อันที่จริง “กลอุบาย” ที่น่าจดจำที่สุดอย่างหนึ่งในวัยเด็กของเด็กยากจนในชนบทก็คือ กล่องคุกกี้มีเข็ม ด้าย และกระดุม แต่ไม่มีคุกกี้เลย
ดูเหมือนว่าคนรุ่นก่อนจะเกิดมายากจน ดังนั้นทุกคนจึงเรียนรู้ที่จะ “เก็บออม” โดยเฉพาะคนในบ้านเกิดของฉันในภาคกลาง ทุกปีพวกเขาต้องทนทุกข์กับพายุหลายสิบลูกที่พัดหลังคาบ้านปลิวและชะล้างพืชผลทางการเกษตร พวกเขาเก็บออมและประหยัดมาตลอดชีวิต แม้กระทั่งกินอาหารของวันนี้ไม่หมดก็ยังไม่หมดกังวลกับอาหารของวันพรุ่งนี้ ในฤดูแล้ง พวกเขาซื้อปลาทะเลสดราคาถูกมาตากแห้งหรือดองเกลือ เพื่อว่าเมื่อน้ำท่วม พวกเขาจะมีอาหารกินเพื่อประทังชีวิตเมื่อหิวโหย พวกเขากินมันเทศ ข้าว และงาดำเพียงครึ่งเดียว และเก็บอีกครึ่งหนึ่งไว้กินในฤดูกาลหน้า พวกเขาใช้ประโยชน์จากเดือนที่มีแดดจัดในการสับฟืน ตัดใบมะพร้าว และเก็บใบหลิวไปเก็บไว้ในมุมครัวเพื่อใช้เป็นเชื้อเพลิงเมื่ออากาศแปรปรวน
เมื่อฉันยังเรียนอยู่ ในตอนท้ายของปีการศึกษาแต่ละปี จะมีสมุดบันทึกเก่าๆ สองสามเล่มที่มีหน้าว่างๆ ซึ่งไม่ได้ใส่บทเรียนไว้ แม่ของฉันมักจะตัดหน้าว่างๆ เหล่านั้นออกแล้วเย็บเป็นสมุดเล่มใหม่ให้ฉันใช้เป็นสมุดวาดรูปคร่าวๆ แม้แต่หน้าปฏิทินเก่าๆ ที่ฉีกออกจากปฏิทิน เธอก็เย็บกระดาษและกรอกตัวเลขนับไม่ถ้วนลงไปเพื่อคำนวณกำไรและขาดทุนจากการทำงานขายของตามข้างถนนที่ขยันขันแข็งในแต่ละวัน การลดค่าใช้จ่ายในเรื่องหนึ่งจะทำให้ได้เงินเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยสำหรับอีกเรื่องหนึ่ง แม่ของฉันนับและเก็บเงินทุกบาททุกสตางค์เพื่อให้ลูกๆ ของเธอได้กินอาหารอร่อยๆ มากขึ้นและเรียนหนังสือได้อย่างเหมาะสม
เพราะความจำเป็นในการประหยัด กล่องใส่บิสกิต กล่องกระดาษแข็ง หม้ออลูมิเนียมที่ถูกเจาะ กระป๋องนม หรือถุงพลาสติกที่สะอาด ล้วนถูกเก็บไว้เพื่อการจัดเก็บ สำหรับชาวบ้านแล้ว แทบไม่มีอะไรไร้ประโยชน์ ตราบใดที่เรารู้วิธีใช้สิ่งเหล่านี้ แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งที่ดูเหมือนถูกทิ้งไป มันก็ยังมีคุณค่าอยู่บ้าง บางทีคนเราก็คงเหมือนกัน ไม่มีใครไร้ประโยชน์ เราเพียงแค่ต้องรู้จักยอมรับข้อผิดพลาดของตัวเองเพื่อแก้ไข และรู้จุดแข็งของตัวเองเพื่อพัฒนาจุดแข็งเหล่านั้น
แม้จะต้องผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก แต่แม่ของฉันก็ยังคงนิสัยประหยัดเช่นเดิม เสื้อผ้าที่คับสำหรับฉันนั้นก็ซักสะอาดและมีกลิ่นหอม พับอย่างเรียบร้อยและเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้าโดยแม่ของฉัน แม่บอกให้ฉันเก็บไว้ให้หลานๆ ใส่ในภายหลัง แต่หลานๆ คงไม่ยอมใส่เสื้อผ้าเก่าๆ ในเมื่อ แฟชั่น เปลี่ยนไปเรื่อยๆ วันหนึ่ง ฉันบังเอิญเห็นชุดนักเรียนเก่าที่แม่พับไว้อย่างประณีต และทันใดนั้น ฉันก็รู้สึกคิดถึงอดีตและนึกถึงสมัยเรียนที่ไร้เดียงสา ปรากฏว่ามีสิ่งของบางอย่างที่ไม่เพียงแต่ใช้เท่านั้น แต่ยังเป็นที่สำหรับรำลึกถึงความทรงจำในอดีตอีกด้วย
นอกจากจะเก็บของเก่าๆ ไว้แล้ว คุณแม่ยังเก็บเรื่องราวเก่าๆ ไว้มากมาย ทุกครั้งที่กลับบ้าน เราจะได้ยินคุณแม่เล่าเรื่องในอดีตให้ฟัง มีเรื่องเก่าๆ บ้าง แต่คุณแม่ก็เล่าให้ฟังโดยไม่เบื่อ บางครั้งเด็กๆ ก็ยุ่งจนลืม แต่โชคดีที่คุณแม่คอยเตือนพวกเขาเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ทั้งเรื่องใหญ่ๆ และเรื่องใหญ่ๆ บางทีถ้าไม่มีคนคอยเก็บความทรงจำอย่างคุณแม่ ชีวิตนี้คงขาดสิ่งดีๆ ไปหลายอย่าง
สิ่งเรียบง่ายที่แม่สอนฉันทุกวันค่อยๆ กลายมาเป็นบุคลิกของฉันและพี่สาวเมื่อเราเติบโตขึ้น เราเข้าใจดีว่าความช้าและมั่นคงจะชนะการแข่งขัน และเรายังรู้วิธีที่จะเก็บออมและทะนุถนอมเพื่อคนรุ่นต่อไป ความรักที่แม่เก็บสะสมไว้ให้เรานั้นเข้มแข็งขึ้นตามกาลเวลา เช่นเดียวกับต้นไม้ที่ดูแลผลจนสุกและหวาน
ที่มา: https://thanhnien.vn/nhan-dam-danh-dum-cho-nhung-ngay-sau-185240615191746818.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)