Het toneelstuk Xuan Pha belicht het culturele erfgoed van Thanh Hoa

Gelegen in het land Tho Xuan met een rijke historische traditie, de oorsprong van de beroemde Lam Son-opstand, is het Xuan Pha-spel in het dorp Xuan Pha, in de gemeente Xuan Truong, in het district Tho Xuan, in de provincie Thanh Hoa , een onmisbaar onderdeel geworden van de nationale culturele stroom. Volgens onderzoekers ontstond dit spel tijdens de Dinh-dynastie (968-980) en ontwikkelde het zich briljant onder de vroege Le-dynastie. Het Xuan Pha-spel onderscheidt zich door vijf volksdansen die de "vijf buurlanden die eerbetoon brengen" symboliseren: Hoa Lang (Koninkrijk Korea), Tu Huan (Luc Hon Nhung), Ai Lao (Thai-Laotiaanse volkeren), Ngo Quoc (een oud land in China) en Chiem Thanh (Champa-volkeren). Elke dans toont niet alleen artistieke technieken en esthetiek, maar brengt ook culturele en historische verhalen over door middel van kostuums en bewegingen.

Elk jaar, van de 10e tot de 12e van de tweede maanmaand, wordt het Xuan Pha-spel nagebootst bij de relikwie van de Xuan Pha-tempel, wat een uniek festival in het Tho Xuan-land wordt. De ambachtslieden in het dorp voeren om de beurt de toneelstukken op, van de mysterieuze en prachtige schoonheid van het Champa-spel, de geestige schoonheid van het Tu Huan-spel tot de zachtheid en kracht van het Ai Lao-spel. Xuan Pha wordt beschouwd als het hoogtepunt van de fusie tussen koninklijke dans en volkskunst en geeft op levendige wijze de esthetiek en creatieve geest van het Vietnamese volk weer. Door de eeuwen heen heeft dit erfgoed zijn aantrekkingskracht behouden en blijft het een uniek cultureel symbool van de natie. Xuan Pha-spel is doordrenkt met de kenmerken van podiumkunsten die het koninklijk hof en de Vietnamese volkskunst combineren. De unieke dansen zijn zowel verfijnd als mysterieus, briljant en weerspiegelen ten diepste het esthetische concept van de natie, terwijl ze de eenvoudige en creatieve ziel van de boeren uitdrukken.

Ambachtslieden uit het dorp Doai, in de gemeente Xuan Truong (Tho Xuan - Thanh Hoa), reconstrueerden de Champa-dans met levendige en unieke afbeeldingen. Het kostuum van de heer was gemaakt van roodgeverfde zijde, het legerhemd van bonen, alles zorgvuldig ontworpen. De heer en zijn leger droegen rode vierkante sjaals, shirts met een pồng-kraag en een Siến-kraag om hun lichaam, wat een majestueuze en prachtige uitstraling creëerde.

Tijdens de dans reciteerde de heer plechtig de begrafenisrede, offerden twee beelden eerbiedig wierook en werd de dans begeleid door een groep soldaten met vreemd gevormde houten maskers. De dansbewegingen deden denken aan de houdingen van oude beelden, kenmerkend voor de Champa-cultuur.

De ambachtslieden van het dorp Thuong, gemeente Xuan Truong (Tho Xuan - Thanh Hoa), brachten een levendige voorstelling met het Hoa Lang-spel. Het stuk bevatte personages zoals grootvader, kleinkind, grootmoeder en tien soldaten, elk gekleed in typische kostuums.

De kostuums van de personages die het Hoa Lang-stuk opvoeren, bestaan ​​uit lange jurken, hoge hoeden van koeienhuid, waaiers in de linkerhand en roeiriemen in de rechterhand. De personages dragen met name wit geverfde maskers van koeienhuid, met pauwenveren als ogen. De hoed van de heer is gedetailleerd versierd met een draak, terwijl de hoeden van de soldaten maanmotieven hebben, wat een majestueuze en traditionele culturele uitstraling creëert.

Artiesten voeren het Hoa Lang-toneelstuk op.

Volgens de ambachtslieden in de Xuan Truong-commune heeft elk stuk in de vijf Xuan Pha-spelen zijn eigen kenmerkende kostuumkleur. In het Hoa Lang-spel dragen de ambachtslieden marineblauwe shirts. In het Chiem Thanh-spel zijn de kostuums voornamelijk rood. Het Luc Hon-spel wordt daarentegen opgevoerd in indigoblauwe shirts. Het Ngo Quoc-spel heeft azuurblauwe kostuums en het Ai Lao-spel is bijzonder met lange broeken, witte blouses, indigoblauwe leggings en een Laotiaans brokaatpatroon dat van de rechterschouder tot de linkerheup loopt, wat voor elk stuk een unieke schoonheid creëert.

Laotiaanse legende.

De Ai Lao-dans wordt op een levendige en aantrekkelijke manier uitgevoerd door de ambachtslieden van het dorp Yen, in de gemeente Xuan Truong (Tho Xuan - Thanh Hoa). De voorstelling bestaat uit tien soldaten, olifanten en tijgers, in harmonie met het bruisende geluid van de bamboefluit. De dansbewegingen symboliseren niet alleen de kracht van de jacht, maar tonen ook artistieke gratie en zachtheid.

Tijdens de dans draagt ​​de heer een hoed met libellenvleugels en een mantel, die majesteit uitstralen. De soldaten dragen hoeden van banyanwortels, om hun schouders gewikkeld, leggings en houden bamboestokken vast. Ze stellen zich op in twee rijen en voeren bewegingen uit die jagen en verzamelen imiteren, waarmee ze de unieke en rijke cultuur van dit land levendig tot leven brengen.

Dans van het Wu-koninkrijk.

De ambachtslieden van het dorp Dong, in de Xuan Truong-gemeente (Tho Xuan - Thanh Hoa), hebben de Ngo Quoc-dans met grote aantrekkingskracht en rijke artistieke vaardigheden nagebootst. De voorstelling bestaat uit twee feeën, een prinses en tien soldaten, die allemaal soldatenmutsen, blauwe shirts en roeiriemen dragen. Het openingsgedeelte wordt geleid door bijfiguren zoals de medicijnverkoper, de snoepverkoper en de geomancer, die elk een levendige, geïmproviseerde dans uitvoeren. Daarna is het podium gewijd aan de feeën, de prinses en de soldaten, wat een plechtige en kleurrijke sfeer creëert.

Het toneelstuk Ngo Quoc eindigt met een roeibootdans en lyrische, blijvende teksten: De wind blaast de zeilen de zee op / Hij keert terug naar het Noorden, ik keer terug naar An Nam / Waar het ook regent, slaat de bliksem in, van vreugde / De regen trekt over Lang Thanh, de bliksem flitst door duizenden blauwe wolken.

Ambachtslieden uit het dorp Trung, Xuan Truong gemeente (Tho Xuan - Thanh Hoa) voeren de Tu Huan (Luc Hon Nhung)-dans levendig en uniek uit.

  Het toneelstuk Tu Huan toont de afbeelding van de overgrootmoeder, moeder en tien kinderen met vijf paar tanden, van jong tot oud met één, twee... vijf tanden. De omgekeerde gevlochten bamboehoed heeft bamboestroken om het haar wit te maken, en wordt gedragen op een rode vierkante doek die het hoofd bedekt. ​​Toen de oude overgrootvader de trom hoorde, maakte hij, met de dienaar naast hem die een waaier vasthield, twee keer een rondje om de tempeltuin, buigend en groetend. De moeder speelde op de cimbaal en sprong op de maat van drie bij het altaar, knielend en buigend.

Na de trompetslag splitsten de tien kinderen die het Tu Huan-spel uitvoerden zich in tweetallen op, heen en weer bewegend in navolging van de dans van hun moeder. De moeder bespeelde de cimbaal, danste op de maat van drie bij het altaar en knielde neer om te aanbidden volgens het ritueel. De harmonieuze coördinatie en de diepgaande inhoud van het spel creëerden een emotionele uitvoering, die de unieke schoonheid van de volkscultuur van het land in herinnering bracht.

Artiesten voeren Xuan Pha-toneelstuk op.

De artistieke afdruk straalt door in elke Xuan Pha-dans. Xuan Pha-dans is niet alleen een uitvoeringsvorm, maar ook een artistiek meesterwerk, waarin de plechtigheid van koninklijke dans en de eenvoud en vrijheid van volksdans samenkomen. Dit is de kristallisatie van creatief talent, nationale trots en historische diepgang, die een unieke aantrekkingskracht creëert en de grenzen van ruimte en tijd overstijgt.

Elke dans in Xuan Pha is als een levendig schilderij, dat de diverse diplomatieke en culturele scene tussen Dai Co Viet en de buurlanden herschept. Niet alleen zijn het eenvoudige artistieke bewegingen, de dansen vertellen ook verhalen van solidariteit, harmonie en culturele uitwisseling, die de intelligentie en het talent van het Vietnamese volk demonstreren. Met levendige muziek, uitgebreide kostuums en sierlijke dansbewegingen schildert Xuan Pha een wereld die zowel plechtig als mysterieus, maar tegelijkertijd levendig en briljant is. Elke dans, elk geluid draagt ​​diepe lagen van betekenis met zich mee, die trots en liefde voor het vaderland oproepen. Daarom is Xuan Pha niet alleen een kostbaar immaterieel cultureel erfgoed van Vietnam, maar ook een symbool van de lange levensduur van volkskunst, een schat die het waard is om bewaard en geëerd te worden op de culturele wereldkaart. Bron: https://dangcongsan.vn/multimedia/mega-story/tich-tro-xuan-pha-toa-sang-di-san-van-hoa-xu-thanh-687432.html