เขาขายลอตเตอรี่และมีรายได้วันละ 200,000 ดอง และใช้เงิน 45,000 ดองซื้ออาหารนกพิราบ

หลายๆคนมักเรียกคนขายลอตเตอรี่ที่นั่งรถเข็นว่า “เพื่อนของนกพิราบและนก” ทุกวันเขาให้อาหารนกเป็นประจำวันละสามครั้ง

เหงียน ฮวง บิ่ญ รู้สึกสงสารนก จึงแวะมาให้อาหารพวกมันทุกวัน - ภาพโดย: TRUNG DAN

ในตอนเช้าตรู่ นายเหงียน ฮวง บิ่ญ (อายุ 48 ปี) นั่งรถเข็นขายลอตเตอรีจากห้องเช่าของเขาผ่านถนนที่คุ้นเคย ก่อนจะเลี้ยวเข้าสู่สวนสาธารณะเล วัน ทาม (เขต 1 นครโฮจิมินห์)

บนรถมีถุงซีเรียลประมาณ 3 กิโลกรัม คุณบิ่ญจอดรถที่มุมสวนสาธารณะ เมื่อพวกเขาเห็นร่างของเขา ฝูงนกพิราบและนกกระจอกก็บินลงมารอ

กลัวนกจะไม่ได้กินอิ่มก็ให้อาหารวันละ 3 ครั้ง

แสงแรกของวันส่องผ่านต้นไม้เก่าแก่อย่างสนุกสนาน ฉากอันเงียบสงบปรากฏต่อหน้าต่อตาเรา: นกพิราบกินเมล็ดพืชข้างนอก ผู้คนเดินออกกำลังกายและหัวเราะในสวนสาธารณะ

เหมือนกับเป็นอีกโลก หนึ่งใจกลางเมืองที่พลุกพล่าน

นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติบางส่วนชื่นชอบฉากนี้ พวกเขารีบควักมือถือออกมาถ่ายรูปพร้อมพูดอย่างตื่นเต้นว่า “น่ารักมาก! ทุกคนใจดีมาก!”

ในวันที่เขาขายลอตเตอรี่ได้มากกว่า 200 ใบ เหงียน ฮวง บิ่ญ ก็ได้เก็บเงินเพื่อซื้อซีเรียลราคา 45,000 ดอง เพื่อเลี้ยงฝูงนกพิราบและนกกระจอกของเขา - ภาพโดย: YEN TRINH

หลังจากกระจายเมล็ดพืชและดูนกแล้ว นายบิ่ญบอกว่าเขาขายลอตเตอรี่มานานกว่า 20 ปีแล้ว เขาเริ่มให้อาหารฝูงนกพิราบนี้เมื่อ 7-8 ปีที่แล้ว

ท่านหัวเราะว่า “ตอนแรกผมเห็นนกกระจอกน่าสงสารก็เลยซื้อข้าวมาเลี้ยงมัน พอผ่านไปสักพักนกพิราบก็ลงมา ผมจึงเปลี่ยนมาซื้อเมล็ดพืช เช่น ข้าว ข้าวโพด ถั่ว และเม็ดอาหารแทน เพราะนกชอบกินพวกนี้มากกว่า”

กลัวนกจะไม่กินอิ่ม จึงแวะมาให้อาหารนกตอนเช้าและอยู่ขายลอตเตอรี่จนถึงประมาณ 9 โมง

จากนั้นเขาจึงมุ่งหน้าสู่พื้นที่ Trịnh Quoc Toan (เขต 3) เพื่อขายต่อไป พรุ่งนี้ประมาณบ่าย 2 โมง ผมได้ไปซื้อลอตเตอรี่มาขาย เขาก็แวะมาเอาอาหารมาให้ผมกิน ในช่วงบ่าย เขาก็จอดรถอีกครั้ง

คุ้นเคยกับนายเหงียน ฮวง บิ่ญ นกตัวนี้มักจะเกาะบนถุงซีเรียลบนรถของเขาเสมอ - ภาพโดย: YEN TRINH

เขาพูดอย่างมีความสุขว่า “ทุกวันฉันจะให้อาหารนกพิราบแบบนี้สามครั้ง พอฉันกำลังจะข้ามถนน นกพิราบก็จะโฉบลงมาที่สวนสาธารณะและรอ”

โดยเฉพาะอย่างยิ่งนกพิราบสีดำเกลี้ยงมีขนที่คอสีม่วงจำนวนหนึ่ง กำลังเกาะกระสอบธัญพืชในรถของเขาอย่างกล้าหาญ และจิกมันอย่าง "แรง" ในเวลาเช่นนั้น เขานั่งดูและพูดว่า "นั่น มันบินเข้ามาที่นี่เลย"

คุ้นเคยกับนายเหงียน ฮวง บิ่ญ นกตัวนี้มักจะเกาะบนถุงซีเรียลบนรถของเขาเสมอ - ภาพโดย: YEN TRINH

คุณบิ่ญมักซื้อซีเรียลที่ตลาดดาเกา เขต 1 รวม 3 กิโลกรัม ราคา 45,000 ดอง ทุกวันเขาขายลอตเตอรี่ได้ประมาณ 200 ใบ ทำรายได้มากกว่า 200,000 ดอง

มีบางวันธุรกิจเงียบเหงาและฝนตก แต่ทุกวันเขาก็ไม่ลืมที่จะแวะมาดูนก

เขาสารภาพว่าเขารู้ว่ามันแพงและ “เสียเงินซื้อลอตเตอรี่ไปเปล่าๆ” แต่เขารู้สึกสงสารนกจึงตัดสินใจที่จะใช้เงินน้อยลงและเก็บเงินไว้เล็กน้อย

“นกในท้องฟ้า ปลาในน้ำ ฉันก็ไม่รู้ว่าฝูงนกพิราบนี้มาเมื่อใด ฝูงนกบางครั้งก็โฉบลงมากินอาหาร บางครั้งก็บินเป็นฝูงวนอยู่เหนือยอดไม้

เหมือนตอนกินเสร็จก็ไปนั่งเกาะบนตึกตรงนั้น เขารู้ “กิจวัตร” ของนก เพราะสำหรับเขา นกคือส่วนหนึ่งของชีวิตของเขา

ฝูงนกพิราบมักจะโฉบลงมาที่สวนสาธารณะเลวันตาม (เขต 1 นครโฮจิมินห์) เพื่อกินข้าว ธัญพืช... ที่ชาวบ้านนำมาให้ - ภาพโดย: YEN TRINH

เมื่อได้ให้อาหารนกแล้ว เขาก็รู้สึกมีความสุขและยังสังเกตพฤติกรรมของนกด้วย

“นกกระจอกจะกินข้าวและทิ้งเปลือกข้าว เหมือนกับคนแกะเมล็ดแตงโม ส่วนนกพิราบจะกินได้ทุกขนาด”

เกิดที่ไซง่อน พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตแล้ว เขาต้องดิ้นรนหาเลี้ยงชีพในขณะที่ครึ่งหนึ่งของร่างกายสูญเสียความรู้สึกไป นอกจากนี้ ก่อนหน้านี้เขาเคยได้รับบาดเจ็บที่สมอง ทำให้ปวดหัวบ่อยครั้ง

แต่คุณบิ่ญยังคงยิ้มอย่างมองโลกในแง่ดีเสมอ

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสวนสาธารณะซื้อลอตเตอรี่เพื่อสนับสนุนนายเหงียน ฮวง บิ่ญ ทุกคนรู้จักผู้ชายที่ขายลอตเตอรี่และให้อาหารนกในพื้นที่นี้ - ภาพ: TRUNG DAN

ด้วยความที่ทราบว่าเขามักจะให้อาหารนกพิราบเป็นประจำ ทำให้เจ้าหน้าที่อุทยานและผู้คนจำนวนมากที่เข้ามาออกกำลังกายที่นี่ต่างก็จำเขาและถามถึงเขา

ทุกคนรู้จักผู้ชายที่ขายลอตเตอรี่หรือให้อาหารนก นายตั้ม คนขับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ก็เรียกเขาว่า “เพื่อนนก” เช่นกัน เขายังมีคนรู้จักหลายคนที่มักซื้อลอตเตอรี่ด้วย

นกพิราบได้รับการเลี้ยงดูจากผู้คนมากมาย

ไม่เพียงแต่คุณบิ่ญเท่านั้น ประชาชนบางส่วนเวลาออกกำลังกาย คนขับมอเตอร์ไซค์รับจ้างหน้าสวนสาธารณะก็เอาข้าวเปลือก...ไปแจกนกพิราบด้วย บางครั้งเป็นถุงเล็ก ๆ ที่พอดีกับฝ่ามือ บางครั้งก็เป็นถุงใหญ่

คุณคิม ฟอง และลูกสาวให้อาหารนกพิราบหลังออกกำลังกาย - ภาพ: YEN TRINH

หลังจากออกกำลังกายแล้ว ลูกสาวก็มารับนางสาวกิมฟอง (อายุ 49 ปี อาศัยอยู่ในอำเภอบิ่ญถัน) พร้อมกับนำถุงอาหารนกมาด้วย นักศึกษาชั้นปีที่ 3 เฝ้าดูแม่ของเธอ “ให้อาหาร” นกพิราบด้วยความรัก

“คนจำนวนมากให้อาหารพวกมัน ดังนั้นนกพิราบจึงชอบมาที่นี่ พวกมันมาที่นี่เป็นจำนวนมาก และเมื่อพวกมันเห็นว่าฉันคุ้นเคย พวกมันก็จะมาที่นี่” เธอกล่าว

มีนกบางตัวที่กล้าพอที่จะเกาะบนมือของเธอ

คุณ Chau (อาศัยอยู่ในเขต 3 นครโฮจิมินห์) พาหลานไปโรงเรียนอนุบาลและหยุดเพื่อแจกอาหารให้นกพิราบ - ภาพ: YEN TRINH

นายโจว (อายุ 68 ปี อยู่ในเขต 3) พาหลานชายแวะแจกข้าวให้เหล่านก เด็กชายสนุกกับการ "ให้อาหารนกเป็นอาหารเช้า" กับปู่ของเขา

คุณโจวเล่าว่า เมื่อพาลูกไปโรงเรียนอนุบาล ทั้งสองมักจะหยุดให้อาหารนกอยู่เสมอ วิธีนี้ยังเป็นวิธีให้เด็กได้ใกล้ชิดธรรมชาติและรักสัตว์อีกด้วย

คนใจดีมักแวะมาให้อาหารนกพิราบทุกเช้า - ภาพโดย : YEN TRINH

ผ่านไปสองชั่วโมงในตอนเช้าก็มีคนมาให้อาหารนกประมาณ 7-8 คน มีเด็กสาวคนหนึ่งรีบให้อาหารนกแล้วไปที่สวนสาธารณะเพื่อฝึกซ้อม และยังมีชายคนหนึ่งที่ค่อยๆ "คุยกับพวกเขา" ในขณะที่ให้อาหารนก

บางครั้งนกก็แยกย้ายกันไป บางครั้งก็รวมตัวกันแล้วบินสูงทันที

เมื่อเวลาเกือบ 9 นาฬิกา ล้อของนายบิ่ญก็หมุนไปที่เขต 3 นกพิราบเต็มไปหมด และยังมีบางตัวที่ยังเก็บเมล็ดพืชที่เหลืออยู่

ภาพฝูงนกพิราบแสนเป็นมิตรสร้างความสวยงามในสวนสาธารณะใจกลางเมือง:

เด็กๆสนุกสนานกับการชมนกแสนเป็นมิตร - Photo: YEN TRINH

นกพิราบที่เป็นมิตรและกล้าหาญ - Photo: YEN TRINH

ฝูงนกพิราบโฉบลงมาจากสวน Le Van Tam ตั้งแต่เช้าตรู่ - ภาพโดย: YEN TRINH

ฉากอันเงียบสงบที่สวนสาธารณะเลอวานตาม - ภาพถ่าย: YEN TRINH

ที่มา: https://tuoitre.vn/anh-ban-ve-so-ngay-kiem-200-ngan-mua-thuc-an-cho-bo-cau-het-45-000-dong-2024110518230292.htm