Tet thuis, Tet op school is vol liefde

Het Chinese Nieuwjaar is zowel plechtig als intiem. Tet komt, zoveel herinneringen komen terug, zoveel gevoelens van diep verlangen.

Maannieuwjaar 1983

In november 1982 keerde ik terug om een ​​paar maanden voor Tet les te geven in B'lao (nu Bao Loc City, provincie Lam Dong ). De school sloot toen op 29 december en de lessen werden hervat op 5 januari.

De eerste Tet, ver van huis, ver weg van Hue, op de avond van de 30e, staken mijn broer LXN, een leraar op dezelfde school, en ik sigaretten op om het nieuwe jaar te verwelkomen. We vertelden elkaar verhalen over Tet in onze geboorteplaats en thuis. Op de ochtend van de eerste dag, na het afsteken van vuurwerk, hieven we onze glazen citroenwijn (destijds een staatsspecialiteit van Hanoi ) om het nieuwe jaar te vieren.

Tet in Bao Loc was in die tijd eenvoudig, maar de schoolkameraden hielden van elkaar en in elk huis was het wemelt van het vet vlees, banh chung, ingelegde uien...

Op de vijfde dag van Tet gingen de leraren en leerlingen weer serieus naar school. Er waren nog wel wat "meloenpitten" aanwezig, maar er werd nog steeds lesgegeven zoals gewoonlijk.

Tet is de tijd voor hereniging

Tet Binh Dan 1986

Na de laatste les keerde ik terug naar mijn geboorteplaats. Op 29 december was het druk op de route Bao Loc - Nha Trang. Dankzij een student die een culturele bijscholing volgde en stationschef was, kreeg ik "netjes" een zitplaats in de bus. Toen ik aankwam op station Nha Trang, waren er geen kaartjes, dus accepteerde ik een boete. De trein zat vol met mensen en goederen. Soms stond ik, soms zat ik op de grond. Door het raam zag ik mensen de paal opzetten. Mijn hart was opgewonden over Tet, dus ik voelde me niet moe.

Ik kwam op de middag van de 30e thuis. Het was koud en regenachtig in Hue , maar de hele familie was blij om samen te zijn. Op oudejaarsavond droeg mijn moeder een ao dai, ik stond achter het altaar. Op het heilige moment van het nieuwe jaar bad mijn moeder voor de gezondheid en vrede van de familie.

Inmiddels heeft ons gezin 8 extra gezinnen. Mijn ouders wonen ver weg en Oud en Nieuw is nog steeds hetzelfde. Ik mis mijn ouders gewoon heel erg...

Maannieuwjaar 2014

In de aanloop naar Tet zorg ik er als directeur van een middelbare school voor dat de leraren blijer worden en geef ik alle kansarme leerlingen een cadeautje, zoals kleefrijst, cakejes, instantnoedels, jam... met heel mijn liefde.

Na de laatste les van het jaar gingen de kinderen naar de aula om hun Tet-cadeautjes in ontvangst te nemen. Ik nodigde de leerkrachten, ouders en pater Vu Dinh Tan (Sint-Hartparochie, Loc Phat, Bao Loc City) uit om hen een gelukkig nieuwjaar te wensen. Toen ik zag hoe de kinderen hun netjes ingepakte Tet-cadeautjes ontvingen, met heel hun hart van hun leerkrachten, was ik zowel blij als ontroerd.

Er is ook een cadeau vanwege de afwezigheid van HL, een probleemleerling. HL's vader verliet het gezin toen hij jong was, zijn moeder werkte ver weg, HL woonde bij zijn oma. HL is koppig en speelt alleen met vriendjes buiten school. Ruzie met vriendjes is een dagelijkse kost op HL's school.

Op de middag van 28 Tet kwamen de leraren naar HL's huis om Tet-cadeautjes te geven. HL was verrast en bedankte haar. Op dat moment vulden ieders ogen zich met tranen, in de hoop dat HL zou veranderen. Hoewel we weten dat de school nog steeds zijn best moet doen om L. te onderwijzen, voelde ik, toen ik haar op dat moment zag, meer vreugde toen ik Tet vierde en doorging met mijn carrière als "mensen laten groeien".

Gezin samen op Tet-vakantie en het maken van banh chung

Maannieuwjaar 2025

Dit is de vijfde Tet die ik met pensioen ben. Ik heb mijn schoolwerk "losgelaten" en ben thuisgekomen om les te geven, te schrijven, voor mijn gezondheid te zorgen en van mijn gezin te genieten. Mijn vrouw is ook met pensioen, mijn twee zonen hebben hun eigen gezin en werken momenteel in Ho Chi Minhstad.

Op de ochtend van 26 Tet kwam V., een lerares op school, bij me langs om me een gelukkig nieuwjaar te wensen. V. was afgestudeerd aan de universiteit en ik nam contact met haar op om haar te vragen of ze een baan voor me had. Ik las haar profiel en ontdekte dat ze cum laude was afgestudeerd, dus tekende ik een onderwijsovereenkomst. Daarna, via het ambtenarenexamen, kwam V. officieel naar de school. Ze was enthousiast, verantwoordelijk voor haar werk en gaf goed les. Een paar jaar later trouwde ze en haar man was leraar op dezelfde school. Op de trouwdag was ik druk bezig met reizen naar China, dus vroeg ik de afdelingen thuis om alles voor te bereiden. Nu hebben ze twee zoons en is het gezin gevuld met liefde en geluk. Ze vertelde me dat ze naast lesgeven ook online producten verkoopt om wat bij te verdienen voor melk voor haar kinderen. Toen ik V. me een gelukkig nieuwjaar hoorde wensen, was ik blij...

Aan het eind van het jaar, in een gesprek met de directeur van een afdeling Onderwijs en Vorming, deelden de twee broers dezelfde mening over de lokale gespecialiseerde scholen. De afgelopen twee jaar zijn leraren "gestagneerd" en zijn leerlingen niet geïnteresseerd om zich bij het team aan te sluiten. Ik denk dat leraren, om leerlingen ambities te geven, hen moeten inspireren door middel van diepgaande, uitgebreide colleges en hard moeten werken. Als we veel zoet fruit willen, moeten wij als leraren "gepassioneerd" zijn over het cultiveren ervan. Dát is lesgeven!

Op de middag van de 26e Tet kwamen mijn kinderen vanuit Ho Chi Minhstad naar Bao Loc om Tet met hun familie te vieren. Het oudere echtpaar heeft tegenwoordig veel werk te doen, maar er is niets fijner dan samen te zijn tijdens Tet.

Bron: https://thanhnien.vn/tet-nha-tet-truong-dong-day-thuong-yeu-185250130154057406.htm