ความสุขส่งต่อสิ่งดีๆ ที่เป็นบวก

(PLVN) - หากฉันสามารถเลือกอาชีพได้อีกครั้ง ฉันก็ยังคงเลือกอาชีพนักข่าว ซึ่งเป็นอาชีพที่ฝึกฝนให้ฉันเข้มแข็งและเป็นผู้ใหญ่ขึ้น มอบลมหายใจแห่งชีวิตให้กับผู้อ่าน และเผยแพร่สิ่งดีๆ ในเชิงบวก

วันครบรอบ 100 ปี วันนักข่าวปฏิวัติเวียดนาม (21 มิถุนายน 2468 - 21 มิถุนายน 2568) นับเป็นวันครบรอบ 4 ปี นับตั้งแต่ผมได้เป็นนักข่าวอย่างเป็นทางการให้กับหนังสือพิมพ์ PLVN ซึ่งเป็นอาชีพที่หนักแน่น มั่นคง และภาคภูมิใจ สี่ปีนั้นไม่นานนัก แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ผมรู้สึกถึงความสุขและความเศร้าโศกในอาชีพนี้ และนับจากนั้น ผมก็ได้รับการฝึกฝน ความอดทน และการพัฒนาตนเองขึ้นทุกวัน

ก่อนที่จะเป็นนักข่าว ผมทำงานมาหลายอย่างตั้งแต่สมัยเรียน ตั้งแต่ทำงานพาร์ทไทม์เพื่อหาเงินจ่ายค่าเล่าเรียน ทำธุรกิจ เป็นอาสาสมัคร เป็นผู้ประสานงานในเพจเฉพาะทางหรือจดหมายข่าวภายใน... ด้วยความรักในงานสื่อสารมวลชนที่สร้างสรรค์สิ่งดีๆ ให้กับชีวิต หลังจากร่วมงานกันมาระยะหนึ่ง ผมได้รับการตอบรับให้เข้าทำงานที่สำนักงานภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ (ปัจจุบันคือสำนักงานตัวแทนในนครโฮจิมินห์) ของหนังสือพิมพ์ PLVN ในวันที่ผมตัดสินใจมอบหมายงาน ผมรู้สึกว่าชีวิตกำลังถึงจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ ความฝันที่จะเป็นนักข่าวมืออาชีพของผมได้กลายเป็นความจริง

ในช่วงวันแรกๆ ของการทำงาน ผมยังคงสับสนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้จะสั่งสมประสบการณ์มาบ้าง แต่เมื่อได้เป็นส่วนหนึ่งของสำนักข่าวขนาดใหญ่ ก็มีสิ่งใหม่ๆ ให้เรียนรู้มากมาย ตั้งแต่หลักสูตรทักษะและจริยธรรมของนักข่าว กฎหมายสื่อมวลชน กฎระเบียบของสำนักข่าว ไปจนถึงการลงพื้นที่เขียนบทความข่าว... มีหลายคืนที่นอนไม่หลับขณะนั่งพิมพ์งาน เมื่อเมืองหลับใหล มีเพียงแสงไฟบนโต๊ะที่ส่องสว่างเงียบสงัดราวกับเทียนที่ดับลง

ในอดีต ผมเคยคิดว่าการเป็นนักข่าวหมายถึงการได้เดินทางไปหลายที่ พบปะผู้คนมากมาย เขียนเรื่องราวดีๆ และได้รับการยกย่องจากทุกคน แต่เมื่อผมเดินตามเส้นทางของนักข่าวมืออาชีพอย่างแท้จริง ผมจึงเข้าใจว่าการเป็นนักข่าวไม่ได้มีแค่เรื่องดีๆ เท่านั้น แต่ยังรวมถึงความยากลำบากและความท้าทายอันแสนสาหัสอีกด้วย เบื้องหลังบทความข่าวแต่ละชิ้นคือความพยายามของทีมงานทั้งหมด ตั้งแต่นักข่าว บรรณาธิการ ผู้ควบคุมเนื้อหา เจ้าหน้าที่สนับสนุน และผู้ตรวจสอบเนื้อหา บางครั้งนักข่าวและนักข่าวต้องเผชิญกับอันตรายเพื่อนำข่าวสารปัจจุบันกลับมาให้บริการแก่ผู้อ่าน

อาชีพนักข่าวเป็นอาชีพพิเศษที่ยากกว่าอาชีพอื่นๆ นักข่าวไม่เพียงแต่ต้องมีฐานความรู้ที่ดี มีพฤติกรรมที่ยืดหยุ่นและกลมกลืนเท่านั้น แต่ยังต้องเผชิญกับแรงกดดันจากหลายฝ่าย ทั้งจากกองบรรณาธิการ ผู้อ่าน จากจิตสำนึกทางวิชาชีพของตนเอง และจากญาติพี่น้อง...

ฉันรักงานสื่อสารมวลชนเพราะมันทำให้ฉันมีโอกาสได้เดินทางไปหลายที่ ได้ฟังเรื่องราวมากมาย และได้เขียนเรื่องราวชีวิตที่แท้จริง ปฏิบัติภารกิจขจัดความชั่วร้ายในสังคม ปกป้องสิทธิและผู้ที่อ่อนแอ การเดินทางแต่ละครั้ง เรื่องราวแต่ละเรื่องสะท้อนให้ผู้อ่านเห็น และในขณะเดียวกันก็เป็นบทเรียนชีวิตที่ลึกซึ้ง เสริมสร้างประสบการณ์ชีวิตและมุมมองส่วนตัวของฉันที่มีต่อชีวิต

ฉันรักงานสื่อสารมวลชนเพราะมันสอนให้ฉันรู้จักเสียสละและเห็นคุณค่าของชีวิต ฉันรู้สึกขอบคุณบรรพบุรุษผู้ล่วงลับที่ไม่ลังเลที่จะสอนฉันตั้งแต่เริ่มต้น พวกเขาเขียนแต่ละประโยคอย่างพิถีพิถันเพื่อให้บทความมีความถูกต้อง มีมนุษยธรรม ครบถ้วน สมเหตุสมผล และเหมาะสม ที่สำนักงาน กฎหมายเวียดนาม มีนักข่าวและนักหนังสือพิมพ์มากมายที่ "เติมพลัง" และมีส่วนร่วมในการจุดประกายไฟแห่งวิชาชีพให้กับรุ่นน้อง เสริมสร้างความมุ่งมั่นให้กับนักข่าวแต่ละคน รวมไปถึงกองบรรณาธิการโดยรวม ในการเอาชนะอุปสรรคและความท้าทายต่างๆ

ถ้าเลือกได้อีกครั้ง ผมก็ยังคงเลือกงานสื่อสารมวลชน เพราะงานสื่อสารมวลชนเปิดโอกาสให้ผมได้ใช้ชีวิตตามความฝัน ได้เดินทาง ได้เขียน ได้แบ่งปัน ได้ฟัง ได้มีโอกาสเผยแพร่สิ่งดีๆ งานสื่อสารมวลชนช่วยให้ผมเข้มแข็งขึ้น มีมนุษยธรรม และมีเมตตามากขึ้น ผมเข้าใจว่างานสื่อสารมวลชนไม่ใช่แค่การรายงานข่าว แต่ยังเป็นความรับผิดชอบต่อสังคม เป็นสะพานเชื่อมชีวิต มีส่วนช่วยส่องสว่างความจริงและความยุติธรรม

เหงียน ดุย เคออง

ที่มา: https://baophapluat.vn/niem-vui-lan-toa-nhung-dieu-tich-cuc-thien-lanh-post552463.html