Ludzie, którzy „niosą” język wietnamski przez Dunaj

SGGP 19 listopada 2023 09:21

Dwanaście lat temu, w Centrum Azjatyckim w Budapeszcie (Węgry), pan Tran Anh Tuan i jego żona również mieli małe stoisko, a interesy były najważniejsze. Ale obserwując weekendy, jak rodacy i ich dzieci rozmawiają, a dzieci mówią wyraźnie i słabo po wietnamsku, pan Tuan i jego żona wpadli na pomysł, by przepłynąć łodzią Wietnamczyków przez Dunaj.

Nauczycielka Tran Anh Tuan wciąż wspomina: „Istniało wiele modeli nauczania języka wietnamskiego, które cieszyły się dużą popularnością, ale nie przetrwały długo. Rozmawialiśmy z żoną o tym, że powinniśmy śmiało organizować zajęcia i pobierać czesne na umiarkowanym poziomie, aby aktywnie wspierać nauczanie. Rodzice, którzy wniosą swój wkład, będą bardziej odpowiedzialni, a dzieci będą uczyć się bardziej świadomie – tylko wtedy możemy osiągnąć długofalowe rezultaty”.

Jako przewodniczący Rady Przedstawicieli Biznesu Wietnamu w Centrum Azjatyckim w Budapeszcie, pan Tran Anh Tuan i jego współpracownicy negocjowali z zarządem ośrodka wypożyczenie sali lekcyjnej. Pierwszą osobą zaproszoną do prowadzenia zajęć w czerwcu 2010 roku, która nieprzerwanie uczy do dziś, jest pani Phuong Hong. Pani Phuong Hong, która była nauczycielką gry na fortepianie dla wietnamskich dzieci w Budapeszcie, wyraziła również chęć znalezienia nowych sposobów, aby uczniowie mogli łatwiej komunikować się po wietnamsku.

Od tamtej pory, w każdą sobotę po południu, niezależnie od liczby klientów, pan Tran Anh Tuan i jego żona na zmianę udawali się na czwarte piętro, by „nieść” klasę z panią Phuong Hong. I tak po prostu, jedna osoba zajmowała się nauczaniem, jedna osoba starała się znaleźć wystarczającą liczbę uczniów, jedna osoba organizowała klasę, jedna osoba tworzyła zajęcia pozalekcyjne… Klasa wietnamska stopniowo przekształciła się w Budapeszteńskie Centrum Wietnamskie na Węgrzech, gdzie dorośli krzątali się, kupując i sprzedając na dole, a dzieci rywalizowały o miejsce na naukę na górze.

Pan Tran Anh Tuan (na okładce po prawej) i nauczyciele z Centrum Wietnamskiego w Budapeszcie na Węgrzech

Pan Tran Anh Tuan, pierwotnie inżynier rolnictwa , przed wyjazdem na Węgry wykładał hodowlę zwierząt na Uniwersytecie Rolniczym nr 4 w Ho Chi Minh. Jego zawód „nie ma nic wspólnego z nauczaniem języka wietnamskiego”, ale będąc daleko od domu, pan Tuan z entuzjazmem podjął się pracy w Centrum Języka Wietnamskiego. Uczucia osoby „niosącej” słowa przez rzekę są tak bardzo zgodne z wersetami Luu Quang Vu: Kto wędruje na krańce świata/Czy po cichu woła wietnamski każdej późnej nocy?

Do tej pory najważniejszymi rzeczami, które pomagały statkowi „nieść” Wietnamczyków na Dunaju przepływającym przez Budapeszt, aby mógł płynąć bez przeszkód, było traktowanie nauczania i nauki języka wietnamskiego jako jednej z praktycznych aktywności społecznych. Dochód nie jest głównym celem, a koszty są zawsze priorytetowo traktowane w celu wsparcia innych aktywności. Nauczyciele to osoby wykwalifikowane i cieszące się prestiżem w społeczności, wytrwałe i zamiłowane do języka wietnamskiego.

Wśród 6 nauczycieli prowadzących zajęcia bezpośrednio znajdują się również profesorowie i wykładowcy uniwersyteccy. Chociaż ośrodek nie prowadzi działalności komercyjnej, zawsze bilansuje swoje dochody i wydatki, aby nie być zależnym od finansowania ze strony żadnej organizacji ani osoby prywatnej.

Na początku tego roku szkolnego Centrum Wietnamskie w Budapeszcie zapisało 80 uczniów, co stanowi imponującą liczbę w społeczności liczącej ponad 5000 Wietnamczyków mieszkających na Węgrzech. Ponadto, niedawne otwarcie placówki edukacyjnej w Centrum Handlowym Thang Long pomogło rodzicom w pewnym stopniu rozwiązać problem odbioru i odwożenia dzieci. Zamiast szukać uczniów w terenie, rodzice sami przychodzą do centrum, aby zapisać swoje dzieci na zajęcia.

Te nieustające wysiłki są również wzmacniane przez zaangażowanie Ambasady Wietnamu na Węgrzech oraz wietnamskich organizacji i stowarzyszeń działających tutaj.

Według badań, wiek dzieci rozpoczynających naukę wietnamskiego za granicą wynosi zazwyczaj od 7 do 16 lat. Po ukończeniu 16 lat dzieci zazwyczaj przestają uczyć się wietnamskiego, aby skupić się na szkole średniej z wieloma nowymi przedmiotami. Jednak niedawno Centrum Języka Wietnamskiego w Budapeszcie otworzyło klasę B1 dla dzieci, które znają już stosunkowo dobrze wietnamski i chcą teraz doskonalić swoje umiejętności słuchania, mówienia, czytania i pisania w zakresie komunikacji, edycji tekstów oraz poszerzać swoją wiedzę o kulturze wietnamskiej.

To pozytywny sygnał, który ma pomóc w poszerzeniu celu i znaczenia nauki języka wietnamskiego za granicą. Nie tylko zachowanie języka ojczystego, ale także nauka wietnamskiego to szansa na orientację i rozwój przyszłej kariery.

Źródło: https://www.sggp.org.vn/nhung-nguoi-cho-tieng-viet-qua-dong-danube-post714762.html