Wiosna i rzeki rozbrzmiewają w piosence

Kamień milowy nr 18 (2) Ka Lang (dystrykt Muong Te, prowincja Lai Chau ).

Rzeka wchodzi w piosenkę

Nie wiem, ile rzek odwiedziłem, a każda pozostawia nostalgiczny zapach w radosnych porach roku, witając słońce. Każda rzeka ma swoje piękno, wieczną witalność, rzeźbiącą swoje piękno w nurcie czasu. Zainspirowani rzeką, artyści przelali je na płótno, tworząc piosenki.

W każdej z tych pieśni, każda rzeka rezonuje z wieloma pięknymi obrazami. Czerwona Rzeka, czerwona od aluwiów, niosła ze sobą wiele aspiracji i jest ich wiele: „Wysyłam cię na koniec Czerwonej Rzeki” Duong Soai, muzyka Thuan Yen; „Ogromna pierwsza część Czerwonej Rzeki” Pho Duc Phuong; „Improwizacja Czerwonej Rzeki” Tran Tien; Do Nhuan pisał o rzece Thao – części Czerwonej Rzeki przepływającej przez Phu Tho – w piosence „Gu Kich Song Thao”…

Jeśli chodzi o rzekę Lo, Van Cao stworzył „The Lo River Epic”, utwór uważany za ponadczasowy, o tonie zarówno heroicznym, jak i łagodnym oraz romantycznym. Podobnie jest z piosenką „The Lo River in the Last Afternoon of the Year” Minh Quanga. Rzeka Ma w szczególności, a bohaterska kraina Thanh Hoa w ogóle, zawsze była przedmiotem szczególnej uwagi wielu znanych muzyków. Muzyk Xuan Giao skomponował utwór „Hello Heroic Ma River”.

Utwór jest pieśnią bohaterską, pełną dumy o rzece i dzieciach ojczyzny, które niezłomnie walczyły z wrogiem: „Cień mostu Ham Rong wznosi się wysoko/ Odbijając bezkresny nurt rzeki Ma/ O, moja ukochana ojczyzno/ Woda rzeki rozbrzmiewa echem heroicznych pieśni”. Muzyk Phan Lac Hoa, również zainspirowany rzeką Ma, zaśpiewał „Pieśń miłosną rzeki Ma”, muzyk Huy Thuc „Wróć zgodnie z ludową pieśnią rzeki Ma”, a muzyk Bui Duc Hanh „Pieśń miłosną północnego zachodu”…

Rzeka Perfum to jedna z rzek z największą ilością poezji i muzyki. Wśród nich znajdują się „Nad Rzeką Perfum”, „Binh - Tri - Thien Khoi Lua” Nguyena Van Thuonga; „Tieng Song Huong” Phama Dinha Chuonga; „Pieśń Tieng wysłana do Rzeki Perfum” Trana Huu Phapa…

Z rzeką Vam Co Dong wiąże się wiele znanych piosenek, oprócz utworu „Vam Co Dong” Truong Quang Luca, będącego motywem wiersza Hoai Vu, są też „Len Ngan” Hoang Vieta, „Anh o dau song, em cuoi song” (muzyka Phan Huynh Dieu do wiersza Hoai Vu), „Dong song va tieng” Nguyen Nam, „Anh lai ve ben song Vam Co” Luu Cau, „Vam Co thuong nho” Duy Ho…

Pieśń „Vam Co Dong” opowiada o sercach dzieci z regionu Południowo-Wschodniego, niezłomnie stawiających opór francuskiemu kolonializmowi, a następnie amerykańskiemu imperializmowi: „Oto Vam Co Dong, oto Vam Co Dong/ Jesteśmy zdecydowani utrzymać każdą łódź, każdą sieć, każdą belkę/ Każda osoba tworzy historię/ A rzeka jest chłodna przez cały rok…”.

Poeta Do Anh Vu powiedział: „Życie ze wszystkimi swoimi problemami po prostu płynie dalej, a rzeki wciąż płyną niestrudzenie i wytrwale. Poezja i muzyka mówią o rzekach, ale tak naprawdę mówią również o ludzkim losie, losie narodu z wieloma historycznymi wzlotami i upadkami. Powrót do rzek bywa cennym duchowym lekarstwem, zmywającym wszystkie nasze smutki.

Rzeka przywróci nam spokój i jasność, a także marzenia z dzieciństwa. Bo „W sercu każdego jest rzeka, która jest jego własną/ Moje serce jest zawsze przywiązane do rzeki mojego dzieciństwa/ Rzeki, w której się kąpałem, rzeki, o której śpiewałem/ Rzeka dała mi głęboką miłość do ojczyzny/ Rzeka jest jak ta osoba, czasem szczęśliwa, czasem smutna, czasem zazdrosna, którą widzi tylko dziecięca miłość/ O, papierowe łódeczki, gdzie podziały się lata dzieciństwa, zostawiając mnie samego, by za nimi tęsknić teraz?” (Powrót do rzeki mojego dzieciństwa – muzyka i słowa: Hoang Hiep).

Piękno górnego biegu rzeki Ma.

Emocje tam, gdzie rzeki wpływają do Wietnamu

Wśród tysięcy rzek, do Wietnamu wpływają rzeki z zagranicy. Rzeka Da to rwąca rzeka, która od dawna stała się „rzeką energii”.

Tam, gdzie rzeka Da wpada do Wietnamu na 18. (2.) etapie, w gminie Ka Lang (dystrykt Muong Te, prowincja Lai Chau), natura stworzyła malowniczy krajobraz. Dotarcie do Keng Mo, oddalonego o prawie 300 kilometrów od centrum prowincji Lai Chau, zajmuje prawie 2 dni. Aby tam dotrzeć, trzeba pokonać mgliste góry, obłoczne przełęcze, drogi wiodące przez klify i wijące się pod baldachimem starych lasów.

Wzdłuż trasy z Thu Lum, Ka Lang, Pac Ma i Ta Ba, biegnącej rzeką Da w Muong Te, znajduje się obecnie wiele wiosek ludu La Hu, jednej z niewielu grup etnicznych, które odżyły dzięki wspólnym wysiłkom i zaangażowaniu ludzi z całego kraju. Od 2009 roku Straż Graniczna rozpoczęła działania na rzecz odrodzenia ludu La Hu, apelując o fundusze na zakładanie wiosek, budowę domów wdzięczności, wyprawy do lasu, aby przekonać ludność La Hu do opuszczenia swoich szałasów i powrotu do wiosek, a także ucząc ją uprawy ryżu i hodowli zwierząt.

Miejsce, w którym Rzeka Czerwona wpada do Wietnamu, jest również wyjątkowe. To wioska Lung Po w gminie A Mu Sung (Bat Xat, Lao Cai). Nie tylko dlatego, że to właśnie tam poeta Duong Soai napisał dla muzyka Thuan Yena pieśń „Gui em o cuoi song Hong”, która od lat głęboko zakorzeniła się w podświadomości melomanów, ale także dlatego, że to właśnie ta rzeka przyniosła ze sobą wielkie wartości duchowe i materialne.

Lung Po w lokalnym języku oznacza głowę smoka. Stąd strumień Lung Po łączy się z Rzeką Czerwoną, tworząc piękne połączenie rzeczne. Rzeka Czerwona znana jest również jako Rzeka Matka. Z głowy smoka Lung Po rzeka zdaje się rozpryskiwać z paszczy smoka, dzięki czemu od pokoleń woda płynie niczym liryczna pieśń, osadzając aluwium, z którego na polach rośnie pachnący ryż, na wzgórzach kwitną kwiaty, a w delcie rosną plony. Przed 2008 rokiem, aby dotrzeć do Lung Po, trzeba było pokonać wiele uciążliwych etapów, ponieważ droga była trudna do przebycia. Teraz droga jest łatwiejsza, co przyciąga wielu turystów, zwłaszcza z plecakami.

Pan Ma Seo Pao – który wraz z rodziną ciężko pracował, aby poprawić jakość ziemi, sadzić drzewa, uprawiać rośliny i zapewnić witalność Lung Po. Teraz kukurydza, maniok, ryż, mango, trzcina cukrowa, banany, cynamon, jackfruit… przyczyniły się do poprawy warunków życia w regionie przygranicznym.

Pan Pao zwierzył się: „My, ludzie, wraz ze Strażą Graniczną, chronimy bezpieczeństwo granic, nie praktykujemy nielegalnych religii i wypełniamy wszystkie zadania zlecone przez Partię i Państwo. Z pustkowia Lung Po stało się pierwszą nową wioską wiejską w gminie A Mu Sung”.

Rzeka Ma stała się legendą w poezji, pokonując surową naturę mieszkańców zachodniego regionu Thanh Hoa. „Plecacze” wciąż wierzą, że rzeka Ma ma radosny i romantyczny charakter. Również dlatego, że ma swoje źródło w dzikich, górzystych terenach dystryktu Tuan Giao (Dien Bien), wijąc się pod koronami drzew dystryktu Song Ma (Son La).

Rzeka nie płynie w miejscu, lecz skręca w stronę Laosu, „żeni się” z laotańskimi rzekami Nam Et i Nam Kan, a następnie wraca do Wietnamu w gminie Ten Tan (dystrykt Muong Lat, Thanh Hoa). Nad rzeką Ma niezliczone historie, zarówno prawdziwe, jak i nadprzyrodzone, przekazywane są z pokolenia na pokolenie.

Mieszkańcy dystryktu Muong Lat wciąż opowiadają sobie historię o matce, która pracowała jako flisak i straciła dziecko. Szukała go przez wiele sezonów kwiatowych, aż jej włosy posiwiały, ale nadal nie mogła go znaleźć. Pewnego dnia, w podeszłym wieku, oparła się o skałę nad rzeką, a miejsce to zamieniło się w bystrz. Rzeka Ma jest rwąca, z wieloma bystrzami i wodospadami, ale wciąż dostarcza wodę, która odżywia las bambusowy i ludzi, którzy przez nią przepływają.

Wiele rzek wciąż codziennie płynie do Ojczyzny. Na granicy Ojczyzny, w górnym biegu rzeki, rozkwita wiosna, życie jest piękne, plony zielone. Są żołnierze, którzy uważają „stację za dom, granicę za ojczyznę”, twardo broniąc suwerenności i integralności terytorialnej Wietnamu. To oni przyczyniają się do kształtowania kraju, dzięki czemu wraz z prądami, życie zawsze wypełnia się pieśniami.

Źródło: https://daidoanket.vn/mua-xuan-va-nhung-dong-song-vang-trong-cau-hat-10273219.html