ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນ: ເປົ້າຫມາຍໃຫຍ່, ທ້າທາຍ

TP - ຫົວໜ້າຄະນະຄຸ້ມຄອງໂຄງການພາສາຕ່າງປະເທດແຫ່ງຊາດ ກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ກີລາ ກ່າວວ່າ: ການເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາສື່ສານ ແລະ ການສອນໃນໂຮງຮຽນແມ່ນເປັນເປົ້າໝາຍໃຫຍ່ ແລະ ທ້າທາຍ.

Báo Tiền Phong•21/09/2025

ທ່ານນາງ ເລທິເຈືອງ, ຄູສອນຢູ່ໂຮງຮຽນປະຖົມ Van Thang, ແບ່ງປັນຕົວແບບພາສາອັງກິດກາຍເປັນພາສາທີ 2 ໃນ ການສຶກສາ ປະຖົມຊົນນະບົດ. ພາບ: NGHIEM HUE

ນະໂຍບາຍເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນ ເຮັດໃຫ້ເກີດສິ່ງທ້າທາຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງຕໍ່ຂະແໜງການສຶກສາ. ພາສາອັງກິດບໍ່ພຽງແຕ່ລວມຢູ່ໃນບົດຮຽນພາສາຕ່າງປະເທດເທົ່ານັ້ນແຕ່ຕ້ອງຖືກ "ຝັງ" ໃນທຸກວິຊາ. ພາສາອັງກິດມີຢູ່ໃນທຸກກິດຈະກໍາໃນສະພາບແວດລ້ອມຂອງໂຮງຮຽນ.

ເກືອບ 90% ຂອງຄູ ໄດ້ມາດຕະຖານ

ກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ບຳລຸງສ້າງ ພວມຜັນຂະຫຍາຍໂຄງການລະດັບຊາດ “ເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີ່ສອງໃນໂຮງຮຽນໄລຍະ 2025-2035, ມຸ່ງໄປເຖິງປີ 2045”. ປີນີ້ຍັງເປັນປີສຸດທ້າຍຂອງໂຄງການການຮຽນ-ການສອນພາສາຕ່າງປະເທດໃນລະບົບການສຶກສາແຫ່ງຊາດ ໄລຍະ 2017-2025.

ທ່ານນາງ ຫງວຽນທິມາຍຮື, ຫົວໜ້າຄະນະຄຸ້ມຄອງໂຄງການພາສາຕ່າງປະເທດແຫ່ງຊາດ, ກະຊວງສຶກສາ ແລະ ບຳລຸງສ້າງ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ພາຍຫຼັງໄລຍະດຳເນີນໂຄງການ, ການນຳໃຊ້ພາສາຕ່າງປະເທດຂອງພະນັກງານສິດສອນ, ນັກຮຽນ ແລະ ນັກຮຽນນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນໃນການສຶກສາ ແລະ ຄົ້ນຄວ້າ. ຈຳນວນນັກຮຽນ ແລະ ນັກສຶກສາທີ່ມີຄວາມສາມາດດ້ານພາສາຕ່າງປະເທດໄປສຶກສາຢູ່ຕ່າງປະເທດ ແລະ ໄດ້ຮັບທຶນການສຶກສາຈາກມະຫາວິທະຍາໄລຕ່າງປະເທດເພີ່ມຂຶ້ນ. ອັດຕານັກຮຽນທີ່ຄຸ້ນເຄີຍກັບພາສາອັງກິດໃນຊັ້ນປໍ 1-2 ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກ 43% ໃນປີ 2020 ເປັນ 69% ໃນປີ 2024. ອັດຕານັກຮຽນອະນຸບານທີ່ຄຸ້ນເຄີຍກັບຫຼັກສູດພາສາອັງກິດໄດ້ຄ່ອຍໆເພີ່ມຂຶ້ນເປັນ 28,5% ມາຮອດປັດຈຸບັນ. ອັດຕານັກສຶກສາທີ່ໄດ້ຮັບໃບປະກາດສະນິຍະບັດພາສາຕ່າງປະເທດສາກົນທີ່ຮຽນຈົບ ແລະ ເຂົ້າຮຽນໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງໃນແຕ່ລະປີ, ໃນນັ້ນພາສາອັງກິດເພີ່ມຂຶ້ນ 11-14%. ອັດຕາຄູສອນພາສາຕ່າງປະເທດບັນລຸມາດຖານພາສາຕ່າງປະເທດໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ 22% (ຈາກ 66% ໃນປີ 2018 ຂຶ້ນເປັນ 88% ໃນປີ 2025). ອັດຕານັກຮຽນທີ່ຮຽນພາສາອັງກິດ 10 ປີ ພາຍໃຕ້ໂຄງການສຶກສາທົ່ວໄປ 2018 ບັນລຸກວ່າ 99% ( ໃນນັ້ນນັກຮຽນຊັ້ນປະຖົມ 3-5 ປີ ບັນລຸ 100%).

ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການຍັງໄດ້ເປີດເຜີຍຂໍ້ຈໍາກັດເຊັ່ນ: ຄວາມສາມາດດ້ານພາສາຕ່າງປະເທດພາກປະຕິບັດຂອງນັກຮຽນ ແລະ ຄູສອນຍັງບໍ່ບັນລຸຕາມຄາດໝາຍ; ການສອນຍັງມີຫຼາຍກ່ຽວກັບ "ການຮຽນຮູ້ພາສາຕ່າງປະເທດ" ກ່ວາ "ຮຽນພາສາ"; ນະໂຍບາຍສໍາລັບຄູສອນພາສາຕ່າງປະເທດແລະສັງຄົມໃນສາຂານີ້ບໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈອັນເນື່ອງມາຈາກ. ຄວາມສາມາດດ້ານພາສາຕ່າງປະເທດຂອງນັກສຶກສາຍັງບໍ່ທັນຕາມເງື່ອນໄຂ...

ໂຄງການດັ່ງກ່າວໄດ້ໜູນຊ່ວຍທ້ອງຖິ່ນ, ແຕ່ຢູ່ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກຍັງປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍຢ່າງຂອງຄູອາຈານ ແລະ ນັກຮຽນ. ທັງນີ້ຍັງແມ່ນເຂດຕ່ຳຫູກໃນການສອນ ແລະ ຮຽນພາສາຕ່າງປະເທດໃນໄລຍະມໍ່ໆມານີ້.

ຂໍ້ບົກຜ່ອງຫຼາຍຢ່າງ ໃນການປະຕິບັດ

ຮອງສາດສະດາຈານ ດຣ ຟ້າມທິຮົ່ງຢຸງ, ອຳນວຍການມະຫາວິທະຍາໄລພາສາຕ່າງປະເທດ (ມະຫາວິທະຍາໄລ ເຫ້ວ ), ແບ່ງປັນວ່າ, ຄູສອນຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ເຂົ້າຮ່ວມການຝຶກອົບຮົມຕ້ອງຕໍ່ສູ້ມາເປັນເວລາ 7-8 ປີ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ມາດຕະຖານ. ການເດີນທາງນັ້ນເປັນຄວາມກົດດັນທີ່ຮ້າຍແຮງສໍາລັບພວກເຂົາ. ທ່ານນາງ ຫງວຽນຮົ່ງກ່າວວ່າ, ເມື່ອການທົດສອບແລະປະເມີນຄຸນນະວຸດທິຄູສອນພາສາຕ່າງປະເທດໄດ້ຮັບການປະຕິບັດ, ຄູອາຈານແລະຜູ້ບໍລິຫານມີຄວາມສັບສົນ. ເມື່ອຜົນອອກມາ, ຄູບໍ່ຖືກຮັບໂດຍກົງ ແຕ່ສົ່ງກັບໄປໂຮງຮຽນ. ໂຮງຮຽນໄດ້ປະກາດຢ່າງເປີດເຜີຍກ່ຽວກັບຕົວຕົນຂອງຄູສອນທີ່ບໍ່ມີມາດຕະຖານ.

ຈາກສະຖານະການດັ່ງກ່າວ, ຄູສອນເຂົ້າຫ້ອງຮຽນທຸກໆມື້ເພື່ອສອນນັກຮຽນດ້ວຍ "ປ້າຍ" ບໍ່ບັນລຸມາດຕະຖານ. ຂໍ້ມູນນັ້ນແມ່ນຊ້ຳແລ້ວຊ້ຳອີກໃນກອງປະຊຸມຂອງໂຮງຮຽນ. ໃນເວລາທີ່ມັນມາກັບການຝຶກອົບຮົມ, ມັນຍັງສຸມ, ຄູອາຈານຮຽນໃນໄລຍະຮ້ອນແລະທ້າຍອາທິດ. ໃນໄລຍະການຍົກລະດັບມາດຕະຖານທີ່ຜ່ານມາ, ຄູສອນເຫຼົ່ານີ້ຮູ້ສຶກວ່າມີຄວາມກົດດັນຫຼາຍ.

“ຄູສອນຄົນໜຶ່ງບອກຂ້າພະເຈົ້າວ່າ ເພື່ອນຮ່ວມງານໄດ້ບັນລຸມາດຕະຖານ C1 ແຕ່ຜົນການສອບເສັງຂອງນັກຮຽນຕ່ຳກວ່າຫ້ອງຮຽນທີ່ລາວສອນ, ນັ້ນແມ່ນແຮງຈູງໃຈໃຫ້ລາວສືບຕໍ່ຮໍ່າຮຽນ ແລະ ສິດສອນ ເພື່ອປັບປຸງມາດຕະຖານ”. ຄູສອນບາງຄົນໄດ້ໃຊ້ວິທີດຽວກັນທີ່ພວກເຂົາສອນນັກຮຽນຂອງພວກເຂົາ, ນັ້ນແມ່ນການຍອມຮັບວ່າພວກເຂົາອ່ອນແອກວ່າເພື່ອໃຫ້ມີຄວາມກ້າຫານທີ່ຈະເອົາຊະນະ. ນາງ ໜິງ ກ່າວວ່າ “ຄູອາຈານເວົ້າວ່າ “ເຈັບປວດ” ເມື່ອເຂົາເຈົ້າຜ່ານໄລຍະຜ່ານມາ.

ອີງຕາມມະຫາວິທະຍາໄລພາສາຕ່າງປະເທດ (ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດ ຮ່າໂນ້ຍ), ໃນຈຳນວນນັກສຶກສາໃໝ່ 1.000 ຄົນ ສາຂາວິຊາພາສາອັງກິດ ແລະ ພາສາສາດ, ມີນັກສຶກສາ 700 ຄົນ ບັນລຸໄດ້ມາດຕະຖານຜົນການຮຽນ C1 (ລະດັບ 5), ນັກສຶກສາ 250 ຄົນ ບັນລຸໄດ້ B2 (ລະດັບ 4), ມີພຽງແຕ່ 50 ຄົນ ບັນລຸ B1 (ລະດັບ 3). ຄວາມສາມາດດ້ານພາສາຕ່າງປະເທດຂອງນັກສຶກສາຫວຽດນາມ ໃນລະດັບເຂົ້າມະຫາວິທະຍາໄລສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຍ້ອນພໍ່ແມ່ລົງທຶນໃຫ້ລູກໄປຮຽນຢູ່ສູນພາສາຕ່າງປະເທດ. ກ່ອນປີ 2025, ເມື່ອພາສາຕ່າງປະເທດເປັນວິຊາບັງຄັບ, ການກະຈາຍຄະແນນຂອງພາສາຕ່າງປະເທດສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງຈະແຈ້ງນີ້ດ້ວຍສອງຈຸດສູງສຸດ.

ທ່ານນາງຫງວຽນເຊື່ອວ່າ, ຄູອາຈານມີຄວາມເຈັບປວດແທ້ໆ. ການແບ່ງປັນສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ແມ່ນເພື່ອພຽງແຕ່ໃຫ້ຄູສອນ, ແຕ່ເພື່ອປະສົບການສໍາລັບຂັ້ນຕອນຕໍ່ໄປ, ເມື່ອພາສາອັງກິດກາຍເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນ. ໃນເວລານັ້ນ, ຄູອາຈານທຸກວິຊາຕ້ອງໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມແລະອຸປະຖໍາ.

ທ່ານນາງ ຫງວຽນທິມາຍຮູກ່າວວ່າ, ການເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງຢູ່ໂຮງຮຽນໝາຍເຖິງການເຮັດໃຫ້ພາສາສື່ສານແລະການສອນຢູ່ໂຮງຮຽນ. ບໍ່ພຽງແຕ່ເທົ່ານັ້ນ, ເປົ້າໝາຍໃຫຍ່ກວ່ານັ້ນແມ່ນຄູອາຈານທຸກຄົນສາມາດສອນພາສາອັງກິດໄດ້. ດຣ ໄມຮົວ ຍອມຮັບວ່າ: “ການຮຽນພາສາອັງກິດຢ່າງດຽວເປັນເລື່ອງຍາກ, ບໍ່ຕ້ອງເວົ້າເຖິງການນຳພາສາອັງກິດໄປສອນທຸກວິຊາໃນໂຮງຮຽນ. ໂຮງຮຽນ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນຫຼາຍແຫ່ງຍັງຂາດເຂີນ, ແຕ່ກໍຍັງພະຍາຍາມປະຕິບັດນະໂຍບາຍເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງຢູ່ໂຮງຮຽນ, ອັນນີ້ມີມູນຄ່າຫຼາຍ ແລະ ເພື່ອເປົ້າໝາຍລວມຂອງການສຶກສາ”.

ໃນຖານະທີ່ເປັນຜູ້ຈັດການ, ທ່ານນາງ Huu ເຊື່ອໝັ້ນວ່າ ເພື່ອປະຕິບັດນະໂຍບາຍໃຫຍ່ນີ້, ຕ້ອງມີການລົງທຶນເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບສິ່ງອໍານວຍຄວາມສະດວກ ແລະ ອຸປະກອນຈາກບັນດາຫົວໜ່ວຍ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງ. ນາງຫວັງວ່າບັນດາຫົວໜ່ວຍຈະສົມທົບກັນເພື່ອໃຫ້ສະຖາບັນການສຶກສາທ້ອງຖິ່ນສາມາດຜ່ານຜ່າຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ແລະ ບັນລຸໄດ້ເປົ້າໝາຍທີ່ວາງໄວ້ໃນການເຊື່ອມໂຍງພາສາອັງກິດເຂົ້າໃນຫຼາຍວິຊາ.

ທີ່ມາ: https://tienphong.vn/tieng-anh-thanh-ngon-ngu-thu-2-trong-truong-hoc-muc-tieu-lon-day-thach-thuc-post1780080.tpo