Dyrektor przyjął wszystkich uczniów Lang Nu: „Jeśli czegoś potrzebujecie, po prostu mi powiedzcie”.

Brak ojca, brak matki, brak domu po zaledwie gwałtownej powodzi

Kiedy pan Khang zadzwonił do Hanh, była w szpitalu. Miała złamany obojczyk, uraz kolana po wypadku, a jej ciało było pokryte skaleczeniami i zadrapaniami. Lekarz karmił Hanh owsianką 3-4 razy dziennie, a ona za każdym razem mogła zjeść tylko małą miseczkę.

W pierwszych dniach hospitalizacji Hanh stale majaczył. Pani Thuy – wychowawczyni Hanha, która zawsze była przy nim – powiedziała, że ​​w snach często wołał do ojca i matki: „Tato, dokąd idziecie? Mamo, dokąd idziesz? Idziesz z tatą? Pozwól mi iść z tobą”.

Zdjęcia zniszczeń w Lang Nu po gwałtownej powodzi (zdjęcie: Huu Khoa).

Matka Hanh zginęła w gwałtownej powodzi. Jej ojciec zmarł w zeszłym roku z powodu poważnej choroby. Dom to teraz bałagan pełen śmieci i błota. Hanh straciła oboje rodziców w wieku 17 lat.

Nauczyciel Khang powiedział do Hanh: „Twoi rodzice są w tym samym wieku co mój syn, a ty jesteś o rok starszy od mojego najmłodszego wnuka. Więc akceptuję cię jako mojego wnuka, zgadzasz się?”. Hanh zapłakał i odpowiedział: „Tak, proszę pana”.

Nauczyciel Khang kontynuował: „Widziałem artykuł w gazecie i słyszałem, jak mówiłeś, że nie chcesz się już uczyć, pójdziesz do pracy, żeby zarobić na życie, twoja przyszłość jest niepewna i nie wiesz, co się stanie. Teraz twój dziadek pomoże ci zdobyć wystarczająco dużo pieniędzy, żeby opłacić studia. Twój dziadek i nauczyciele chcą, żebyś ukończył 12. klasę i kontynuował naukę. Zgadzasz się?”

Hanh krzyknął ponownie: „Zgadzam się”.

Hanh został pierwszym uczniem „Projektu mającego na celu wyżywienie dzieci i uczniów z wioski Lang Nu po gwałtownych powodziach”, realizowanego przez nauczyciela Nguyena Xuana Khana i szkołę Marie Curie.

Projekt zapewni dzieciom edukację do ukończenia przez nie 18 roku życia. Świadczenie będzie przekazywane na konta bankowe dzieci lub opiekunów, ale nie ma ograniczenia co do jego wysokości.

Nauczyciel Khang powiedział Hanhowi: „Dziadek będzie ci dawał 3 miliony co miesiąc. Jeśli nagle będziesz potrzebował więcej, powiedz mu”.

Dziś popołudniu pani Nguyen Thi Hong – wicedyrektorka liceum Bao Yen nr 1, do którego Hanh uczęszcza w klasie 12 – pomoże Hanh założyć dla niej konto bankowe.

Gdy tylko zdobędzie numer konta, pan Khang prześle Hanh wrześniowe wydatki na utrzymanie. Pan Khang poprosił ją również o kupno telefonu Hanh, aby mogli od czasu do czasu ze sobą rozmawiać.

Ponieważ nie ma już domu ani rodziny, Hanh pozostanie w internacie. Hanh obiecał panu Khangowi, że będzie się pilnie uczył, aby ukończyć szkołę średnią. Zapytany o to, co chciałby studiować w przyszłości, Hanh poprosił dziadka o pozwolenie na dłuższe przemyślenie tej kwestii i udzielenie mu odpowiedzi pod koniec roku szkolnego.

Lista uczniów w dwóch kolorach: żółtym i czerwonym

Na biurku pana Nguyena Xuana Khana od kilku dni leży kartka papieru z listą uczniów zaznaczoną na żółto i czerwono. Za każdym razem, gdy na nią patrzy, płacze.

Oto lista uczniów z wioski Lang Nu, którą przesłał mi wicedyrektor Szkoły Podstawowej i Średniej nr 1 w Phuc Khanh.

Lista zawiera 20 uczniów. Siedem linii w kolorze żółtym to uczniowie ranni. Trzynaście linii w kolorze czerwonym to uczniowie, którzy zginęli w katastrofalnej powodzi błyskawicznej rano 10 września.

Listę uczniów ze wsi Lang Nu przesłał panu Khangowi wicedyrektor Szkoły Podstawowej i Średniej nr 1 w Phuc Khanh (zdjęcie: NVCC).

Wciąż zaginionych jest 14 osób z Lang Nu, w tym troje dzieci w wieku od 1 do 10 lat. Ostateczna lista nie jest kompletna.

„Gdybym tylko mógł otrzymać normalną listę z pełnymi nazwiskami dzieci, datami urodzenia i klasami, bez żółtych i czerwonych akcentów, które widzimy na co dzień w szkole, byłbym taki szczęśliwy” – powiedział pan Khang, łamiąc sobie język.

Nauczyciel Nguyen Xuan Khang i uczniowie szkoły Marie Curie podczas uroczystości podniesienia flagi (zdjęcie: Marie Curie).

Po Hanh, pan Khang porozmawia z 6-letnią Hoang Ngoc Lan, której rodzice i dwaj bracia zostali porwani przez powódź. Lan przebywa obecnie w Szpitalu Ogólnym Bao Yen pod opieką babci.

Nauczyciel Khang ma nadzieję, że w tym tygodniu otrzyma pełną listę od władz gminy, tak aby on i szkoła Marie Curie mogli wdrożyć plan wsparcia dla każdego ucznia w przyszłym tygodniu.

Zgodnie z planem obszar Sim Hill, 2 km od starej wioski Nu, będzie terenem przesiedleńczym, mającym na celu ustabilizowanie życia mieszkańców wioski Nu i odbudowę nowej wioski Nu z 40 gospodarstwami domowymi.

Source: https://dantri.com.vn/giao-duc/thay-hieu-truong-nhan-nuoi-tat-ca-hoc-sinh-lang-nu-can-gi-cu-noi-voi-ong-20240919124554890.htm