Beroemd persoon uit de zes provincies van het zuiden: Tran Phong Sac, een uitstekende dorpsleraar

In het boek Tan An in the past (gepubliceerd in 1972) schreef auteur Dao Van Hoi: "Tientallen jaren geleden waren er maar weinig mensen die de naam van de confucianistische geleerde Tran Phong Sac, vertaler van tientallen Chinese verhalen, niet kenden."

De beroemde vertaler

"Dat jaar zat ik op de Tan An Provincial School. Elke avond, na het avondeten, maakten mijn broers en ik ons ​​huiswerk en studeerden tot acht uur. Toen pakte onze vader een boek van Tran Phong Sac dat hij die middag had geleend. Mijn broers en ik lazen om de beurt, en het hele gezin ging zitten luisteren. De buren kwamen ook luisteren, en het was tien uur toen we het licht uitdeden en naar bed gingen," zei meneer Hoi.

Ook volgens auteur Dao Van Hoi begon de grootste schoolvakantie vóór 1918 eind december van de zonnekalender en werd deze hervat in maart van het volgende jaar. Behalve de eerste klas (nu groep 5) die zich voorbereidde op het basisschoolexamen, en de rest van de tweede klas en lager, negeerde de schooldirecteur dit en liet hij de leraren en leerlingen vanaf half december een pauze nemen voordat ze naar huis gingen om zich voor te bereiden op Tet. Een klas van dertig of veertig leerlingen, waarvan er slechts enkele tientallen naar school gingen voor de formaliteiten, gaf de leraar hen vroeg in de ochtend een dictee te schrijven en een paar lessen Frans en Vietnamees te lezen. 's Middags kozen de leraren een paar leerlingen uit de klas die vloeiend Vietnamees konden lezen en lazen vervolgens om de beurt Chinese verhalen van Tran Phong Sac.

De twee verhalen "Tiet Dinh San verovert het westen" en "Anh hung nao tam mon giai" werden vertaald door Tran Phong Sac (1872 - 1928) - FOTO: HOANG PHUONG

FOTO: HOANG PHUONG

Dankzij goede Chinezen Tran Phong Sacs vertalingen waren zeer goed omdat hij de ziel van een dichter had. Af en toe voegde hij ook een octaaf- of kwatrijngedicht toe aan de vertaling dat prettig in het gehoor lag. Zo eindigde hij in het boek Phong Than het voorwoord met vier dichtregels, zoals deze: " De nacht van Tran Trieu is helder en kalm, hoeveel momenten zijn er verstreken / Phong Thans interpretatie verklaart het westerse sentiment / Schoonheid, talent en regels worden volledig getoond / Geschreven om deze wens te adviseren en te vervullen ." De eerste vier woorden van de vier dichtregels werden geschreven door Tran Phong Sac.

In die tijd werden de meeste Chinese verhalen van vertaler Tran Phong Sac uitgegeven door drukkerij Joseph Nguyen Van Viet. In de krant Phu Nu Tan Van (10 juli 1930) stond in de rubriek 'Dringende Mededelingen' van de eigenaar van de drukkerij, J. Nguyen Van Viet, een advertentie: "Als u de verhalen koopt om te lezen, vraag dan naar de namen van Tran Phong Sac, Nguyen An Khuong en Nguyen Chanh Sat, de beroemde vertalers uit deze zuidelijke regio, zodat u geen fouten in de verhalen maakt en onjuiste correcties aanbrengt."

Grappig voor het uiterlijk

Over uiterlijk gesproken, auteur Dao Van Hoi beschreef zijn leraar als volgt: "Tran Phong Sac was lelijk, hij had een grote bos haar, een donkere huid en scheelzien. Als hij les ging geven, droeg hij een versleten sjaal, een oude lange tuniek, een zwarte paraplu en zeer sjofele schoenen."

Aankondiging van uitgeverij J.Nguyen Van Viet: "Tran Phong Sac, Nguyen An Khuong en Nguyen Chanh Sat zijn beroemde vertalers in het Zuiden" - FOTO: HOANG PHUONG

Ongeacht regen of zonneschijn liep hij nog steeds elke dag van huis naar school, altijd met boeken in zijn binnenzak. Destijds werd hij door de overheid aangesteld om ethiek te onderwijzen aan leerlingen van groep vijf tot en met twee (nu groep 1 en groep 4). Leerlingen noemden hem de "ondeugende" leraar (moraal) of de vuurreus, want als een leerling in de klas te speels was, gaf hij hem een ​​vurige klap op zijn hoofd en een nul, wat leerlingen in die tijd... een rot eendenei noemden!

Tran Phong Sac was stil en onsociaal. Tijdens de pauzes kwamen de leraren bijeen om te kletsen, terwijl hij alleen in de klas zat te lezen. Op bijna 40-jarige leeftijd trouwde hij met een meisje van het platteland. Zijn huis stond in het kruispuntdorpje Binh Lap (nu de stad Tan An, Long An ). Voor zijn huis stond een houten hek, dat hij witkalkte en waar hij Chinese karakters op schreef. In 1916 werd het kruispuntdorpje getroffen door een brand, waarbij honderden huizen in brand vlogen. Zijn huis werd gescheiden door een klein kanaal, dus het bleef gespaard.

Luc Tinh Tan Van en Nong Co Min Dam zijn twee kranten waarmee de heer Tran Phong Sac vaak samenwerkt - FOTO: HOANG PHUONG

Volgens auteur Vo Van Nhon is Tran Phong Sacs echte naam Tran Diem en werd hij geboren in 1872. In 1902 werkte hij samen met Canavaggio's krant Nong Co Min Dam en Tran Chanh Chieu's Luc Tinh Tan Van (1907) en begon hij met zijn vertaal- en schrijfwerk. Ook volgens Vo Van Nhon werden Nguyen An Khuong, Nguyen Chanh Sat en Tran Phong Sac door de krant Phu Nu Tan Van beschouwd als "beroemde vertalers van het Zuiden, van wie Tran Phong Sac de beroemdste was". Tran Phong Sac vertaalde in zijn eentje 29 Chinese romans. Enkele van de typische romans die hij destijds vertaalde zijn: Binh San Lanh Yen Toan Ca (1904), Tam Ha Nam Duong (1906), Phong Than Dien Nghia (1906), Tiet Dinh San Chinh Tay (1907), Thuan Tri Qua Giang (1908), Tay Du Dien Nghia (1909) en Tuy Duong Truyen (1910).

Boeken vertalen is voor de lol.

Volgens auteur Bang Giang heeft Tran Phong Sac in totaal 59 boeken geschreven, waarvan hij co-auteur is van 11 werken. Naast het vertalen van Chinese verhalen is hij ook auteur van vier ethiekboeken. Hij schrijft en vertaalt echter geen boeken voor winst.

Uitgeverij Pham Van Cuong introduceert een aantal verhalen vertaald door Tran Phong Sac - FOTO: HOANG PHUONG

Misschien is dat de reden waarom hij, ondanks zijn enorme fortuin aan gepubliceerde boeken, zijn hele leven een slechte leraar bleef. Zijn leerling, auteur Dao Van Hoi, merkte bitter op dat hij een persoon was "die talent had, maar geen leven, die zijn leven besteedde aan het rijk maken van de uitgeverij, geen overschot had en arm stierf".

Er wordt gezegd dat hij, hoewel hij het instrument niet kon bespelen, een bijzonder talent had voor het componeren van liederen gebaseerd op de noten van het instrument. Naast het boek Cam ca tan dieu componeerde hij vele cai luong-toneelstukken waarvan de thema's grotendeels waren ontleend aan Chinese verhalen, zoals: Dac Ky betreedt het paleis, Khuong Hau lijdt onrecht, Hang Vo neemt afscheid van Ngu Co, Nguyet Ha zoekt haar echtgenoot, Nguyet Kieu wordt monnik, Tram Trinh An, Quan Cong valt in Ha Bi, Tam Tang verschijnt ter wereld ... allemaal uitgegeven door Xua Nay van 1927 tot 1929. (wordt vervolgd)

Bron: https://thanhnien.vn/nhan-vat-noi-tieng-nam-ky-luc-tinh-tran-phong-sac-thay-giao-lang-xuat-sac-185250629220654145.htm