Şair Hoai Vu: Bana göre şiir, insanın etinden ve kanından, yüreğinden yazılmalıdır.

ABD'ye karşı direniş savaşı sırasında yazılmış ünlü şiirlerden biri, şair Hoai Vu'nun "Vam Co Dong"udur. Şiir, direniş savaşı sırasında ordunun ve halkın kahramanlık ruhunu teşvik etmekle kalmamış, aynı zamanda onlarca yıl boyunca yayılma ve yayılma gücüne de sahip olmuş ve birçok insanın, şair Hoai Vu'nun memleketi Orta bölge Quang Ngai'de olmasına rağmen, şiiri memleketi olan nehir hakkında yazdığını varsaymasına neden olmuştur.

Şair Hoai Vu okuyucular için kitaplarını imzalıyor

• VAM CO DONG NEHRİ KIYISINDA DUYGUSAL ANILAR

- Birçok şair ve müzisyen memleketinin nehri hakkında yazmıştır, ancak şair Hoai Vu, direniş savaşına gittiğinde bağlı olduğu Vam Co Dong Nehri ile tanınır?

- 11-12 yaşlarında orduya katıldım. Dürüst olmak gerekirse, o zamanlar memleketimle ilgili pek fazla anım yoktu. Dağlar ve memleketim hakkında birkaç şiir yazmıştım ama memleketimin nehri hakkında hiç yazmamıştım. Kanıma ve etime bu kadar çok anı eklenmişken, Vam Co Dong Nehri şiirlerimde bir iz bıraktı. Bu iz o kadar güçlüydü ki birçok insan memleketimin Quang Ngai değil, Batı'da olduğunu ve memleketimin nehri olan Vam Co Dong Nehri'nin de Vam Co Dong Nehri olduğunu düşünüyordu. "Vam Co Dong" şarkısının yanı sıra, bu nehir hakkında yazılmış birçok şarkı ve şiirim de vardı: "Ben nehrin başındayım, sen nehrin sonundasın", "Nehirle fısıldaşıyorum", "Cajuput kokusunda yürüyorum"... Birçok insan hâlâ Long An'dan , Batı'dan olduğumu düşünüyor ve benimle tanışmadan, şiir okumadan veya şarkı dinlemeden önce bile beni hemşehrileri olarak görüyorlar. Dürüst olmak gerekirse, yaratıcı bir sanatçı için böyle bir empatiye sahip olmak çok güzel. Long An, Can Tho, Ben Tre ve Dong Thap'a iş seyahatlerimde, Batı bölgesinin bir yerlisiymişim gibi sevildim. Bana duyulan bu sevgi, birçok Batılının Vam Co Nehri'ni ülke genelindeki birçok insanın kalbine getirdiğim için bana teşekkür etmesine rağmen, bir nehre, bir kırsala duyulan ortak sevgiden kaynaklanan derin bir sempati, bir saygıdır.

- "Vam Co Dong" en iyi şiiriniz mi?

- Sanırım hiç kimse beyin çocuklarını böyle bir şekilde düzenlemeyi düşünmezdi. Bu şiir bir anıdan yazıldı. 1963'te, tam da şiddetli bir savaş zamanında, Long An'a bir göreve gittim. Her gece, Vam Co Dong Nehri'ni geçtik, düşman gemileri telaşla gelip gidiyordu. Nehri geçmek çok zor ve tehlikeliydi, nehri geçmeye cesaret etmeden önce sinyal ışıklarının yanıp sönmesini beklemek zorundaydık ve pusuya düşürülmekten çok korkuyorduk. Grubu nehirden geçirmek için çok cesur kadın irtibat görevlileri vardı. Su sümbüllerinin arasından geçerek, bizi tehlikeden korkmadan nehrin karşısına geçirmek için kürekli tekneler kullandılar. O gece, nehri gece 1 veya 2'de geçtiğimizde, nehir kenarındaki insanların ördek izleme kulübesinde oturdum. Ve güçlü bir duyguyla, o gece şiiri yazdım. Ertesi gün şiiri iki kopyaya çıkardım. Bir kopya güvenlik için cebime kondu, diğeri gönderildi. Şiir gazete ve radyolarda yayımlandı ve müzisyen Truong Quang Luc tarafından bestelenerek 1966 yılında radyoda söylendi.

"Vam Co Dong"un aynı adlı bir şarkıya bestelenmesinin, Kuzey'den Güney'e, o dönemde ordunun ve halkın kahramanca ama aynı zamanda sıcak ve şiirsel savaş atmosferiyle özdeşleşen Vam Co Nehri hakkında şarkıların yankılanmasının bir "ateş" olarak değerlendirilebileceği biliniyor mu?

Bu, benim başka bir anımla da bağlantılı. 1966'nın sonlarında, yine Long An'a bir iş seyahatindeyken. O zamanlar, dinlemek için sık sık küçük bir radyo götürürdüm. O gün, gece, yine Vam Co Nehri kıyısında yürürken, Hanoi'deki Vietnam'ın Sesi'nin kadın korosu Tuyet Nhung'un "Kızıl Nehir'de biliyor musun..." şarkısını söylediğini duydum ve çok etkilendim. Güney savaş alanındaki çalışma günlerimde bu, unutulmaz bir anıydı. O zamanlar, düşman işgali altındaki bir bölgede olduğum için, çok etkilenmiş olsam da, radyoyu ancak dinlemeye yetecek kadar, bastırılması zor duygular ve titreşimlerle, orta seste açabiliyordum. Kendi şiirlerimi, Hanoi'nin en kuzeyinden gelen şarkıcılar tarafından bestelenmiş olarak dinlesem de, gerçekten çok etkilenmiştim.

Bu şarkıyla ilgili her zaman hatırlayacağım bir anım daha var. Müzisyen Phan Huynh Dieu ile tanıştığımda, 5. Bölge savaş alanındaki tarlalarda pirinç taşırken, yine Kuzey'den yayınlanan bir programda "Vam Co Dong" şarkısını duyduğunu söyledi. Yoldaşlarına "Hangi nehir bu kadar güzel? Nerede?" diye sormuş. Müzisyen Phan Huynh Dieu, nehrin Güney'den, acı ve kahramanlık dolu amansız direniş bölgesinden geldiğini öğrendiğinde çok duygulanmış. "Vam Co Dong Nehri hakkında yazacağım," demiş müzisyen Phan Huynh Dieu o zamanlar. Gerçekten de doğruymuş. Yıllar sonra müzisyen Phan Huynh Dieu, "Anh o dau song, em cuoi song" şiirimi bestelemiş. Savaş sırasında duyduğu "Vam Co Dong" şarkısından bu nehri çok beğendiğini söylemiş.

• AŞK HİKAYELERİ, KALPTEN GELEN DUYGULAR

- Hoai Vu'nun şiirlerindeki aşk çok güzel ama çoğu zaman kalıcı, bir araya gelemeyen, birçok anıyı taşıyan bir aşk... Bunlar gerçek aşk hikayeleri mi yoksa şairin hayal ürünü mü?

- Gerçekten, gerçek hikâyelerden yazdım. "Cajuput kokusunda yürümek" - bu şiiri anmak bile beni hâlâ etkiliyor. Şiir, şiddetli direniş günlerinde yaralandığımda bana bakan Lan adında bir irtibat görevlisi hakkında. Barış sağlandığında, geçmişteki irtibat görevlisini, direniş savaşı sırasında Cajuput bahçesinde vurularak öldürüldüğünü bilmeden aradım. Lan'ı bulmaya gitmeden önce, ona vermek üzere iki şişe parfüm almaya gittim. İnsanlar beni mezara götürdü. Lan'ın yattığı yer çok yürek parçalayıcıydı, geçmişteki irtibat görevlisi kız kardeş, şimdi sadece bir toprak yığınıydı, mezarı Cajuput yaprakları kaplamıştı. O anda duygulandım ve fısıldadım: Lan, erken kalk, yüzünü yıka, parfüm sür, senin için Saigon'dan parfüm aldım...

Veya "Gün Batımına Veda" şiiri (aynı adlı şarkıyı müzisyen Thuan Yen bestelemiştir) da anılardan yazılmıştı. O gün, stratejik öneme sahip mezrada düşman tankları bizi kovalıyordu. Halk evlerinin kapılarına dayanıp komşuların evlerine kaçmak zorunda kaldık. Komşular kurtuluş ordusuna çok anlayışlı davrandılar ve bizi içeri almak için kapıyı açtılar. Ertesi öğleden sonra evden ayrıldım, Bayan Hanh (evimde kalan kız) bana beyaz bir elbise aldı, elimde bir çapa, belime kareli bir atkı sardı, Hanh'ın elinde bir palmiye çantası vardı - düşmanı kandırmak için tarlada çalışmaya giden bir çift gibi davrandık, karakoldan geçtik. Veda etmeden önce Hanh, "Hadi gidelim, vatanımızı en kısa zamanda kurtarmayı unutma!" dedi. Gözyaşlarının aktığını gördüm. Uzaklara gidip arkama baktığımda, Hanh'ın beyaz şapkasının öğleden sonra güneşinde dalgalandığını, yavaş yavaş geceye döndüğünü hâlâ görüyordum.

Tüm şiirlerim kendi duygusal hikâyelerimden yola çıkarak yazılmıştır. Benim için şiir, yürekten gelen et ve kemiktir; renklendirilmemiş veya süslenmemiş. Kalbimde ne düşünüyor ve hissediyorsam onu ​​yazıyorum. Şiir, öncelikle içten gelen bir titreşimle okuyucuya duyguları aktarmalıdır. Sadece hayal edilip süslü kelimelerle şiire dönüşmek için yazılmamış, kalbin, ruhun bir hikâyesi olmalıdır.

- İyi bir şiir için başka hangi unsurlara ihtiyaç vardır?

- İyi şiir yazmak için, yukarıdakilerin yanı sıra, şiir yazma kanına da sahip olmak gerektiğini, yani bunun doğuştan olması gerektiğini düşünüyorum.

- İlk şiirlerinizi yazdığınızda ünlü bir şair olacağınızı düşünüyor muydunuz?

- Hayır. O zamanlar şair olmayı hiç düşünmemiştim. Aslında şiir uğruna değil, unutulmaz hikâyeleri ve anıları kelimeler ve şiirlerle paylaşmak istediğim için yazıyordum. Şiirin yanı sıra, kısmen işimin doğası ve savaş alanının gerekli ihtiyaçları nedeniyle hikâyeler ve anılar da yazıyordum. Benim için şiir yazmak, başka bir türle değiştirilemeyen bir tür olduğu için önemli. Sadece şiir, yüreğimi ve duygularımı tam olarak ifade edebilir. Şiiri sadece eğlence için değil, aynı zamanda pratik nedenlerle de yazıyorum çünkü yüreğimin ifade edilmesi ve konuşulması gerekiyor.

- Savaş meydanlarında şiirin yanı sıra öykü ve anı türünde de tanınmış bir yazar olarak tanındınız mı?

- Savaş alanıyla bağlantıda kalma ihtiyacından dolayı hikâyeler ve anılar yazdım. Sadece savaş anıları için bile yaklaşık 50-70 makale yazdım. O dönemde Güney'den Kuzey'e gönderilen haberler çok önemliydi. Anılarım Nhan Dan Gazetesi, Thong Nhat Gazetesi ve Van Nghe Gazetesi'nde yayınlandı. Bazı anılarım, Long An'daki yerel kızlarla ilgili anılar gibi, bazı kadrolara yardımcı olacak belgelere dönüştü. Anılarda adı geçen her kişinin kendine özgü başarıları sayesinde, daha sonra devrim için elde ettikleri başarıları doğrulayacak belgelere sahip oldular. Hikâyelere gelince, hem orijinal hem de çeviri olmak üzere yaklaşık yedi sekiz hikâye koleksiyonum var. Bunlar arasında, Çin halkının yaşam trajedileriyle dolu kaderini anlatan ve okuyucular tarafından büyük beğeni toplayan Çin Edebiyatı - Karda Çiçekler adlı çeviri öykü koleksiyonu da yer alıyor... Ancak birçok kişi Hoai Vu'dan şair olarak bahsediyor çünkü belki de şiirin medya, televizyon ve müzisyenlerle bir bağlantısı var ve halkın kalbini harekete geçirme gücü olan şarkılara müzikle uyarlanıyor, bu yüzden de geniş bir kitleye ulaşıyor.

- Şair Hoai Vu 90 yaşında hala yazıyor mu?

- Dürüst olmak gerekirse, yaşlandığımı fark ediyorum, bu yüzden genç neslin ayağa kalkması için dinlenmeliyim. Genç nesille yakın bağlarım var. Onlarca yıl önce, bir yazarlık kampı açma fırsatı bulduğum her yerde, genç gönüllüler, askeri yazarlık kampları, öğrenci yazarlık kampları vb. için bir tane açtım ve genç yazarları dört gözle bekledim ve umut ettim. Gücümün sınırlı olduğunu ve artık yazamayacağımı anladığımda, geçici olarak durmalıydım ve genç nesil benim yerime yükselecekti.

- Paylaşımın için teşekkürler şair!

Kaynak: https://baolamdong.vn/van-hoa-nghe-thuat/202503/nha-tho-hoai-vu-voi-toi-tho-phai-duoc-viet-tu-mau-thit-tu-long-minh-5d85ee1/