สวัสดิการสำคัญอย่างหนึ่งที่พนักงานมักให้ความสนใจคือวันลาพักร้อน ดังนั้น หากพวกเขาไม่ใช้วันลาพักร้อน พวกเขาจะได้รับเงินเดือนหรือไม่
ตามประมวลกฎหมายแรงงานเวียดนาม พนักงานทุกคนที่ทำงานให้กับนายจ้างเป็นเวลา 12 เดือนมีสิทธิ์ได้รับวันลาพักร้อนประจำปี อย่างน้อย 12 วันทำงาน ไม่รวมวันหยุดและเทศกาลเต๊ด สำหรับพนักงานที่ทำงานหนัก อันตราย หรือทำงานในพื้นที่ที่มีสภาพความเป็นอยู่ที่เลวร้าย จำนวนวันลาพักร้อนจะเพิ่มขึ้น
ไม่มีการลาพักร้อนประจำปี ขึ้นอยู่กับแต่ละกรณี พนักงานอาจได้รับหรือไม่ได้รับเงินก็ได้ (ภาพ: Thanh Ba)
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แรงงานที่อายุต่ำกว่าเกณฑ์ แรงงานพิการ และผู้ที่ทำงานในอาชีพที่อันตราย อันตราย หรืออันตรายร้ายแรง มีสิทธิ์หยุดงาน 14 วันทำงาน ส่วนแรงงานที่ทำงานในอาชีพที่อันตรายร้ายแรง อันตรายร้ายแรง หรืออันตรายเป็นพิเศษ มีสิทธิ์หยุดงาน 16 วันทำงาน
พนักงานที่ทำงานให้กับนายจ้างไม่ถึง 12 เดือน จะได้รับวันลาพักร้อนตามสัดส่วนของจำนวนเดือนที่ทำงาน
เฉพาะกรณีเลิกจ้างหรือสูญเสียงานซึ่งลูกจ้างไม่ได้ใช้สิทธิลาพักร้อนจนครบหรือใช้สิทธิลาพักร้อนไม่ครบ นายจ้างจึงจะจ่ายเงินเดือนสำหรับวันเหล่านั้นที่ไม่ได้ใช้
นอกจากนี้ ประมวลกฎหมายแรงงานยังกำหนดและส่งเสริมข้อตกลงที่รับประกันสภาพการทำงานที่เอื้ออำนวยต่อลูกจ้างมากกว่าที่กฎหมายแรงงานกำหนดไว้ด้วย
ดังนั้น หากพนักงานไม่ใช้สิทธิลาพักร้อนประจำปี หรือหยุดไม่ครบตามจำนวนวัน กฎหมายก็ไม่ได้กำหนดให้บริษัทต้องจ่ายค่าจ้างสำหรับวันลาเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม พนักงานจำเป็นต้องตรวจสอบสัญญาจ้างงานระหว่างคุณกับบริษัท หรือข้อบังคับแรงงาน เพื่อดูว่ามีข้อตกลงเกี่ยวกับการจ่ายเงินเดือนหรือสวัสดิการสำหรับวันลาเหล่านี้หรือไม่
จะเห็นได้ว่าแม้วันลาพักร้อนจะเป็นสิทธิอย่างหนึ่ง แต่พนักงานหลายคนมักไม่ได้ใช้วันลาพักร้อนทั้งหมด การที่พนักงานจะมีสิทธิ์ได้รับเงินเดือนสำหรับวันลาพักร้อนที่ไม่ได้ใช้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับข้อตกลงในสัญญาระหว่างพนักงานและนายจ้าง
เงินเดือนสำหรับวันลาพักร้อนที่ไม่ได้ใช้จะคำนวณจากเงินเดือนที่พนักงานได้รับตามสัญญาจ้างงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เงินเดือนที่จะจ่ายสำหรับวันลาพักร้อนที่ไม่ได้ใช้จะคำนวณจากเงินเดือนเฉลี่ยของพนักงานในเดือนก่อนหน้า วิธีนี้ช่วยให้มั่นใจว่าพนักงานยังคงได้รับสวัสดิการที่เป็นธรรม แม้ว่าจะไม่ได้ลาพักร้อนก็ตาม
ในบางกรณีอาจถูกปฏิเสธการจ่ายเงินหากพนักงานไม่ลาโดยสมัครใจโดยไม่มีเหตุผลอันสมควรหรือไม่แจ้งให้ผู้ว่าจ้างทราบตามที่ระเบียบข้อบังคับของบริษัทกำหนด
โดยสรุป การไม่ใช้สิทธิลาพักร้อนสามารถสร้างประโยชน์ ทางเศรษฐกิจ ได้ทันทีจากการได้รับค่าจ้างสำหรับวันที่ไม่ได้ใช้สิทธิ อย่างไรก็ตาม พนักงานควรพิจารณาถึงผลประโยชน์ทางการเงินและสวัสดิการสุขภาพระยะยาวด้วย การทำความเข้าใจสิทธิลาพักร้อนและการเลือกทางเลือกที่เหมาะสมจะช่วยให้พนักงานสามารถสร้างสมดุลระหว่างชีวิตส่วนตัวและชีวิตการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด
ที่มา: https://vtcnews.vn/khong-nghi-phep-nam-truong-hop-nao-nguoi-lao-dong-duoc-huong-luong-ar903318.html
การแสดงความคิดเห็น (0)