แก้ไขปัญหาธุรกิจผลิตภัณฑ์เฉพาะที่ไม่ทราบแหล่งที่มาอย่างรวดเร็ว

เมืองทามเดา อำเภอทามเดา เตรียมเดินหน้า ในช่วงฤดู ท่องเที่ยว สินค้าพิเศษหลายชนิด เช่น ลูกพลับแห้ง แอปเปิลแดง อัลมอนด์ แอปริคอตแห้ง เค้กเกาลัด ฯลฯ มักถูกจำหน่ายโดยพ่อค้าแม่ค้าจำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สินค้า เหล่านี้ ส่วนใหญ่ ไม่มีที่อยู่ของสถานที่ผลิต วันหมดอายุ และเจ้าของสถานที่ไม่สามารถแสดงใบกำกับสินค้าหรือเอกสารได้ ดังนั้น ทีมตรวจสอบสหวิชาชีพด้านความปลอดภัยอาหารจึงได้เพิ่มการเผยแพร่กฎระเบียบที่เกี่ยวข้อง และขอให้ท้องถิ่นและหน่วยงานที่มีอำนาจหน้าที่ประสานงานในการตรวจสอบและจัดการกับการละเมิดเพื่อแก้ไขสถานการณ์ดังกล่าว

เมื่อเร็วๆ นี้ ทีม ตรวจสอบ สหวิชาชีพด้านความปลอดภัยอาหารซึ่งมีกรมอุตสาหกรรมและการค้าเป็นประธาน ได้ตรวจสอบการปฏิบัติตามกฎระเบียบด้านความปลอดภัยอาหารของสถานประกอบการหลายแห่งในเมืองทามเดา

ที่ ร้าน ขายของชำ Chinh Trang เมือง Tam Dao มีสินค้าให้เลือกมากมายและหลากหลาย ดึงดูดนักท่องเที่ยวจำนวนมากให้มาซื้ออาหารแปรรูป เช่น แอปริคอตแห้ง เกาลัด สตรอว์เบอร์รี่ เค้กเกาลัด เค้กมะยม และอื่นๆ

แอปริคอทแห้งที่ไม่ทราบแหล่งที่มามีวางจำหน่ายตามร้านค้า

ในตู้กระจกขนาดใหญ่ของธุรกิจนี้ มีผลไม้แห้งสีเขียว แดง เหลือง ฯลฯ สะดุดตาหลายสิบชนิดวางเรียงบนถาดโดยพ่อค้าแม่ค้าเพื่อขายให้กับนักท่องเที่ยว สีเขียวสดใสของกีวีหั่นเป็นแว่น สีแดงเข้มของแอปริคอตและพลัม สื่อถึง สีย้อม อุตสาหกรรมที่ใช้ในการแปรรูป

หรือผลิตภัณฑ์ลูกพลับแห้งที่บรรจุหีบห่ออย่างหยาบๆ แบ่ง เป็นชิ้นเล็กๆ บนถาดโฟม ห่อด้วยเซลโลเฟนเพื่อขายให้กับลูกค้า ผลิตภัณฑ์พิเศษเหล่านี้ล้วนไม่มีฉลากติด แม้แต่ถุงอัลมอนด์ที่บรรจุในถุงพลาสติกก็มีเพียงคำว่า "อัลมอนด์" เท่านั้น เจ้าของโรงงานไม่สามารถแสดงเอกสารหรือหลักฐานแหล่งที่มาพร้อมเหตุผลได้ ... ว่าพวกเขาอยู่ที่บ้าน

หลายๆ คนคงสงสัยว่าเค้กเกาลัดกลายมาเป็นอาหารพิเศษของทามเดาตั้งแต่เมื่อไร?

สำหรับเค้กเกาลัด บางชนิดมีฉลากระบุว่า “Tam Dao Specialty” และบางชนิดมีฉลากระบุว่า “Northwest Specialty” ถึงแม้ว่าบางครั้งจะผลิตโดยโรงงานเดียวกันก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กล่องเค้กเกาลัดบางกล่องไม่มีที่อยู่ของโรงงานที่ผลิตหรือวันหมดอายุ

บนบรรจุภัณฑ์ของกล่องเค้ก ผู้ผลิตแนะนำว่า "ควรเก็บผลิตภัณฑ์ไว้ที่อุณหภูมิห้องเป็นเวลา 3 วัน ในตู้เย็นเป็นเวลา 7 วัน" แต่เนื้อหาที่สำคัญที่สุดคือวันที่ผลิตไม่ได้ระบุไว้

ดังนั้นจะเห็นได้ว่าเค้กเกาลัดพิเศษมีอายุการเก็บรักษาสั้นและเน่าเสีย ง่าย การไม่มีวันผลิตทำให้ผู้บริโภคควบคุมวันหมดอายุได้ยาก กล่าวอีกนัยหนึ่ง ผู้บริโภคสามารถซื้อผลิตภัณฑ์ที่ใกล้หมดอายุหรือหมดอายุแล้วได้ง่าย ซึ่งอาจก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อความปลอดภัยของอาหาร

แถวร้านค้าเฉพาะทางในเมืองทามเดา

เจ้าของ ร้าน ขายของชำ Chinh Trang ชี้แจงถึงปัญหานี้ว่า ขนมเกาลัดจะขายหมดทันทีที่มาถึงร้าน ไม่มีสต๊อกสินค้า ดังนั้นจึงไม่มีสินค้าหมดอายุ อย่างไรก็ตาม เหตุผลใดๆ ที่ผู้ค้าปลีกให้มาจะไม่เป็น ที่ยอมรับ เนื่องจากสินค้าไม่เป็นไปตามกฎระเบียบด้านความปลอดภัยของอาหาร ซึ่งถือเป็นการละเมิด

นอกจากนี้ จำนวนนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวเมืองทามเดาจะสูงเฉพาะช่วงสุดสัปดาห์เท่านั้น หาก สินค้าใน 2 วันนี้ขายไม่หมดและเหลือไว้ขายในวันถัดไป มีความเสี่ยงที่สินค้าจะหมดอายุ (เนื่องจากมีอายุการเก็บรักษาสั้นเพียง 3-7 วันเท่านั้น) ซึ่งอาจนำไปสู่สถานการณ์ที่สินค้าเค้กหมดอายุถูกนำไปปนกับสินค้าที่ยังมีอายุจำหน่ายให้กับนักท่องเที่ยวได้

นอกจากนี้ หลายคนยังสงสัยและถามว่า เค้กเกาลัดเป็นสินค้าพิเศษของทามเดาหรือไม่ แน่นอนว่าไม่ใช่! จากสิ่งนั้น เราจึงเห็นได้ว่าคำว่าพิเศษนั้นถูกใช้และกำลังถูกใช้โดยโรงงานผลิตในทางที่ง่ายๆ แม้กระทั่งถูกนำไปใช้อย่างผิดวัตถุประสงค์เพื่อแสวงหากำไรเกินควร

ตัวอย่างเช่น เค้กเกาลัดถือเป็นสินค้าพิเศษของทามเดา แต่เมื่อถามถึง แม้แต่เจ้าของร้านก็ไม่ทราบว่าผลิตภัณฑ์นี้ผลิตที่ไหน หรือผลิตภัณฑ์ "เค้กทามเดาซูซู่" ไม่ได้ผลิตในท้องถิ่น แต่ผลิตในตำบลเฮืองซอน เขตมีดุก เมือง ฮานอย

ตามบันทึกของผู้รายงานข่าว ไม่เพียงแต่สถานประกอบการ Chinh Trang เท่านั้น แต่ในเมือง Tam Dao ยังมีร้านค้าที่ขายสินค้าพิเศษประเภทเดียวกันอยู่อีกหลายแห่ง โดยไม่มีแหล่งที่มาที่แน่ชัด

หัวหน้าคณะ ผู้ตรวจสอบ สหวิชาชีพด้านความปลอดภัยอาหาร Phan Anh Thong ( หัวหน้าแผนกการจัดการการค้า) - ความร่วมมือ ระหว่างประเทศ ( S) ในอุตสาหกรรมและการค้า กล่าวว่า "จากการตรวจสอบพบว่าร้านขาย ของชำ ส่วนใหญ่ในเมืองทามเดาได้รับการว่าจ้างจากพ่อค้ารายย่อย ให้ ขายสินค้า ดังนั้นกระบวนการตรวจสอบจึงประสบปัญหาต่างๆ มากมาย"

นอกจากนี้ยังมีสถานการณ์การซื้อขายสินค้าที่ไม่ทราบแหล่งที่มา สินค้าที่ไม่มีวันผลิตและวันหมดอายุ มีแม้กระทั่งสินค้าที่มีตราสินค้าทามเดาแต่ไม่ได้ผลิตในทามเดา หรือถูกนำมาจากที่อื่นแล้วขาย...

บนพื้นฐานดังกล่าว คณะทำงานจึงได้ชี้ให้เห็นปัญหาและการละเมิดที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจน และเผยแพร่ความรู้ด้านกฎหมายให้กับเจ้าของธุรกิจ/ครัวเรือน เพื่อสร้างความตระหนักและความรับผิดชอบในการทำธุรกิจ รวมถึงการปฏิบัติตามกฎระเบียบด้านความปลอดภัยของอาหาร ขอแนะนำให้หน่วยงานเฉพาะทางและหน่วยงานท้องถิ่นจัดการฝึกอบรมให้กับผู้ประกอบการรายย่อย เสริมสร้างการแก้ไข การตรวจสอบ และการจัดการกรณีการละเมิดโดยเจตนา

จึงค่อยๆ ชี้แนะพ่อค้ารายย่อยให้ค้าขายสินค้าเฉพาะที่มีแหล่งที่มาชัดเจน พร้อมทั้งรับประกันบริการที่มีคุณภาพแก่นักท่องเที่ยวและผู้บริโภค อีก ทั้งยังมีส่วนช่วยเสริมสร้างมูลค่าและภาพลักษณ์ของแหล่งท่องเที่ยวทามเดาอีก ด้วย

บทความและภาพ : ฮา ทราน

แหล่งที่มา