ความมุ่งมั่นของเด็กสาววัย 22 ปี ที่จะขึ้นชั้น ป.6

เมื่ออายุ 22 ปี ซึ่งเป็นวัยที่คนส่วนใหญ่มีวุฒิการศึกษาหรือมีงานที่มั่นคงแล้ว Huynh Thi Nhu Huynh กำลังเข้าเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เป็นครั้งแรก

Báo Nhân dân•25/09/2025

Nhu Huynh สวมชุดยูนิฟอร์มสีขาวเรียบง่าย นั่งอยู่ท่ามกลางเพื่อนฝูงที่อายุน้อยกว่า เพื่อเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่

หลังจากดิ้นรนหาเลี้ยงชีพมาหลายปี มือของเธอด้านชาจากการดิ้นรนหาอาหารและเงิน ฮวีญรู้สึกดีใจอย่างล้นหลามเมื่อเห็นชื่อของเธออยู่ในรายชื่อนักเรียนชั้น ป.6 ของศูนย์ การศึกษา ต่อเนื่องอาชีวศึกษาเขต 6 นี่ไม่เพียงเป็นหน้าใหม่ในชีวิตของเธอเท่านั้น แต่ยังเป็นการเดินทางเพื่อค้นหาความฝันในการรู้หนังสือที่ดูเหมือนจะอยู่ไกลแสนไกลอีกด้วย

ความฝันในการเรียนรู้ยังไม่สำเร็จเพราะต้องหาเลี้ยงชีพ

วัยเด็กของฮวีญ์ต้องอยู่กับคุณยายในความยากจน ทุกวันพวกเขาทั้งสองจะเดินเตร่ไปทั่วตลาดถิเหงะพร้อมกับกองลอตเตอรี่ในมือ ตอนกลางคืน พวกเขาค้นหาผักที่ถูกทิ้งอย่างเงียบๆ หวังว่าจะได้อาหารที่ยังสมบูรณ์

ในขณะที่เด็กคนอื่นๆ มีความสุขกับการไปโรงเรียนในชุดนักเรียนสีขาว ฮวีนห์สามารถเรียนรู้การอ่านเขียนได้จากชั้นเรียนการกุศลภาคค่ำเท่านั้น หลังจากเรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โศกนาฏกรรมก็เกิดขึ้น คุณยายซึ่งเป็นที่พึ่งเพียงคนเดียวของเขา ป่วยเป็นโรคหลอดเลือดสมอง ทำให้ร่างกายเป็นอัมพาตครึ่งตัว และเสียชีวิตลงเมื่อฮวีนห์อายุเพียง 14 ปี ความตกใจครั้งนั้นยิ่งทำให้วัยเด็กที่เปราะบางอยู่แล้วของเขายิ่งว่างเปล่ามากขึ้นไปอีก

การเรียนต้องหยุดลง แต่ความหลงใหลในการเขียนของฮวีนไม่เคยจางหายไป เขายังคงอ่านหนังสือเก่าๆ อย่างขยันขันแข็ง และครุ่นคิดถึงหนังสือพิมพ์แต่ละฉบับ เพื่อบรรเทาความเสียใจจากความฝันที่ยังไม่สำเร็จในการได้เรียนหนังสือ

ฮวีญเติบโตมากับอาชีพพนักงานขาย อาชีพนี้ช่วยให้เขาบริหารจัดการชีวิตได้ แต่แล้วความกังวลก็ค่อยๆ ผุดขึ้นมา “ตอนเด็กๆ ผมวิ่งเล่นได้ แต่พออายุ 30 แล้ว ผมจะยังว่องไวพอที่จะทำงานนี้ต่อไปไหม ถ้าผมไม่เรียนหนังสือ ผมคงถูกคัดออก” ฮวีญถามตัวเอง

คำถามนั้นกลายเป็นแรงผลักดันที่ผลักดันให้ฮวีญตัดสินใจกลับไปเรียน สำหรับเขา การไปเรียนไม่เพียงแต่เป็นการกลับไปเรียนตามความฝันเท่านั้น แต่ยังเป็นโอกาสที่จะเปิดทิศทางใหม่ อาชีพที่มั่นคง และอนาคตที่มั่นคงยิ่งขึ้นอีกด้วย

ไปโรงเรียนเพื่อเรียนรู้อนาคต

ในวันที่เธอได้รับจดหมายตอบรับเข้าเรียน ฮวีญรู้สึกตื้นตันใจอย่างมาก สิ่งที่ดูเหมือนเป็นเรื่องปกติสำหรับใครหลายคน กลับกลายเป็นความฝันอันยิ่งใหญ่ของเด็กสาววัย 22 ปี เป็นครั้งแรกที่เธอได้นั่งในห้องเรียนที่กว้างขวาง มีโปรเจกเตอร์และเครื่องปรับอากาศ เป็นครั้งแรกที่เธอได้รู้ว่าโรงอาหารของโรงเรียนเป็นอย่างไร “ทุกอย่างใหม่หมด แม้แต่การเขียนวันที่ในสมุดก็ยังงงๆ ฉันทำผิดไปตั้งสองครั้ง” ฮวีญกล่าว

ตอนกลางวัน ฮวีญยังคงออกไปขายของ ส่วนตอนบ่ายเธอก็ไปเรียน มีปัญหาหลายอย่าง ทั้งความรู้ถูกขัดจังหวะ ความกดดันที่ต้องแบ่งเวลาเรียนกับทำงาน และความรู้สึกว่าเรียนช้ากว่าเพื่อนๆ แต่ฮวีญไม่ได้อยู่คนเดียว ที่ศูนย์การศึกษาต่อเนื่องอาชีวศึกษา เขต 6 เธอพบความเห็นอกเห็นใจจากนักเรียนหลายวัยที่มีความปรารถนาที่จะเรียนรู้เหมือนกัน “เราทุกคนมีความตั้งใจที่จะเรียนรู้เหมือนกัน ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็ตาม” ฮวีญเล่า

สิ่งที่ช่วยให้ฮวีญมีความมั่นใจมากขึ้นคือความทุ่มเทของครูบาอาจารย์ ไม่เพียงแต่สอนเขาเท่านั้น แต่ยังให้กำลังใจและแรงบันดาลใจให้เขามุ่งมั่นไล่ตามความฝันแห่งความรู้ เรื่องราวของฮวีญถูกเผยแพร่ออกไปบนโซเชียลมีเดีย ได้รับคำชื่นชมมากมาย กลายเป็นแรงผลักดันอันยิ่งใหญ่ที่ทำให้เขาเชื่อมั่นในทางเลือกของตัวเอง

ถ้าตั้งใจทำ คุณอาจจะได้มากหรือน้อยก็ได้ แต่ถ้าไม่กล้าทำ คุณก็จะไม่ได้ผลอะไรเลย
หยุน ถิ นู หยุน

สำหรับฉัน การไปเรียนตอนอายุ 22 ปีเป็นการยืนยันสิทธิในการเรียน การเลือกเส้นทางของตัวเอง และการควบคุมอนาคตของตัวเอง

ปัจจุบัน ฮวีญยังคงทำงานอยู่ในอุตสาหกรรมบริการ และหวังว่าจะได้รับความรู้เพิ่มเติมเพื่อพัฒนาสาขาที่เขาชื่นชอบต่อไป ดังนั้น การตัดสินใจกลับไปเรียนจึงไม่เพียงแต่เป็นความพยายามส่วนตัวเท่านั้น แต่ยังเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงคุณค่าของระบบการศึกษาต่อเนื่อง ซึ่งเปิด “ประตูบานที่สอง” ให้กับผู้ที่ละทิ้งความฝันในการศึกษาไว้ไม่สำเร็จ

การเดินทางของฮวีนเตือนใจเราว่าการไปโรงเรียนไม่เคยสายเกินไป ตราบใดที่เรากล้าคิดและกล้าลงมือทำ ทุกคนก็สามารถสานฝันการเรียนต่อได้ ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็ตาม