آوردن جشنواره نیمه پاییز ویتنام به ژاپن

صحبت از جشنواره نیمه پاییز شد، هیچ ویتنامی نیست که در مورد عمو کوئی در افسانه «عمو کوئی» که از کودکی شنیده می‌شود، چیزی نداند. بچه‌ها دور سینی تماشای ماه جمع می‌شدند. پس آیا ژاپن جشنواره نیمه پاییز را جشن می‌گیرد؟

امروز جشن نیمه پاییز (پانزدهمین روز از هشتمین ماه قمری) است. در چند روز گذشته، بچه‌ها در همه جا برای شکستن کیک‌های ماه سر و صدا کرده‌اند. اگرچه سرعت زندگی بسیار سریع‌تر شده است، اما در شب جشن نیمه پاییز امسال، مطمئناً در جایی هنوز افرادی خواهند بود که به ماه نگاه می‌کنند و به دنبال شکل کوئوی زیر درخت انجیر هندی می‌گردند.

ژاپنی‌ها جشنواره نیمه پاییز را مانند ویتنامی‌ها جشن نمی‌گیرند، به این معنی که هیچ رژه فانوس، رقص شیر و کیک ماه وجود ندارد. در این روز، ژاپنی‌ها معمولاً فقط از بالکن‌ها یا باغ‌های خود در خانه، معابد یا مکان‌هایی با مناظر زیبا، ماه را تماشا می‌کنند.

تسوکیمی دانگو

اسکرین شات

بعضی‌ها تسوکیمی دانگو می‌خورند، نوعی کیک که از آرد برنج چسبناک درست می‌شود. این رسم تماشای ماه، تسوکیمی نامیده می‌شود ( تسوکی تلفظ کلمه نگویت به معنی ماه و می این میرو به معنی نگاه کردن است). ژاپنی‌ها معتقدند که رگه‌های تیره روی ماه نشان دهنده خرگوشی است که در حال کوبیدن کیک برنجی است، نه کوئوی که زیر درخت انجیر نشسته است، آنطور که ویتنامی‌ها او را می‌شناسند.

در سال‌های اخیر، برخی از رستوران‌های زنجیره‌ای ژاپنی نیز به همین مناسبت، منوهای جدیدی با تم تسوکیمی ارائه داده‌اند تا مشتریان بتوانند کمی حال و هوای ماه کامل را حس کنند.

گوشه‌ای از نمایشگاه نقاشی‌های کودکان ژاپن و ویتنام

عکس: وام من

جشنواره اواسط پاییز، عمو کوئی را برای کودکان ژاپنی به ارمغان می‌آورد

با هدف تقویت فعالیت‌های تبادل هنری بین کودکان ویتنام و ژاپن از طریق هنرهای زیبا، کمیته برگزاری نمایشگاه تبادل نقاشی ویتنام و ژاپن، نمایشگاه تبادل هنری کودکان ویتنام و ژاپن را از 9 جولای تا 11 آگوست در گالری ویتوکوراس در منطقه تویونو، شهر اوساکا برگزار کرد.

این نمایشگاه دارای ۳ بخش است: نمایشگاه نقاشی بر اساس موضوع و نقاشی برای ۴ داستان عامیانه، افسانه‌های پریان، اسطوره‌ها (از جمله دو داستان نمونه ویتنامی «چو کوئی» و «افسانه هندوانه»، دو داستان نمونه ژاپنی)، خوانش نمایشنامه‌های کاغذی و کارگاه «بیایید با هم یک برج لاک‌پشت بسازیم».

این نمایشگاه که با حمایت کتابخانه عمومی شهر هوشی مین و سه کلاس هنری از سه معلم ژاپنی در اوساکا برگزار شد، حدود ۱۵۰ نقاشی از کودکان هر دو کشور را به نمایش گذاشت. سپس این نقاشی‌ها توسط برگزارکنندگان به چهار نمایشنامه کاغذی (که معمولاً در ژاپن به عنوان کامیشی‌بای شناخته می‌شود) تبدیل و در گالری خوانده شدند.

مجموعه نقاشی‌های «عمو کوئی» که توسط دانش‌آموزان دبیرستانی ژاپنی کشیده شده است

عکس: وام من

در میان این آثار، اثر «عمو کوئی» توسط کودکان ژاپنی در ۳ سن مختلف: ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان، در ۳ مجموعه با حرکات قلم متفاوت کشیده شده است.

اگرچه این نمایش‌نامه‌خوانی فقط برای یک جلسه برگزار شد، اما نزدیک به ۴۰ نفر را به خود جذب کرد. بسیاری از مردم وقتی فهمیدند که تصویر روی ماه از نظر مردم ویتنام خرگوش نیست، بلکه کوئوی است، ابراز تعجب کردند.

صحنه‌ای از خواندن داستان «عمو کوئی» در ژاپن

عکس: وام من

یکی از شرکت‌کنندگان در برنامه اظهار داشت: «عالی است، چون به لطف گوش دادن به نمایش‌های کاغذی در این نمایشگاه، برای اولین بار توانستم زبان ویتنامی را بشنوم.»

این نمایشگاه ۱۳۵ بازدیدکننده، شامل کودکان و بزرگسالان، را به خود جذب کرد. مجموعه نقاشی‌های مربوط به «عمو کوئی» نیز به نویسندگان کودک ژاپنی بازگردانده شد. با این حال، من معتقدم که داستان و نقاشی‌های مربوط به عمو کوئی هنوز در ذهن بازدیدکنندگان ژاپنی که برای دیدن نمایشگاه آمده بودند، باقی مانده است.

امیدوارم در جشنواره نیمه پاییز بعدی، ژاپنی‌های بیشتری درباره عمو کوئی و جشنواره نیمه پاییز ویتنام اطلاعات کسب کنند.

منبع: https://thanhnien.vn/nhat-ban-co-an-tet-trung-thu-nhu-viet-nam-khong-185251006154107839.htm