จากต้นฉบับสู่หน้ากระดาษ - การเดินทางอันเงียบงันของบรรณาธิการ

ในวงการสื่อสารมวลชน ภาพลักษณ์ของนักข่าวที่ถือกล้อง กล้องวิดีโอ ฯลฯ ขณะปฏิบัติหน้าที่อยู่ ณ ที่เกิดเหตุนั้นมักเป็นที่คุ้นเคยและใกล้ชิดกับสาธารณชนอยู่เสมอ อย่างไรก็ตาม เพื่อให้ได้บทความที่เขียนขึ้นอย่างดีสู่ผู้อ่าน บทบาทอันเงียบงันของบรรณาธิการเนื้อหาจึงเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ พวกเขาคือผู้ที่คอยตรวจทานถ้อยคำ เค้าโครง และ "ผู้ควบคุม" ข้อมูลอย่างละเอียดถี่ถ้วน เพื่อให้มั่นใจว่าบทความจะออกมาถูกต้องแม่นยำและถ่ายทอดได้อย่างมีประสิทธิภาพ

นักข่าวเหงียน ฟาน เดา มีประสบการณ์ในวงการข่าวมากว่าสองทศวรรษ สำหรับเขา บรรณาธิการมีบทบาทสำคัญในการทำให้ผลงานแต่ละชิ้นสมบูรณ์แบบ

1. หนึ่งในผู้ที่อุทิศตนให้กับงานเงียบนี้คือนักข่าวเหงียน ฟาน เดา ปัจจุบันดำรงตำแหน่งบรรณาธิการบริหารของจดหมายข่าววรรณกรรมและศิลปะ เมืองหลงอาน สมาคมวรรณกรรมและศิลปะจังหวัด ในช่วงทศวรรษ 1990 จากบทบาทผู้อำนวยการรัฐวิสาหกิจ เขาได้ "มีส่วนร่วม" ในวงการสื่อสารมวลชนผ่านบทความที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ หลงอาน และหนังสือพิมพ์ลาวดง

ในปี พ.ศ. 2547 เมื่อบริษัทได้รับการจัดสรรหุ้น เขาได้ลาออกจากงานเดิมและเข้ารับตำแหน่งนักข่าวอย่างเป็นทางการในตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ลองอาน (ปัจจุบัน คือหนังสือพิมพ์และสถานีวิทยุโทรทัศน์ลองอาน ) จากนั้นได้เป็นนักเขียนคนสำคัญและผู้นำสำนักงานตัวแทนหนังสือพิมพ์ลาวดงในภูมิภาคสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง เขาได้รับรางวัลสื่อมวลชนแห่งชาติในปี พ.ศ. 2552 และ รางวัลด้านสื่อ อีกมากมาย ทั้งในระดับรัฐมนตรี อุตสาหกรรม จังหวัดลองอาน และอื่นๆ ในปี พ.ศ. 2565 เขาเกษียณอายุและได้รับมอบหมายให้เป็นบรรณาธิการบริหารของจดหมายข่าววรรณกรรมและศิลปะลองอาน

นักข่าวเหงียน ฟาน เดา มีประสบการณ์มากมาย จึงเข้าใจถึงบทบาทที่ไม่อาจทดแทนได้ของบรรณาธิการในวงการข่าว เขาเล่าถึงวิธีการจัดระเบียบงานเพื่อให้มั่นใจถึงความก้าวหน้าและคุณภาพของนิตยสารแต่ละฉบับว่า “ผมจัดสรรบรรณาธิการตามเนื้อหา เมื่อบรรณาธิการคนหนึ่งมีบทความมากเกินไป ผมก็จะรับหน้าที่แก้ไขเอง แต่ละฉบับมีกำหนดส่งงานเฉพาะสำหรับแต่ละขั้นตอน เช่น วันที่ได้รับบทความ การแก้ไข การจัดวางหน้า การพิสูจน์อักษรโดยรวม การตรวจสอบความถูกต้อง ฯลฯ กำหนดส่งงานยังมีระยะเวลาเผื่อไว้สำหรับกรณีเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน”

ไม่เพียงแต่ควบคุมความก้าวหน้าเท่านั้น เขายังมีบทบาทสำคัญในการกำหนดทิศทางเนื้อหา สร้างความประทับใจให้กับแต่ละฉบับอีกด้วย หัวหน้าคณะบรรณาธิการวารสารวรรณกรรมและศิลปะหลงอัน แจ้งว่า “สำหรับนิตยสารแต่ละฉบับ ผมจะเลือกหัวข้อเฉพาะเจาะจง เช่น ฉบับล่าสุด 30/4 ที่มีหัวข้อว่า “ประเทศเปี่ยมสุข” คณะบรรณาธิการจะร่าง เรียบเรียงชุดบทความหลัก และมอบหมายให้นักข่าวและนักเขียนร่วมเขียนตามจุดแข็งของพวกเขา สำหรับหัวข้อที่ต้องการความเชี่ยวชาญเชิงลึก เราจะสั่งงานจากผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งผู้เชี่ยวชาญจะเป็นผู้จัดเตรียมเนื้อหา และผมจะเขียนบทความตามความชอบของผม”

ในฐานะผู้เรียบเรียงและเขียนต้นฉบับมากมายด้วยตนเอง นักข่าวเหงียน ฟาน เดา ชื่นชมช่วงเวลาที่มีส่วนช่วยยกระดับผลงาน ครั้งหนึ่งเขาเคยเรียบเรียงรายงานของผู้เขียนบทความ แม้ว่าบทความจะมีเนื้อหาที่ดี แต่วิธีการนำเสนอกลับมีข้อจำกัด เขาเปลี่ยนชื่อบทความ ทำซาโป ปรับเปลี่ยนเค้าโครงบทความ และเขียนประโยคเปิดใหม่บางประโยค ส่งผลให้บทความนี้ได้รับเลือกจากสำนักข่าวให้เป็นบทความยอดเยี่ยมประจำเดือน และต่อมาผู้เขียนบทความได้กลายเป็นนักข่าวมืออาชีพ

นักข่าวเหงียน ฟาน เดา กล่าวว่าบรรณาธิการคือบุคคลที่อยู่เบื้องหลัง ไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดังเหมือนนักข่าวเมื่อผลงานของพวกเขาได้รับการยกย่อง แต่พวกเขาคือผู้ที่มีส่วนร่วมในการพัฒนาคุณภาพของบทความ ชี้แนะประเด็น และสนับสนุนนักเขียนรุ่นใหม่ เขาเน้นย้ำว่า "สำหรับผม ทุกฉบับ ทุกบทความที่ผมแก้ไขหลังจากเข้าถึงผู้อ่านแล้ว ล้วนได้รับการตอบรับที่ดีจากผู้อ่าน ส่งผลดีต่อสังคมและชีวิต ซึ่งถือเป็นรางวัลอันล้ำค่าที่สุดสำหรับบรรณาธิการ"

บรรณาธิการเนื้อหาของหนังสือพิมพ์ Long An และสถานีวิทยุกระจายเสียงและโทรทัศน์ - Nguyen Thi Thuy Huong มุ่งมั่นที่จะพัฒนาความสามารถและความเชี่ยวชาญของเธออยู่เสมอ เพื่อนำเสนอข่าวสารและบทความที่มีคุณภาพ

2. เหงียน ถิ ถวี เฮือง นักข่าวเริ่มต้นอาชีพนักข่าวด้าน วัฒนธรรมและสังคม เมื่อปลายปี 2552 และย้ายไปเป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ลองอัน (ปัจจุบันคือหนังสือพิมพ์วิทยุและโทรทัศน์ลองอัน) ในช่วงปลายปีที่ผ่านมา ประสบการณ์การทำงานเป็นนักข่าวกว่า 8 ปี หล่อหลอมให้เธอมีประสบการณ์อันล้ำค่า สร้างรากฐานที่มั่นคงสำหรับงานบรรณาธิการในอนาคต

“ต่างจากงานธุรการทั่วไป บรรณาธิการไม่ได้มีตารางเวลาตายตัว บางครั้งเริ่มตั้งแต่ตี 5 เลิกงานตอน 4 ทุ่ม ซึ่งไม่ได้หมายความว่าต้องทำงานอย่างต่อเนื่อง แต่ต้องทำงานเชิงรุกและยืดหยุ่น ทันทีที่ได้รับฉบับร่างจากนักข่าว ฉันจะเริ่มแก้ไขเพื่อให้ข่าวและบทความต่างๆ ลงหน้าหนังสือพิมพ์ได้เร็วขึ้น ช่วยลดเวลาที่ต้องทำงานกับหนังสือพิมพ์ทุกวัน” คุณเฮืองกล่าว

ทุกอาชีพล้วนต้องการการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง แต่การสื่อสารมวลชนยิ่งต้องการการเรียนรู้ที่มากกว่า เพราะนักข่าว โดยเฉพาะบรรณาธิการ ไม่เพียงแต่ต้องการความรู้ที่ลึกซึ้งและกว้างขวางในหลายสาขาเท่านั้น แต่ยังต้องการทักษะการบรรณาธิการที่เฉียบคม และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง “จิตใจที่บริสุทธิ์และเที่ยงธรรม” ในการเรียบเรียงข่าวและบทความ บรรณาธิการถือเป็น “ผู้เฝ้าประตู” ของคณะบรรณาธิการ ดังนั้นความพิถีพิถันและรอบคอบจึงเป็นสิ่งสำคัญเพื่อหลีกเลี่ยงความผิดพลาด ใน “กรณีที่ยากลำบาก” เธอมักจะอ่านต้นฉบับซ้ำแล้วซ้ำเล่า เรียบเรียงแนวคิดใหม่ หรือติดต่อนักข่าวเพื่อเพิ่มเติมรายละเอียดเพื่อให้บทความสมบูรณ์ยิ่งขึ้น

มุมมองของนางสาวเฮืองคือการรักษาสไตล์การเขียนดั้งเดิมของนักข่าวไว้ โดยจะแก้ไขเฉพาะเมื่อจำเป็น เพื่อให้เกิดความสอดคล้อง มีเหตุผล และหลีกเลี่ยงมุมมองที่ผิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเด็นที่ละเอียดอ่อน สำหรับเธอ ความสุขในการแก้ไขคือการได้อ่านต้นฉบับที่ดีและน่าสนใจ หรือได้รับข้อความขอบคุณจากนักข่าวและเพื่อนร่วมงาน

“บรรณาธิการไม่เพียงแต่เป็นผู้ “จับผิด” เท่านั้น แต่ยังเป็น “เชฟ” ที่ช่วยให้ “ผลงาน” ของนักข่าวออกมาสมบูรณ์แบบที่สุด เมื่อคุณพอใจกับบทความที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ บรรณาธิการก็มีความสุขเช่นกัน” คุณเฮืองสารภาพ

ในยุคดิจิทัลที่ปัญญาประดิษฐ์ (AI) กำลังแทรกซึมเข้ามาอย่างค่อยเป็นค่อยไปในหลายสาขา บรรณาธิการเนื้อหายังคงมีอิทธิพลอยู่ อย่างไรก็ตาม คุณเฮืองเชื่อว่า AI เป็นเพียงเครื่องมือสนับสนุน เป็นช่องทางอ้างอิงในการเรียนรู้และนำไปประยุกต์ใช้ในการทำงาน เพราะทั้งการเขียนและการแก้ไขล้วนต้องการอารมณ์ความรู้สึกที่แท้จริงและมุมมองของแต่ละคนต่อปัญหา เธอยืนยันว่า "มีเพียงสิ่งที่ออกมาจากหัวใจเท่านั้นที่จะสัมผัสหัวใจได้"

การเดินทางอันเงียบงันของบรรณาธิการเนื้อหาเป็นเครื่องพิสูจน์อย่างชัดเจนถึงความทุ่มเทอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ความพิถีพิถัน และหัวใจที่บริสุทธิ์ต่อวิชาชีพ พวกเขาคือผู้ที่อยู่เบื้องหลัง “รัศมี” ซึ่งมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในการนำเสนอข้อมูลคุณภาพสูงสุดสู่ผู้อ่าน

หง็อก ฮาน - ฮวง ลาน

ที่มา: https://baolongan.vn/tu-ban-thao-den-trang-bao-hanh-trinh-tham-lang-cua-bien-tap-vien-a197241.html