Volkskunstenaar Trung Duc deed ooit de rol van professor Tran Van Khe om de Kunstraad te "misleiden".

In de Vietnamese muziekschat is "Going to Huong Pagoda" een lied met een druk leven, maar de oorsprong ervan is uiterst mysterieus. Er was een tijd dat veel mensen probeerden de auteur te vinden die het beroemde lied uit de tekst van Nguyen Nhuoc Phap had gecomponeerd, maar die niet konden vinden. En de uiteindelijke waarheid deed iedereen... "achteruit vallen".

Beroemd liedje, maar kan geen originele muziek vinden

Origineel lied "Going to Huong Pagoda", gesigneerd door auteur Tran Van Khe. Foto uit de krant Van Nghe.

Allereerst heet het gedicht van Nguyen Nhuoc Phap "Parfumpagode" met 34 strofen, in de lange vorm van vijf woorden (elke regel heeft 5 woorden, 4 regels/strofe). Volgens schrijver Nguyen Giang had Nguyen Nhuoc Phap destijds "in het geheim" een jonge dame uit een adellijke familie lief, die destijds werd beschouwd als een "schoonheid van Hanoi" (Juffrouw Do Thi Binh, woonachtig op Nguyen Thai Hoc 67 in Hanoi ). Hij schreef dit gedicht om het aan zijn "muze" te geven. Elke dag liep Nguyen Nhuoc Phap stilletjes langs Nguyen Thai Hoc 67 in de hoop het meisje van zijn dromen te ontmoeten. Helaas zorgde het wrede lot ervoor dat hij op zeer jonge leeftijd stierf, zijn talent was op zijn hoogtepunt, dus toen hij stierf, had hij Miss Do Thi Binh nog geen enkele keer ontmoet.

In een gesprek met Dan Viet , Dr. of Aesthetics, vertelde The Hung dat hij in 1991, toen hij de opdracht kreeg om de speciale editie van het Huong Pagoda Festival voor het weekblad Van Nghe te produceren, echt de originele muziek van het lied "Di choi Chua Huong" van auteur Tran Van Khe nodig had, gebaseerd op het gedicht van Nguyen Nhuoc Phap, om het gemakkelijk te kunnen vergelijken met het huidige lied. Hij nam deze taak op zich en klopte aan bij de Vietnamese Muzikantenvereniging om die muziek te vragen. Alle verantwoordelijke muzikanten schudden echter hun hoofd.

Dr. of Aesthetics The Hung in zijn jeugd. Foto: NVCC

"Ik herinner me nog dat muzikant Hoang Van zijn schouders ophaalde en met zijn ogen rolde: "Ik heb die partituur nog nooit gezien, ook al heb ik dat liedje vaak gehoord." Een vriend die met me meeleefde, wees naar de tweede verdieping van de Muzikantenvereniging en zei: "Zoek zanger Quoc Dong, die zal er vast wel zijn, maar zo niet, luister dan nog eens naar de muzieknotatie." O mijn god! Een liedje dat op de cover van de krant Literatuur en Kunsten zou komen, maar opgenomen muziek, dan is de kans groot dat de auteur je aanklaagt.

Ik probeerde zanger Quoc Dong opnieuw te vinden en kreeg het volgende harde antwoord: "Nooit. De reden is dat zangers elkaar allemaal vertellen dat ze moeten optreden. Als je naar muzikant Nguyen Ngoc Oanh gaat, maak je misschien een kans."

Een lied dat geliefd is bij het volk, heel soulvol om naar te luisteren, is tot in de puntjes geënsceneerd door de televisie en de Voice of Vietnam Radio, zodat miljoenen luisteraars en kijkers ernaar konden kijken en luisteren; een optreden dat elke band die populair wil worden, in zijn programma moet hebben, maar er is geen bladmuziek. Een vreemd, maar waar verhaal!

Dus besloot ik naar muzikant Nguyen Ngoc Oanh te gaan. Nadat hij mijn presentatie van het idee voor het artikel had gehoord, beloofde hij me binnen 24 uur te helpen als hij het in zijn muziekwinkel zou vinden... En als hij het vond, zou hij zijn mening geven om te bewijzen dat het nummer niet meer hetzelfde was als het huidige nummer, ook al heette de auteur nog steeds... Tran Van Khe.

Zoals afgesproken klopte ik op de deur. Meneer Oanh riep om het goede nieuws te verkondigen dat hij het had gevonden. Voor mijn ogen hing de partituur van Nguyen Nhuoc Phaps gedicht van musicus Tran Van Khe. Onderaan de bladmuziek stond de regel: "De versie van Going to Huong Pagoda, voor de tweede keer uitgegeven door Tinh Hoa Publishing House. Naast de reguliere versies waren er ook speciale muziekexemplaren, gemerkt van I tot en met XX TH. Van I tot en met X waren alle exemplaren voorzien van de handtekening van de auteur en het vermiljoenen zegel van TH als geschenk."

Volkskunstenaar Trung Duc op zijn hoogtepunt. Foto: TL

Het blijkt dat het originele lied "Di choi Chua Huong" echt is. Maar vergeleken met het populaire lied van vandaag is het een kwestie van kopiëren en plakken. Het lied werd bijna een halve eeuw geleden uitgebracht, toen professor - dokter Tran Van Khe nog student was, een amateurauteur. We kunnen ons inleven in de onhandige techniek die werd gebruikt bij het componeren van muziek voor Nguyen Nhuoc Phaps lange gedicht.

Muzikaal gezien zijn zowel het begin als de kern van het lied geschreven in F majeur. Vervolgens gaat het over naar mineur (d mineur) en eindigt met twee woestijnfrasen. Het origineel staat in majeur met een 3/4 maatsoort. De zangers die het vandaag zingen, zingen in mineur met het ritme van de Rumba Boléro (meestal geschreven in 4/4 maat).

Muzikant Nguyen Ngoc Oanh was verrast toen hij op het podium een ​​zanger begeleidde die dit lied zong. Hij vroeg zich af wie de nieuwe auteur van dit lied was en ontdekte dat het zanger Trung Duc was.

Toen hij vroeg waarom het werk niet naar hem vernoemd was, maar naar Tran Van Khe, antwoordde Trung Duc: "Omdat ik wilde dat het werk een plek onder de massa zou krijgen, daarom heb ik het in eerste instantie zo gedaan. Pas toen het populair werd, ben ik gaan nadenken over auteursrecht."

Na 49 jaar werd het lied "Going to Huong Pagoda" opnieuw gecomponeerd. Gelukkig ontving de redactie van Van Nghe het originele werk van muzikant Nguyen Ngoc Oanh, want waar zouden we anders auteur Tran Van Khe midden op dit Huong Pagoda-festival vinden?

Dr. of Aesthetics The Hung voegde eraan toe dat dichter Tran Dang Khoa, nadat hij van dit verhaal had gehoord, hem nieuwsgierig belde en hem vroeg naar het lied van Tran Van Khe. Hij moest het lied "Di choi Chua Huong" van auteur Tran Van Khe – die ook wel bekend is als Volkskunstenaar Trung Duc "sonphe" – voor zijn jongere broer spelen.

Volkskunstenaar Trung Duc "is" professor Tran Van Khe excuses verschuldigd

Volkskunstenaar Trung Duc vertelde Dan Viet dat hij in 1980, toen hij werkte bij het Vietnamees Nationaal Muziek- en Danstheater, per ongeluk het gedicht "Perfume Pagoda" van dichter Nguyen Nhuoc Phap las. Hij was zo dol op dit gedicht dat hij muziek begon te componeren. Nadat hij het lied had voltooid, stuurde hij het ter goedkeuring naar de Kunstraad van het theater, maar omdat hij destijds slechts zanger was en geen muzikant, besteedde niemand aandacht aan dit lied.

Volksartiest Trung Duc heeft het lied "Going to Huong Pagoda" al vaak uitgevoerd. Foto: TL

Hij accepteerde niet dat het lied genegeerd werd, nam een ​​risico en ondertekende de naam van de componist als Tran Van Khe (d.w.z. professor Tran Van Khe) en stuurde het opnieuw. Hij deelde mee: "Ik dacht dat mensen niet zouden geloven dat een zanger kon componeren, dus gebruikte ik de naam van een beroemdheid in de muziekindustrie, wat haalbaarder was." Toen de Arts Council de naam Tran Van Khe zag, keurde ze de uitvoering goed en stond ze deze toe zodra Trung Duc vroeg om het lied uit te voeren.

"Ik had gepland om professor Tran Van Khe te ontmoeten en mijn excuses aan te bieden voor die aanmatiging. Maar sindsdien heb ik hem niet meer kunnen ontmoeten en nu is hij ook langzaam overleden", aldus Trung Duc, kunstenaar van het Volk.

Professor Tran Van Khe heeft tijdens zijn leven geen "aanklacht" ingediend tegen People's Artist Trung Duc. En niemand heeft gezegd dat hij een mening had over deze compositie. Het lijkt erop dat hij bovenstaande verhaal niet accepteerde en het werk teruggaf aan de auteur. Momenteel zijn er echter websites die bij het plaatsen van het nummer nog steeds ten onrechte de auteur aan Tran Van Khe toeschrijven.

Volgens Dr. The Hung ontmoetten hij en Trung Duc elkaar nadat hij het lied "Finding the Spirit Child for People's Artist Trung Duc" had geschreven en werden ze hechte broers. Hoewel Trung Duc vijf jaar jonger was dan hij, beschouwde hij hem altijd als een goede vriend, waar hij ook ging. Af en toe, als ze de kans kregen, ontmoetten ze elkaar en haalden ze herinneringen op aan vroeger.

Bron: https://danviet.vn/nghe-si-nhan-dan-trung-duc-tung-mao-danh-giao-su-tran-van-khe-de-qua-mat-hoi-dong-nghe-thuat-20240919102859554.htm