Piękne wspomnienia wielkiego drzewa literatury południowej

Pochodzący z rodziny o tradycjach złotniczych, Nguyen Quang Sang miał pójść w jego ślady i zająć się „dochodowym” złotnictwem. Niespodziewanie wybuchła wojna i w wieku 14 lat wstąpił do wojska, po czym poświęcił się pisarstwu i stworzył wiele ponadczasowych dzieł literackich. W 2000 roku został uhonorowany Nagrodą Ho Chi Minha .

Pisarz Tram Huong opowiada o pisarzu Nguyen Quang Sangu podczas warsztatów

Według pisarza Hoai Huonga, analizując dwa słowa „Quang – Sang” w jego imieniu i drugim imieniu, pisarz Nguyen Quang Sang, za jego życia, powiedział kiedyś swoim kolegom: „Quang oznacza bystry, a Sang również oznacza bystry, ale moi rodzice nie byli uczonymi konfucjańskimi, więc nie mieli wielkich oczekiwań. Mieli tylko nadzieję, że ich dzieci staną się dobrymi ludźmi, nie tylko przynosząc pożytek krajowi i rodzinie, ale także przynosząc chwałę swoim przodkom. To, czy im się to udało, zależy od tego, czy sami zdawali sobie sprawę z tych oczekiwań. Dla zabawy, Sang – Sang umieszczone obok siebie, w języku oznaczają niezbyt bystre, a to, co nie jest zbyt bystre, czasami przyciąga ludzką ciekawość”.

Przemawiając na warsztatach, prezes Stowarzyszenia Pisarzy Ho Chi Minh City, Trinh Bich Ngan, stwierdził: „Wnosi on do świata literatury charakterystyczny południowy charakter. Ten południowy klimat nie ogranicza się do krajobrazu Południa, ale jest wyraźniej wyrażany poprzez język i charakter Południa. Czytając jego twórczość, łatwo wyobrazić sobie południową przestrzeń pełną otwartości, życzliwości, hojności i tolerancji. Pisarz Nguyen Quang Sang jest nie tylko „złotym ptakiem” literatury Południa, ale także wyjątkową pozycją w wietnamskim słowniku literackim”.

Śmiało porównał go do „osoby niepodobnej do nikogo innego”, jak ujął to pisarz Hoai Huong: „Nguyen Quang Sang ma bardzo dziwny sposób pracy: pisząc, musi słuchać muzyki. Być może dlatego był pierwszym, z którym muzyk Hoang Viet podzielił się nieśmiertelną melodią „Love Song” , gdy dopiero powstawały pierwsze części, tak aby po jej ukończeniu był również pierwszym, który mógł się nią cieszyć przed publikacją. Jest również znany jako pisarz piszący o losach mieszkańców Południa podczas wojny. Ale w czasie pokoju nie stronił od spraw doczesnych. Jego ostatnie dzieło przed śmiercią nadal dotyczyło ludzkiego losu. Rolnik po wojnie wyjechał do miasta, aby zarobić na życie, po dekadach spędzonych w mieście stał się sławny i stał się człowiekiem, wrócił do rodzinnego miasta, stawił czoła stratom – zyskom i niesprawiedliwościom wsi, więc pragnął się zmienić, aby jego rodzinne miasto mogło być lepsze, aby mieszkańcy mogli żyć w pokoju i sprawiedliwości…”.

Pisarz Tram Huong podzielił się ciekawą historią o autorze „Grzebienia z kości słoniowej” z innej perspektywy, czyli „otwarcia magazynu” jego listów z czasów wojny: „Z fascynacją czytałem listy pisarza Nguyena Quang Sanga i długo się nad nimi zatrzymywałem. Czytałem je wielokrotnie. Odkrywanie wielu ukrytych czynników, które złożyły się na trwałą wartość jego dzieł pisanych w czasie wojny i na atrakcyjność dzieł pisanych w czasie pokoju, było interesujące i wzruszające”.

„Listy z pola bitwy wciąż pachną prochem, wszystkie poplamione czasem. A w głębi listów wiem, że wciąż żałuje i martwi się o książki, które cenił od czasów zaciętej wojny, o swoich towarzyszy broni, takich jak Hoang Viet, Le Anh Xuan, Hoang Anh… których jeszcze nie zdążył napisać” – wzruszył się pisarz Tram Huong.

Źródło: https://thanhnien.vn/nhung-hoi-uc-dep-ve-cay-dai-thu-van-chuong-nam-bo-185241207002359231.htm