در بهار، آنها برای «یادگیری» رنگرزی نخ و بافت پارچه به کوه می‌روند.

بهار، فصل پیوند فرهنگی

بهار فصل جشنواره‌ها و ارتباطات است. سفر به ارتفاعات الهامات فراوان و تازه‌ای به همراه دارد و همچنین فرصتی را برای طراحان و مردم محلی فراهم می‌کند تا فرهنگ‌های سنتی رنگرزی و بافندگی را حفظ و ترویج کنند. لباس‌های جدید و رنگ‌های پر جنب و جوش نیز صنایع دستی ارزشمندی هستند که ارزش به اشتراک گذاشتن دارند.

طراح وو ویت ها در سفری به کوهستان.

طراح وو ویت ها می‌گوید: «اگر کسی در بهار فرصت بازدید از ارتفاعات را داشته باشد، فضای پر جنب و جوش و احساسی « مد » را احساس خواهد کرد. این زمانی است که آنها قلب و روح خود را وقف دوختن لباس‌های جدید برای شوهران و فرزندان خود با استفاده از پارچه‌های سنتی زربافت می‌کنند.» در حالی که بسیاری از مردم برای راحتی در روزهای عادی لباس‌های مدرن می‌پوشند، در طول تت (سال نو قمری)، آنها هنوز لباس‌ها و پوشش‌های سنتی پر جنب و جوشی می‌پوشند که احساس خاصی ایجاد می‌کند.

زیبایی پر جنب و جوش و هویت ملی قوی در لباس‌های طراحی شده توسط وو ویت ها مشهود است. به گفته این طراح، در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است، محصولات دستباف بافندگان در روستاهای کوهستانی، همراه با تکنیک‌های سنتی بافندگی آنها، چیزی است که میلیون‌ها علاقه‌مند به مد را به خود جذب می‌کند.

در بازارهای کوهستانی یا مناطق توریستی مانند سا پا، باک ها، دونگ وان و غیره، مردم مونگ، دائو و دیگر گروه‌های قومی به بازار می‌آیند و محصولات محلی خود را با لباس‌های سنتی جذاب و چشم‌نواز خود به بازار می‌آورند.

پارچه‌های نیلی تازه رنگ‌شده که هنوز عطر کمی دارند، به نشانه‌ای از بهار تازه تبدیل می‌شوند. برای طراح وو ویت ها، نه تنها عطر پارچه، بلکه طعم فرهنگ و سنت نیز به راحتی حس نوستالژی را برمی‌انگیزد.

طراح فام نگوک آنه گفت: «وقتی مردم مناطق کوهستانی لباس‌های روشن و پر جنب و جوش می‌پوشند که با گل‌های رنگارنگ کوه‌ها و جنگل‌ها ترکیب می‌شود، بهار درخشان‌تر و سرزنده‌تر به نظر می‌رسد.»

طراح نگوک آنه گفت: «با رفتن به ارتفاعات، یاد گرفتیم که چگونه هویت خود را حفظ کنیم و در عین حال نیازهای زیبایی‌شناسی معاصر را برآورده کنیم.»

جوهره بافندگی مناطق کوهستانی

هنر بافندگی و رنگرزی مردم کوهستان نه تنها یک هنر دستی است، بلکه ریشه عمیقی در فرهنگ دارد. هر تکه پارچه زربافت دارای الگوهای منحصر به فردی است که داستان‌هایی درباره طبیعت، باورها و زندگی روزمره هر گروه قومی را روایت می‌کند.

با نزدیک شدن به عید تت (سال نو قمری)، در روستاهای کوهستانی، اقلیت‌های قومی مشغول بافتن، رنگرزی نخ و تکمیل لباس‌های سنتی خود هستند. وقتی بهار از راه می‌رسد، زمان پوشیدن این لباس‌های زیبا و جدید فرا می‌رسد. علاقه‌مندان به مد و طراحان با بازدید از مناطق کوهستانی در این زمان می‌توانند این لباس‌های منحصر به فرد را تحسین و قدردانی کنند و همچنین در مورد جوهره صنایع دستی سنتی رنگرزی و بافتنی که ریشه عمیقی در فرهنگ محلی دارند، بیاموزند.

لباس‌های سنتی قومی نه تنها منعکس‌کننده ویژگی‌های فرهنگی منحصر به فرد هستند، بلکه راهی برای ابراز غرور و قدردانی گروه‌های قومی نسبت به اجداد، سرزمین مادری و طبیعت خود نیز می‌باشند.

خانم تران فونگ تائو (بنیانگذار برند مد سازگار با محیط زیست Hemp Oi) گفت: «هر گروه قومی لباس‌های منحصر به فردی دارد که با ظرافت و با طرح‌های متنوع و رنگ‌های پر جنب و جوش طراحی شده‌اند و نماد بخت و اقبال خوب، به ویژه در طول سال نو هستند.»

برای مثال، مردم همونگ اغلب لباس‌های رنگارنگ مزین به طرح‌های ظریف دست‌دوز و جواهرات نقره‌ای درخشان می‌پوشند که صحنه‌ای پر جنب و جوش و سرزنده ایجاد می‌کند. از سوی دیگر، مردم تایلند لباس‌هایی با طرح‌های متمایز را ترجیح می‌دهند که هویت سنتی خود را حفظ کرده و در عین حال ظرافت را به نمایش می‌گذارند و فضایی فرهنگی غنی از ویژگی‌های منحصر به فرد ایجاد می‌کنند.

طراح فام نگوک آنه می‌گوید: «هنگام کار با اقلیت‌های قومی، یادگیری تکنیک‌های رنگرزی و بافندگی و راهنمایی آنها در شناسایی انواع مختلف برگ‌ها و ریشه‌های مورد استفاده به عنوان مواد اولیه، ما آنها را تشویق کردیم که ضمن بهبود رنگ‌ها و طرح‌ها، عناصر سنتی را نیز حفظ کنند. این امر تضمین می‌کند که لباس‌ها نه تنها یک میراث هستند، بلکه کاربردی‌تر نیز هستند و به مردم کمک می‌کنند تا هویت منطقه‌ای، گروه قومی و باورهای خود را حفظ کنند و در عین حال کیفیت و یکنواختی هر محصول را بهبود بخشند.»

به گفته طراح، نگوک آن، نکته مهم در مورد این سفرها و ارتباطات این است که چگونه می‌توان به این ارزش‌های فرهنگی سنتی کمک کرد تا بیشتر گسترش یابند و در صحنه‌های مد بین‌المللی به نمایش درآیند.

«اگرچه مدهای قومی شباهت‌های زیادی در تکنیک‌های رنگرزی دارند، زیرا همه آنها از موادی از گیاهان خاص هر منطقه استفاده می‌کنند، اما روش‌های بافت آنها به طور قابل توجهی متفاوت است. این امر ناشی از باورها و هویت منحصر به فرد هر گروه قومی است.»

طراح نگوک آنه افزود: «تعداد نخ‌های استفاده شده در بافت، اندازه دستگاه بافندگی یا حتی هر طرح روی پارچه زربافت، همگی ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند که منعکس کننده فرهنگ و معنویت آن جامعه است... همه اینها یک تجربه فوق‌العاده جذاب را ایجاد می‌کند.»

منبع: https://thanhnien.vn/thoi-trang-tre/mua-xuan-len-nui-hoc-nhuom-soi-det-vai-18525020517421558.htm