شخصیت مشهور شش استان جنوبی: تران فونگ ساک، معلم ممتاز روستا

در کتاب «تان آن در گذشته» (منتشر شده در سال ۱۹۷۲)، نویسنده دائو وان هوی نوشت: «دهه‌ها پیش، کمتر کسی بود که نام محقق کنفوسیوسی، تران فونگ ساک، مترجم ده‌ها داستان چینی را نداند.»

مترجم معروف

آقای هوی گفت: «آن سال، من دانش‌آموز مدرسه استانی تان آن بودم. هر شب، بعد از شام، من و برادرانم تکالیفمان را انجام می‌دادیم و تا ساعت ۸ درس می‌خواندیم. سپس پدرمان کتابی از تران فونگ ساک را که همان بعدازظهر قرض گرفته بود، بیرون می‌آورد. من و برادرانم به نوبت می‌خواندیم و تمام خانواده دراز می‌کشیدیم تا گوش دهیم. همسایه‌ها هم برای گوش دادن می‌آمدند و ساعت ۱۰ بود که چراغ‌ها را خاموش کردیم و به رختخواب رفتیم.»

همچنین به گفته نویسنده دائو ون هوی، قبل از سال ۱۹۱۸، بزرگترین تعطیلی مدارس در پایان دسامبر تقویم شمسی شروع می‌شد و در مارس سال بعد از سر گرفته می‌شد. به جز دانش‌آموزان کلاس اول (که اکنون کلاس پنجم هستند) که برای امتحان مدرسه ابتدایی آماده می‌شدند، بقیه دانش‌آموزان کلاس دوم و پایین‌تر، مدیر مدرسه این موضوع را نادیده گرفت و به معلمان و دانش‌آموزان اجازه داد تا از اواسط دسامبر استراحت کنند و سپس به خانه بروند و برای تت آماده شوند. از یک کلاس سی یا چهل نفره، تنها چند ده نفر برای تشریفات به مدرسه رفتند و صبح زود، معلم از آنها خواست که یک انشای دیکته بنویسند، چند درس فرانسوی و ویتنامی بخوانند. بعد از ظهر، معلمان چند دانش‌آموز را در کلاس انتخاب می‌کردند که می‌توانستند ویتنامی را روان بخوانند و سپس به نوبت داستان‌های چینی نوشته تران فونگ ساک را می‌خواندند.

دو داستان "Tiet Dinh San Conques the West" و "Anh Hung Nao Tam Mon giai" توسط Tran Phong Sac (1872 - 1928) ترجمه شده است - عکس: HOANG PHUONG

عکس: هوانگ فونگ

با تشکر از چینی‌های خوب ترجمه‌های تران فونگ ساک بسیار خوب بودند زیرا او روح یک شاعر را داشت. گاهی اوقات، او یک شعر اکتاو یا رباعی را نیز در ترجمه گنجانده بود که به گوش خوش می‌آمد. به عنوان مثال، در کتاب فونگ تان ، او مقدمه را با چهار سطر شعر به این شکل به پایان رساند: « شب تران تریو روشن و آرام است، چه لحظاتی که گذشته است / تفسیر فونگ تان احساسات غربی را توضیح می‌دهد / زیبایی، استعداد و قوانین به طور کامل نمایان می‌شوند / برای توصیه و تحقق این آرزو نوشته شده است ». چهار کلمه اول از چهار سطر شعر توسط تران فونگ ساک نوشته شده است.

در آن زمان، بیشتر داستان‌های چینی مترجم تران فونگ ساک توسط چاپخانه جوزف نگوین ون ویت منتشر می‌شد. در روزنامه فو نو تان ون (۱۰ ژوئیه ۱۹۳۰)، بخش اطلاعیه‌های فوری صاحب چاپخانه جی. نگوین ون ویت آگهی‌ای داشت: «اگر داستان‌ها را برای خواندن می‌خرید، لطفاً نام تران فونگ ساک، نگوین آن خوئونگ و نگوین چان سات، مترجمان مشهور این منطقه جنوبی را درخواست کنید تا در داستان‌ها اشتباه نکنید و اصلاحات نادرست انجام ندهید.»

خنده دار برای ظاهر

دائو وان هوی، نویسنده، در مورد ظاهر معلمش اینگونه توصیف می‌کند: «تران فونگ ساک زشت بود، موهای بلندی داشت، پوستش تیره بود و به شدت چپ‌چشمی می‌کرد. وقتی برای تدریس می‌رفت، یک روسری رنگ و رو رفته، یک تونیک بلند قدیمی، یک چتر مشکی و کفش‌های بسیار کهنه می‌پوشید.»

اعلامیه از سوی انتشارات J.Nguyen Van Viet: "Tran Phong Sac، Nguyen An Khuong و Nguyen Chanh Sat مترجمان معروف در جنوب هستند" - عکس: HOANG PHUONG

صرف نظر از باران یا آفتاب، او هنوز هم هر روز از خانه تا مدرسه پیاده می‌رفت و همیشه در جیب داخلی‌اش کتاب حمل می‌کرد. در آن زمان، دولت او را برای تدریس اخلاق به دانش‌آموزان کلاس پنجم تا دوم (کلاس اول و چهارم فعلی) منصوب کرده بود. دانش‌آموزان او را معلم «شیطان» (اخلاق) یا غول آتشین صدا می‌زدند، زیرا در کلاس، اگر دانش‌آموزی خیلی بازیگوش بود، یک سیلی آتشین به سرش می‌زد و یک صفر می‌داد، که دانش‌آموزان آن زمان آن را... تخم اردک گندیده می‌نامیدند!

تران فونگ ساک ساکت و گوشه‌گیر بود. در زمان استراحت، معلمان برای گپ زدن دور هم جمع می‌شدند، در حالی که او تنها در کلاس درس می‌نشست و مطالعه می‌کرد. در سن تقریباً ۴۰ سالگی، با یک دختر روستایی ازدواج کرد. خانه او در دهکده کراسرودز، روستای بین لاپ (که اکنون شهر تان آن، لانگ آن است ) قرار داشت. جلوی خانه‌اش یک حصار چوبی بود که او آن را سفیدکاری کرده و روی تخته‌های چوبی آن حروف چینی نوشته بود. در سال ۱۹۱۶، دهکده کراسرودز دچار آتش‌سوزی شد و صدها خانه را سوزاند. خانه او توسط یک کانال کوچک از خانه دیگر جدا شده بود، بنابراین آسیبی ندید.

لوک تین تان ون و نونگ کو مین دام دو روزنامه‌ای هستند که آقای تران فونگ ساک اغلب با آنها همکاری می‌کند - عکس: هوآنگ فونگ

به گفته‌ی نویسنده، وو وان نون، نام واقعی تران فونگ ساک، تران دیم است که در سال ۱۸۷۲ متولد شده است. در سال ۱۹۰۲، او با روزنامه‌ی نونگ کو مین دامِ آقای کاناواجیو و لوک تین تان ون (۱۹۰۷) تران چان چیو همکاری کرد و کار ترجمه و نویسندگی خود را آغاز کرد. همچنین به گفته‌ی وو وان نون، نگوین آن خوئونگ، نگوین چان سات و تران فونگ ساک توسط روزنامه‌ی فو نو تان ون به عنوان «مترجمان مشهور جنوب» ارزیابی شدند که تران فونگ ساک مشهورترین مترجم آن بود. تران فونگ ساک به تنهایی ۲۹ رمان چینی ترجمه کرد. برخی از رمان های معمولی که او در آن زمان ترجمه کرد عبارتند از: Binh San Lanh Yen Toan Ca (1904)، Tam Ha Nam Duong (1906)، Phong Than Dien Nghia (1906)، Tiet Dinh San Chinh Tay (1907)، Thuan Tri Qua Giang (1908)، Tay Du Dien Ngh (1909) (1910) ...

ترجمه کتاب برای سرگرمی است.

به گفته‌ی نویسنده، بنگ گیانگ، تران فونگ ساک در مجموع ۵۹ کتاب دارد که از این تعداد، او نویسنده‌ی مشترک ۱۱ اثر است. او علاوه بر ترجمه‌ی داستان‌های چینی، نویسنده‌ی چهار کتاب درسی اخلاق نیز هست. با این حال، او برای کسب درآمد کتاب نمی‌نویسد و ترجمه نمی‌کند.

انتشارات فام ون کونگ تعدادی از داستان‌های ترجمه شده توسط تران فونگ ساک را معرفی می‌کند - عکس: هوانگ فونگ

شاید به همین دلیل است که با وجود ثروت هنگفتی که از کتاب‌های منتشر شده داشت، تمام عمر معلمی فقیر ماند. دائو وان هوی، شاگردش، نویسنده، با تلخی اظهار داشت که او فردی بود «که استعداد داشت اما زندگی نداشت، زندگی‌اش را صرف ثروتمند کردن انتشارات کرد، هیچ مازادی نداشت و فقیر درگذشت».

در میان مردم گفته می‌شود که اگرچه او نواختن ساز را نمی‌دانست، اما استعداد ویژه‌ای در آهنگسازی بر اساس نت‌های ساز داشت. علاوه بر کتاب «کام کاتان دیو» ، او نمایشنامه‌های کای لوونگ بسیاری نوشت که مضامین آنها عمدتاً از داستان‌های چینی گرفته شده بود، مانند: داک کی وارد قصر می‌شود، خوئونگ هائو از بی‌عدالتی رنج می‌برد، هانگ وو با نگو کو خداحافظی می‌کند، نگویت ها به دنبال شوهرش می‌گردد، نگویت کیو راهب می‌شود، ترام ترین آن، کوان کونگ در ها بی سقوط می‌کند، تام تانگ در جهان ظاهر می‌شود ... که همگی توسط شوا نای از سال ۱۹۲۷ تا ۱۹۲۹ منتشر شده‌اند. (ادامه دارد)

منبع: https://thanhnien.vn/nhan-vat-noi-tieng-nam-ky-luc-tinh-tran-phong-sac-thay-giao-lang-xuat-sac-185250629220654145.htm