บทที่ 1: ร้านค้าและร้านอาหารที่สร้างขึ้นอย่างผิดกฎหมายบนที่ดินป่าไม้
การพัฒนาการ ท่องเที่ยว แบบธรรมชาติ
เมื่อมาถึงลำธารหม่าเทียนหลานในช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน เราจะเห็นว่าสถานที่แห่งนี้ไม่ได้เป็นเพียงดินแดนอันดิบเถื่อนและงดงามราวกับบทกวีในอดีตอีกต่อไป มีร้านค้ามากมายที่ขายอาหารและเครื่องดื่ม ตลอดสองฝั่งลำธารมีร้านค้าเปิดทำการอยู่ถึง 5 ร้าน ในบรรดาร้านค้าเหล่านี้มีสิ่งก่อสร้างต่างๆ เช่น สะพานเหล็กข้ามลำธาร สระบัวขนาดค่อนข้างใหญ่ กลางทะเลสาบมีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ ริมฝั่งลำธารมีบ้านไม้ปลอมมุงหลังคาด้วยแผ่นเหล็กลูกฟูกและกระเบื้องเลียนแบบ จำหน่ายสินค้ามากมาย

ลำธารหม่าเทียนหลานถูกปิดกั้นโดยเขื่อนหินแข็ง
ถัดจากนั้นยังมีบ้านหลังเล็กๆ อีกสองสามหลัง ซึ่งสร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เป็นแบบบังกะโลชั้นเดียวแยกกัน ถัดจากบ้านหลังเล็กๆ เหล่านี้ยังมีที่ดินเปล่าอีกแปลงหนึ่งที่มีฐานรากที่เสร็จสมบูรณ์แล้ว นอกจากนี้ยังมีวัสดุก่อสร้างมากมาย เช่น อิฐ เหล็กเส้น ไม้อัด และรถยนต์โกเบ นอกจากนี้ ริมฝั่งลำธารยังมีบ้านไม้ทรงกลมหลังคามุงกระเบื้อง และบ้านไม้ทรงกลมหลังคามุงสังกะสี มีร่มขนาดใหญ่ โต๊ะ และเก้าอี้วางอยู่ทั่วทุกแห่ง ใช้สำหรับบริการอาหาร
อีกสิ่งหนึ่งที่น่าสังเกตคือลำธารหม่าเทียนหลานได้รับผลกระทบจากพ่อค้าแม่ค้าขายอาหารและเครื่องดื่มในบริเวณนี้ โดยเฉพาะช่วงที่ลำธารไหลผ่านร้านขายเครื่องดื่มถูกปิดกั้นด้วยเขื่อนหินที่ค่อนข้างแข็งแรง บนตลิ่งเขื่อนมีแผ่นไม้และบ้านเย็นสบายที่สร้างขึ้นเพื่อรองรับความต้องการของลูกค้า ลำธารเหนือเขื่อนมีน้ำสะสมตัวเป็นแอ่งน้ำขนาดใหญ่พอสมควร ตรงกลางแอ่งน้ำมีหินอีกแถวกั้นลำธารไว้ ใช้เป็นที่สำหรับให้เด็กๆ เดินเล่น เล่นน้ำ และเล่นน้ำ

น้ำพุจะไหลรวมกันเป็นแอ่งน้ำขนาดค่อนข้างใหญ่
แม้ว่าเจ้าของร้านจะติดป้ายเตือนไว้หน้าประตูว่า “เด็กเล่นน้ำในลำธารต้องมีผู้ใหญ่ดูแลเสมอ ห้ามปีนป่ายก้อนหินขนาดใหญ่ หรือวิ่งเล่นแบบเสี่ยงอันตราย” แต่จากการสังเกตจริงพบว่ามีเด็กเล็กๆ เดินเล่นบนก้อนหินในลำธารอยู่เกือบตลอดเวลา ใต้ฝ่าเท้าของเด็กเป็นพื้นที่น้ำค่อนข้างกว้างและลึก หากเด็กตกน้ำโดยไม่ได้ตั้งใจ ผลกระทบจะคาดเดาได้ยาก
ปิดกั้นทางน้ำ สร้างเขื่อนกั้นน้ำ
ห่างจากร้านเครื่องดื่มนี้ไปไม่กี่สิบเมตรก็ถึงร้านอาหารอีกร้านหนึ่ง เที่ยงวันที่ 29 พฤศจิกายน ผู้หญิงคนหนึ่งแบกก้อนหินจากลำธารมาปิดกั้นน้ำ เมื่อถามถึงจุดประสงค์ ผู้หญิงคนนั้นตอบว่า "เพื่อสร้างทางเดินให้ลูกค้าข้ามลำธารไปเล่นและรับประทานอาหาร" เหนือทางเดินหินนี้ขึ้นไปไม่กี่เมตร มีเขื่อนหินที่ค่อนข้างแข็งแรงกั้นน้ำไว้

ทะเลสาบเทียมและบ้านไม้ปลอมขายของริมฝั่งลำธาร
ต้นน้ำลำธารหม่าเทียนหลาน (Ma Thien Lanh) กว่าสิบเมตร เป็นสถานที่ท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่ง มีบ้านเรือนสร้างบนพื้นที่ปลูกมะม่วง และร้านขายอาหารแบบบ้านยกพื้นริมตลิ่ง ด้านหน้าร้านขายอาหารมีสะพานเหล็กข้ามลำธาร ใต้ลำธารมีเขื่อนกั้นน้ำ เขื่อนนี้สร้างขึ้นโดยใช้ไม้ใหญ่จำนวนมากปลูกทั้งแนวตั้งและแนวนอนใต้น้ำ และใช้ผ้าใบไนลอนผสมกับหินกั้นน้ำ จากนั้นน้ำจะสะสมตัวเป็นบ่อน้ำ ใต้บ่อน้ำ เจ้าของร้านได้นำเครื่องเล่นสำหรับเด็ก เช่น ชิงช้า สไลเดอร์ และบันได มาวางให้เด็กๆ ได้เล่น

บ้านสร้างเป็นสไตล์บังกะโลบนที่ดินป่าไม้
ทางเข้าหุบเขาหม่าเทียนหลานห์ มีร้านขายอาหารและเครื่องดื่มอีกร้านหนึ่งที่เปิดมานานหลายปี ร้านนี้เกือบจะปิดกั้นทางเข้าหุบเขาบางส่วน ทำให้นักท่องเที่ยวต้องเดินตามทางยาวไปตลอดทาง ลำธารที่ไหลผ่านร้านก็ได้รับผลกระทบจากหินเช่นกัน
การสร้างเขื่อนกั้นลำน้ำหม่าเทียนหลานโดยประชาชนจำนวนมากอาจก่อให้เกิดผลกระทบร้ายแรงมากมาย เช่น น้ำท่วม มลพิษทางน้ำ การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ และการรบกวนระบบนิเวศ พฤติกรรมเช่นนี้ยังส่งผลเสียต่อสุขภาพของมนุษย์และเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติอีกด้วย

วัสดุก่อสร้างและเครื่องจักรเฉพาะทางจำนวนมากถูกรวบรวมไว้ริมตลิ่งลำธาร
ภูเขา แม่น้ำ ลำธาร และป่าไม้ ล้วนมีบทบาทสำคัญในการดำรงชีวิตของมนุษย์ นอกจากนี้ยังเป็นที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตหลากหลายชนิดที่ช่วยรักษาความหลากหลายทางชีวภาพ ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติในหม่าเทียนหลานดังที่กล่าวข้างต้น ถือเป็นการละเมิดกฎหมาย
โอเชียน – ซี คอง
ส่วนที่ 2: ภาคส่วนการทำงานและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นดำเนินการ
ที่มา: https://baolongan.vn/xay-dung-trai-phep-o-ma-thien-lanh-quan-xa-moc-chui-tren-dat-lam-nghiep-bai-1--a207666.html






การแสดงความคิดเห็น (0)