit een bruisende en levendige/ Waar zijn ze nu allemaal gebleven?" Voor de tragische scène van zijn vaderland riep de dichter bedroefd uit: "Staand aan deze kant van de rivier, waarom voel ik me dan zo berouwvol/ Waarom voel ik me zo gebroken alsof mijn hand eraf is gevallen?" Dat is ook de stem van de mensen hier. Het is pijnlijk, maar ze zijn niet laf of ellendig. De mensen ten zuiden van de Duong-rivier zetten hun verdriet om in actie en kwamen dapper in opstand om de vijand te verslaan: "De Duong-rivier stroomde verder/ en liet hem uitstromen naar zee/ hoeveel vijandelijke forten werden er vernietigd..."

Tijdens de verzetsoorlog tegen de Fransen bouwden de mensen ten zuiden van de Duong-rivier talloze verzetsdorpen, richtten ze guerrillateams op die de vijand bestreden, het dorp verdedigden, het land verdedigden en vele heldendaden verrichtten. Als erkenning voor deze heldendaden kregen veel gemeenten van de staat de titel Held van de Volksstrijdkrachten, zoals An Thinh, Phu Hoa, Quang Phu, Lam Thao, Nhan Thang, Xuan Lai, Cao Duc, Nguyet Duc, Song Lieu, Tram Lo, Tri Qua...

Nadat ze alle vijanden hadden verdreven, kreeg het thuisland onafhankelijkheid en vrijheid en begonnen de inwoners van Nam Duong onmiddellijk met de wederopbouw. Nam Duong was voorheen een minder ontwikkelde regio dan Bac Duong vanwege handelsbarrières. Dankzij het effectieve investerings- en ontwikkelingsbeleid van de provincie bloeit dit land echter met de dag en is het op weg naar een grote groei.

Dankzij de gunstige ligging, nabij de hoofdstad Hanoi , de haven van Hai Phong en Quang Ninh, werd het gebied ten zuiden van de rivier de Duong door de staat uitgekozen voor de bouw van een luchthaven. Onlangs, op 16 augustus 2025, heeft de regering een resolutie uitgevaardigd over speciale mechanismen en beleidsmaatregelen voor investeringen in de bouw van Gia Binh International Airport, met vereenvoudigde investerings- en bouwprocedures. Het doel is dat de luchthaven in 2030 twee landingsbanen heeft, een capaciteit van 30 miljoen passagiers en 1,6 miljoen ton vracht per jaar; in 2050 zullen er vier landingsbanen zijn, een capaciteit van 50 miljoen passagiers en 2,5 miljoen ton vracht.

Naast economische ontwikkeling worden ook de unieke culturele kenmerken van dit land behouden en gepromoot. Aan de overkant van de Duong-rivier kunnen we nu gemakkelijk unieke Dong Ho-volksschilderijen bewonderen, vol nationale kleuren. Het Dong Ho Folk Painting Conservation Center (Thuan Thanh Ward) verwelkomt ons met open armen en wil graag de unieke kenmerken van het culturele erfgoed van onze voorouders aan vrienden van over de hele wereld laten zien.

Aan de overkant van de Duong-rivier geurt de kleefrijst nog steeds op de velden. Maïs en aardappelen staan nog steeds groen aan de oevers. Het enige verschil is dat de boeren van vandaag hebben geïnvesteerd in grootschalige, hightech landbouwproductie met veel hoogwaardige gewassen zoals knoflook, komkommer, watermeloen, wortelen, enz. De Duong-rivier voert nog steeds ijverig koel water aan en zet alluvium af voor weelderige oevers.

Als we hier komen, schouder aan schouder staan op het Dau-festival en ons onderdompelen in de bruisende sfeer, voelen we nog duidelijker de waarde van onafhankelijkheid en vrijheid, zoals dichter Hoang Cam ooit wenste: "Ik ga naar het nationale festival / Ik lach vrolijk, het licht van de lente brengt vreugde in alle harten".

Thanh Huong

Bron: https://baobacninhtv.vn/ben-kia-song-duong-noi-phu-sa-va-van-hoa-giao-hoa-postid425768.bbg