'อัจฉริยะด้านภาษาต่างประเทศ' ที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์ศักดินา

ในสมัยราชวงศ์ตรัน เจ้าชายได้รับการยกย่องว่าเป็น "อัจฉริยะด้านภาษาต่างประเทศ" เนื่องจากสามารถอ่านและเขียนภาษาของประเทศเพื่อนบ้านได้คล่อง และเข้าใจเอกลักษณ์ประจำชาติและวัฒนธรรมของแต่ละพื้นที่

บุคคลที่กล่าวถึงคือ พระเจ้าเจี้ยว วัน ตรัน นัท ด้วต (ค.ศ. 1255-1330) พระราชโอรสองค์ที่ 6 ของพระเจ้าเจิ่น ไท่ ตง และพระอนุชาของพระเจ้าเจิ่น ถัน ตง พระองค์ทรงเป็นแม่ทัพผู้มีชื่อเสียงแห่งราชวงศ์ตรัน ทรงมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในสงครามต่อต้านการรุกรานของมองโกล-หยวนในช่วงที่สอง (ค.ศ. 1285) และที่สาม (ค.ศ. 1287-1288)

ไดเวียดซูกีตวานธูบันทึกไว้ว่าในปีกีโหย (ค.ศ. 1239) พระเจ้าเจิ่นไทตงเสด็จพระราชดำเนินเยือนพระราชวังเทียนเจื่อง และได้พบกับหญิงสาวนามว่า หวูถิเวือง ผู้มีความงามอย่างน่าอัศจรรย์ มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วแคว้นด้วยความงามและคุณธรรม เมื่อทรงเห็นว่าหญิงสาวผู้นี้ฉลาดหลักแหลม มีความรู้ และเก่งด้านการเกษตร พระเจ้าจึงทรงโปรดปรานเธอมาก พระองค์จึงทรงจัดพิธีต้อนรับ หวูถิเวือง เข้าสู่พระราชวัง และสถาปนาเธอขึ้นเป็นพระสนมองค์ที่ 5 พระนามว่า หวู่ ฟี ซึ่งเป็นพระมารดาของพระเจ้าเจี้ยว วัน ตรัน นัท ด้วต

คืนหนึ่ง หวู่ ฟิ ฝันเห็นดาวดวงใหญ่ตกลงมาจากฟ้าลงมาบนเตียงนอน และนับแต่นั้นมา เธอก็ตั้งครรภ์ เวลาเที่ยงวันของวันที่ 10 เมษายน ปีเหมา (ค.ศ. 1255) เธอได้ให้กำเนิดเจ้าชายที่มีรูปร่างแปลกประหลาด มีคำจารึกสี่คำบนพระหัตถ์ว่า "Chieu Van Dong Tu" พระเจ้าเจิ่น ไท่ ตง จึงทรงใช้พระนามนั้นว่า "Tran Nhat Duat" และพระราชทานบรรดาศักดิ์ให้พระองค์ว่า "Chieu Van Vuong"

พระเจ้าเจียวเวินเจิ้นเญิ้ตดว๊ต (ภาพประกอบ)

ตั้งแต่สมัยเด็ก ตรัน นัท ด๊วต มีชื่อเสียงในด้านความฉลาด ใฝ่เรียนรู้ มีความรู้ เชี่ยวชาญภาษาต่างประเทศหลายภาษา ตลอดจนประเพณีและธรรมเนียมปฏิบัติของประเทศเพื่อนบ้าน

ตามบันทึกทางประวัติศาสตร์ พระเจ้าเจี้ยววันทรงสามารถตรัสภาษาได้อย่างน้อยสี่ภาษา ได้แก่ ซ่ง (จีน) สยาม (ไทย) จำปา (กัมพูชา) และซัจหม่าติช (สิงคโปร์) ดังนั้น เมื่อพระองค์มีพระชนมายุเพียง 20 พรรษา ราชสำนักจึงทรงแต่งตั้งให้ทรงดูแลกิจการที่เกี่ยวข้องกับชาติพันธุ์

ครั้งหนึ่งเมื่อพบกับทูตของราชวงศ์หยวน เขาก็พูดคุยอย่างสนุกสนานและเป็นธรรมชาติตลอดทั้งวัน ทำให้ทูตของราชวงศ์หยวนคิดว่านัทด๊วตเป็นชาวจีนฮั่นจากเมืองจันดิ่ญ (แคว้นเตรียวเก่า) ที่ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ในแคว้นไดเวียด

ในรัชสมัยพระเจ้าเจิ่น หนั๋น ถง ราชทูตจากประเทศซาจ หม่า ติช (ชื่อโบราณของสิงคโปร์) เดินทางมาถวายบรรณาการ แต่ราชสำนักหาล่ามไม่ได้ ทั่วทั้งปราสาททังลอง มีเพียงเจิ่น หนั๋ด ด้วต เท่านั้นที่สามารถแปลและสนทนาภาษาแปลกๆ กับราชทูตจากประเทศเพื่อนบ้านได้อย่างคล่องแคล่ว

ความสามารถทางภาษาต่างประเทศของเจิ่น นัท ด้วต ทำให้พระเจ้าหนานตงทรงประทับใจอย่างยิ่ง ครั้งหนึ่งพระองค์ยังตรัสติดตลกว่า “เจิ่ว วัน เวือง อาจไม่ใช่ชาวเวียดนาม แต่เป็นลูกหลานของเฟียนและหม่าน” (หมายถึงกลุ่มชาติพันธุ์ใกล้เคียงในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในขณะนั้น)

นอกจากนี้ ด้วยทักษะด้านภาษาต่างประเทศของเขา Tran Nhat Duat เคยปราบปรามผู้นำกบฏ Trinh Giac Mat ใน Da Giang ได้ และรวบรวมชาว Song (ชาวจีน) จำนวนมากที่ถูกเนรเทศใน Dai Viet ให้สมัครใจร่วมรบภายใต้การบังคับบัญชาของเขา เมื่อสงครามครั้งที่สองกับกองทัพหยวน-มองโกลปะทุขึ้น

เกี่ยวกับพรสวรรค์ด้านภาษาต่างประเทศของเจิ่น นัท ด้วต หนังสือ Famous Generals of Vietnam เขียนไว้ว่า "เจิ่น นัท ด้วต มีชื่อเสียงในด้านความรู้ที่กว้างขวาง นอกจากจะเชี่ยวชาญภาษาต่างประเทศมากมายแล้ว เขายังมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับประเทศเพื่อนบ้านอีกด้วย หลังจากศึกษาภาษาซ่งและภาษาจำปาแล้ว เจิ่น ด้วต ไม่เพียงแต่ใช้ภาษาเหล่านั้นได้อย่างคล่องแคล่ว แต่ยังได้เรียนรู้หลายแง่มุมของประเทศเหล่านั้นอีกด้วย เมื่อได้รู้จักกับกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ ในประเทศนี้ เจิ่น ด้วต ไม่เพียงแต่เข้าใจภาษาเหล่านั้นเท่านั้น แต่ยังเข้าใจความคิดของผู้อื่นอีกด้วย"

เขายังเป็นผู้บัญชาการกองทัพ Tran ที่เอาชนะกองทัพของ Toa Do ที่ประตู Ham Tu ในปี 1285 อีกด้วย ตามที่ Dai Viet Su Ky Toan Thu กล่าวไว้ว่า "Nhat Duat ประสบความสำเร็จสูงสุดในการเอาชนะผู้รุกรานจากราชวงศ์ Yuan"

นอกจากจะเป็นนายพล ทหาร ที่มีความสามารถและเชี่ยวชาญภาษาต่างประเทศแล้ว ตรัน นัท ด้วต ยังหลงใหลในดนตรีอีกด้วย เขาประพันธ์เพลง เนื้อเพลง และนาฏศิลป์ไว้มากมาย หนังสือ “หลิว เตรียว เหียน ชวง หล่าย ชี” บันทึกไว้ว่า “ท่านเป็นเจ้าชายผู้ทรงเกียรติ เป็นข้าราชบริพารที่รับใช้กษัตริย์สี่พระองค์ และเคยดำรงตำแหน่งประมุขของเมืองใหญ่ถึงสามครั้ง ไม่เคยมีวันใดในบ้านของท่านที่ไม่มีการร้องเพลง ผู้คนเปรียบท่านเหมือนกวัก ตึ๋ง หงี แห่งราชวงศ์ถัง”

ด้วยการรับใช้กษัตริย์สี่พระองค์ของราชวงศ์ Tran ได้แก่ Thanh Tong, Nhan Tong, Anh Tong และ Minh Tong พระองค์จึงได้ขึ้นครองราชย์เป็น Dai Vuong ในปี ค.ศ. 1329 และสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1330 ขณะมีพระชนมายุ 75 พรรษา ความสามารถ คุณธรรม ความเคร่งครัด และความเที่ยงธรรมของ Tran Nhat Duat เช่นเดียวกับนายพลทั้งฝ่ายพลเรือนและทหารในตระกูล Tran ล้วนมีส่วนสำคัญต่อการดำรงอยู่และความเจริญรุ่งเรืองของ Dai Viet ในเวลานั้น

ราศีตุลย์

ที่มา: https://vtcnews.vn/than-dong-ngoai-ngu-noi-danh-nhat-nhi-lich-su-phong-kien-ar952474.html