Spojrzenie młodzieży na literaturę wietnamską po 1975 roku

(CLO) 15 listopada w Centrum Konferencyjnym Związków Zawodowych (Hanoi) Stowarzyszenie Pisarzy Wietnamskich zorganizowało dyskusję na temat: „50 lat literatury wietnamskiej od 1975 r.: Perspektywy młodych pisarzy”.

Dyskusję zorganizowano w formule „otwartej”, stawiając w centrum głosy młodego pokolenia twórców, a tym samym demonstrując ich odpowiedzialność, odwagę i oczekiwania wobec przyszłości literatury wietnamskiej.

W swoim przemówieniu otwierającym poeta Nguyen Quang Thieu, przewodniczący Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich, podkreślił głębokie przemiany, jakie zaszły w literaturze wietnamskiej w ciągu ostatniego półwiecza, zwłaszcza wzrost zakresu twórczości i zespołu autorów.

Według niego, po 1975 roku oblicze literatury i sztuki uległo radykalnej zmianie: siła twórcza rozszerzyła się zarówno geograficznie, jak i twórczo, obejmując pisarzy z południa przed 1975 rokiem, pisarzy wietnamskich za granicą oraz społeczność pisarzy zagranicznych. Dyskusja ta została zorganizowana, aby wysłuchać głosów młodych ludzi – tych, którzy będą decydować o losie literatury wietnamskiej w nadchodzących dekadach.

Przewodniczący Stowarzyszenia Pisarzy Wietnamskich, poeta Nguyen Quang Thieu wygłosił przemówienie otwierające dyskusję.

„ Obecność młodych pisarzy w Stowarzyszeniu i poza nim jest przejawem obywatelskiej odpowiedzialności na piśmie. Używają oni swoich piór, aby dotykać ukrytego piękna życia, stawiać czoła wyzwaniom współczesnego społeczeństwa i wnosić szczere i odważne perspektywy do literatury kraju” – zapewnił pan Thieu.

Poeta Huu Viet, przewodniczący Komitetu Młodych Pisarzy, uważa, że ​​dyskusja na temat „perspektyw literatury wietnamskiej” nie może obyć się bez udziału młodych pisarzy. Dyskusja ta stanowi forum dla nowych głosów, zarówno młodych członków, jak i pisarzy niezrzeszonych. Według niego młode pokolenie ma prawo do komentowania i oceniania literatury ostatnich 50 lat, w tym autorów i dzieł, które istniały przed ich narodzinami, ponieważ to oni są przyszłością literatury wietnamskiej.

W dyskusji wielu młodych pisarzy z różnych regionów zaprezentowało różnorodne perspektywy. Pisarz Tran Van Thien (HCMC) poruszył kwestię wolności twórczej i „starych metod” w ocenie literatury. Stwierdził, że literatura wietnamska ostatnich 50 lat odnotowała wiele osiągnięć i wspaniałych dzieł, ale wciąż brakuje jej przełomów, które pozwoliłyby na stworzenie nowych idei. Według niego młodzi pisarze muszą uwolnić się od stereotypów, śmiało zaakceptować nowe formy eksploracji i wchodzić w interakcje z literaturą światową , zachowując jednocześnie własną tożsamość.

Pisarka Phung Thi Huong Ly (grupa etniczna Tay, Thai Nguyen ) dzieli się swoimi obawami związanymi z pisaniem o terenach górskich.

Z perspektywy pisarki z plemienia Tay, należącej do pokolenia 9X, pisarka Phung Thi Huong Ly (Thai Nguyen) dzieli się swoimi obawami związanymi z pisaniem o tym górzystym regionie. Uważa, że ​​młodsze pokolenie musi kroczyć w „wielkim cieniu” poprzedników, takich jak Ma Van Khang, Y Phuong, Cao Duy Son, Duong Thuan, Po Sao Min, Inrasara…

Pisarka Huong Ly wskazała na trzy „wąskie gardła” współczesnej literatury mniejszości etnicznych: łatwo powtarzalne tematy, ograniczony dostęp do przestrzeni oraz presję na utrzymanie silnej tożsamości, która ogranicza język. Zaproponowała, aby państwo oraz stowarzyszenia literackie i artystyczne poszerzyły przestrzeń akademicką dla młodych pisarzy należących do mniejszości etnicznych poprzez obozy pisarskie, grupy badawcze i regularne seminaria, a jednocześnie zachęcały ich do odważnego poszukiwania nowych tematów, odzwierciedlających zmieniające się życie.

Widok dyskusji.

Pisarz Le Vu Truong Giang (Hue) postrzega młodą literaturę wietnamską jako wielobarwny obraz odzwierciedlający twórcze aspiracje nowego pokolenia w obliczu zmian społecznych.

Wierzy, że młodzi pisarze, mimo różnic w osobistych historiach, mają wspólną misję: uwiecznianie chwil, zmagań i nadziei narodu, a także przekazywanie myśli swojego pokolenia.

Wiele opinii wyrażonych podczas dyskusji było zgodnych co do tego, że aby rozwijać młodą literaturę, konieczne jest wzmocnienie klubów pisarskich; stworzenie forów, na których młodzi ludzie będą mogli zabierać głos i być wysłuchani; promowanie polityki wydawniczej, medialnej i przyznawania nagród młodym autorom; a jednocześnie budowanie środowiska poważnej i obiektywnej krytyki. To fundament, na którym literatura wietnamska będzie mogła się rozwijać w przyszłości.

Source: https://congluan.vn/goc-nhin-cua-nhung-nguoi-tre-ve-van-hoc-viet-nam-sau-nam-1975-10317902.html