Diem Phung Thi ประติมากรในตำนานแห่งศตวรรษที่ 20

นั่นคือ Diem Phung Thi ประติมากรในตำนานแห่งศตวรรษที่ 20 เธอไม่เพียงทิ้งผลงานไว้หลายร้อยชิ้นเท่านั้น แต่ยังมีมรดกแห่งความคิดด้านสุนทรียศาสตร์ที่แฝงไปด้วยปรัชญาตะวันออก ซึ่งแผ่ขยายไปสู่ การศึกษา สถาปัตยกรรม การออกแบบ... และค่อยๆ ปรากฏอยู่ในชีวิตชาวเวียดนามร่วมสมัย โดยเฉพาะในเว้

Chú thích ảnh — ผลงาน "การตกแต่งแบบสี่เหลี่ยมและวงกลม" ดัดแปลงและสร้างขึ้นจากโมดูล 7 Diem Phung Thi โดยสถาปนิก Pham Dang Nhat Thai ภาพ: VNA

จากลารูสกลับไป เว้

เธอเกิดเมื่อปี 1920 ที่หมู่บ้าน Chau E (เว้) ชื่อจริงของเธอคือ Phung Thi Cuc เธอเรียนแพทย์ที่ ฮานอย จากนั้นจึงไปฝรั่งเศสเพื่อเป็นหมอ อย่างไรก็ตาม ศิลปะได้เลือกเธอ ในปี 1959 เธอเริ่มต้นเส้นทางการปั้น ในปี 1963 เธอได้จัดนิทรรศการเดี่ยวครั้งแรกด้วยรูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์ โดยใช้โมดูลทางเรขาคณิตพื้นฐาน 7 แบบ ได้แก่ วงกลม ครึ่งวงกลม สี่เหลี่ยมจัตุรัส สามเหลี่ยม แท่งยาว ท่อ และ T

โมดูลทั้งเจ็ดนี้กลายมาเป็นภาษาภาพมาตรฐานของเธอ ซึ่งเป็นระบบความคิดแบบตะวันออกดั้งเดิมที่ก่อให้เกิดการเคลื่อนไหวและกระแสนิยมในงานประติมากรรม นักวิจารณ์ Ray Mond Cogniat เรียกสิ่งนี้ว่า "อักษรประติมากรรม" ส่วนศาสตราจารย์ Tran Van Khe ผู้ล่วงลับ เปรียบเทียบสิ่งนี้กับ "โน้ตดนตรีเจ็ดตัว" หรือ "ช่วงชีวิตเจ็ดช่วง"

หญิงชาวเวียดนามผู้กำหนดคุณค่าหลักของประติมากรรมตะวันตกสมัยใหม่ เธอเป็นหนึ่งในศิลปินหญิงชาวเอเชียสองคนที่ติดอันดับในพจนานุกรม Larousse ประจำปี 1991 - ศิลปะแห่งศตวรรษที่ 20 ซึ่งถือเป็นเกียรติอันหายากสำหรับศิลปะร่วมสมัยจากนอกตะวันตก หนึ่งปีต่อมา เธอได้เป็นสมาชิกที่ติดต่อได้ของ European Academy of Sciences, Literature and Arts

ด้วยโมดูล 7 โมดูล เธอได้สร้างโลกที่เต็มไปด้วยรูปทรงที่สดใสและแสดงออกถึงความรู้สึก ระบบของรูปทรงที่สร้างขึ้นเอง โดยที่แต่ละโมดูลเปรียบเสมือนสัญลักษณ์ที่มีความหมาย ซึ่งสามารถจัดเรียงและเปลี่ยนแปลงได้อย่างต่อเนื่องตามสัดส่วนและวัสดุ เพื่อสร้างพื้นที่ศิลปะที่ไม่ซ้ำใคร ผลงานของเธอเกือบ 400 ชิ้นถูกสร้างขึ้น รวมถึงอนุสรณ์สถาน 36 แห่งที่สร้างขึ้นในฝรั่งเศส แต่สิ่งที่ทำให้เธอพิเศษคือ เมื่อเธออยู่บนจุดสูงสุดของโลก เธอเลือกที่จะกลับไปที่เว้ เธอไม่ได้นำเหรียญรางวัลหรือชื่อเสียงติดตัวไปด้วย แต่นำรูปทรงเหล่านั้นมาด้วยและทิ้งทุกอย่างไว้กับบ้านเกิดของเธอ: ผลงานเกือบ 400 ชิ้น ตั้งแต่อนุสรณ์สถาน ภาพนูนต่ำ ไปจนถึงโมเดลพลาสติกเพื่อการศึกษา

รอยประทับในสถาปัตยกรรมและการศึกษาที่มีรูปร่างเหมือนเดียม ฟุง ธี

ในเว้ งานศิลปะไม่ได้ถูกจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์เท่านั้น แต่ยังแทรกซึมเข้าไปในพื้นที่อยู่อาศัยอีกด้วย ศิลปินเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ทิ้งร่องรอยความงามไว้บนโครงสร้างเมืองได้เช่นเดียวกับ Diem Phung Thi

ในปี 2021 สะพานโคเรนข้ามแม่น้ำอันเกว (เว้) ได้รับการปรับปรุงใหม่ ราวสะพานได้รับการออกแบบโดยอิงจากโมดูลรูปหัวใจของ Diem Phung Thi แนวคิด "Hearts of Hue" ได้รับการนำไปใช้โดยสถาปนิก Pham Dang Nhat Thai อาจารย์มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์เว้ และเพื่อนร่วมงานของเขาเพื่อเป็นการขอบคุณเธอ

“ผมมองว่าโมดูลทั้ง 7 ชิ้นของเธอเป็นตัวอักษรที่มองเห็นได้ แต่ละบล็อกมีจังหวะและพลังงานของตัวเอง เมื่อวางติดกัน พวกมันจะสร้างภาษาที่ไม่ใช่คำพูดหลายพันภาษาที่สามารถสื่อสารกับเด็กออทิสติกได้ บรรเทาความยับยั้งชั่งใจในพื้นที่สถาปัตยกรรมสาธารณะ ปลุกความอยากรู้ของเด็ก หรือทำให้การคิดแบบภาพของผู้ใหญ่ผ่อนคลายลง” สถาปนิก Pham Dang Nhat Thai กล่าว

สะพาน Diem Phung Thi ซึ่งจำลองผลงาน “เรือลอยน้ำ” ได้รับการออกแบบโดยสถาปนิก Pham Dang Nhat Thai โดยได้รับอนุมัติการออกแบบเมื่อปลายปี 2022 และมีแนวโน้มว่าจะเป็นโครงการจราจรที่มีคุณค่าด้านสุนทรียศาสตร์เป็นพิเศษในอนาคต สะพานเหล่านี้ไม่เพียงแต่ใช้ข้ามแม่น้ำเท่านั้น แต่ยังเชื่อมต่อกระแสความคิดเชิงศิลปะที่เชื่อมโยงจากอดีตสู่ปัจจุบัน เชื่อมโยงจากรูปทรงนามธรรมสู่ความรู้สึกที่แท้จริงของผู้อยู่อาศัยในเมือง

ครั้งหนึ่ง Diem Phung Thi เคยใฝ่ฝันที่จะเปิดชั้นเรียนประติมากรรมสำหรับเด็กกำพร้าและเด็กพิการ เธอต้องการให้เด็กเหล่านี้สร้างประติมากรรมจาก 7 โมดูลที่เธอใช้เล่าเรื่องราวชีวิตของเธอ ความฝันนั้นยังคงไม่เป็นจริง แต่ในวันนี้ ความฝันนั้นกำลังเป็นจริง

สถาปนิก Pham Dang Nhat Thai ได้ออกแบบชุดการเรียนรู้ศิลปะสำหรับเด็กอายุ 3 ถึง 11 ปี ประกอบด้วยชิ้นส่วน 28 ชิ้นใน 7 โมดูลและ 7 สีรุ้ง เด็กๆ สามารถประกอบบนพื้นผิวเรียบและในพื้นที่สามมิติ ซึ่งจะช่วยพัฒนาทักษะการคิดเชิงสุนทรียศาสตร์ ผลิตภัณฑ์นี้ได้รับรางวัลจากการประกวดนวัตกรรมทางเทคนิคของจังหวัด Thua Thien Hue ครั้งที่ 11 และได้รับการส่งต่อไปยัง Vietnam Autism Network เพื่อนำไปใช้ในการเรียนรู้เชิงประสบการณ์

ศิลปะแห่งการใช้ชีวิตร่วมกับชุมชน

นางสาวดิงห์ ทิ โฮไอ ทราย ผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์ศิลปะเว้ กล่าวว่า "Diem Phung Thi ไม่เพียงแต่มอบผลงานศิลปะเกือบ 400 ชิ้นให้กับเว้เท่านั้น แต่ยังมอบอุดมคติทางสุนทรียศาสตร์แบบเปิดกว้างให้กับพวกเราด้วย ปัจจุบันศูนย์ศิลปะ Diem Phung Thi ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่จัดแสดงผลงานเท่านั้น แต่ยังเป็นพื้นที่สำหรับการศึกษา ความคิดสร้างสรรค์ และแรงบันดาลใจสำหรับชุมชน โดยเฉพาะเยาวชนอีกด้วย"

รองศาสตราจารย์ ดร. ฟาน ทันห์ บิ่ญ นักวิจัย นักทฤษฎี และนักวิจารณ์ศิลปะ (เว้) ให้ความเห็นว่า “โมดูลและรูปทรงของเธอมีความแปลกใหม่มากและมีอิทธิพลอย่างมากในโลกศิลปะ พวกมันถูกนำไปใช้ในการออกแบบหนังสือ โต๊ะ เก้าอี้ กระเป๋าถือ เสื้อยืด ฯลฯ มาเป็นเวลานานแล้ว อย่างไรก็ตาม การใช้งานนี้ยังคงจำกัดอยู่และยังไม่เข้าสู่ตลาดอย่างแข็งแกร่ง”

อย่างไรก็ตาม สัญญาณใหม่ ๆ ก็เริ่มปรากฏให้เห็น ในงานล่าสุด รองศาสตราจารย์ ดร. Phan Thanh Binh รู้สึกประทับใจกับชุดเครื่องประดับของศิลปินหนุ่ม Hoang Phi Hung (พิพิธภัณฑ์ศิลปะเว้) ซึ่งเป็นตัวอย่างทั่วไปของความต่อเนื่องและความคิดสร้างสรรค์ภายใต้จิตวิญญาณของ Diem Phung Thi

ศูนย์ศิลปะ Diem Phung Thi - No. 17 Le Loi, Hue ปัจจุบันเก็บรักษาผลงานบริจาคทั้งหมดของเธอไว้ ที่นี่ไม่เพียงแต่เป็นพิพิธภัณฑ์เท่านั้น แต่ยังเป็นพื้นที่สำหรับการคิด รูปทรงบอกเล่าเรื่องราว เด็กๆ เข้ามาเล่นและสร้างสรรค์ และศิลปินรุ่นเยาว์ได้รับแรงบันดาลใจ

ผลงานของเธอไม่ได้มีเพียงจำนวนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความเปิดกว้าง บทสนทนาระหว่างศิลปะคลาสสิกและศิลปะสมัยใหม่ ศิลปะกับศิลปะประยุกต์ และเวียดนามกับโลก รูปทรงที่ดูแห้งแล้งเหล่านี้ยังคงปรากฏให้เห็นบนราวสะพาน ห้องเรียน สวนสาธารณะ หรือต่างหูในฐานะส่วนหนึ่งที่มีชีวิตชีวาของชีวิตในปัจจุบัน

ดังนั้น งานศิลปะของ Diem Phung Thi ซึ่งดูเหมือนจะเป็นของศตวรรษที่ 20 จึงชัดเจนว่ากำลังมีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 21 ในรูปทรงที่ไม่พูด แต่ก็ไม่หยุดดำรงอยู่ เพราะอย่างที่เธอเคยพูดไว้ว่า "ประติมากรรมชิ้นนั้นไม่ใช่ของฉันอีกต่อไป ฉันให้มันกับคุณ หรืออีกนัยหนึ่ง ฉันมอบตัวฉันเองให้กับคุณ"

ตามรายงานของ VNA

ที่มา: https://baoangiang.com.vn/diem-phung-thi-nha-dieu-khac-huyen-thoai-the-ky-xx-a422983.html