ادبیات ویتنامی پس از سال ۱۹۷۵ از دیدگاه نویسندگان جوان:

سمینار «۵۰ سال ادبیات ویتنام از سال ۱۹۷۵: دیدگاه‌های نویسندگان جوان» که توسط انجمن نویسندگان ویتنام در ۱۵ نوامبر در هانوی برگزار شد، نظرات چندبعدی و نوآورانه نویسندگان جوان سراسر کشور را ثبت کرد و بدین ترتیب ادبیاتی در عصر جدید را برنامه‌ریزی نمود.

صحنه بحث. عکس: اچ. هوآنگ

انجمن نویسندگان جوان

شاعر نگوین کوانگ تیو و رئیس انجمن نویسندگان ویتنام ، در سخنرانی افتتاحیه خود تأکید کرد که پس از سال ۱۹۷۵، ابعاد ادبیات و هنر ویتنامی در مقایسه با قبل کاملاً تغییر کرده است. ادبیات ویتنامی با مشارکت نویسندگانی از استان‌ها و شهرهای جنوبی و نویسندگان ویتنامی مقیم خارج از کشور، دامنه، قدرت و جغرافیای خود را گسترش داد. نویسندگان جوان نیز از طریق نوشته‌های خود، از طریق مسئولیتشان در قبال جامعه، مردم، زیبایی‌های پنهان، زیبایی‌های فراموش‌شده و سایر ارزش‌های معنوی و اخلاقی، در ادبیات مشارکت داشتند.

شاعر نگوین کوانگ تیو، رئیس انجمن نویسندگان ویتنام، سخنرانی می‌کند. عکس: اچ. هوآنگ

به گفته شاعر نگوین کوانگ تیو، در سال ۲۰۲۵، انجمن نویسندگان ویتنام سه سمینار با عنوان «دستاوردهای اساسی ادبیات ویتنام پس از ۱۹۷۵ - ظهور، روندها و ژانرها» (در شهر هوشی مین)؛ «مسائل و چشم‌اندازهای توسعه ادبی» (در دا نانگ)؛ «ادبیات ویتنامی پس از ۱۹۷۵ - دستاوردها، مسائل و چشم‌اندازها» (در هانوی ) برای جمع‌بندی و بررسی ادبیات ویتنامی در ۵۰ سال گذشته برگزار کرد. اما این بحث ویژه است زیرا نیم قرن ادبیات از نگاه نویسندگان جوان منعکس می‌شود.

نگوین کوانگ تیو، شاعر، امیدوار است: «با شور، خلاقیت، شجاعت و هوش آنها، می‌توانیم درباره ادبیات ویتنام در طول ۵۰ سال گذشته از نگاه خودشان صحبت کنیم. آنها دیدگاه جالبی ارائه خواهند داد و ما منتظر صحبت آنها هستیم. این فقط انتظار برای دانستن دستاوردهای ما یا آنچه هنوز وجود دارد نیست، بلکه از طریق دیدگاه آنها درباره ادبیات، درباره نگرش، مسئولیت و وجدان نویسندگان، می‌توانیم آینده ادبیات ویتنام را پیش‌بینی کنیم.»

شاعر تران هو ویت، رئیس کمیته نویسندگان جوان (انجمن نویسندگان ویتنام) صحبت می‌کند. عکس: اچ. هوآنگ

تران هو ویت، شاعر و رئیس کمیته نویسندگان جوان (انجمن نویسندگان ویتنام)، ضمن معرفی این کنفرانس، تأکید کرد که بحث در مورد «چشم‌انداز ادبیات ویتنام» نمی‌تواند بدون نویسندگان جوان باشد، اگرچه سه کنفرانس قبلی نیز تعدادی نماینده جوان داشتند.

این انجمن برای نویسندگان واقعاً جوان و بسیاری است که هنوز عضو انجمن نویسندگان ویتنام نیستند، یا حتی به فکر پیوستن به این انجمن نیفتاده‌اند، تا بتوانند نظرات، ارزیابی‌ها و سوالات خود را در مورد ۵۰ سال گذشته ادبیات، در مورد نویسندگان و آثاری که سال‌ها قبل از تولد آنها پدید آمده‌اند، ارائه دهند. از طریق این، انجمن نویسندگان ویتنام می‌تواند ارزیابی‌های بیشتری از ۵۰ سال گذشته ادبیات داشته باشد و به همراه نویسندگان جوان، در سال‌های آینده در مورد ادبیات فکر، برنامه‌ریزی و عمل کند و گام‌های بزرگ مردم ویتنام را در عصر جدید همراهی کند.

متحرک اما نه چندان تأثیرگذار

این بحث شامل نظرات صریح و چندبعدی بسیاری از نویسندگان جوان از مناطق مختلف سراسر کشور بود. همه نویسندگان تأیید کردند که ادبیات ویتنام ۵۰ سال پس از اتحاد مجدد کشور دستخوش تحول شده است. نگوین هوانگ دیو توی، نویسنده، گفت که ادبیات پس از سال ۱۹۷۵ ردپای بسیاری دارد و ژانرهای زیادی مانند امور جهانی، تاریخ، فانتزی، افسانه‌ها، خیال‌پردازی، کارآگاهی، تریلر، ترسناک، رمان‌های گرافیکی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این نشان دهنده تحول سریع و سازگاری با روندهای جهانی است.

نویسندگان جوان به اشتراک می‌گذارند. عکس: اچ. هوآنگ

نشانه‌های موفقیت را می‌توان در فعالیت‌های انتشاراتی و همچنین ظهور نویسندگان خارجی و نویسندگان ویتنامی‌تبار مشاهده کرد. در ۱۵ سال گذشته، بسیاری از نویسندگان جوان با جاه‌طلبی و توانایی بالای نویسندگی ظهور کرده‌اند.

نویسنده، لو وو ترونگ جیانگ، اظهار داشت که نیروی نویسندگی ۵۰ سال گذشته را می‌توان به سه گروه اصلی تقسیم کرد. گروه اول شامل نویسندگانی است که در طول جنگ و دوره اتحاد ملی به بلوغ رسیدند. آنها همچنان با روحیه نوآوری می‌نویسند و تغییرات جامعه و تفکر جدید را در دوره پس از جنگ بیان می‌کنند. گروه دوم نویسندگانی هستند که قبل و بعد از سال ۱۹۷۵ نوشته‌اند. آثار این گروه هم میراث و هم دگرگونی را به ارث می‌برند و به غنای ادبیات مدرن کمک قابل توجهی می‌کنند. گروه سوم نویسندگان جوانی هستند که در جامعه‌ای به سرعت در حال تغییر مانند نسل X7 و بعد از آن متولد و بزرگ شده‌اند. آنها تفکر خلاق جدیدی دارند و عمیقاً مسائل جامعه معاصر را بیان می‌کنند. ادبیات آنها سفری برای خودشناسی است و طراوت و قدرت نسل جدید را بیان می‌کند.

نویسندگان جوان ابراز وجود می‌کنند. عکس: اچ. هوآنگ

تران ون تین، نویسنده، معتقد است که در طول ۵۰ سال گذشته، آثار زیادی وجود داشته‌اند که به محض انتشار، طنین‌انداز شده‌اند و برای همیشه در قلب خوانندگان زنده مانده‌اند. مضامین جنگ، پس از جنگ، سرنوشت انسان و حومه ویتنام در سراسر آثار مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اما به نظر می‌رسد آثار زیادی وجود نداشته‌اند که از ایدئولوژی زمانه فراتر رفته، مسیر جدیدی را گشوده باشند که کمتر کسی آن را آغاز کرده باشد، هویتی جدید، ایده‌هایی نو و دیدگاه‌های آشنا را تغییر داده باشند.

«به نظر می‌رسد نویسندگان همان مسیرهای قدیمی را دنبال می‌کنند، با روشی برای دریافت مطالب بر اساس یک سیستم مرجع که به ندرت تغییر می‌کند. بسیاری از نویسندگان مسیر نوشتن به شیوه‌ای بازارمحور را می‌پذیرند و سهولت و راحتی را در انتشار آثار خود ایجاد می‌کنند، که این نیز یکی از دلایلی است که ماهیت درونی ادبیات به طور کامل آزاد نشده است.» این گفته‌ی نویسنده، لو وان تین، است.

در مورد نویسندگان جوان، به گفته نویسنده لو وان تین، نویسندگان جوان امروز مصمم به یافتن مسیری جدید بوده‌اند و از تعامل و تأثیر ادبیات جهان برخوردار بوده‌اند. بنابراین، نسل قبلی نویسندگان باید نحوه دریافت آثاری را که منعکس کننده ماهیت کنجکاو نسل بعدی نویسندگان است، تغییر دهند.

ارائه صداهای جوان به ادبیات عصر جدید

کائو ویت کوین، نویسنده جوان، با اظهار نظر در مورد ادبیات ویتنام از زمان ورود به قرن بیست و یکم، گفت که این ادبیات در سراسر جهان گسترش یافته است. علاوه بر آثار جاودانه و ماندگار، ژانرهای جدید بی‌شماری نیز متولد شده‌اند. داستان‌های فانتزی، علمی تخیلی، عاشقانه، پلیسی و ترسناک که توسط ویتنامی‌ها برای مردم ویتنام نوشته شده‌اند، به طور فزاینده‌ای افزایش یافته و یک ویژگی غنی و منحصر به فرد برای ادبیات ویتنام ایجاد کرده‌اند. به گفته کائو ویت کوین، نویسنده، این تنوع به ادبیات ویتنامی کمک می‌کند تا به جوانان زیادی برسد و آن را برای دوستان بین‌المللی قابل دسترس‌تر کند.

نویسنده لو کوانگ ترانگ در سمینار سخنرانی می‌کند. عکس: اچ. هوآنگ

نویسنده، لو کوانگ ترانگ، با نگاهی به ۵۰ سال گذشته ادبیات ویتنام، ابراز غرور کرد و «آتش» مسئولیت‌پذیری را شعله‌ور دید. نسل نویسندگان امروز نمی‌توانند فقط ادامه دهند، بلکه باید نوآوری، تقویت و تغییر کنند - تا ادبیات ویتنامی بتواند با صدا، هویت و روح ویتنامی خود به جهان قدم بگذارد.

به گفته نویسنده لو کوانگ ترانگ، هویت ملی هسته اصلی است که سرزندگی پایدار ادبیات را ایجاد می‌کند. اما حفظ هویت به معنای چسبیدن سرسختانه به گذشته نیست، بلکه به معنای دانستن چگونگی دمیدن روح ویتنامی در نفس مدرنیته است.

برای اینکه نویسندگان جوان بتوانند «زندگی کنند، بنویسند و فراتر بروند»، نویسنده لو کوانگ ترانگ یک استراتژی ملی برای ترویج ادبیات ویتنام در جهان، مرتبط با سینما، گردشگری، تئاتر و هنرهای تجسمی، ایجاد صندوق‌های خلاق، برنامه‌های ترجمه، اردوهای نویسندگی آزاد و انجمن‌های تبادل بین‌المللی برای دسترسی نویسندگان جوان و نوآوری در آموزش نویسندگی و نقد ادبی پیشنهاد کرد تا به جوانان کمک کند صدای خود، شیوه تفکر خود و داستان‌سرایی نسل خود را پیدا کنند.

نویسندگان جوانی که به بحث آمدند، همگی اشتیاق خود را برای نوشتن، متعهد شدن، بالغ شدن و مشارکت در خلق چهره‌ای جدید برای ادبیات ویتنامی قرن بیست و یکم ابراز کردند.

منبع: https://hanoimoi.vn/van-hoc-viet-nam-sau-nam-1975-qua-goc-nhin-nguoi-viet-tre-khat-vong-doi-moi-va-tien-xa-hon-723424.html