(หนังสือพิมพ์ดานตรี) - ดูเหมือนว่าผมจะตัดสินนางาผิดไป ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าหญิงสาวสวยและฉลาดเฉลียวอย่างนางาจะใช้ชีวิตแบบนั้นได้
ฉันเป็นฝ่ายริเริ่มทำความรู้จักกับงา และตามตื้อเธออยู่นานมากก่อนที่เธอจะยอมรับในที่สุด งาเป็นคนน่าสนใจมาก เธอพาฉันออกไปเที่ยวเล่น กินอาหารอร่อยๆ และพาฉันไปค้นหาร้านอาหารที่เฉพาะนักชิมตัวจริงเท่านั้นที่จะรู้จัก
งาเป็นผู้จุดประกายความหลงใหลในการแบ็คแพ็คและ สำรวจ ดินแดนใหม่ๆ ที่ห่างไกลของฉัน นับตั้งแต่ฉันได้พบกับเธอ เวลาของฉันก็เต็มไปด้วยช่วงเวลาแห่งความสุขอย่างเหลือเชื่อ ชีวิตไม่ได้เป็นเพียงตัวเลขแห้งแล้งบนกระดาษและแบบแปลนอีกต่อไปแล้ว
นอกเหนือจากเวลาที่ฉันทุ่มเทให้กับการทำงานแล้ว ฉันใช้เวลาที่เหลืออยู่กับเธอ สำรวจสถานที่ใหม่ๆ ด้วยกัน และฉันมีความสุขกับมันมาก ยิ่งฉันสนิทกับเธอมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งค้นพบบุคลิกที่เป็นเอกลักษณ์และโดดเด่นของเธอมากขึ้นเท่านั้น
ในฐานะลูกสาวคนเล็กของครอบครัวที่มีฐานะดี งาจึงได้รับการเอาใจจากพ่อแม่ แต่สไตล์การแต่งตัวและการพูดจาของเธอนั้นเรียบง่ายและสบายๆ ไม่พยายามทำตัวเสแสร้งหรือวางท่าเหมือนเด็กผู้หญิงคนอื่นๆ

ฉันประเมินแฟนสาวของฉันผิดไปอย่างสิ้นเชิง (ภาพประกอบ: ซินา)
งาเป็นคนฉลาด เรียนเก่ง และได้รับทุนการศึกษาเพื่อเข้ามหาวิทยาลัย ทำให้เธอมีสิทธิ์พักในหอพักมหาวิทยาลัย อย่างไรก็ตาม พ่อแม่ของเธอเช่าบ้านส่วนตัวที่สะดวกสบายมากให้เธออยู่ แม้ว่าเธอจะอยู่คนเดียว แต่งาก็เป็นคนเก็บตัวมากและไม่เคยให้ฉันเข้าไปใกล้เลย เธอบอกว่าเธอกลัวการตัดสินของเจ้าของบ้าน และพ่อแม่ของเธอยังขอให้เจ้าของบ้านคอยจับตาดูเธอด้วย ดังนั้นเธอจึงไม่อยากให้พวกเขากังวลหากรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอ
แม้แต่ตอนที่เราไปเที่ยวด้วยกัน งาก็ยังคงสุภาพเรียบร้อยและไม่ยอมให้ผมล้ำเส้นใดๆ ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับผู้ชายวัยผู้ใหญ่แบบผม แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผมเคารพเธอมากเช่นกัน
วันหนึ่ง ฉันพานางาไปซื้อของสำหรับทริปที่จะมาถึง ทันทีที่เรามาถึงประตูบ้าน เจ้าของบ้านก็รีบวิ่งออกมา หน้าแดงก่ำราวกับพยายามระงับความโกรธ
ลุงของฉันกำลังคุยกับนางา แต่ตั้งใจให้ฉันได้ยินด้วย ประเด็นหลักคือ ถ้านางาอยากจะอยู่บ้านของเขาต่อไป เธอต้องประพฤติตัวดีและสะอาด มิฉะนั้นเขาจะให้คนอื่นเช่า เขาไม่อาจรับผู้เช่าที่สกปรกและไม่เป็นระเบียบได้ นางาอายฉันและพยายามอธิบายอย่างสุดความสามารถ ถึงขั้นขึ้นเสียงด้วยความโกรธว่า "คุณใส่ร้ายฉัน!"
ป้าของฉันโกรธมากกับคำพูดนั้น และรีบดึงเราสองคนเข้าไปข้างในเพื่อหลีกเลี่ยงการทะเลาะกันต่อ ตรงหน้าฉันคือภาพที่เละเทะอย่างที่สุด เกินกว่าจะบรรยายได้ มันน่ากลัวยิ่งกว่าที่ฉันจินตนาการไว้จากสิ่งที่ป้าพูดข้างนอกเสียอีก ผ้าห่มและผ้าปูที่นอนถูกกางออก คงไม่ได้ซักมานานแล้ว เพราะมันดำและสกปรกมาก เสื้อผ้า ขวด กระดาษชำระ และจานชามกระจัดกระจายอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่ง
เคาน์เตอร์ครัวเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ใช้ทำอาหารเลย เต็มไปด้วยฝุ่นหนาทึบ เศษห่อขนมที่เหลือเต็มไปด้วยมด ซองบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ขวดเปล่า กระป๋องน้ำอัดลม... ทุกอย่างกระจัดกระจายไปทั่ว ทำให้ดูเหมือนห้องที่ถูกทิ้งร้างมานาน ฉันตกตะลึง ไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้หญิงที่ฉันชื่นชมจะมีชีวิตส่วนตัวที่ยุ่งเหยิงขนาดนี้ เธอดูแลตัวเองยังไม่ได้เลย แล้วในอนาคตเธอจะเป็นภรรยาและแม่ได้อย่างไร?
ป้ายังคงพูดพล่ามต่อไป โดยสรุปคือ พ่อแม่ของนางไม่สามารถติดต่อลูกสาวทางโทรศัพท์ได้และเป็นห่วง จึงขอให้นางมาดู เนื่องจากเห็นคำเตือนในหนังสือพิมพ์เมื่อเร็วๆ นี้ นางจึงกังวลและต้องใช้กุญแจของตัวเองเปิดประตูรั้วและแอบมองเข้าไปข้างใน จึงพบว่าบ้านของเธอถูกทำลายในลักษณะนี้
แม้แต่ลุงของฉันก็ยังพูดซ้ำคำถามที่ฉันคิดอยู่ว่า ทำไมเด็กผู้หญิงที่โตแล้ว ร่าเริง และมีชีวิตชีวาอย่างงาถึงไปอาศัยอยู่ในที่สกปรกแบบนั้น?
ถึงแม้ผมจะเป็นผู้ชาย แต่ผมก็เป็นคนรักความสะอาดมาก งานของผมต้องการความแม่นยำและความพิถีพิถัน ดังนั้นชีวิตของผมจึงค่อนข้างเป็นระเบียบเรียบร้อย พอเห็นห้องของงาแล้ว ผมรู้สึกตกใจจริงๆ
หลังจากที่ป้าของฉันกลับไปแล้ว ฉันก็อยู่ช่วยงาทำความสะอาด แต่ยิ่งเราทำความสะอาดมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งรู้สึกท้อแท้มากขึ้นเท่านั้น ความสดใสและความสวยงามทั้งหมดหายไป และฉันรู้สึกหมดแรง ไม่อยากพูดคุยอะไรอีกแล้ว งาเองก็รู้สึกอายฉัน เธอจึงไม่ร่าเริงเหมือนปกติเช่นกัน
เรากล่าวคำอำลากันอย่างอึดอัดแล้วก็แยกย้ายกันไป ความคิดเรื่องการเลิกราเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ในใจผม ผมรู้ว่าบางคนอาจจะบอกว่าผมรักเธอไม่มากพอ นั่นเป็นเหตุผลที่ผมไม่ได้เห็นอกเห็นใจงา ทุกอย่างแก้ไขได้ ความสกปรกเป็นเพียงนิสัย ไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด
แต่ผมรู้สึกเหมือนตัวเองถูกผลักจากจุดสูงสุดลงมาสู่จุดต่ำสุดอย่างไม่สมดุล ผมไม่สามารถรู้สึกถึงความรักแบบเดิมได้อีกแล้ว การเลิกกับเธอเป็นเรื่องที่ผิดหรือเปล่า?
ส่วน "เรื่องราวของฉัน" บันทึกเรื่องราวจากชีวิตคู่และความรัก ผู้อ่านที่มีเรื่องราวอยากแบ่งปันสามารถส่งมาที่รายการได้ทางอีเมล: dantri@dantri.com.vn เรื่องราวของคุณอาจได้รับการแก้ไขหากจำเป็น ขอบคุณค่ะ
[โฆษณา_2]
ที่มา: https://dantri.com.vn/tinh-yeu-gioi-tinh/lan-dau-buoc-chan-vao-nha-ban-gai-toi-choang-vang-muon-bo-chay-20241113145104066.htm






การแสดงความคิดเห็น (0)