Aby naprawić wszystkie rozbite kawałki

W wierszu „A Whole Flowing Stream” wiersz „A Moment” to imponujący czterowiersz: „Marzenie zasiane od początku czasu/ Serce drzew morwowych, późna miłość/ Księżyc jest masą mgły/ Cóż innego może zrekompensować namiętność/ Jaka miłość jest zimna i wietrzna/ Jaka miłość jest słoneczna i pełna mojego smutku” .

To liryczny poemat pełen kontemplacji, płynący w żyłach emocji zarówno klasycznych, jak i onirycznych, odsłaniający różne warstwy czasu. „Sen zasiany od początku czasu” – to bardzo oryginalny wers rozpoczynający. Sen nie tylko pochodzi z teraźniejszości, ale zdaje się zasiewać nasiona od „początku czasu” – początku wszechświata, przywołując pierwotny sen, miłość z poprzedniego życia, brzemienną w skutki, wykraczającą poza teraźniejszość.

„Serce pełne wzlotów i upadków, późno zakochany” – piękny wers z wiersza „Chwila”. W tym fragmencie „wzloty i upadki” można rozumieć jako zmianę, wzloty i upadki; „późno zakochany” jako miłość, która nie przychodzi wcześnie, lecz trwa i jest opóźniona jak niespłacony dług miłości. Obraz osoby noszącej w sercu uczucie od zarania dziejów, pokonującej wiele wzlotów i upadków, a wciąż nieuleczalnej z powodu miłości.

Księżyc jest zazwyczaj jasny i czysty, symbolizujący jasność, ale tutaj staje się „masą mgły” – nieprzejrzystym i sennym. Twórcze zniekształcenie obrazu: Miłość nie jest już czysta, lecz duszącą masą, pokrytą mgłą.

„Co innego może zrekompensować namiętność” – wiersz, który przywołuje uczucie pustki i straty, jakby po całym pragnieniu i namiętności pozostał tylko cień i nic nie wystarczy, by to zrekompensować. Wiersz, który brzmi jak ciche westchnienie.

„Jaka miłość jest zawsze zimna i wietrzna/Jaka miłość jest zawsze słoneczna i pełna smutku dla mnie” - dwa ostatnie wersy pokazują: Miłość jest często krucha, niezwykle bolesna i niełatwo od niej uciec.

Wiersz to podróż od prymitywnej fantazji do wielowymiarowej rzeczywistości emocjonalnej. Wersy są intensywne, muzyka łagodna i skompresowana, wykorzystując naturalne obrazy, aby oświetlić bardzo ludzkie stany emocjonalne od początku do chwili obecnej. Wiersz potwierdza również: Miłość jest smutkiem, ale jest to piękny smutek, który prześladuje i nie da się go przełamać.

Takich momentów nie brakuje w poezji Nguyen Thi Kim Lan. Są one błyskotliwie wyrażane tylko w jeden czy drugi sposób. Pisze nie tylko o miłości, ale także o wielu innych tematach. Czasami temat jest tylko pretekstem do wysyłania i zwierzeń. Można to streścić tak: „Popołudniowe wino jest pełne nostalgii/ Potem przestań być pijany – stopniowo zwiększaj/ Zdejmij z siebie namiętność i zakryj smutek/ Pewnego dnia moja miłość będzie nieskończona” („Wtedy odwiedź mnie raz”); „Ścieżka miłości jest teraz pokryta mchem/ Stary ganek ma kilka bladych popołudniowych promieni” („Dni i miesiące wędrują”); „Długi słoneczny stok poszerza horyzont/ Wędrowny cień z ciągłym ludzkim życiem” („Wczesna jesień”); „Miłość odeszła, potem miłość odeszła/ Pora oddechu księżyca minęła/ Pora oddechu księżyca minęła/ Pora oddechu księżyca minęła!” („Potem odeszła”); „Rzeka Lam jest mętna i zamglona/Odległe barwy zabarwione dymem z palonych pól i mnie/Wieczorny blask zachęca fale do świętowania pierwszych urodzin/Brzeg zboża nie jest już osierocony/Kto zerwał czerwoną nić/Kto namawiał dziesięć ciepłych palców, by z bólem ją zawiązały?” („Popołudnie nad rzeką Lam”), „Jestem sam, wciąż sam/Za dużo deszczu musi być słoneczne, za dużo nocy musi być dniem” („Szept do kwietnia”)...

Sześć-ośmiotomowa poezja Nguyen Thi Kim Lan jest wyjątkowa, elastyczna i różnorodna, o głębokim znaczeniu… Słowa, których używa, są często bardzo cenne i umieszczane w kluczowych miejscach, tworząc nowe znaczenia. Czuje się, jakby wymknęła się ścisłym ograniczeniom rymów w tym tradycyjnym gatunku poetyckim, pisząc samodzielnie. Słowa: „Ngau” w „Men chieu ngau nhung noi hoi”, „tuy luy” w „Thi thoi tuy luy lac - boi tron qua”, „phong moss” w „Loi yeu gio da phong moss”, „mo co” w „Bo ngo da khat mo co tu minh”… to konkretne, żywe i zapadające w pamięć przykłady.

Ale ogólnie rzecz biorąc, poezja w „A Whole Flowing Stream” to jasne spojrzenie na wieczne piękno miłości i wiary w ludziach. Dlatego w „The Seasons of Young Leaves” napisała: „Chciałabym, żebyś był nasionkiem/ zasiewającym we mnie/ głęboko zakorzenioną, trwałą miłość” . Dlatego w „Singing in the Silence” napisała: „Proszę, daj mi zielone liście/ abym mogła spojrzeć w górę/ mieć nadzieję…/ Proszę, daj mi sens/ aby wszelkie złamanie/ mogło się zagoić…” .

Source: https://hanoimoi.vn/de-bao-nhieu-do-vo-lai-lanh-715958.html