ปลาแวมไพร์รอดชีวิตจากการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ 4 ครั้ง

ปลาแลมเพรย์เป็นปลากลุ่มโบราณที่อยู่ในวงศ์ Agnatha ซึ่งวิวัฒนาการขึ้นมาเมื่อ 450 ล้านปีก่อน ก่อนที่ไดโนเสาร์จะถือกำเนิด

โครงสร้างปากของปลาแลมเพรย์ช่วยให้มันเกาะเหยื่อเพื่อดูดเลือด ภาพโดย: มาร์ลี มิลเลอร์ — โครงสร้างปากของปลาแลมเพรย์ช่วยให้มันเกาะเหยื่อเพื่อดูดเลือด ภาพโดย: *มาร์ลี มิลเลอร์*

ปลาแลมเพรย์ แปซิฟิก ( Entosphenus tridentatus ) เป็นสายพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในระบบนิเวศน้ำจืดและน้ำทะเลใน แปซิฟิก ตอนเหนือ ตั้งแต่แคลิฟอร์เนียไปจนถึงอลาสก้า และทั่วทั้งทะเลแบริ่งไปจนถึงรัสเซียและญี่ปุ่น อาหารของพวกมันประกอบด้วยเลือดและของเหลวในร่างกายของปลาชนิดอื่นๆ รวมถึงปลาแซลมอนแปซิฟิก ปลาลิ้นหมา ปลาเก๋า และปลาค็อดแปซิฟิก ตามรายงานของ Live Science

แลมเพรย์เป็นปลากลุ่มโบราณที่ไม่มีขากรรไกรซึ่งวิวัฒนาการขึ้นมาเมื่อกว่า 450 ล้านปีก่อนในยุคซีโนโซอิก ออร์โดวิเชียน (485 - 444 ล้านปีก่อน) ปลาแลมเพรย์ที่ยังมีชีวิตอยู่กระจายอยู่ทั่วโลกมีอยู่ประมาณ 40 ชนิด สิ่งมีชีวิตที่คล้ายปลาไหลชนิดนี้มีอยู่ในลำธารมาตั้งแต่ก่อนที่ไดโนเสาร์และแม้แต่ต้นไม้จะถือกำเนิดเสียอีก พวกมันรอดชีวิตจากการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่อย่างน้อยสี่ครั้ง ปลาแลมเพรย์เป็นปลาที่ไม่มีกระดูก โครงกระดูกของมันทำจากกระดูกอ่อนเท่านั้น แทนที่จะเป็นขากรรไกร แลมเพรย์มีปากรูปดูดที่เต็มไปด้วยฟัน ซึ่งช่วยให้มันเกาะเหยื่อและดูดเลือดและของเหลวในร่างกาย ตามคำกล่าวของ นักวิทยาศาสตร์ พวกเขาไม่กินเนื้อสด

ตัวเมียวางไข่ในรังมากถึง 200,000 ฟอง และกกไข่ไว้ในน้ำจืดเป็นเวลาประมาณ 3-4 สัปดาห์ เมื่อตัวอ่อนฟักออกมา พวกมันจะขุดรูใต้ตะกอนและฝังตัวอยู่ที่นั่นนานถึงสิบปี พวกมันโผล่ออกมาเป็นตัวเต็มวัยและอพยพไปตามแม่น้ำไปยังมหาสมุทรเพื่อหาอาหาร จากนั้นจึงกลับมายังน้ำจืดอีกครั้งไม่กี่ปีต่อมาเพื่อสืบพันธุ์ ปลาแลมเพรย์ตัวเต็มวัยสามารถเติบโตได้ยาวถึง 84 ซม. และสามารถเดินทางหลายร้อยกิโลเมตรเข้าไปในแผ่นดินเพื่อค้นหาสถานที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับวางไข่และเลี้ยงลูกของมัน

ปลาแลมเพรย์แปซิฟิกเป็นเหยื่อที่นก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และปลาชนิดอื่นๆ ชื่นชอบ เนื่องจากมีเนื้อมันมาก โดยมีแคลอรี่มากกว่าปลาแซลมอนที่มีน้ำหนักเท่ากันถึง 3-5 เท่า ดังนั้นจึงมีบทบาทสำคัญในระบบนิเวศน้ำจืดและน้ำทะเล

อัน คัง (อ้างอิงจาก Live Science )

ลิงค์ที่มา