การนับอายุของเพลง…

มีเรือลำหนึ่งกำลังร้องเพลงพื้นบ้านและโต้ตอบกันอยู่บนแม่น้ำโฮ่ย เมืองฮอยอัน (ภาพถ่าย: HXH)

“เด็กเกินไป”

วันหนึ่งในปลายเดือนตุลาคม พ.ศ.2513 จากกวางงายไปยังทามกีและทังบิ่ญ เขาติดอยู่ท่ามกลางน้ำท่วมใหญ่ นักวิจัย ตรัง เทียน ต้องนั่งรอให้น้ำลดลงที่บ้านคนรู้จักคนหนึ่ง ขณะนั้น เขาได้ยินคนในท้องถิ่นคนหนึ่งฮัมเพลงว่า: "แผ่นดิน กวางนามเปียก โชกเพราะฝนไม่ตก/ไวน์หงเต้าเมาจนดื่มไม่ได้แม้แต่จิบเดียว..."

เขาเล่าความทรงจำนี้ในเรียงความเรื่อง “ฝนและบทกวี” ที่เขียนขึ้น 2 ปีต่อมา แน่นอนว่าข้อที่เขาเพิ่งอ้างถึงมีความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างคำว่า "แล้ว" และ "แล้ว" เพราะต่อมานักวิจัยหลายคนเชื่อว่าคำว่า “ดา” ยังคงแพร่หลายในหมู่ผู้คน คำว่า "da" มีราคาแพงกว่าและประกอบด้วย "was", "is" และ "will" แต่นั่นคือแง่มุมที่แตกต่างกันซึ่งจะกล่าวถึงเพิ่มเติมในย่อหน้าถัดไป

เรื่องราวสำคัญที่ผู้เขียน Trang Thien ต้องการแบ่งปันคือเมื่อเขาตระหนักว่าเพลงพื้นบ้านสองเพลงที่คุ้นเคยนี้ยืมรูปแบบบทกวีประจำชาติของเวียดนามซึ่งประกอบไปด้วยคำเจ็ดคำมา ด้วยจังหวะ 3-2-2 และจบด้วยจังหวะสม่ำเสมอ เขากล่าวอย่างตื่นเต้นว่าเพลงพื้นบ้าน Quang "ปฏิเสธที่จะอยู่ร่วมกับบทกลอนเจ็ดคำของจีนอย่างแน่นอน" ซึ่งเดิมทีมีจังหวะ 2-2-3

โดยส่วนตัวแล้ว เมื่ออ่านเรียงความของ Trang Thien ฉันมองเห็นเรื่องราวของวัยได้อย่างเลือนลาง เพราะหลังจากยกตัวอย่างเพลงพื้นบ้านเวียดนามที่มีคำเจ็ดคำที่ว่า “ดอกตูมสีเขียวของพุ่มกุหลาบบาน/ ฉันมีสามีแล้ว เสียใจมาก” ตรังเทียนได้แสดงความคิดเห็นว่า “คู่แรก (เช่น เพลงพื้นบ้าน “แผ่นดินกวางนาม…” - NV) จะต้องถือกำเนิดขึ้นหลังจากการก่อตั้งกวางนาม ซึ่งเป็นเพลงพื้นบ้านที่ยังใหม่มาก ส่วนอีกสองประโยคและเพลงพื้นบ้านที่คล้ายกันนับไม่ถ้วน ใครจะรู้ว่ามันปรากฏขึ้นเมื่อใด? รูปแบบคำเจ็ดคำของเวียดนามอยู่กับเรามาเป็นเวลาพันปีแล้วหรือ? หรือสองพันปีแล้ว?” (ฝนและบทกวี - ส่วนหนึ่ง)

“ต้องเกิดหลังการก่อตั้งจังหวัดกวางนาม” แน่ล่ะ เขากำลังหมายถึงเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ในปี ค.ศ. 1471 ใช่หรือไม่ ตามหนังสือประวัติศาสตร์ ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2414 หลังจากสงบศึกในแคว้นจำปาแล้ว พระเจ้าเล แถ่ง ตง ก็ได้สถาปนาจังหวัดจักรพรรดิลำดับที่ 13 ชื่อกวางนาม

“Dai Viet Su Ky Toan Thu” ยังระบุอย่างชัดเจนว่าในสมัยนั้น จังหวัดกวางนามได้ก่อตั้ง 3 ty ได้แก่ Do Ty, Thua Ty, Hien Ty… เมื่อเขียนเรียงความเรื่อง “ฝนและบทกวี” ความแตกต่างของเวลาคือมากกว่า 500 ปี แต่ผู้เขียน Trang Thien ยังคงกล่าวว่าเพลงพื้นบ้านของจังหวัดกวางยัง “ใหม่” บางทีอาจต้องการเปรียบเทียบกับเพลงที่ปรากฏขึ้นเมื่อหลายพันปีก่อน

หัวใจแห่งความกตัญญู

แต่ที่แปลกก็คือเพลงพื้นบ้านที่มีชื่อว่า "ยังเยาว์วัย" กลับติดอันดับเพลงที่มีรูปแบบมากที่สุด นั่นหมายความว่าสองบทถัดไปมีความแตกต่างกันนอกเหนือจากสองบทแรก

ในบรรดาเพลงพื้นบ้านที่มีเนื้อร้องเกือบ 400 เพลงของกวางนามที่รวบรวมไว้ ศาสตราจารย์ Truong Dinh (มหาวิทยาลัย วิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเว้) เรียกสิ่งนี้ว่า "เพลงพื้นบ้านแปลกๆ ของกวางนาม" เขาไม่ต้องการใช้คำว่า "แปรผัน" แต่เรียกมันว่า "แปรผัน" โดยยกตัวอย่างแปรผัน 12 ชนิดมาพิสูจน์ และกล่าวว่า "นั่นคือสิ่งที่เราต้องคิด"

นักวิจัยเหงียน วัน โบน (Tan Hoai Da Vu) ได้ทำการค้นคว้าวรรณกรรมพื้นบ้านของจังหวัดกวางนาม- ดานัง ในภูมิภาคสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง ได้ทำการรวบรวมวรรณกรรมทั้ง 12 ฉบับนี้โดยละเอียดและครบถ้วน โดยจัดประเภทเป็นวรรณกรรมโคลงกลอน 9 ฉบับ และวรรณกรรมที่สะท้อนประวัติศาสตร์ 3 ฉบับ

ในบทเพลงทั้ง 9 บทนี้ เขาจำบทกลอนจากแถบเถื่อเทียนเว้ได้ 3 บท มีเวอร์ชันที่กล่าวกันว่าเชื่อมโยงกับเหตุการณ์ที่ผู้ว่าราชการจังหวัดฮวงดิ่วฆ่าตัวตายในขณะที่ปกป้องป้อมปราการฮานอยในปี พ.ศ. 2425 ชาวบ้านรุ่นเก่าในเดียนบานได้ถ่ายทอดบทเพลง (ตามสองบรรทัดที่ว่า "ดินแดนกวางนามยังไม่มีฝนตกแต่เปียกโชกแล้ว / ไวน์หงเต้ายังไม่ได้ชิมแต่เมาแล้ว): "พระเอกยื่นผ้าไหมให้ / ใครจะรู้ว่าประเทศนี้เต็มหรือว่างเปล่า?"

มีอีกเวอร์ชันหนึ่งที่ถือกำเนิดขึ้นในช่วงการเคลื่อนไหวของ Duy Tan ที่เริ่มขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 (…เมื่อคุณกลับไป อย่าหลับ ให้วางแขนลง/ ไม่ว่าคุณจะไปที่ใด ฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของคุณ) หรือเขียนขึ้นหลังจากข้อตกลงเจนีวาในปี 1954 (…ความรักที่มีต่อประเทศและขุนเขาคงอยู่มาเป็นเวลาหลายวัน/ พระจันทร์ทางเหนือเต็มไปด้วยความปรารถนา)

มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เปลี่ยนไปนับตั้งแต่เพลงนี้ถูกส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น แต่ถ้าคุณนับ "อายุ" มันก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก นักวิจัยเหงียน วัน บอน ยังได้กล่าวถึงเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์เมื่อปี ค.ศ. 1471 เมื่อคาดเดาเกี่ยวกับช่วงเวลาที่เกิดเหตุการณ์ดังกล่าว โดยกล่าวว่า "เหตุการณ์ดังกล่าวน่าจะปรากฏขึ้นเมื่อนานมาแล้ว หลังจากที่กวางนามได้กลายเป็นดินแดนใหม่บนแผนที่ของปิตุภูมิเวียดนาม"

เพลงพื้นบ้านคุ้นเคยที่เกี่ยวข้องกับชื่อสถานที่ Quang Nam ได้ถูกนำมาเพิ่มโดยนักดนตรี Phan Huynh Dieu ในเวลาต่อมาในตอนต้นของเพลง "Quang Nam Yeu Thuong" ผ่านเพลงพื้นบ้าน

นักดนตรี Phan Van Minh (ผู้แต่งเพลง “The Whole Family Loves Each Other”) ได้ศึกษาเพลง “Quang Nam Love” อย่างละเอียด จนตระหนักได้ว่าเพลงนี้มี “รสชาติ” เพียงพอที่จะถ่ายทอดความรู้สึกที่มีต่อแผ่นดินและผู้คนใน Quang Nam ได้ เพราะเพลง “กวางนามเยว่ธวง” มีโหมดนามอ้าย ทำนองของ “หลี่ถังติง” ทำนองของ “โฮเฌอทูเยน” (ริมแม่น้ำ)… และเนื้อเพลงก็เรียบง่ายแบบชนบท

-
-

ในเส้นทางการเดินทางสู่ภาคใต้ บรรพบุรุษของเราหยุดลงที่จุดสำคัญในเวลานั้น (ปี พ.ศ. 1914) และให้กำเนิดดินแดนเช่นกวางนาม จากนั้นชื่อสถานที่ดังกล่าวก็ถูกบรรจุอยู่ในบทเพลงและบทกวี เมื่อเวลาผ่านไป เพลงที่คุ้นเคยได้ "ยึด" ชื่อสถานที่นั้นไว้ในความทรงจำของดนตรีพื้นบ้านและประเพณีดั้งเดิม

แม้เมื่อเรือแห่งกาลเวลาออกเดินทางแล้ว แต่ชื่อดินแดนและหมู่บ้านเก่าๆ ยังคงได้รับการอนุรักษ์และถ่ายทอดผ่านบทเพลงเก่าตลอดไป ดังที่กวี Xuan Dieu เคยสงสัยว่า "ใครคือผู้ให้กลิ่นหอม" บางทีอาจไม่จำเป็นต้องมานั่งนับอายุ แต่ควรแต่งกลอนบทนี้ด้วยใจที่รู้สึกขอบคุณ

ที่มา: https://baoquangnam.vn/dem-tuoi-mot-cau-ca-3154504.html