Reisverslag van Oud Saigon: De eerste officiële gelederen van de Vietnamezen

Nadat de Franse kolonialisten drie provincies in het oostelijke deel van Cochinchina hadden bezet en het hof van Hue hun recht op het beheer van dit land had erkend via het Nham Tuat-verdrag van 5 juni 1862, begonnen ze bestuurlijke organisaties op te zetten en functionarissen aan te stellen om leiding te geven aan hun bestuursapparaat.

Tot deze groep functionarissen behoorden niet alleen Fransen, maar ook veel Vietnamezen die destijds op een speciale manier door hen waren gerekruteerd.

Aan Franse zijde had de hoogste ambtenaar in de beginperiode van het koloniale regime slechts één titel, Commandant en chef (Opperbevelhebber), met daaraan gekoppeld een rang, bijvoorbeeld: Le contre-amiral, commandant en chef (Opperbevelhebber Admiraal). Op 25 juni 1862 ondertekende de Franse president een decreet waarin admiraal Louis Adolphe Bonard werd bevorderd tot vice-admiraal en hem tegelijkertijd werd benoemd tot "Gouverneur, Commandant en chef en Cochinchina" (Gouverneur en Opperbevelhebber in Cochinchina; Staatscourant van de Zuidelijke Expeditiemacht - BOEC 1862, pagina 207). Dat was de periode waarin de titel "Gouverneur van Cochinchina" voor het eerst in de geschiedenis van het koloniale regime in Vietnam verscheen.

Petrus Truong Vinh Ky (1837 - 1898) was in 1863 tolk voor de Franse regering.

Bron: Arnoux Hippolyte - Voyage de l'Egypte à l'Indochine

N DE EERSTE VERTALERS EN ARCHIEVEN

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, schaften de Franse kolonialisten na de verovering van de provincies in het zuidoosten de oude bestuurlijke organisatie van de Nguyen-dynastie niet onmiddellijk af. Bij besluit nr. 11 van 13 december 1861 benoemde admiraal Bonard marinekapitein Boresse tot tijdelijk "Quan Bo" (d.w.z. Bo Chanh Su) van de provincie Gia Dinh. In die tijd bekleedden er nog enkele Vietnamezen functies in het mandarijnensysteem van de Nguyen-dynastie; Ton Tho Tuong was nog steeds districtsgouverneur van Tan Binh, Nguyen Truc (of Truc, omdat het Franse benoemingsdocument geen accenten gebruikte) was districtsgouverneur van Tay Ninh (document nr. 30 van 17 februari 1863 - BOEC, pagina 296).

Tegelijkertijd met het in stand houden van een aantal Vietnamese ambtenaren, zoals hierboven beschreven, vaardigde Bonard op 1 december 1861 Richtlijn nr. 5 uit, waarmee een groep inheemse ambtenaren werd opgericht die voor Frankrijk werkten. Deze groep werd Lettré (verslaggever) en Interprète (tolk) genoemd en werd gerekruteerd via examens. Volgens deze richtlijn ontvingen tolken en klerken een gelijk salaris: de eerste klasse ontving 30 dong per maand, de tweede klasse 20 dong per maand en de derde klasse 10 dong per maand.

Ton Tho Tuong's archieven, foto genomen in Parijs in 1863

Bron: Jacques Philippe Potteau

Zoals we allemaal weten, is een tolk iemand die gespecialiseerd is in het vertalen van vreemde talen (in dit geval Frans) en vice versa, terwijl een kopiist iemand is die gespecialiseerd is in het kopiëren van boeken en het bijhouden van administratie, zoals een secretaresse vandaag de dag. In die tijd waren de twee functies van tolk en kopiist bekend bij veel mensen in het Zuiden, verwoord in twee volksliedjes, die later slaapliedjes werden voor moeders in het Zuiden: Tolk, kopiist, geef niet om zilver, trouw met een zilversmid, draag rood goud aan hun handen.

In juni 1863, toen de missie van Phan Thanh Gian vanuit Hue naar Saigon vertrok om aan boord te gaan van een schip naar Frankrijk om de vrijlating van de drie oostelijke provincies van Cochinchina af te smeken, stuurde het gouvernement Cochinchina ook een Franse missie, bestaande uit vele Vietnamese ambtenaren, om de missie te ondersteunen, waaronder twee tolken, Truong Vinh Ky en Nguyen Van San, en twee schrijvers, Ton Tho Tuong en Phan Quang Hieu. Dit waren de eerste tolken en schrijvers die zich aansloten bij de ambtenaren die door de Franse kolonialisten werden gerekruteerd en betaald.

District , prefectuur en gouverneur

Halverwege de jaren 1860 introduceerde de koloniale overheid een nieuwe klasse van hooggeplaatste Vietnamese ambtenaren die werkzaam waren in het Franse bestuursapparaat: districten, prefecturen en gouverneurs. Volgens de toenmalige regelgeving werden ambtenaren die lange tijd als tolken en klerken hadden gewerkt, bevorderd tot de rang van tweederangsdistrict. Na twee jaar kwamen tweederangsdistricten in aanmerking voor promotie tot eersteklasdistricten. Na twee jaar kwamen ze in aanmerking voor promotie tot tweederangsgouverneurs, enzovoort, tot eersteklasgouverneurs, tweederangsgouverneurs en uiteindelijk eersteklasgouverneurs.

Gouverneur Do Huu Phuong toen hij jong was

Bron: Arnoux Hippolyte - Voyage de l'Egypte a l'Indochine

Wat betreft de hoge Vietnamese functionarissen die werkzaam zijn in het Franse bestuursapparaat, zijn er een aantal punten die opgemerkt moeten worden:

- District, prefectuur... het zijn slechts rangen, geen posities. Deze mensen zijn slechts hooggeplaatste uitvoerende functionarissen van Franse ambtenaren (Tham bien) die bestuursorganen leiden.

- De districts- en prefectuurambtenaren die voor de Fransen werkten, verschilden totaal van de districts- en prefectuurambtenaren in het mandarijnensysteem van het hof van Hue.

Later introduceerden de Franse kolonialisten de titel "Eregouverneur" om ambtenaren te belonen die grote bijdragen aan hen hadden geleverd, zoals de gouverneur van Cai Be, Tran Ba ​​Loc, en de gouverneur van Cho Lon, Do Huu Phuong, die alleen een titel hadden, maar geen woonplaats. (wordt vervolgd)

Bron: https://thanhnien.vn/sai-gon-xua-du-ky-cac-ngach-quan-chuc-dau-tien-cua-nguoi-viet-185251115203911312.htm