“ชาวนาแก่” เป็น “นักข่าวปากกล้า” ประจำหมู่บ้านมานานกว่า 40 ปี

ท่ามกลางชีวิตที่เร่งรีบในปัจจุบัน ท่ามกลางสื่อสิ่งพิมพ์และสื่อหลากหลายรูปแบบ ตั้งแต่โทรทัศน์ วิทยุ หนังสือพิมพ์ฉบับพิมพ์ หนังสือพิมพ์อิเล็กทรอนิกส์... ยังคงมีช่องทางข่าวสารพิเศษที่ส่งเสียงก้องกังวานไปทั่วหมู่บ้านทุกวัน นั่นคือ “วิทยุประจำชุมชน” กว่า 40 ปีที่ตำบลเทืองโม อำเภอดานเฟือง คุณตานูดิงห์ ถูกเปรียบเสมือน “นักข่าวประจำหมู่บ้าน” ผู้เงียบขรึม มีส่วนร่วมในการสร้างชีวิตข่าวสารให้กับชุมชนในระดับรากหญ้าอย่างเงียบๆ

40 ปีแห่งการ “พูดคุยสื่อสารมวลชน”

นายตา นู ดิงห์ กำลังเตรียมการออกอากาศทางวิทยุ "วิทยุชุมชน" ภาพโดย มินห์ ฟู

ทุกเช้าตรู่ ขณะที่หลายคนยังคงหลับใหลอยู่ คุณตา นู ดิงห์ (อายุ 72 ปี) จะมาปรากฏตัวที่สำนักงานคณะกรรมการประชาชนประจำตำบลเพื่อเตรียมข่าวแรกของวัน เป็นเวลากว่า 40 ปีแล้วนับตั้งแต่ท่านเริ่มทำงานด้านวัฒนธรรมและวิทยุของตำบล ตั้งแต่สมัยที่ท่านใช้ลำโพงพกพาแบบใช้แบตเตอรี่และเครื่องบันทึกเทปแบบใช้มือ จนกระทั่งปัจจุบันนี้ท่านใช้เทคโนโลยีดิจิทัลที่ทันสมัย ​​แต่ความรับผิดชอบและความรักในงานของท่านไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป

ในความทรงจำของนายดิงห์ในการทำงานเป็น "นักข่าวปากกล้า" ช่วงเวลาฝนตกและน้ำท่วมปี พ.ศ. 2514 ยังคงชัดเจนอยู่ “ตอนนั้น ตำบลเทืองโมถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน คือด้านในและด้านนอกเขื่อน ด้านนอกเขื่อนเป็นพื้นที่เบี่ยงน้ำของแม่น้ำเดย์ น้ำเป็นสีขาว ผมเป็นรองเลขาธิการสหภาพเยาวชนประจำตำบล อาสาสมัครถือเครื่องขยายเสียงและเดินทางโดยเรือเพื่อแจ้งข่าวและระดมพลเพื่อป้องกันน้ำท่วม แม้จะยากลำบากและอันตราย แต่ผมรู้สึกภูมิใจเมื่อได้รับรางวัลจากสหภาพเยาวชนจังหวัดห่าไตในเวลาต่อมา บางที “โชคชะตาในอาชีพ” อาจเริ่มต้นจากตรงนั้นก็ได้” นายดิงห์กล่าว

หลังจากปลดประจำการจากกองทัพในปี พ.ศ. 2523 เขากลับมายังบ้านเกิด และทำงานเป็นเจ้าหน้าที่วัฒนธรรมประจำชุมชน รับผิดชอบงานกระจายเสียง “ในสมัยนั้น วิทยุเป็นช่องทางสื่อสารที่สำคัญ ผู้คนฟังวิทยุกันเป็นชั่วโมงๆ ทุกวัน ตั้งแต่สถานีกลางไปจนถึงเมือง อำเภอ และตำบล หากคุณพูดอะไรผิดหรือพูดเร็วเกินไป ผู้คนจะโทรมาเตือนคุณทันที การทำงานนี้ คุณต้องระมัดระวังทุกคำพูด” คุณดิญห์กล่าว

ไม่เพียงแต่การอ่านข่าวเท่านั้น เขายังเรียบเรียงและกรองข้อมูลจากแหล่งต่างๆ นำมาเรียบเรียงใหม่ด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย เข้าใจง่าย และเข้าถึงประชาชนในชนบท โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงการระบาดของโควิด-19 ลำโพงประจำชุมชนเป็นเครื่องมือโฆษณาชวนเชื่อที่มีประสิทธิภาพ คอยอัปเดตคำแนะนำการป้องกันและควบคุมโรคระบาด รายชื่อผู้ต้องกักตัว ตารางการฉีดวัคซีน ฯลฯ ให้กับแต่ละหมู่บ้านและหมู่บ้านต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว

หลายคนบอกว่าการออกอากาศเป็นงานง่ายๆ แค่อ่านข่าว แต่ในความเป็นจริงแล้ว การคัดเลือก เขียนใหม่ และอัปเดตข้อมูลให้เหมาะสมกับสถานการณ์ท้องถิ่นนั้นต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงต่อวัน บางวันฝนตก ไฟดับ หรือลำโพงเสีย ก็ยังต้องหาวิธีแก้ไขเพื่อไม่ให้เกิดการรบกวน

รักงาน เอาชนะความยากลำบาก

นายตา นู ดิงห์ รับผิดชอบงาน "วิทยุชุมชน" โดยรับผิดชอบทุกขั้นตอน ตั้งแต่การเขียน การอ่าน การตรวจสอบทางเทคนิค... ภาพโดย: มินห์ ฟู

สำหรับนายดิงห์ วิทยุเป็นวิธีการสื่อสารที่เร็วที่สุด “หนังสือพิมพ์ยังคงต้องใช้เวลา แต่เมื่อออกอากาศผ่านลำโพง ผู้คนจะได้ยินได้ทันที ไม่ว่าจะเป็นพายุ โรคระบาด การประชุมหมู่บ้าน การประชุมชุมชน วิทยุกระจายเสียงชุมชนก็ล้วนออกอากาศเพื่อให้ผู้คน “เข้าใจสถานการณ์” ได้ทันที

ปัจจุบันสถานีวิทยุกระจายเสียงประจำตำบลออกอากาศวันละสองครั้ง คือ ช่วงเช้าเวลา 6.00-6.45 น. และช่วงบ่ายเวลา 17.00-17.45 น. โดยถ่ายทอดจากสถานีกลาง สถานีเมือง และสถานีอำเภอ และกระจายข่าวประจำตำบล คุณดิงห์ดูแลทุกขั้นตอนตั้งแต่การเขียน การอ่าน การตรวจสอบเทคนิค การบันทึก และการตัดต่อ...

แม้งานจะหนักและค่าขนมจะน้อยนิด เพียงเดือนละกว่า 3 ล้านดอง แต่เขาก็ยังคงทำต่อไปเพราะความหลงใหลของเขา “Thuong Mo มีประเพณีปลูกส้มโอกุ้งเหลือง ครอบครัวของผมมีไร่ส้มโออยู่หลายเอเคอร์ เราจึงมีรายได้ ยิ่งกว่านั้น ผมขอลาออกหลายครั้งเพื่อให้ชุมชนสามารถหาคนทำงานรุ่นใหม่ได้ แต่เนื่องจากรายได้น้อยจึงไม่มีใครรับผม ดังนั้นผมจึงทำงานต่อไป” คุณดิญยิ้มอย่างอ่อนโยน

ผู้อำนวยการศูนย์วัฒนธรรม ข้อมูล และ กีฬา อำเภอดานเฟือง บุ่ย ถิ เควียน กล่าวว่า “อำเภอนี้มี 16 ตำบลและเมือง ซึ่งทุกตำบลมีระบบกระจายเสียงและเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบ แม้จะไม่ได้รับการฝึกอบรมให้เป็นผู้สื่อข่าวมืออาชีพ แต่พวกเขาก็เป็น “ผู้กรองข้อมูล” ที่มีประสิทธิภาพ สื่อสารนโยบายต่างๆ ไปสู่ประชาชนได้อย่างใกล้ชิดที่สุด”

คุณบุย ถิ เควียน ระบุว่า สถานีวิทยุกระจายเสียงประจำตำบลมักไม่มีชั่วโมงการทำงานที่แน่นอน ไม่ได้รับเงินเดือน และไม่มีสภาพการทำงานที่ดี แต่พวกเขาก็ยังคงมุ่งมั่นและทุ่มเทให้กับชุมชน เพื่อส่งเสริมพลังนี้ ทางเขตจึงจัดงานเทศกาลวิทยุประจำตำบลและเมืองขึ้นทุกปี และมีแผนที่จะลงทุนในอุปกรณ์ที่ทันสมัยยิ่งขึ้น รวมถึงนโยบายสนับสนุนที่เหมาะสมยิ่งขึ้น

นักจัดรายการวิทยุประจำตำบล เช่น นายดิงห์ ไม่มีบัตรนักข่าว ไม่มีค่าลิขสิทธิ์ ไม่มีเงินเดือน ฯลฯ แต่ยังคงเป็น "นักข่าวเงียบ" ที่คอยดูแลเครือข่ายข้อมูลในชนบทอย่างต่อเนื่อง เชื่อมโยงผู้คนกับรัฐบาลและสังคม

ท่ามกลางกระแสสังคมออนไลน์และหนังสือพิมพ์ดิจิทัลที่พลุกพล่าน ยังคงมีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่ทำงานอย่างขยันขันแข็งทุกเช้าและเย็น โดยส่งเสียงดังไปทั่วหมู่บ้าน แม้จะเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความรับผิดชอบ

ที่มา: https://hanoimoi.vn/lao-nong-hon-40-nam-lam-bao-noi-o-lang-706280.html