Synchronizuj politykę zarządzania środowiskiem, efektywnie eksploatuj i wykorzystuj zasoby leśne

Uczestnicząc w posiedzeniu Grupy 7, które odbyło się rano 6 listopada, w trakcie którego przedstawiano uwagi dotyczące projektu ustawy zmieniającej i uzupełniającej szereg artykułów ustaw z zakresu rolnictwa i ochrony środowiska, deputowani do Zgromadzenia Narodowego z prowincji Nghe An i Lam Dong podkreślili potrzebę synchronizacji polityki, zwiększenia wykonalności w zakresie zarządzania środowiskiem oraz efektywnej eksploatacji i użytkowania zasobów leśnych.

Jasna mapa drogowa wdrażania polityki środowiskowej

Według delegata Hoang Minh Hieu ( Nghe An ), w wyniku przeglądu, wiele rekomendacji z Tematycznego Raportu Monitorującego dotyczącego „wdrażania polityk i przepisów dotyczących ochrony środowiska od czasu wejścia w życie Ustawy o Ochronie Środowiska z 2020 r.” zostało przyjętych w procesie nowelizacji Ustawy o Ochronie Środowiska. Nadal jednak istnieją pewne treści, które nie zostały zinstytucjonalizowane ani doprecyzowane w projekcie.

Odnosząc się do zakresu pozwoleń środowiskowych, delegat stwierdził: Artykuł 3 ust. 3 ustawy Prawo ochrony środowiska z 2020 r. stanowi, że pozwolenia środowiskowe są przyznawane wyłącznie podmiotom „prowadzącym działalność produkcyjną, handlową i usługową”. Przepis ten może prowadzić do pominięcia niektórych podmiotów, które mogą powodować znaczne zanieczyszczenia, takich jak szpitale publiczne lub projekty publiczne o znaczących źródłach emisji, ale nie są objęte zakresem pozwoleń.

W raporcie monitorującym zalecono usunięcie sformułowania „prowadzące działalność produkcyjną, handlową i usługową”, aby rozszerzyć zakres regulacji, jednak obecny projekt nie uwzględnia jeszcze tej treści. Delegaci zasugerowali, aby agencja projektująca dokonała przeglądu i doprecyzowała tę kwestię, aby uniknąć luk prawnych w kontroli źródeł emisji.

Przemawia zastępca Zgromadzenia Narodowego Hoang Minh Hieu (Nghe An).

Odnosząc się do klasyfikacji stałych odpadów komunalnych u źródła, delegat stwierdził, że wdrażanie przepisów w poszczególnych miejscowościach napotyka na wiele trudności. Dokument przewodni Ministerstwa Zasobów Naturalnych i Środowiska zostanie wydany dopiero w marcu 2025 r., podczas gdy artykuł 79 ust. 7 ustawy stanowi, że gminy muszą zorganizować wdrożenie najpóźniej do 31 grudnia 2024 r. „Ten termin należy ponownie rozważyć, ponieważ nie ma wystarczających warunków i szczegółowych wytycznych dotyczących wdrożenia” – podkreślił delegat.

Delegaci zasugerowali, aby agencja projektująca rozważyła dodanie przepisów dotyczących planu działania i czasu wdrożenia polityki w zakresie gospodarowania stałymi odpadami domowymi do konkretnych postanowień projektu w celu zapewnienia wykonalności.

Według delegata Hoang Minh Hieu, wiele treści wymienionych w Raporcie Monitorującym wskazuje na to, że trudności w pozyskiwaniu inwestycji w dziedzinie oczyszczania ścieków komunalnych i odpadów stałych z gospodarstw domowych nie zostały przezwyciężone. Cena usług oczyszczania ścieków stanowi obecnie zaledwie około 15-30% ceny czystej wody, co nie jest wystarczająco atrakcyjne dla firm.

Delegat analizował dalej: Obecna cena czystej wody nie jest wysoka, więc cena oczyszczania ścieków jest niska. Konieczne jest jednak ponowne rozważenie polityki cenowej czystej wody, ponieważ chociaż cena, jaką płacą ludzie, nie jest wysoka, rzeczywisty koszt dostępu do bezpiecznej wody do codziennego użytku jest bardzo wysoki. Większość miejskich gospodarstw domowych musi inwestować w systemy filtracji wody i okresowo wymieniać wkłady filtracyjne, co stanowi znaczny wydatek. Utrzymywanie obecnych niskich cen oczyszczania ścieków utrudnia przyciąganie inwestorów do udziału w tym obszarze.

Posłowie Zgromadzenia Narodowego uczestniczący w sesji dyskusyjnej grupy

Delegat zwrócił również uwagę na fakt, że polityka opłat i podatków związanych z ochroną środowiska nie została odpowiednio reinwestowana; nadal brakuje ram prawnych dla partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP) w sektorze ochrony środowiska, co utrudnia lokalnym społecznościom mobilizację środków społecznych. Delegat zasugerował, aby rząd przeanalizował kompleksowe rozwiązanie, być może w formie pakietu powiązanych ze sobą poprawek do wielu ustaw, aby zapewnić spójność, a jednocześnie rozważyć mechanizm regulacji kosztów, aby zapewnić jakość wody pitnej i poprawić wydajność scentralizowanego systemu uzdatniania, zamiast obciążać kosztami mieszkańców.

Zwiększyć wykorzystanie funduszy na zalesianie zastępcze i monitorować mechanizm tymczasowego użytkowania lasów.

Delegat Duong Khac Mai (Lam Dong), uczestnicząc w przedstawianiu uwag do projektu ustawy, wyraził uznanie dla rządu za nowatorskie podejście do stanowienia prawa i jednoczesną nowelizację 15 ustaw w celu usunięcia przeszkód w procesie wdrażania.

Przemówienie posła do Zgromadzenia Narodowego Duong Khac Mai (Lam Dong)

Zdaniem delegatów, zakres regulacji projektu ustawy, który bezpośrednio dotyczy dziedzin rolnictwa, zasobów naturalnych i środowiska, jest szczególnie istotny, ponieważ ponad 70% powierzchni kraju jest związane z rolnictwem, leśnictwem i zasobami naturalnymi.

Delegaci wyrazili zgodę na nowelizację artykułu 20 ustawy leśnej w celu zapewnienia spójności z ustawą o gruntach, a konkretnie z artykułem 248 artykułu 5. Ta nowelizacja pozwala, aby projekty realizowane pod nadzorem Zgromadzenia Narodowego, Rządu lub Prowincjonalnej Rady Ludowej nie musiały przeprowadzać procedur zmiany celu użytkowania lasów prywatnych, co pozwala uniknąć nakładania się zadań, skrócić czas wyceny, stworzyć korzystne warunki dla projektów rozwoju społeczno-gospodarczego, a jednocześnie zapewnić zasadę jednolitego zarządzania zasobami leśnymi.

Ponadto delegaci poparli dodanie przepisów dotyczących mechanizmu „tymczasowego użytkowania lasów” dla celów służących interesom narodowym i publicznym lub rozwojowi społeczno-gospodarczemu w krótkim okresie, bez zmiany celu użytkowania. Po upływie tego okresu obszar leśny musi zostać przywrócony do stanu pierwotnego.

Delegat podkreślił, że potrzebne są szczegółowe regulacje dotyczące koncepcji „stanu pierwotnego”, obejmujące roślinność, warstwy gleby, ekosystemy i siedliska leśne, aby zapewnić integralność środowiskową, zwłaszcza w przypadku lasów naturalnych i lasów specjalnego przeznaczenia. Jednocześnie agencje zarządzające muszą dysponować mechanizmem ścisłej kontroli i monitorowania tymczasowego użytkowania lasów, zwłaszcza po upływie okresu użytkowania, aby zapewnić, że lasy są odtwarzane zgodnie z przepisami i zapobiegać nadużyciom polityki.

Odnosząc się do artykułu 21 dotyczącego zalesiania zastępczego, delegaci stwierdzili, że rozszerzenie zakresu wykorzystania funduszy na zalesianie zastępcze jest konieczne i odpowiednie w praktyce. Obecnie wiele miejscowości nie dysponuje już odpowiednimi gruntami pod nowe nasadzenia, co prowadzi do dużych zaległości w finansowaniu, podczas gdy zapotrzebowanie na pielęgnację, ochronę, regenerację i poprawę stanu lasów jest bardzo duże.

W związku z tym wskazane jest umożliwienie wykorzystania tego źródła finansowania na działania leśne o równoważnej wartości ekologicznej, takie jak grodzenie, wspieranie regeneracji, pielęgnacja i poprawa stanu wyeksploatowanych lasów. Takie podejście nie tylko poprawia efektywność wykorzystania budżetu, ale także przyczynia się do odbudowy i ochrony zrównoważonych ekosystemów leśnych.

Delegaci zgodzili się również na zmianę terminu „Fundusz Budżetowy Niepaństwowy” na „Fundusz Finansowy”, aby w razie potrzeby fundusz ten mógł być uzupełniany z budżetu państwa. Zmiana tego terminu zwiększa elastyczność, synchronizację z Ustawą o Inwestycjach Publicznych i innymi przepisami finansowymi, zapewniając wygodę w mobilizacji i zarządzaniu środkami na ochronę i rozwój lasów.

Delegat Duong Khac Mai również zgodził się z wejściem w życie ustawy z dniem 1 maja 2026 r., aby zapewnić ministerstwom, oddziałom i samorządom wystarczająco dużo czasu na przygotowanie dokumentów przewodnich i ich synchroniczne wdrożenie. Zdaniem delegata, pomoże to w szybkim wejściu w życie nowych przepisów, zapewniając ich skuteczność, praktyczność i zgodność z wymogami zarządzania i rozwoju leśnictwa w obecnym okresie.

Source: https://daibieunhandan.vn/dong-bo-chinh-sach-quan-ly-moi-truong-khai-thac-su-dung-tai-nguyen-rung-hieu-qua-10394660.html