Ziemia bogata w tradycje historyczne i kulturowe

Mówiąc o doskonałym położeniu i lirycznym pięknie starożytnej krainy Hac Thanh, miasta Thanh Hoa , dziś, starożytni mawiają: „Thanh Hoa to miejsce, gdzie/ Smoki bawią się perłami, Żurawie pływają u stóp Cytadeli”. A potem, po tysiącach lat i niezliczonych zmianach, starożytna kraina na grzbiecie Żurawia wciąż jest źródłem tradycji i urzekającego piękna.

Legendarny most Ham Rong.

Miasto Thanh Hoa zostało zbudowane na fundamentach starożytnej krainy nad brzegami rzeki Ma. Historia tego regionu jest ściśle związana z długą historią powstawania i rozwoju całego regionu Thanh, począwszy od czasów królów Hung. Dlatego też, kraina ta zawiera wiele warstw kulturowych od czasów królów Hung do dnia dzisiejszego. Dokumenty archeologiczne wskazują, że ponad 2000 lat temu rdzenni mieszkańcy wioski Dong Son potrafili wytwarzać brązowe narzędzia rolnicze (lemiesze, sierpy do ryżu itp.). Jednocześnie umieli hodować bawoły i krowy i wykorzystywać je jako zwierzęta pociągowe; umieli budować wały, ograniczać obszary wodne, aby stworzyć warunki do regularnego, intensywnego rolnictwa i zwiększać plony, aby zapewnić sobie pożywienie. To właśnie tutaj odkryto ślady niezwykle rozwiniętej kultury Dong Son. Stanowisko archeologiczne Dong Son zostało odkryte w 1924 roku. Znalezione artefakty były bardzo różnorodne i bogate, w tym przedmioty kamienne, brązowe i żelazne, charakteryzujące się dwoma cechami: miejscem zamieszkania i pochówku. Wśród nich, brązowe bębny z Dong Son są najbardziej typowymi reliktami kultury Dong Son wykonanymi z brązu. Wizerunki wyryte na brązowych bębnach potwierdzają, że przed erą chrześcijańską hodowla zwierząt, rybołówstwo i łowiectwo były tu bardzo rozwinięte. Brązowe bębny z Dong Son występują nie tylko w Wietnamie, ale także w południowych Chinach, Laosie, Tajlandii, Kambodży, Malezji i Indonezji. Dowodzi to, że kultura Dong Son rozprzestrzeniła się na cały świat, zwłaszcza w Azji Południowo-Wschodniej.

Nie poprzestając na tym, „serce” Thanh Hoa kryje w sobie również wiele uroków, z którymi niewiele miejsc może się równać. Najbardziej znanym jest malowniczy punkt widokowy Ham Rong – malowniczy krajobraz, gdzie każdy literat, który tamtędy przechodzi, nie może się nie „zainspirować”. W książce Dai Nam Nhat Thong Chi zapisano: „Góra Ham Rong, znana również jako Long Ham, znajduje się 2 mile na północny wschód od dystryktu Dong Son. Jej dawna nazwa to Dong Son, a inna brzmi Truong Son. Pasmo górskie od góry Ngu Hoa w gminie Duong Xa biegnie wzdłuż rzeki, tworząc ciągły łuk przypominający kształtem smoka, a następnie wznosząc się ku wysokiej górze, z warstwami skał spiętrzonymi na górze. Na górze znajduje się jaskinia Long Quang. Królowie Le Thanh Tong i Le Hien Tong wybrali się na tę górę, aby podziwiać widok i napisali wyryte w kamieniu wiersze, które przetrwały do ​​dziś. Poniżej góry, z rzeki wystaje skalisty klif, przypominający smoczą paszczę, która gromadzi piasek i zasysa wodę; na przeciwległym brzegu znajduje się góra Hoa Chau, woda rzeki płynie środkiem, po obu stronach rzeki znajdują się góry; na dnie wody znajduje się wiele ostrych skał, dlatego nazywa się ją również Khe Da; w miejscu W paszczy smoka jest prom, rybacy często cumują tam swoje łodzie. W książce „An Nam Chi” Cao Hung Trunga napisano, że ta góra jest wysoka i piękna, góruje nad rzeką Dinh Minh. Z góry i z daleka niebo i woda mają ten sam kolor. Cóż za piękny widok. Cesarz Le Thanh Tong z jaskini Thien Nam, podczas wizyty w górskim mauzoleum, podczas przejazdu zobaczył „ciepłe powietrze gór i wzgórz, kwiaty i wiosenny krajobraz”, więc sprowadził łódź na brzeg, aby podziwiać krajobrazy i napisał wiersz: „Thuy vi land, moje serce jest przepełnione nostalgią/ Moje oczy patrzą w górę na rozległą ziemię i niebo/ Ale dziwne, że po skończeniu pracy założyłem pieczęć z jadeitu/ W przeciwnym razie zgubię drogę do nieba/ Chmury padają na całą ziemię, nikt nie zamiata/ Dom jest samotny przez całą noc, drzwi są zawsze otwarte/ Głębokie jaskinie poza głębokimi górami są krzywe/ To nie tylko flagi króla” (Luong Trong Nhan przetłumaczył wiersz).

U kolebki kultury Dong Son, z jej długą historią formowania i rozwoju, pokolenia urodzone na tej ziemi, pomimo niezliczonych zmian historycznych, zawsze pielęgnowały ducha solidarności, kreatywności i niestrudzonej pracy, przyczyniając się do budowania heroicznej tradycji rewolucyjnej. Zachowane do dziś dokumenty historyczne dowodzą, że w walkach o wyzwolenie narodowe i obronę Ojczyzny, mieszkańcy tego regionu nie bali się trudów i poświęceń, godnie przyczyniając się do chwalebnych zwycięstw narodu.

Zazwyczaj w okresie walk z najeźdźcami z Północy mieszkańcy wiosek Dai Khoi, Dong Son, Dong Tac... przyczynili się do walki z obcymi najeźdźcami i asymilacji przez wroga. Podczas powstania Lam Son (1418-1428) przeciwko najeżdżającej armii Ming, w mieście wiele rodzin od samego początku podążało śladami Le Loi. Typowymi przykładami są Nguyen Truyen i jego syn, rodzina Le Chi Quyen we wsi Lai Thanh (Dong Hai) oraz pan i pani Le Thanh we wsi Dinh Hoa (gmina Dong Cuong) - zasłużony mandaryn, któremu dynastia Le nadała nazwisko narodowe. 25 listopada 1788 (Mau Than) armia Tay Son dowodzona przez Quang Trunga wymaszerowała z Phu Xuan na Północ. Przemierzając Nghe An i Thanh Hoa, zwerbował ponad 80 000 żołnierzy i zorganizował paradę we wsi Tho Hac (obecnie dzielnica Dong Tho, miasto Thanh Hoa). Podczas powstania Can Vuong przeciwko Francuzom, dr Tong Duy Tan, dowódca Armii Obrony Góry Can Vuong Thanh Hoa (z wioski Bong Trung, dystrykt Vinh Loc), przewodził powstaniu Hung Linh, odpowiadał na nie i koordynował działania z powstaniem Ba Dinh przeciwko francuskiej inwazji. Później został zdradzony przez swojego ucznia Cao Ngoc Le i schwytany przez Francuzów, a następnie sprowadzony z powrotem do wsi Phu Coc, gdzie został stracony (w 1892 roku)…

Wybuchła rewolucja sierpniowa i odniosła całkowite zwycięstwo. Komitet Partii i Ludność miasta natychmiast przystąpili do realizacji pilnych zadań mających na celu wzmocnienie siły rewolucyjnej. Miały one na celu zbudowanie ludowo-demokratycznego rządu, szkolenie ludności, konsolidację i rozwój sił politycznych i zbrojnych, eliminację wewnętrznych reakcjonistów, walkę z głodem i analfabetyzmem, wzmocnienie siły ludu, przygotowanie do oporu, mobilizację zasobów ludzkich i materialnych dla ruchu oporu na Południu… Kiedy wybuchł opór narodowy, polityka „spalonej ziemi” została gruntownie wdrożona – pola stały puste, domy puste, a bazy i tyły dla ruchu oporu zostały zbudowane. Po dziewięciu latach oporu przeciwko francuskim kolonialistom, kadry, członkowie partii i Lud byli zawsze zjednoczeni, znosili trudy i poświęcenia, aktywnie walczyli w obronie ojczyzny i dokładali wszelkich starań, aby wesprzeć zasoby ludzkie i materialne ruchu oporu, aby osiągnąć całkowite zwycięstwo.

Wkraczając w okres oporu przeciwko Stanom Zjednoczonym, by ratować kraj, ponownie rozgorzała heroiczna, historyczna i rewolucyjna tradycja tej ziemi nad brzegami rzeki Ma. Nie tylko skupiliśmy się na pracy, by wesprzeć południowe pole bitwy, ale nasza armia i ludzie również z entuzjazmem walczyli, by „dzielić ogień” z polem bitwy. A mówiąc o jednym z chwalebnych wydarzeń, które zapisały się w historii narodu wietnamskiego za czasów Ho Chi Minha, musimy najpierw wspomnieć o zwycięstwie Ham Rong.

Podczas wojny oporu przeciwko USA, prowadzonej w celu ratowania kraju, Thanh Hoa była ważnym obszarem strategicznym – „żelazną zbroją” chroniącą stolicę Hanoi; rezerwatem strategicznym; mostem łączącym Północ z Południem. Dlatego amerykańscy imperialiści zawsze uważali Thanh Hoa za kluczowy cel zniszczenia w tej niszczycielskiej wojnie, zwłaszcza na szlaku zaopatrzeniowym z Północy na Południe i do Laosu. Wojsko amerykańskie uważało Ham Rong za „idealny punkt zapalny” i „czubek uchwytu patelni”, więc centrum prowincji Thanh Hoa – gdzie most Ham Rong przecinał dwa brzegi rzeki Ma – stało się jednym z najostrzej atakowanych celów. 13 lutego 1965 roku prezydent USA Johnson zatwierdził „gromadzący” plan eskalacji bombardowań Północy aż do 19 równoleżnika. 2 marca 1965 roku wysłano samoloty, aby zaatakować niebo nad Thanh Hoa, ostrzeliwując pociskami kalibru 20 mm i rakietami dzielnice Tinh Gia, Nong Cong i Nhu Xuan. W tym samym czasie samoloty wielokrotnie przeprowadzały rozpoznanie w rejonie Ham Rong. O godzinie 8:45 rano 3 kwietnia 1965 roku wróg rozpoczął pierwszy atak na Do Len. O godzinie 13:00 tego samego dnia Siły Powietrzne USA zostały zmobilizowane z największą liczbą samolotów i bomb, koncentrując się na ataku na most Ham Rong i okolice miasta Thanh Hoa. Grupy samolotów odrzutowych wszystkich typów, F105, F8, RE101, nieprzerwanie atakowały most przez ponad 2 godziny. Niebo nad Ham Rong rozbrzmiewało rykiem amerykańskich samolotów, ziemia trzęsła się od serii ciężkich bomb spadających na ziemię.

Z determinacją, by pokonać amerykańską wojnę na wyniszczenie, od pierwszej bitwy, armia i mieszkańcy Ham Rong trzymali się pola bitwy, pełni odwagi i determinacji, by walczyć i zwyciężyć. O godzinie 17:11, po zniszczeniu 17 samolotów, wróg musiał przerwać atak. Pomimo gradu bomb i pocisków wroga, most Ham Rong wciąż stał dumnie nad brzegiem rzeki Ma. Zwycięstwo armii i mieszkańców regionu Ham Rong – Nam Ngan uszczęśliwiło mieszkańców całego kraju. Było to zwycięstwo o wyjątkowym znaczeniu, kiedy nasza armia i mieszkańcy odnieśli zwycięstwo już od pierwszej bitwy i chwalebne zwycięstwo nad zmasowanym atakiem „amerykańskich sił powietrznych”.

...

Można powiedzieć, że starożytne ziemie nad brzegami rzeki Ma były początkowo odzyskiwane, konserwowane, chronione i zagospodarowywane przez rdzenną ludność, aż do momentu, gdy wybrano je pod budowę cytadeli (w 1804 roku). Mieszkańcy są nie tylko wykształceni i mają zawód, ale także prawi, otwarci, współczujący i gotowi do poświęceń dla szczytnej sprawy. To oni tworzą kulturę i pielęgnują ducha patriotyzmu i rewolucji, który przenikał pokolenia. Dzięki temu, gdy nadarzyła się okazja, rozpalono ogień walki, przyczyniając się do odzyskania niepodległości ojczyzny i prawa do życia dla ludzi. Mówiąc dokładniej, to właśnie dzięki tej tradycji patriotyzmu i walki stała się ona cennym atutem oraz podstawą i fundamentem, na którym można budować dzisiejszy miejski wizerunek Thanh Hoa. Jednocześnie, dzięki kumulacji i przeplataniu się historii i kultury tego terenu, miasto Thanh Hoa ma wyjątkowy wygląd: jednocześnie cichy i głęboki, nowoczesny i pełen pozytywnej energii rozwoju.

Artykuł i zdjęcia: Khoi Nguyen

Lekcja 2: „Lokomotywa” łącząca dynamiczne centrum rozwoju prowincji

Source: https://baothanhhoa.vn/khang-dinh-vi-the-do-thi-tinh-ly-xu-thanh-bai-1-vung-dat-giau-truyen-thong-lich-su-van-hoa-233211.htm