ຄໍາແນະນໍາເພື່ອເອົາຊະນະການຂາດແຄນຄູສອນພາສາອັງກິດ

TP - ເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນພາຍໃນປີ 2045, ຂະແໜງການສຶກສາຕ້ອງເພີ່ມຄູສອນປະມານ 22,000 ຄົນໃນປີ 2030. ນີ້ແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາສິ່ງທ້າທາຍໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ແລະຍາກທີ່ຈະແກ້ໄຂໄດ້ໃນເວລາອັນສັ້ນ. ມັນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ປະຕິບັດ 5 ເງື່ອນໄຂຫຼັກການແລະຍຸດທະສາດທີ່ສອດຄ້ອງກັນໂດຍອີງໃສ່ສາມເສົາຄ...

Báo Tiền Phong•23/11/2025

ອີງຕາມຮ່າງໂຄງການ “ເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນໄລຍະ 2025-2035, ມີວິໄສທັດຮອດປີ 2045” ທີ່ ກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ບຳລຸງ ສ້າງ, ຮອດປີ 2045, ພາສາອັງກິດຈະກາຍເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນ.

ນັກຮຽນ ໂຮງຮຽນ ປະຖົມ ແລະ ມັດທະຍົມ ມໍ ເດ່ ໂຮງຮຽນ ຊົນເຜົ່າ ( ລາວກາຍ ) ໃນຫ້ອງຮຽນ ພາສາອັງກິດ. ພາບ: NGHIEM HUE

ໂຄງການນີ້ມີຈຸດປະສົງເພື່ອເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນລະບົບ ການສຶກສາ ໃນປີ 2045, ການນໍາໃຊ້ຢ່າງກວ້າງຂວາງໃນການຮຽນການສອນ, ການຄຸ້ມຄອງແລະກິດຈະກໍາການສຶກສາ. ແຜນທີ່ການປະຕິບັດແບ່ງອອກເປັນ 3 ໄລຍະ (2025-2030, 2030-2040 ແລະ 2040-2045) ໂດຍມີມາດຖານການປະເມີນຜົນຂອງແຕ່ລະລະດັບການສຶກສາ.

ຄາດວ່າໂຄງການດັ່ງກ່າວຈະໄດ້ຮັບການປະຕິບັດໃນລະບົບການສຶກສາທັງໝົດດ້ວຍສິ່ງອຳນວຍຄວາມສະດວກເກືອບ 50.000 ຄົນ, ນັກຮຽນປະມານ 30 ລ້ານຄົນ, ພະນັກງານ ແລະ ຄູອາຈານ 1 ລ້ານຄົນ. ຕາມການຄິດໄລ່ຂອງກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ບຳລຸງສ້າງ, ຕ້ອງເພີ່ມຄູສອນພາສາອັງກິດໃນຊັ້ນອະນຸບານປະມານ 12.000 ຄົນ, ຄູສອນຊັ້ນປະຖົມເກືອບ 10.000 ຄົນ, ພ້ອມກັນນັ້ນຈະສ້າງຄູສອນພາສາອັງກິດໃຫ້ໄດ້ຢ່າງໜ້ອຍ 200.000 ຄົນໃນປີ 2030.

ພຽງແຕ່ບາງທ້ອງຖິ່ນສາມາດບັນລຸເສັ້ນສໍາເລັດຮູບໄດ້ຢ່າງຫມັ້ນໃຈ.

ການປະຕິບັດໂຄງການສຶກສາທົ່ວໄປ 2018, ພາສາອັງກິດກາຍເປັນວິຊາບັງຄັບຈາກຊັ້ນ 3 ສໍາລັບນັກຮຽນໃນທົ່ວປະເທດ. ສົກຮຽນ 2020-2021 ໄດ້ເລີ່ມຂຶ້ນ ແລະໂຮງຮຽນປະຖົມຫຼາຍແຫ່ງແມ່ນ “ຫວ່າງ” ຂອງຄູສອນພາສາອັງກິດ. ເມືອງ Meo Vac, Ha Giang (ເກົ່າ) ແລະ Mu Cang Chai, Yen Bai (ເກົ່າ) ມີຄູສອນພາສາອັງກິດ 1 ຫຼື 2 ຄົນສໍາລັບໂຮງຮຽນປະຖົມຫຼາຍສິບແຫ່ງ. ຕາມສະຖິຕິຂອງກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ບຳລຸງສ້າງ, ປະຈຸບັນ, ໃນທົ່ວປະເທດຍັງຂາດຄູສອນວິຊາພາສາອັງກິດ, ໄອທີ, ສິລະປະ, ດົນຕີ... 20.000 ກວ່າຄົນ, ໃນນັ້ນຍັງຂາດຄູສອນພາສາອັງກິດ. ສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າ ການຂາດແຄນຄູພາສາອັງກິດເປັນສິ່ງທ້າທາຍຂອງຂະແໜງການສຶກສາ ເມື່ອຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການສຶກສາສາມັນປີ 2018.

ທ້າຍເດືອນກັນຍານີ້, ສະພາການສຶກສາ ແລະ ພັດທະນາຊັບພະຍາກອນມະນຸດແຫ່ງຊາດໄດ້ຈັດກອງປະຊຸມເພື່ອຂໍຄວາມເຫັນຕໍ່ຮ່າງໂຄງການ. ທ່ານ Lam The Hung, ຮອງຫົວໜ້າພະແນກສຶກສາ ແລະ ບຳລຸງສ້າງ Tuyen Quang ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ການປະຕິບັດໂຄງການຢູ່ທ້ອງຖິ່ນທີ່ມີຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນຄວາມຫຍຸ້ງຍາກສຳລັບຄູສອນເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງຫຍຸ້ງຍາກສຳລັບນັກຮຽນ.

ສຳລັບນັກຮຽນຫລາຍຄົນທີ່ເຂົ້າຮຽນຢູ່ຊັ້ນປ.1, ການຟັງ, ເວົ້າ ແລະ ການສື່ສານເປັນພາສາຫວຽດແມ່ນຍາກແລ້ວ. ຖ້າພາສາອັງກິດຖືກນໍາມາເປັນພາສາທີສອງ, ມັນຈະມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍ. ສະນັ້ນ, ຕ້ອງມີການກຳນົດທິດທາງອອກໃຫ້ບັນດາທ້ອງຖິ່ນສະເພາະ.

ປະຈຸບັນ, ມີພຽງແຕ່ບາງທ້ອງຖິ່ນທີ່ສາມາດປະຕິບັດຢ່າງໝັ້ນໃຈແລະສຳເລັດໂຄງການສ້າງພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງຕາມແຜນການ. ການນຳພະແນກສຶກສາ ແລະ ບຳລຸງສ້າງນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ຄະນະວິຊາສະເພາະຂອງກົມພວມກວດກາຄືນບັນດາເນື້ອໃນຂອງຮ່າງມາດຖານເພື່ອເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີ 2 ຢູ່ບັນດາໂຮງຮຽນ. ໂດຍສະເພາະ, ຈໍານວນຂອງວິຊາທີ່ສອນເປັນພາສາອັງກິດ, ໄລຍະເວລາຂອງການຮຽນຮູ້ພາສາອັງກິດ, ແລະບາງມາດຕະຖານການປະເມີນຜົນຈະໄດ້ຮັບການກໍານົດ. ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ມີຈຸດດີຫຼາຍດ້ານໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການ ຍ້ອນວ່າທ້ອງຖິ່ນໄດ້ປະຕິບັດໂຄງການຍົກລະດັບພາສາອັງກິດແຕ່ສົກຮຽນ 1998-1999; ໂຄງການພາສາອັງກິດປະສົມປະສານ (ໂຄງການ 5695, ການສອນແລະການຮຽນຮູ້ຄະນິດສາດ, ວິທະຍາສາດແລະພາສາອັງກິດປະສົມປະສານກັບໂຄງການພາສາອັງກິດແລະຫວຽດນາມແຕ່ປີຮຽນ 2014-2015...). ສະນັ້ນ, ນະຄອນໂຮ່ຈີມິນຈະຄ່ອຍໆສ້າງພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນກ່ອນປີ 2030.

ຫຼາຍທ້ອງຖິ່ນ, ມາຮອດປັດຈຸບັນ, ການປະຕິບັດໂຄງການສຶກສາສາມັນ 2018 ຍັງບໍ່ມີຄູສອນພາສາອັງກິດພຽງພໍຕາມຄວາມຕ້ອງການ.

ຕ້ອງການແຜນທີ່ເສັ້ນທາງ

ໃນຖານະເປັນຫົວໜ່ວຍທີ່ໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນຄູສອນພາສາອັງກິດຂອງເມືອງ Mu Cang Chai ແຕ່ປີ 2021-2022, ທ່ານ Nguyen Tien Trinh, ຜູ້ອຳນວຍການໃຫຍ່ບໍລິສັດຫຸ້ນສ່ວນ iSMART Education ໄດ້ຕີລາຄາວ່າໂຄງການຂອງລັດຖະບານເພື່ອເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີ 2 ຢູ່ບັນດາໂຮງຮຽນແມ່ນຈຸດຫັນປ່ຽນຍຸດທະສາດຂອງການສຶກສາຫວຽດນາມ. ຄັ້ງທໍາອິດ, ພວກເຮົາເຫັນພາສາອັງກິດບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນວິຊາ, ແຕ່ຍັງເປັນຄວາມສາມາດຂອງພົນລະເມືອງທົ່ວໂລກ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່ານັກສຶກສາຫວຽດນາມຈະສາມາດຮ່ຳຮຽນ, ດຳລົງຊີວິດ ແລະ ເຮັດວຽກເປັນພາສາອັງກິດ, ບໍ່ພຽງແຕ່ຮຽນພາສາຕ່າງປະເທດເທົ່ານັ້ນ. ຕາມທ່ານ Trinh ແລ້ວ, ເພື່ອເຮັດໃຫ້ວິໄສທັດດັ່ງກ່າວປະກົດຜົນເປັນຈິງ, ຕ້ອງບັນລຸ 5 ເງື່ອນໄຂຕົ້ນຕໍພ້ອມກັນ. ຫນ້າທໍາອິດ, ສະພາບແວດລ້ອມພາສາທໍາມະຊາດຢູ່ໃນໂຮງຮຽນ. ເມື່ອນັກຮຽນ "ອາບນໍ້າ" ໃນພາສາອັງກິດທຸກໆມື້, ພາສາຈະກາຍເປັນການສະທ້ອນທໍາມະຊາດ, ບໍ່ພຽງແຕ່ຄວາມຮູ້ສໍາລັບການສອບເສັງ.

ຕໍ່ໄປ, ຕ້ອງການທີມງານຄູສອນສອງພາສາທີ່ມີຄຸນນະພາບສູງ. ສະນັ້ນ, ຈຶ່ງມີໂຄງການຝຶກອົບຮົມ ແລະ ພັດທະນາແຫ່ງຊາດ, ສົມທົບກັບບັນດາຫົວໜ່ວຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ. ອັນທີສາມ, ໂຄງການປະສົມປະສານທີ່ທັນສະໄຫມແລະອຸປະກອນການຮຽນຮູ້. ການຮຽນພາສາອັງກິດຕ້ອງໄດ້ຮັບການອອກແບບຢ່າງເປັນລະບົບ, ເໝາະສົມກັບວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ ແຕ່ເຂົ້າສູ່ມາດຕະຖານສາກົນ. ນີ້ແມ່ນບ່ອນທີ່ປັນຍາປະດິດ (AI), ຂໍ້ມູນການຮຽນຮູ້ ແລະແພລະຕະຟອມເທັກໂນໂລຍີການສຶກສາ (EdTech) ເຂົ້າມາມີບົດບາດ - ຊ່ວຍໃຫ້ຂະບວນການຮຽນຮູ້ເປັນສ່ວນຕົວ, ວັດແທກຄວາມຄືບໜ້າ ແລະສົ່ງເສີມຄວາມສົນໃຈໃນການຮຽນຮູ້. ເງື່ອນໄຂອື່ນແມ່ນໂຄງສ້າງພື້ນຖານເຕັກໂນໂລຢີ synchronous ແລະລະບົບນິເວດດິຈິຕອນ. ສຸດທ້າຍ, ທ່ານ Trinh ເຊື່ອໝັ້ນວ່າ ຄວນມີການຮ່ວມມືພາກລັດ - ເອກະຊົນ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ.

ການຮຽນພາສາອັງກິດຕ້ອງໄດ້ຮັບການອອກແບບຢ່າງເປັນລະບົບ, ເໝາະສົມກັບວັດທະນະທຳຫວຽດນາມ ແຕ່ເຂົ້າສູ່ມາດຕະຖານສາກົນ. ພາບ: Chinhphu.vn

ຮອດປີ 2045, ພາສາອັງກິດຈະກາຍເປັນພາສາທີສອງໃນລະບົບການສຶກສາຂອງຫວຽດນາມ, ຖືກນຳໃຊ້ຢ່າງກວ້າງຂວາງໃນການສິດສອນ, ຄຸ້ມຄອງ ແລະ ການສຶກສາ.

ຕາມທ່ານ Trinh ແລ້ວ, ການຂາດຄູສອນແມ່ນສິ່ງທ້າທາຍໃຫຍ່, ແຕ່ສາມາດແກ້ໄຂໄດ້ຖ້າຫາກມີຍຸດທະສາດ, ແທດຈິງ ແລະ ມີຍຸດທະສາດຢ່າງຈະແຈ້ງ. ບັນຫາໃນປະຈຸບັນບໍ່ພຽງແຕ່ຂາດແຄນທາງດ້ານປະລິມານເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເປັນຊ່ອງຫວ່າງທາງດ້ານຄຸນນະພາບ ແລະຄວາມສາມາດໃນການສອນແບບປະສົມປະສານ (ຄວາມສາມາດໃນການສອນວິຊາພາສາອັງກິດ). ພວກເຮົາບໍ່ພຽງແຕ່ຂາດຄູສອນພາສາອັງກິດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຂາດຄູສອນທີ່ສາມາດສອນພາສາອັງກິດໄດ້.

ເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫານີ້, ທ່ານຈີ້ນເຊື່ອວ່າ, ຍຸດທະສາດປະສານສົມທົບບົນພື້ນຖານ 3 ເສົາຄ້ຳແມ່ນຈຳເປັນຄື: ການປະເມີນຄວາມສາມາດ - ການຝຶກອົບຮົມແບບແບ່ງຂັ້ນ - ແລະ ການຮ່ວມມືພາກລັດ - ເອກະຊົນ ແລະ ການຮ່ວມມືສາກົນ. ໂດຍສະເພາະ, ການປະເມີນຄູຕ້ອງກໍານົດຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຢ່າງຊັດເຈນ. ຈາກນັ້ນ, ກໍ່ຊ່ວຍຈັດແບ່ງຄູສອນອອກເປັນກຸ່ມເຊັ່ນ: ຜູ້ທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ມາດຕະຖານ (ເນັ້ນໃສ່ການປັບປຸງທັກສະພາສາ); ຜູ້ທີ່ໄດ້ມາດຕະຖານແຕ່ຂາດທັກສະການສອນຢ່າງຫ້າວຫັນ (ຕ້ອງການການຝຶກອົບຮົມວິທີການ); ແລະຜູ້ທີ່ດີແລະມີມາດຕະຖານສູງ (ສາມາດມີບົດບາດເປັນຄູສອນ, ຄູຝຶກແລະເພື່ອນຮ່ວມງານສະຫນັບສະຫນູນ). "ຕາມຄວາມຄິດເຫັນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ບໍ່ມີອົງການໃດສາມາດແກ້ໄຂບັນຫາຂາດແຄນຄູສອນພາສາອັງກິດໄດ້. ຕ້ອງມີການສົມທົບກັນຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນລະຫວ່າງ 3 ກອງທັບຄື: ລັດ - ໂຮງຮຽນສ້າງຄູ - ວິສາຫະກິດເຕັກໂນໂລຊີການສຶກສາ. ທ່ານຖືວ່າ, ການຮ່ວມມືສາກົນແມ່ນປັດໄຈສຳຄັນ. ຫວຽດນາມ ຕ້ອງເປີດກວ້າງການເຊື່ອມໂຍງກັບບັນດາອົງການຄື Cambridge, Oxford, ສະພາອັງກິດ, ເພື່ອແນໃສ່ສ້າງບັນດາໃບຢັ້ງຢືນ, ບຳລຸງສ້າງຄູອາຈານ, ແລະ ຕີລາຄາຄຸນນະພາບຄູ. ຖ້າແຕ່ລະທ້ອງຖິ່ນສາມາດສ້າງລະບົບນິເວດການຝຶກອົບຮົມຄູສອງພາສາ, ສົມທົບກັບລັດ, ມະຫາວິທະຍາໄລ, ທຸລະກິດ, ໃນເວລາອັນສັ້ນ, ພວກເຮົາສາມາດຜ່ານຜ່າຄວາມຂາດເຂີນໃນປະຈຸບັນ.

ທ້າຍເດືອນຕຸລາ, ມີຄູສອນກວ່າ 600 ຄົນຂອງໂຮງຮຽນປະຖົມຂອງຮ່າໂນ້ຍ ໄດ້ຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມວິທີການເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງຢູ່ໂຮງຮຽນ, ສຸມໃສ່ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມໃຫ້ນັກຮຽນສື່ສານພາສາອັງກິດເປັນປະຈຳ.

ກ່າວຄຳເຫັນຕໍ່ວົງການນັກຂ່າວ, ຫົວໜ້າໂຮງຮຽນປະຖົມແຫ່ງໜຶ່ງຢູ່ຮ່າໂນ້ຍ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ຍັງມີຄູສອນຈຳນວນໜຶ່ງສອນດ້ວຍວິທີແບບເກົ່າ, ບໍ່ຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງນະວັດຕະກຳ. ນອກຈາກນີ້, ສື່ການຮຽນການສອນຈໍານວນຫຼາຍຍັງໄດ້ຮັບການປັບປຸງຊ້າ, ແລະ ມີຄວາມສັບສົນໃນການຈັດຕັ້ງການສອນວິຊາວິທະຍາສາດເປັນພາສາອັງກິດ ເນື່ອງຈາກຂາດຄູສອນສອງພາສາ. ທ່ານຜູ້ນີ້ຢືນຢັນວ່າ, ຕ້ອງເສີມຂະຫຍາຍພາສາຫວຽດນາມ, ພາສາແມ່, ກ່ອນທີ່ຈະປະຕິບັດພາສາອັງກິດຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນບໍ່ໃຫ້ເກີດການພັດທະນາທາງພາສາໃນເດັກອ່ອນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຫຼັກສູດບໍ່ເຫມາະສົມຢ່າງແທ້ຈິງລະຫວ່າງພາກພື້ນ; ຄຸນນະພາບຂອງການລົງທຶນໃນການສຶກສາພາສາຕ່າງປະເທດແຕກຕ່າງກັນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍເນື່ອງຈາກລະດັບການສຶກສາແລະເສດຖະກິດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ.

ສິ່ງອໍານວຍຄວາມສະດວກຍັງເປັນສິ່ງທ້າທາຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງ. ຢູ່ຮ່າໂນ້ຍ, ຍັງມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍກ່ຽວກັບເງື່ອນໄຂການຮຽນລະຫວ່າງໂຮງຮຽນໃນຕົວເມືອງແລະເຂດຊານເມືອງ. ສະພາບແວດລ້ອມການຮຽນຮູ້ ແລະ ການປະເມີນບໍ່ເປັນເອກະພາບ, ເຮັດໃຫ້ມັນຍາກທີ່ຈະວັດແທກຄວາມຄືບໜ້າຂອງນັກຮຽນ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ໂຮງຮຽນໃນຕົວເມືອງມີຄວາມສະດວກໃນການເຂົ້າເຖິງຊັບພະຍາກອນສັງຄົມ, ສ້າງຄວາມໄດ້ປຽບທີ່ດີກວ່າ...

ທີ່ມາ: https://tienphong.vn/hien-ke-khac-phuc-thieu-giao-vien-tieng-anh-post1798838.tpo